Heilbrigðisþjónustan í dag, partur 2 Úrsúla Jünemann skrifar 12. júlí 2017 07:00 Það er almennt viðurkennt að sál og líkami mynda eina heild. Ef sálinni líður illa þá hefur það oft neikvæðar afleiðingar á líkamann og starfsemi hans og ef líkaminn er veikur þá eykst álagið á sálina. Þannig að góð heilbrigðisþjónusta ætti að sinna báðum þáttum til að ná bestum árangri. Í Fréttatímanum 17.3. á blaðsíðu 2 lýsir Jón Örn, 57 ára hingað til heilsuhraustur maður, reynslu sinni í samskiptum við bæklunarlækni á einkastofu. Þar var gerð hnéspeglun á honum – frekar meinlaus aðgerð. En hann fékk svæsna sýkingu í hnéð mjög fljótlega og fór oftar en einu sinni aftur til læknisins til þess að láta athuga málið. Læknirinn tók sér aldrei tíma að skoða hann almennilega. Núna liggur hann mjög alvarlega veikur á Landspítalanum. Það er svona tilfelli sem ég er hrædd um að verði ekki einsdæmi þegar einkastofur framkvæma aðgerðir í stórum stíl. Læknar vinna væntanlega sínar aðgerðir þar á færibandi, renna sem flestum sjúklingum í gegn, en taka sér ekki tíma til að sinna þeim á eftir. Einkafyrirtækin vilja auðvitað græða sem mest og þau gera það með því að fá sem flesta sjúklinga á sem skemmstum tíma. Lækna sem vinna þannig myndi ég frekar kalla viðgerðamenn en lækna. Og ekki má horfa fram hjá því að ef mistök verða, eins og í dæminu hér að ofan, þá má Landspítalinn redda málunum, oft á mjög kostnaðarsaman hátt. Snúum okkur núna að sálræna þættinum. Hvernig er líðan sjúklings sem fer í svona „færibandaaðgerð“? Vill hann ekki fá að vita hvað var gert, hvernig og hvers vegna? Það kallar á að hann fái viðtal bæði fyrir og eftir aðgerðina hjá aðgerðalækninum og að hann fái að vita nákvæmlega hvernig staðan er, hvernig batahorfurnar eru og við hverju má ef til vill búast. Ef læknir tekur sér ekki tíma til viðtals þá myndast óvissa, sjúklingnum líður illa og hann gerir sér kannski jafnvel ranghugmyndir. Á Landspítalanum vinna læknar, sjúkraþjálfarar, hjúkrunarfræðingar og annað starfsfólk flest öll vinnuna sína undir miklu álagi, en flestir reyna samt að taka sér tíma fyrir sálræna þáttinn. Því miður er ekki of mikið af slíkum tíma afgangs. Að vísu er aukin einkavæðing í heilbrigðiskerfinu oft rökstudd með því að þá muni biðlistar styttast. Gott og vel. En af hverju getur ríkið ekki lagt nægilegt fjármagn til þannig að biðlistarnir heyri bráðum sögunni til? Árum saman er búið að svelta heilbrigðiskerfið. Niðurskurður og „hagræðing“ réðu lengi vel ríkjum. Það þarf að binda enda á þetta og núna í „góðærinu og bullandi hagvexti“ ætti að vera hægt að leggja meira fé til. Ég er ekki hrifin af þeirri auknu einkavæðingu sem er í pípunum. Það er mjög gallað kerfi sem mun skapa aukinn kostnað og álag á sjúklinga. Auk þess munu færustu læknir ráða sig á einkastofur þar sem betra kaup er í vændum. Þetta gerist nú þegar. Kári Stefánsson hefur safnað tugum þúsunda af undirskriftum til að ríkið leggi talsvert meira fjármagn í heilbrigðiskerfið og ríkisrekinn spítala. Hvorki hefur heyrst hósti né stuna frá heilbrigðisráðherranum ennþá. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Það er almennt viðurkennt að sál og líkami mynda eina heild. Ef sálinni líður illa þá hefur það oft neikvæðar afleiðingar á líkamann og starfsemi hans og ef líkaminn er veikur þá eykst álagið á sálina. Þannig að góð heilbrigðisþjónusta ætti að sinna báðum þáttum til að ná bestum árangri. Í Fréttatímanum 17.3. á blaðsíðu 2 lýsir Jón Örn, 57 ára hingað til heilsuhraustur maður, reynslu sinni í samskiptum við bæklunarlækni á einkastofu. Þar var gerð hnéspeglun á honum – frekar meinlaus aðgerð. En hann fékk svæsna sýkingu í hnéð mjög fljótlega og fór oftar en einu sinni aftur til læknisins til þess að láta athuga málið. Læknirinn tók sér aldrei tíma að skoða hann almennilega. Núna liggur hann mjög alvarlega veikur á Landspítalanum. Það er svona tilfelli sem ég er hrædd um að verði ekki einsdæmi þegar einkastofur framkvæma aðgerðir í stórum stíl. Læknar vinna væntanlega sínar aðgerðir þar á færibandi, renna sem flestum sjúklingum í gegn, en taka sér ekki tíma til að sinna þeim á eftir. Einkafyrirtækin vilja auðvitað græða sem mest og þau gera það með því að fá sem flesta sjúklinga á sem skemmstum tíma. Lækna sem vinna þannig myndi ég frekar kalla viðgerðamenn en lækna. Og ekki má horfa fram hjá því að ef mistök verða, eins og í dæminu hér að ofan, þá má Landspítalinn redda málunum, oft á mjög kostnaðarsaman hátt. Snúum okkur núna að sálræna þættinum. Hvernig er líðan sjúklings sem fer í svona „færibandaaðgerð“? Vill hann ekki fá að vita hvað var gert, hvernig og hvers vegna? Það kallar á að hann fái viðtal bæði fyrir og eftir aðgerðina hjá aðgerðalækninum og að hann fái að vita nákvæmlega hvernig staðan er, hvernig batahorfurnar eru og við hverju má ef til vill búast. Ef læknir tekur sér ekki tíma til viðtals þá myndast óvissa, sjúklingnum líður illa og hann gerir sér kannski jafnvel ranghugmyndir. Á Landspítalanum vinna læknar, sjúkraþjálfarar, hjúkrunarfræðingar og annað starfsfólk flest öll vinnuna sína undir miklu álagi, en flestir reyna samt að taka sér tíma fyrir sálræna þáttinn. Því miður er ekki of mikið af slíkum tíma afgangs. Að vísu er aukin einkavæðing í heilbrigðiskerfinu oft rökstudd með því að þá muni biðlistar styttast. Gott og vel. En af hverju getur ríkið ekki lagt nægilegt fjármagn til þannig að biðlistarnir heyri bráðum sögunni til? Árum saman er búið að svelta heilbrigðiskerfið. Niðurskurður og „hagræðing“ réðu lengi vel ríkjum. Það þarf að binda enda á þetta og núna í „góðærinu og bullandi hagvexti“ ætti að vera hægt að leggja meira fé til. Ég er ekki hrifin af þeirri auknu einkavæðingu sem er í pípunum. Það er mjög gallað kerfi sem mun skapa aukinn kostnað og álag á sjúklinga. Auk þess munu færustu læknir ráða sig á einkastofur þar sem betra kaup er í vændum. Þetta gerist nú þegar. Kári Stefánsson hefur safnað tugum þúsunda af undirskriftum til að ríkið leggi talsvert meira fjármagn í heilbrigðiskerfið og ríkisrekinn spítala. Hvorki hefur heyrst hósti né stuna frá heilbrigðisráðherranum ennþá.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar