Rafbílavæðing Íslands Magnús Jónsson skrifar 19. nóvember 2010 05:45 Um síðustu helgi varð nokkur umræða um rafbíl borgarstjóra Reykjavíkur og lýsti borgarstjóri því yfir að hann ætlaði í ljósi reynslunnar af rafbílnum sínum að snúa sér að metanbílum. Ekki skal með neinu móti gert lítið úr þeim tækifærum sem felast í nýtingu á metan sem orkugjafa hér á landi. Hins vegar er ekki ástæða til að fordæma rafbíla almennt á grundvelli reynslu borgarstjóra, þótt þessi „gamaldags" rafbíll hafi ekki staðið sig sem skyldi. Hann var hannaður fyrir meira en áratug og smíðaður fyrir indverskt veðurfar. Eitt fölt laufblað kallar ekki á fordæmingu skógarins. Enginn vafi er á að rafbílar munu á næstu árum ryðja sér hraðar til rúms en margir gera sér grein fyrir. Fyrir því eru margar ástæður en kannski er sú mikilvægasta að orkunýting rafbíla er 3-4 sinnum meiri en bíla sem ganga fyrir venjulegu jarðefnaeldsneyti. Það sem hefur helst tafið fyrir innrás rafbílanna er þróun rafhlöðunnar. Stutt drægni, skammur endingartími, mikil þyngd og hátt verð hefur með sanni verið sagt um rafhlöðurnar. En nú er að verða mikil breyting á. Samkvæmt þróunaráætlun sem unnin er af bandaríska orkuráðuneytinu í samstarfi við framleiðendur rafhlaða fyrir bíla er áætlað að innan 5 ára eða svo megi reikna með að drægni á einni hleðslu venjulegs bíls aukist upp í 300-500 km, rafhlöðurnar léttist um 30-50%, ending þeirra muni ná a.m.k. 12-14 árum og verðið lækka þannig að bílarnir verði samkeppnishæfir í verði. Þegar eru að koma á markað „venjulegir" og rúmgóðir rafbílar og flestir helstu bílaframleiðendur heims stefna að því að hefja framleiðslu á slíkum bílum á næstu 2-5 árum. Mörg lönd, bæði austan hafs og vestan, í Asíu og Ástralíu hafa mótað sér þá stefnu að hefja rafbílavæðingu á næstu árum. T.d. ákvað Nýja Sjáland árið 2007 að verða forysturíki í rafbílavæðingu í heiminum. Í BNA og víða á meginlandi Evrópu hafa margs konar aðgerðir verið ákveðnar til að liðka fyrir þessari þróun. Má þar bæði nefna breytta skattlagningu og tímabundna fjárstyrki til kaupa á rafbílum eða öðrum vistvænum bílum. Engin þjóð hefur ákjósanlegri stöðu en Ísland til að nýta rafmagn á bílana sína um leið og framboð verður nægjanlegt á slíkum bílum. Hér er nú þegar næg vistvæn raforka fyrir allan bílaflotann og gjaldeyrissparnaður gæti í framtíðinni orðið af svipaðri stærð og þegar þjóðin hætti að mestu að nota olíu til upphitunar húsa. Má nefna í því samhengi að sparnaður við húshitun með rafmagni og hitaveitu var áætlaður 67 milljarðar króna árið 2009. Mikilvæg forsenda fyrir rafvæðingu í samgöngum er uppbygging innviða til að hlaða rafhlöðurnar. Koma þarf upp hleðslubúnaði sem víðast um landið, bæði heima hjá bílnum og að heiman. Hér á landi er reiknað með að um 80% af hleðslu rafbíla fari fram í heimahöfn bílsins, þ.e. á heimilum eða við fyrirtæki, en önnur hleðsla mun eiga sér stað á sérstökum hleðslupóstum. Síðan verður einnig í boði hraðhleðsla sem staðsett verður t.d. á stöðum hliðstæðum bensínstöðvum. Fyrirtækið EVEN hf. beitir sér nú fyrir að hrinda í framkvæmd sameiginlegu átaki fyrirtækja, ríkisstofnana og sveitarfélaga um að byggja upp slíkt kerfi. Nú þegar hafa allmörg stór fyrirtæki og nokkur sveitarfélög og ríkisstofnanir ákveðið að vera með. Þá hefur umhverfisráðuneytið, fyrst ráðuneyta, ákveðið að taka þátt í átakinu. Er vonast til að ekki færri en 300 aðilar muni á næstu misserum leggja verkefninu lið. Má kynna sér átakið á vefslóðinni www.nle.is. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson Skoðun Skoðun Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson skrifar Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason skrifar Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson skrifar Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Sjá meira
Um síðustu helgi varð nokkur umræða um rafbíl borgarstjóra Reykjavíkur og lýsti borgarstjóri því yfir að hann ætlaði í ljósi reynslunnar af rafbílnum sínum að snúa sér að metanbílum. Ekki skal með neinu móti gert lítið úr þeim tækifærum sem felast í nýtingu á metan sem orkugjafa hér á landi. Hins vegar er ekki ástæða til að fordæma rafbíla almennt á grundvelli reynslu borgarstjóra, þótt þessi „gamaldags" rafbíll hafi ekki staðið sig sem skyldi. Hann var hannaður fyrir meira en áratug og smíðaður fyrir indverskt veðurfar. Eitt fölt laufblað kallar ekki á fordæmingu skógarins. Enginn vafi er á að rafbílar munu á næstu árum ryðja sér hraðar til rúms en margir gera sér grein fyrir. Fyrir því eru margar ástæður en kannski er sú mikilvægasta að orkunýting rafbíla er 3-4 sinnum meiri en bíla sem ganga fyrir venjulegu jarðefnaeldsneyti. Það sem hefur helst tafið fyrir innrás rafbílanna er þróun rafhlöðunnar. Stutt drægni, skammur endingartími, mikil þyngd og hátt verð hefur með sanni verið sagt um rafhlöðurnar. En nú er að verða mikil breyting á. Samkvæmt þróunaráætlun sem unnin er af bandaríska orkuráðuneytinu í samstarfi við framleiðendur rafhlaða fyrir bíla er áætlað að innan 5 ára eða svo megi reikna með að drægni á einni hleðslu venjulegs bíls aukist upp í 300-500 km, rafhlöðurnar léttist um 30-50%, ending þeirra muni ná a.m.k. 12-14 árum og verðið lækka þannig að bílarnir verði samkeppnishæfir í verði. Þegar eru að koma á markað „venjulegir" og rúmgóðir rafbílar og flestir helstu bílaframleiðendur heims stefna að því að hefja framleiðslu á slíkum bílum á næstu 2-5 árum. Mörg lönd, bæði austan hafs og vestan, í Asíu og Ástralíu hafa mótað sér þá stefnu að hefja rafbílavæðingu á næstu árum. T.d. ákvað Nýja Sjáland árið 2007 að verða forysturíki í rafbílavæðingu í heiminum. Í BNA og víða á meginlandi Evrópu hafa margs konar aðgerðir verið ákveðnar til að liðka fyrir þessari þróun. Má þar bæði nefna breytta skattlagningu og tímabundna fjárstyrki til kaupa á rafbílum eða öðrum vistvænum bílum. Engin þjóð hefur ákjósanlegri stöðu en Ísland til að nýta rafmagn á bílana sína um leið og framboð verður nægjanlegt á slíkum bílum. Hér er nú þegar næg vistvæn raforka fyrir allan bílaflotann og gjaldeyrissparnaður gæti í framtíðinni orðið af svipaðri stærð og þegar þjóðin hætti að mestu að nota olíu til upphitunar húsa. Má nefna í því samhengi að sparnaður við húshitun með rafmagni og hitaveitu var áætlaður 67 milljarðar króna árið 2009. Mikilvæg forsenda fyrir rafvæðingu í samgöngum er uppbygging innviða til að hlaða rafhlöðurnar. Koma þarf upp hleðslubúnaði sem víðast um landið, bæði heima hjá bílnum og að heiman. Hér á landi er reiknað með að um 80% af hleðslu rafbíla fari fram í heimahöfn bílsins, þ.e. á heimilum eða við fyrirtæki, en önnur hleðsla mun eiga sér stað á sérstökum hleðslupóstum. Síðan verður einnig í boði hraðhleðsla sem staðsett verður t.d. á stöðum hliðstæðum bensínstöðvum. Fyrirtækið EVEN hf. beitir sér nú fyrir að hrinda í framkvæmd sameiginlegu átaki fyrirtækja, ríkisstofnana og sveitarfélaga um að byggja upp slíkt kerfi. Nú þegar hafa allmörg stór fyrirtæki og nokkur sveitarfélög og ríkisstofnanir ákveðið að vera með. Þá hefur umhverfisráðuneytið, fyrst ráðuneyta, ákveðið að taka þátt í átakinu. Er vonast til að ekki færri en 300 aðilar muni á næstu misserum leggja verkefninu lið. Má kynna sér átakið á vefslóðinni www.nle.is.
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar