Bæta þarf kjör kennara, hvað sem ASÍ segir Þórður Á. Hjaltested og Aðalheiður Steingrímsdóttir skrifar 2. mars 2017 18:25 Enn og aftur hefur forysta Alþýðusambands Íslands (ASÍ) í samstarfi við forystu Samtaka atvinnulífsins (SA) tekið sér þá sjálfskipuðu stöðu að ráðskast með það hvernig launasetningu og launaþróun einstakra stétta á Íslandi er háttað. Í þessu felst að mati Kennarasambands Íslands (KÍ) vanvirðing á samningsrétti annarra hópa og skilningsleysi á hlutfallslegri launastöðu þeirra. Kennarasamband Íslands og BHM eru ekki aðilar að því rammasamkomulagi sem vísað er til í yfirlýsingu ASÍ og SA. KÍ tilgreindi á sínum tíma þrjár ástæður fyrir því að taka ekki þátt. Meðal þeirra var andstaða við launastefnu sem hefði nóvember 2013 sem grunnviðmiðun. Sú viðmiðun hentar ASÍ og SA en ekki félagsmönnum KÍ og fleiri opinberum starfsmönnum. KÍ hefur talað skýrt um það og fært rök fyrir því að laun félagsmanna þurfi að hækka verulega umfram það sem getið er um í rammasamkomulaginu. Samkeppnisstöðu kennarastarfsins verður að laga. Þar liggur undir framtíð íslensks menntakerfis. Um þetta þarf þjóðarsátt. Nýleg skýrsla Ríkisendurskoðunar er afdráttarlaus hvað þetta varðar. Þar eru yfirvöld hvött til að fara í aðgerðir til að sporna við fækkun menntaðra kennara, fá þá kennara sem horfið hafa frá kennslu aftur til starfa í skólum landsins, efla nýliðun í kennarastéttinni og auka aðsókn í kennaranámið. Það má ljóst vera að Kennarasamtökin munu ekki afsala sér samningsréttinum og munu áfram vinna markvisst að því að að lagfæra kjör félagsmanna sinna. Yfirlýsing ASÍ og SA frá 28. febrúar síðastliðnum breytir engu þar um. Yfirlýsing ASÍ og SA er ekki til þess fallin að byggja upp og styrkja menntakerfið, heldur er þvert í mót skaðsamleg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Sjá meira
Enn og aftur hefur forysta Alþýðusambands Íslands (ASÍ) í samstarfi við forystu Samtaka atvinnulífsins (SA) tekið sér þá sjálfskipuðu stöðu að ráðskast með það hvernig launasetningu og launaþróun einstakra stétta á Íslandi er háttað. Í þessu felst að mati Kennarasambands Íslands (KÍ) vanvirðing á samningsrétti annarra hópa og skilningsleysi á hlutfallslegri launastöðu þeirra. Kennarasamband Íslands og BHM eru ekki aðilar að því rammasamkomulagi sem vísað er til í yfirlýsingu ASÍ og SA. KÍ tilgreindi á sínum tíma þrjár ástæður fyrir því að taka ekki þátt. Meðal þeirra var andstaða við launastefnu sem hefði nóvember 2013 sem grunnviðmiðun. Sú viðmiðun hentar ASÍ og SA en ekki félagsmönnum KÍ og fleiri opinberum starfsmönnum. KÍ hefur talað skýrt um það og fært rök fyrir því að laun félagsmanna þurfi að hækka verulega umfram það sem getið er um í rammasamkomulaginu. Samkeppnisstöðu kennarastarfsins verður að laga. Þar liggur undir framtíð íslensks menntakerfis. Um þetta þarf þjóðarsátt. Nýleg skýrsla Ríkisendurskoðunar er afdráttarlaus hvað þetta varðar. Þar eru yfirvöld hvött til að fara í aðgerðir til að sporna við fækkun menntaðra kennara, fá þá kennara sem horfið hafa frá kennslu aftur til starfa í skólum landsins, efla nýliðun í kennarastéttinni og auka aðsókn í kennaranámið. Það má ljóst vera að Kennarasamtökin munu ekki afsala sér samningsréttinum og munu áfram vinna markvisst að því að að lagfæra kjör félagsmanna sinna. Yfirlýsing ASÍ og SA frá 28. febrúar síðastliðnum breytir engu þar um. Yfirlýsing ASÍ og SA er ekki til þess fallin að byggja upp og styrkja menntakerfið, heldur er þvert í mót skaðsamleg.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar