Nýjar áskoranir fylgja atvinnulífi framtíðarinnar 10. október 2017 17:50 Ein stærsta áskorunin sem við sem samfélag stöndum frammi fyrir eru breytingarnar sem ör tækniþróun hefur í för með sér, sem stundum er vísað í sem fjórðu iðnbyltinguna. Hraði tækninýjunganna er slíkur að meirihluti þeirra starfa sem börnin okkar eiga eftir að sinna eru ekki enn orðin til. Öflug tölvutækni og gervigreind munu á næstu tuttugu árum sjálfvirknivæða allt að helming starfanna sem mannkynið vinnur í dag. Við getum valið hvernig við tökumst á við þessa áskorun. Annar kosturinn er að stinga höfðinu í sandinn og gera ekki neitt, með tilheyrandi atvinnuleysi og hnignun lífskjara. Hinn kosturinn er að nýta tækifærið sem felst í þessum breytingum með því að skapa atvinnustefnu fyrir Ísland til framtíðar, byggja upp öflugan þekkingariðnað og virkja til þess þann sköpunarkraft sem við eigum nú þegar í vísindastarfi og háskólum landsins. Við eigum öflugar stoðir í sjávarútvegi, ferðaþjónustu og orkuiðnaði, burðaratvinnugreinum sem allar byggja að meira eða minna leyti á nýtingu sameiginlegra náttúruauðlinda Íslendinga. Þessar atvinnugreinar geta hins vegar ekki vaxið með aukinni nýtingu auðlindanna. Við verðum að skjóta fleiri og fjölbreyttari stoðum undir atvinnulífið. Öflugt atvinnulíf og sterkir háskólar eru tvær hliðar á sama peningnum. Sú nýsköpun sem byggir á rannsóknum háskólanna eru einn helsti hvati hagvaxtar og betri lífskjara. Þekkingarfyrirtækin sem eru burðarásar í atvinnulífi okkar í dag byrjuðu sem hugmyndir rannsakenda í háskólum landsins, til að mynda Marel en grunnur þess var lagður í Raunvísindastofnun Háskóla Íslands, þar sem vísindamenn og frumkvöðlar þróuðu fyrstu rafeindavogina. Skýrslur OECD sýna að íslenskir háskólar eru verulega undirfjármagnaðir og fá helmingi lægra framlag á hvern nemanda en háskólar á Norðurlöndum. Þrátt fyrir að skýrt sé sagt í stefnu og aðgerðaáætlun Vísinda- og tækniráðs, sem vinnur undir stjórn menntamálaráðherra, að framlag á hvern háskólanema verði sambærilegt við Norðurlöndin árið 2020, þá er ekkert í fjármálaáætlun fráfarandi ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar sem bendir til þess að breyta eigi fjármögnun háskóla á Íslandi. Í ályktun rektora háskólanna vegna fjármálaáætlunar, frá 6. maí 2016, segir „Menntun er lykill að velsæld þjóða og rannsóknir eru drifkraftur framfara. Þess vegna er núverandi tillaga að fimm ára fjármálaáætlun ekki einungis vonbrigði heldur mun hún, verði hún samþykkt óbreytt, hafa verulega neikvæð áhrif á háskólanám, vísindastarf, framþróun í atvinnusköpun og samkeppnisstöðu Íslands til framtíðar.“ Samfylkingin vill mæta áskorunum framtíðarinnar með stórsókn í menntamálum. Það gerum við með því að efla háskóla- og vísindastarf á Íslandi. Á sama tíma er nauðsynlegt að tryggja að allir geti menntað sig óháð fjárhagsstöðu og standa þar vörð um Lánasjóð íslenskra námsmanna. Aðgerðaáætlun okkar miðar að því að fjármögnun á starfsemi háskólanna nái OECD meðaltali á næstu árum, og að meðaltali fjármögnunar háskóla á Norðurlöndunum verði náð þegar til lengri tíma er litið. Vel fjármagnaðir háskólar og öflug þekkingarfyrirtæki munu ekki einungis gera okkur kleift að takast á við risastórar áskoranir fjórðu iðnbyltingarinnar heldur um leið virkja sköpunarkraftinn og skapa atvinnulíf framtíðarinnar, þannig aukum við samkeppnishæfni landsins, knýjum hagvöxt og síðast en ekki síst, búum til gott samfélag þar sem ungt fólk vill búa.Jóhanna Vigdís GuðmundsdóttirHöfundur situr í 2. sæti á framboðslista Samfylkingarinnar í Reykjavík suður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason Skoðun Skoðun Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Sjá meira
Ein stærsta áskorunin sem við sem samfélag stöndum frammi fyrir eru breytingarnar sem ör tækniþróun hefur í för með sér, sem stundum er vísað í sem fjórðu iðnbyltinguna. Hraði tækninýjunganna er slíkur að meirihluti þeirra starfa sem börnin okkar eiga eftir að sinna eru ekki enn orðin til. Öflug tölvutækni og gervigreind munu á næstu tuttugu árum sjálfvirknivæða allt að helming starfanna sem mannkynið vinnur í dag. Við getum valið hvernig við tökumst á við þessa áskorun. Annar kosturinn er að stinga höfðinu í sandinn og gera ekki neitt, með tilheyrandi atvinnuleysi og hnignun lífskjara. Hinn kosturinn er að nýta tækifærið sem felst í þessum breytingum með því að skapa atvinnustefnu fyrir Ísland til framtíðar, byggja upp öflugan þekkingariðnað og virkja til þess þann sköpunarkraft sem við eigum nú þegar í vísindastarfi og háskólum landsins. Við eigum öflugar stoðir í sjávarútvegi, ferðaþjónustu og orkuiðnaði, burðaratvinnugreinum sem allar byggja að meira eða minna leyti á nýtingu sameiginlegra náttúruauðlinda Íslendinga. Þessar atvinnugreinar geta hins vegar ekki vaxið með aukinni nýtingu auðlindanna. Við verðum að skjóta fleiri og fjölbreyttari stoðum undir atvinnulífið. Öflugt atvinnulíf og sterkir háskólar eru tvær hliðar á sama peningnum. Sú nýsköpun sem byggir á rannsóknum háskólanna eru einn helsti hvati hagvaxtar og betri lífskjara. Þekkingarfyrirtækin sem eru burðarásar í atvinnulífi okkar í dag byrjuðu sem hugmyndir rannsakenda í háskólum landsins, til að mynda Marel en grunnur þess var lagður í Raunvísindastofnun Háskóla Íslands, þar sem vísindamenn og frumkvöðlar þróuðu fyrstu rafeindavogina. Skýrslur OECD sýna að íslenskir háskólar eru verulega undirfjármagnaðir og fá helmingi lægra framlag á hvern nemanda en háskólar á Norðurlöndum. Þrátt fyrir að skýrt sé sagt í stefnu og aðgerðaáætlun Vísinda- og tækniráðs, sem vinnur undir stjórn menntamálaráðherra, að framlag á hvern háskólanema verði sambærilegt við Norðurlöndin árið 2020, þá er ekkert í fjármálaáætlun fráfarandi ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar sem bendir til þess að breyta eigi fjármögnun háskóla á Íslandi. Í ályktun rektora háskólanna vegna fjármálaáætlunar, frá 6. maí 2016, segir „Menntun er lykill að velsæld þjóða og rannsóknir eru drifkraftur framfara. Þess vegna er núverandi tillaga að fimm ára fjármálaáætlun ekki einungis vonbrigði heldur mun hún, verði hún samþykkt óbreytt, hafa verulega neikvæð áhrif á háskólanám, vísindastarf, framþróun í atvinnusköpun og samkeppnisstöðu Íslands til framtíðar.“ Samfylkingin vill mæta áskorunum framtíðarinnar með stórsókn í menntamálum. Það gerum við með því að efla háskóla- og vísindastarf á Íslandi. Á sama tíma er nauðsynlegt að tryggja að allir geti menntað sig óháð fjárhagsstöðu og standa þar vörð um Lánasjóð íslenskra námsmanna. Aðgerðaáætlun okkar miðar að því að fjármögnun á starfsemi háskólanna nái OECD meðaltali á næstu árum, og að meðaltali fjármögnunar háskóla á Norðurlöndunum verði náð þegar til lengri tíma er litið. Vel fjármagnaðir háskólar og öflug þekkingarfyrirtæki munu ekki einungis gera okkur kleift að takast á við risastórar áskoranir fjórðu iðnbyltingarinnar heldur um leið virkja sköpunarkraftinn og skapa atvinnulíf framtíðarinnar, þannig aukum við samkeppnishæfni landsins, knýjum hagvöxt og síðast en ekki síst, búum til gott samfélag þar sem ungt fólk vill búa.Jóhanna Vigdís GuðmundsdóttirHöfundur situr í 2. sæti á framboðslista Samfylkingarinnar í Reykjavík suður
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar