TR – væðum samfélagið allt! Borgþór S. Kjærnested skrifar 9. mars 2017 07:00 Til ráðherra, þingmanna og annarra samningsaðila vinnumarkaðarins! Stjórnmálamenn landsins hafa falið Tryggingastofnun að ýmist jafna, skerða eða bæta kjör fólks sem annað hvort er á ákveðnum aldri eða býr við tilteknar félagslegar aðstæður. Nú stefnir í að miklum árangri hafi verið náð. Lítið brot af íbúum samfélagsins þarf enn um sinn að vera undir eftirliti TR, meirihlutinn þarf ekkert á TR að halda! Sá hópur hefur þegar „nóg“ til hnífs og skeiðar og þarf ekki að vera með í félagslega kerfi annarra landsmanna. Til að allir sitji við sama borð og njóti jafnréttis mætti taka upp TR-kerfið um allt samfélagið. Það mætti best gera þannig: Launamaður með 400 000 kr. fastakaup eftir skatt. Viðkomandi vinnur 25 klst. yfirvinnu +200 000 kr. eftir skatt samtals 600 000 kr. Þá skerðast föstu launin um 150 000 kr. þar sem TR mundi sættast á 25 000 kr. nettó frítekjumark yfirvinnu. Eftir eru 450 000 kr. nettó. Með samsvarandi hætti skertust föst laun vegna dagpeninga, aukagreiðslna, arðgreiðslna og annarra hlunninda. Þannig mundi öll yfirvinna minnka verulega, of miklu vinnuálagi linna, dregið yrði úr streituröskun og almennt heilsufar landsmanna væntanlega batna. Við hver áramót kæmi svo ýmist greiðsla frá TR vegna of mikilla skerðinga eða krafa um aukagreiðslu til TR vegna ofgreiðslna. Þannig sætu allir við sama borð og þeir sem eldri eru, sem nú ganga með angist og kvíðaköst af ótta við „glaðninginn“ frá TR um hver jól og áramót. Vonandi taka þingmenn á sig rögg og laga þetta sem fyrst. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Til ráðherra, þingmanna og annarra samningsaðila vinnumarkaðarins! Stjórnmálamenn landsins hafa falið Tryggingastofnun að ýmist jafna, skerða eða bæta kjör fólks sem annað hvort er á ákveðnum aldri eða býr við tilteknar félagslegar aðstæður. Nú stefnir í að miklum árangri hafi verið náð. Lítið brot af íbúum samfélagsins þarf enn um sinn að vera undir eftirliti TR, meirihlutinn þarf ekkert á TR að halda! Sá hópur hefur þegar „nóg“ til hnífs og skeiðar og þarf ekki að vera með í félagslega kerfi annarra landsmanna. Til að allir sitji við sama borð og njóti jafnréttis mætti taka upp TR-kerfið um allt samfélagið. Það mætti best gera þannig: Launamaður með 400 000 kr. fastakaup eftir skatt. Viðkomandi vinnur 25 klst. yfirvinnu +200 000 kr. eftir skatt samtals 600 000 kr. Þá skerðast föstu launin um 150 000 kr. þar sem TR mundi sættast á 25 000 kr. nettó frítekjumark yfirvinnu. Eftir eru 450 000 kr. nettó. Með samsvarandi hætti skertust föst laun vegna dagpeninga, aukagreiðslna, arðgreiðslna og annarra hlunninda. Þannig mundi öll yfirvinna minnka verulega, of miklu vinnuálagi linna, dregið yrði úr streituröskun og almennt heilsufar landsmanna væntanlega batna. Við hver áramót kæmi svo ýmist greiðsla frá TR vegna of mikilla skerðinga eða krafa um aukagreiðslu til TR vegna ofgreiðslna. Þannig sætu allir við sama borð og þeir sem eldri eru, sem nú ganga með angist og kvíðaköst af ótta við „glaðninginn“ frá TR um hver jól og áramót. Vonandi taka þingmenn á sig rögg og laga þetta sem fyrst. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar