Viljalaust verkfæri Anna Steinsen skrifar 29. mars 2017 07:00 Stanslaust áreiti frá öllum samfélagsmiðlunum og í raun aldrei friður. Ungt fólk oft eins og fangar símans, viljalaus verkfæri. Líta stundum út eins og uppvakningar og horfa varla upp til að taka eftir því sem er að gerast í kringum þau. Þau eru ýmist í símanum eða iPadinum. Má ekki missa af neinu ... ding, ding ... skilaboðin hrynja inn og fleiri „like“. Verða að fanga augnablikið og taka það upp á Snapchat. Augnablikið sem er í raun farið því þú varst of upptekinn við að taka það upp. Afleiðingin er sú að kvíði og þunglyndi er að aukast í heiminum, er að verða að faraldri. Rannsóknir sýna að ungt fólk sefur minna, eyðir meiri tíma á samfélagsmiðlunum, horfir meira á sjónvarp og er í tölvuleikjum, en heilsan dvínar. Sem móðir fjögurra barna hef ég miklar áhyggjur af þessu. Ég viðurkenni að ég er sjálf oft í símanum, er að vinna, skoða, spekúlera, pósta og fylgjast með. Við fullorðnir erum oft á tíðum ekkert skárri ... jafnvægi milli vinnu og einkalífs nánast horfið, því við getum auðveldlega unnið allan sólarhringinn. Alltaf tengd, alltaf í vinnunni .... en samt ekki, því ég er heima, en hugurinn er ekki á staðnum. Margir út úr stressaðir af of miklu álagi og áreiti í mörg, mörg ár. Við virðumst bara hafa minni tíma en áður. Það eru líklegast færri tímar í sólarhringnum eða hvað eftir að allir samfélagsmiðlarnir bættust við allt annað sem þarf að sinna og gera. Hvaða áhrif ætli þetta hafi á fjölskyldulífið og börnin? Samfélagsmiðlar eru frábærir að mörgu leyti en að mínu mati hins vegar alls ekki. Verstur finnst mér samanburðurinn. Sama hvaða árangri við náum, þá er alltaf einhver sem nær betri árangri. Eitt fermingarbarnið fær flottari gjafir en þú, útskriftarnemi með betri einkunnir eða kláraði námið á styttri tíma, sumir eru betri í fótbolta, skora flottari mörk, eru skemmtilegri, sætari, í betra formi og einfaldlega bara að gera skemmtilegri hluti. Samfélagsmiðlarnir eru notaðir til að sýna hvað við elskum fólkið okkar mikið, eiginlega meira en næsti maður og hvað börnin okkar eru að ná frábærum árangri í skóla, einkunnirnar stundum settar inn og allir hressir. Ef ég fæ nógu mörg „like“ þá er ég allavega falleg, annars ekki. Allt er þetta hluti af einhverri glansmynd. Á unglingsárunum er alveg ótrúlega mikið að gerast í líkama okkar, hormónar á fullu, sjálfsmyndin að mótast og vinirnir verða oft mikilvægari en fjölskyldan. Gríðarlega stór og mikilvægur tími í lífi okkar allra. Á meðan sjálfsmyndin er að mótast er alls ekki heilbrigt að vera stöðugt að bera sig saman við aðra, sem virðast vera betri, þannig að við förum að leita að einhverjum sem nær lakari árangri til að við lítum betur út. Virkum betri. Erum einhvern veginn aldrei nóg! Í þessum heimi er það auðvitað alltaf þannig að sumir eru færari en aðrir. Það væri að æra óstöðugan að pæla endalaust í því og gerir ekkert annað en að rýra sjálfstraustið og sér í lagi þegar verið er að byggja það upp. Skoðum frekar allt það jákvæða sem er í kringum okkur í staðinn fyrir það neikvæða. Allir eru góðir í einhverju. Hver og einn hefur sinn styrkleika, ræktum þá frekar en að pæla í hvað við getum ekki. Hvað erum við að gera vel, skoða það líka, helst alla daga. Prófum að gefa okkur frí frá samfélagsmiðlunum í smá tíma jafnvel þó það sé ekki nema til þess að minnka þann tíma sem í þá fer. Gerum eitthvað skemmtilegt í staðinn eða látum okkur bara leiðast, sem er líka heilbrigt og hollt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Stanslaust áreiti frá öllum samfélagsmiðlunum og í raun aldrei friður. Ungt fólk oft eins og fangar símans, viljalaus verkfæri. Líta stundum út eins og uppvakningar og horfa varla upp til að taka eftir því sem er að gerast í kringum þau. Þau eru ýmist í símanum eða iPadinum. Má ekki missa af neinu ... ding, ding ... skilaboðin hrynja inn og fleiri „like“. Verða að fanga augnablikið og taka það upp á Snapchat. Augnablikið sem er í raun farið því þú varst of upptekinn við að taka það upp. Afleiðingin er sú að kvíði og þunglyndi er að aukast í heiminum, er að verða að faraldri. Rannsóknir sýna að ungt fólk sefur minna, eyðir meiri tíma á samfélagsmiðlunum, horfir meira á sjónvarp og er í tölvuleikjum, en heilsan dvínar. Sem móðir fjögurra barna hef ég miklar áhyggjur af þessu. Ég viðurkenni að ég er sjálf oft í símanum, er að vinna, skoða, spekúlera, pósta og fylgjast með. Við fullorðnir erum oft á tíðum ekkert skárri ... jafnvægi milli vinnu og einkalífs nánast horfið, því við getum auðveldlega unnið allan sólarhringinn. Alltaf tengd, alltaf í vinnunni .... en samt ekki, því ég er heima, en hugurinn er ekki á staðnum. Margir út úr stressaðir af of miklu álagi og áreiti í mörg, mörg ár. Við virðumst bara hafa minni tíma en áður. Það eru líklegast færri tímar í sólarhringnum eða hvað eftir að allir samfélagsmiðlarnir bættust við allt annað sem þarf að sinna og gera. Hvaða áhrif ætli þetta hafi á fjölskyldulífið og börnin? Samfélagsmiðlar eru frábærir að mörgu leyti en að mínu mati hins vegar alls ekki. Verstur finnst mér samanburðurinn. Sama hvaða árangri við náum, þá er alltaf einhver sem nær betri árangri. Eitt fermingarbarnið fær flottari gjafir en þú, útskriftarnemi með betri einkunnir eða kláraði námið á styttri tíma, sumir eru betri í fótbolta, skora flottari mörk, eru skemmtilegri, sætari, í betra formi og einfaldlega bara að gera skemmtilegri hluti. Samfélagsmiðlarnir eru notaðir til að sýna hvað við elskum fólkið okkar mikið, eiginlega meira en næsti maður og hvað börnin okkar eru að ná frábærum árangri í skóla, einkunnirnar stundum settar inn og allir hressir. Ef ég fæ nógu mörg „like“ þá er ég allavega falleg, annars ekki. Allt er þetta hluti af einhverri glansmynd. Á unglingsárunum er alveg ótrúlega mikið að gerast í líkama okkar, hormónar á fullu, sjálfsmyndin að mótast og vinirnir verða oft mikilvægari en fjölskyldan. Gríðarlega stór og mikilvægur tími í lífi okkar allra. Á meðan sjálfsmyndin er að mótast er alls ekki heilbrigt að vera stöðugt að bera sig saman við aðra, sem virðast vera betri, þannig að við förum að leita að einhverjum sem nær lakari árangri til að við lítum betur út. Virkum betri. Erum einhvern veginn aldrei nóg! Í þessum heimi er það auðvitað alltaf þannig að sumir eru færari en aðrir. Það væri að æra óstöðugan að pæla endalaust í því og gerir ekkert annað en að rýra sjálfstraustið og sér í lagi þegar verið er að byggja það upp. Skoðum frekar allt það jákvæða sem er í kringum okkur í staðinn fyrir það neikvæða. Allir eru góðir í einhverju. Hver og einn hefur sinn styrkleika, ræktum þá frekar en að pæla í hvað við getum ekki. Hvað erum við að gera vel, skoða það líka, helst alla daga. Prófum að gefa okkur frí frá samfélagsmiðlunum í smá tíma jafnvel þó það sé ekki nema til þess að minnka þann tíma sem í þá fer. Gerum eitthvað skemmtilegt í staðinn eða látum okkur bara leiðast, sem er líka heilbrigt og hollt.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun