Heilbrigðisþjónustan í dag Úrsúla Jünemann skrifar 30. mars 2017 00:00 Að vera með slitgigt er eitthvað sem fáir óska sér. Ekki er búið að finna lækningar við þessum sjúkdómi. En að minnsta kosti er hægt að skipta út liðamótum þegar brjóskið er orðið ónýtt. Margir þurfa að ganga undir svona liðskiptaaðgerð á mjöðm og hné á efri árum. Þar með lengist það tímabil sem menn geta notið lífsins án þess að þurfa stöðugt að glíma við slæma verki við hvert fótatak. Fyrir 10 árum fékk ég nýja mjöðm og tveimur árum síðar fékk ég nýtt hné. Þetta voru stórar aðgerðir og endurhæfingin löng og ströng. En eftir það gat ég gert flest allt verkjalaust og nýtt og betra líf blasti við. Á þessum tíma var biðin eftir svona aðgerð um 3 mánuðir, þetta var eitthvað sem maður gat sætt sig við. Í haust leitaði ég til læknis vegna vaxandi sársauka í hinni mjöðminni. Röntgenmyndir voru teknar og ekki fór milli mála að það kallaði á enn eina liðskiptaaðgerð (sem ég vissi þegar af fenginni reynslu). Þegar ég fékk bréf frá Landspítalanum rétt fyrir áramót með boð um að mæta hjá sérfræðingi núna í mars var ég mjög glöð og vonaðist að ég kæmist fljótlega í aðgerð. Í dag 10.3. fór ég svo í viðtal hjá bæklunarsérfræðingi á Landspítala. Viðtalið tók varla meira en 5 mínútur og mér var tjáð að ég væri með slæmt slit ? sem ég vissi nú þegar ? og þyrfti að fara í aðgerð ? sem ég vissi líka. Og ég væri komin á biðlista og biðtíminn væri 8 mánuðir! Mér féllust hendur og það einasta sem ég gat sagt var: ?Ertu að grínast?? Fyrir þetta mátti ég greiða rúmlega 5.000 kr. Hefði ekki verið hægt að tilkynna mér um þessa 8 mánaða bið í síma eða bréfleiðis? Mér fannst að það væri verið að hafa mig að fífli og rukka mig fyrir einhverja ?þjónustu? sem kom mér ekki að gagni. Lífsgæði mín munu vera verulega skert það sem eftir er af árinu. Ég mun halda mér gangandi með því að bryðja verkjatöflur. Ekki mun ég treysta mér til að fara í ferðalög með manninum mínum sem er óðum að ná sér eftir erfiða krabbameinsmeðferð og var farinn að hlakka til. Ég er reið og svekkt. Við sem höfum unnið allt okkar líf og greitt samviskusamlega okkar skatta eigum ekki skilið að fá svona meðferð. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Að vera með slitgigt er eitthvað sem fáir óska sér. Ekki er búið að finna lækningar við þessum sjúkdómi. En að minnsta kosti er hægt að skipta út liðamótum þegar brjóskið er orðið ónýtt. Margir þurfa að ganga undir svona liðskiptaaðgerð á mjöðm og hné á efri árum. Þar með lengist það tímabil sem menn geta notið lífsins án þess að þurfa stöðugt að glíma við slæma verki við hvert fótatak. Fyrir 10 árum fékk ég nýja mjöðm og tveimur árum síðar fékk ég nýtt hné. Þetta voru stórar aðgerðir og endurhæfingin löng og ströng. En eftir það gat ég gert flest allt verkjalaust og nýtt og betra líf blasti við. Á þessum tíma var biðin eftir svona aðgerð um 3 mánuðir, þetta var eitthvað sem maður gat sætt sig við. Í haust leitaði ég til læknis vegna vaxandi sársauka í hinni mjöðminni. Röntgenmyndir voru teknar og ekki fór milli mála að það kallaði á enn eina liðskiptaaðgerð (sem ég vissi þegar af fenginni reynslu). Þegar ég fékk bréf frá Landspítalanum rétt fyrir áramót með boð um að mæta hjá sérfræðingi núna í mars var ég mjög glöð og vonaðist að ég kæmist fljótlega í aðgerð. Í dag 10.3. fór ég svo í viðtal hjá bæklunarsérfræðingi á Landspítala. Viðtalið tók varla meira en 5 mínútur og mér var tjáð að ég væri með slæmt slit ? sem ég vissi nú þegar ? og þyrfti að fara í aðgerð ? sem ég vissi líka. Og ég væri komin á biðlista og biðtíminn væri 8 mánuðir! Mér féllust hendur og það einasta sem ég gat sagt var: ?Ertu að grínast?? Fyrir þetta mátti ég greiða rúmlega 5.000 kr. Hefði ekki verið hægt að tilkynna mér um þessa 8 mánaða bið í síma eða bréfleiðis? Mér fannst að það væri verið að hafa mig að fífli og rukka mig fyrir einhverja ?þjónustu? sem kom mér ekki að gagni. Lífsgæði mín munu vera verulega skert það sem eftir er af árinu. Ég mun halda mér gangandi með því að bryðja verkjatöflur. Ekki mun ég treysta mér til að fara í ferðalög með manninum mínum sem er óðum að ná sér eftir erfiða krabbameinsmeðferð og var farinn að hlakka til. Ég er reið og svekkt. Við sem höfum unnið allt okkar líf og greitt samviskusamlega okkar skatta eigum ekki skilið að fá svona meðferð. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar