Á nú að einkavæða eða einkavinavæða? Einar Júlíusson skrifar 30. mars 2017 00:00 Berum saman fyrirtæki eins og Arion banka og Landsvirkjun. Bæði eiga jafnmikið eigið fé, 200 milljarða króna, og eru þannig séð jafnmikils virði. Tekjur Landsvirkjunar 2015 voru 50 milljarðar, kostnaður 40 milljarðar svo hagnaður var 10 milljarðar eða 5% af eigin fé (helmingi meiri en árin 2011-2014). Tekjur Arion banka voru 100 milljarðar en 50 milljarðar fóru í bónusa, bílastyrki, afskriftir, ofurlaun og annan rekstrarkostnað svo hagnaður bankans var ekki nema 50 milljarðar eða 25% af eigin fé. Ríkisstjórnin vill nú einkavæða helst allt sem ríkið á og jafnvel líka banka sem ríkið á kannski lítið í enda vakti fyrri einkavæðing bankanna heimsathygli og sló mörg heimsmet þótt ekki sé miðað við höfðatölu eins og yfirleitt. Eða ætlar ríkisstjórnin að einkavinavæða? Hver er munurinn? Ég hef ákveðið að kaupa Landsvirkjun fyrir 200 milljarða sem er hærra en verðhugmyndir eigenda hennar svo þeir ættu að samþykkja tillboð mitt. Af ástæðum sem óþarfi er að tíunda hér býð ég ekki reiðufé fremur en aðrir heldur 200 milljarða króna skuldabréf (frá Arion banka með veði í Landsvirkjun) sem ber 5% vexti. Ríkið fær þá 10 milljarða á ári eins og áður og ég fæ gróðann af Landsvirkjun sem ég nota til að greiða vextina af skuldabréfinu. Þetta er einkavæðing, ég kaupi fyrirtækið á fullu fremur en á einkavinaverði og enginn græðir neitt né tapar (í bili allavega). En ég vil græða, líka á kvöldin, enda segja hagfræðingar að rationalt sé að gera það sem meira er á að græða. Með öðrum orðum, tilgangur lífsins er eigin stundargróði. Hvort ég græði meira á því að hækka mín verð eða lækka fer eftir samkeppni og verðteygni en hér er rationalt að hækka og irrationalt að lækka verðið. Vandinn er að 80% orkunnar eru seld á föstu verði (30 milljarðar) til margra áratuga. Af því er alls enginn gróði. Almenningur kaupir svo 20% orkunnar fyrir 20 milljarða og gróðinn af þeirri sölu er 10 milljarðar. Ég get þá strax tvöfaldað verðið til almennings og þar með þrefaldað gróðann og nettó gróði minn fer úr núlli upp í 20 milljarða á ári.Á leynibankareikning Ég ætla að kaupa Arion banka líka fyrir annað 200 milljarða króna skuldabréf frá Arion banka. Ríkið (sá sem átti bankann) fær þá 10 milljarða á ári eins og fyrir Landsvirkjun og ég fæ gróðann af bankanum þ.e. 50 milljarða á ári þar til ég hef haft samráð við hina bankana um að tvöfalda þjónustugjöldin og vextina og fæ þá 150 milljarða á ári. 10 milljarðar fara í að greiða mínum eigin banka vexti af láninu sem hann veitti mér til að kaupa sig og 140 milljarða set ég í eigin vasa og svo á leynibankareikning hér á Tortóla þar sem ég ætla að búa við sólarströnd og skattaskjól. Þetta er einkavinavæðing, sem sumir mundu kalla rán, en það er allavega ekki ég sem ræni þannig árlega 140 milljörðum af almenningi í landinu eða þúsund milljörðum á hverjum 7 árum bara með þessum eina banka. Það gera þeir einkavinir mínir sem einkavæddu mér bankann. Það er augljóst, ekki voru það hinir fátæku sem rændu þá ríku í Skírisskógi forðum heldur einkavinur þeirra hann Hrói Höttur. Best ég kaupi Arion banka fyrst. Þá græði ég strax svo mikið (tuttugufalt auðlindagjald af stærstu auðlind þjóðarinnar) að ég eignast hana fljótlega sem og hina bankana og aðrar eigur þjóðarinnar og annarra líka. Þá þarf ég aldrei að hafa samráð við aðra en sjálfan mig og get einbeitt mér að því að hámarka minn gróða og tap viðskiptavina minna. Til þess þarf ég enn að hækka mín verð. Lögspekingar segja að þjóðin geti ekki átt neitt. Ég skil ekki alveg þá hundalógik en vil eins og þeir að hún eigi alls ekki neitt. Ég vil að umræddir 160 milljarðar á ári fari til mín og ekki til annarra. Síst af öllu til hrægamma eða útlendra vogunarsjóða. Ég trúi ekki öðru en að áætlanir mínar gangi eftir. Þótt ég sé ekki enn neinn sérstakur einkavinur ráðamanna hér þá býð ég besta verðið og get líka gaukað að lykilmönnum einhverjum milljörðum úr bankanum mínum til að vingast við þá. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Fögnum unnum sigrum og aðlögumst nýjum tímum Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson skrifar Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Berum saman fyrirtæki eins og Arion banka og Landsvirkjun. Bæði eiga jafnmikið eigið fé, 200 milljarða króna, og eru þannig séð jafnmikils virði. Tekjur Landsvirkjunar 2015 voru 50 milljarðar, kostnaður 40 milljarðar svo hagnaður var 10 milljarðar eða 5% af eigin fé (helmingi meiri en árin 2011-2014). Tekjur Arion banka voru 100 milljarðar en 50 milljarðar fóru í bónusa, bílastyrki, afskriftir, ofurlaun og annan rekstrarkostnað svo hagnaður bankans var ekki nema 50 milljarðar eða 25% af eigin fé. Ríkisstjórnin vill nú einkavæða helst allt sem ríkið á og jafnvel líka banka sem ríkið á kannski lítið í enda vakti fyrri einkavæðing bankanna heimsathygli og sló mörg heimsmet þótt ekki sé miðað við höfðatölu eins og yfirleitt. Eða ætlar ríkisstjórnin að einkavinavæða? Hver er munurinn? Ég hef ákveðið að kaupa Landsvirkjun fyrir 200 milljarða sem er hærra en verðhugmyndir eigenda hennar svo þeir ættu að samþykkja tillboð mitt. Af ástæðum sem óþarfi er að tíunda hér býð ég ekki reiðufé fremur en aðrir heldur 200 milljarða króna skuldabréf (frá Arion banka með veði í Landsvirkjun) sem ber 5% vexti. Ríkið fær þá 10 milljarða á ári eins og áður og ég fæ gróðann af Landsvirkjun sem ég nota til að greiða vextina af skuldabréfinu. Þetta er einkavæðing, ég kaupi fyrirtækið á fullu fremur en á einkavinaverði og enginn græðir neitt né tapar (í bili allavega). En ég vil græða, líka á kvöldin, enda segja hagfræðingar að rationalt sé að gera það sem meira er á að græða. Með öðrum orðum, tilgangur lífsins er eigin stundargróði. Hvort ég græði meira á því að hækka mín verð eða lækka fer eftir samkeppni og verðteygni en hér er rationalt að hækka og irrationalt að lækka verðið. Vandinn er að 80% orkunnar eru seld á föstu verði (30 milljarðar) til margra áratuga. Af því er alls enginn gróði. Almenningur kaupir svo 20% orkunnar fyrir 20 milljarða og gróðinn af þeirri sölu er 10 milljarðar. Ég get þá strax tvöfaldað verðið til almennings og þar með þrefaldað gróðann og nettó gróði minn fer úr núlli upp í 20 milljarða á ári.Á leynibankareikning Ég ætla að kaupa Arion banka líka fyrir annað 200 milljarða króna skuldabréf frá Arion banka. Ríkið (sá sem átti bankann) fær þá 10 milljarða á ári eins og fyrir Landsvirkjun og ég fæ gróðann af bankanum þ.e. 50 milljarða á ári þar til ég hef haft samráð við hina bankana um að tvöfalda þjónustugjöldin og vextina og fæ þá 150 milljarða á ári. 10 milljarðar fara í að greiða mínum eigin banka vexti af láninu sem hann veitti mér til að kaupa sig og 140 milljarða set ég í eigin vasa og svo á leynibankareikning hér á Tortóla þar sem ég ætla að búa við sólarströnd og skattaskjól. Þetta er einkavinavæðing, sem sumir mundu kalla rán, en það er allavega ekki ég sem ræni þannig árlega 140 milljörðum af almenningi í landinu eða þúsund milljörðum á hverjum 7 árum bara með þessum eina banka. Það gera þeir einkavinir mínir sem einkavæddu mér bankann. Það er augljóst, ekki voru það hinir fátæku sem rændu þá ríku í Skírisskógi forðum heldur einkavinur þeirra hann Hrói Höttur. Best ég kaupi Arion banka fyrst. Þá græði ég strax svo mikið (tuttugufalt auðlindagjald af stærstu auðlind þjóðarinnar) að ég eignast hana fljótlega sem og hina bankana og aðrar eigur þjóðarinnar og annarra líka. Þá þarf ég aldrei að hafa samráð við aðra en sjálfan mig og get einbeitt mér að því að hámarka minn gróða og tap viðskiptavina minna. Til þess þarf ég enn að hækka mín verð. Lögspekingar segja að þjóðin geti ekki átt neitt. Ég skil ekki alveg þá hundalógik en vil eins og þeir að hún eigi alls ekki neitt. Ég vil að umræddir 160 milljarðar á ári fari til mín og ekki til annarra. Síst af öllu til hrægamma eða útlendra vogunarsjóða. Ég trúi ekki öðru en að áætlanir mínar gangi eftir. Þótt ég sé ekki enn neinn sérstakur einkavinur ráðamanna hér þá býð ég besta verðið og get líka gaukað að lykilmönnum einhverjum milljörðum úr bankanum mínum til að vingast við þá. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun