Kvótar og niðurlæging Hjördís Birna Hjartardóttir skrifar 13. ágúst 2015 12:00 Umræðan um kynjakvóta skýtur reglulega upp kollinum, nú síðast innan kvikmyndabransans þar sem hallar verulega á konur. Baltasar Kormákur talaði með slíkum kvóta nýverið og allt samfélagið lagði við hlustir, þ.ám. menntamálaráðherra, sem fannst rök leikstjórans vera „sannfærandi“. Rökin fékk Baltasar þó bara að láni frá þeim fjölmörgu konum í bransanum sem hafa margsinnis bent á þetta vandamál í gegnum tíðina, en þeirra málflutningur hefur ekki fengið sömu áheyrn. Svo virðist sem þetta hafi allt saman hljómað meira sannfærandi í eyrum þjóðarinnar þegar það kom frá karlmanni. Umræðunni um kynjakvóta fylgja alltaf hugleiðingar um meinta niðurlægingu kvenna. Andstæðingar kvóta halda því fram að slíkt inngrip sé niðurlægjandi fyrir konur af því að þær fari þá ekki áfram á eigin verðleikum, heldur sé búið að rétta þeim „hækju“. Dagur Kári hélt þessu m.a. fram í Facebook-færslu og fékk mörg læk fyrir. Þeir sem taka undir þetta gleyma því þó gjarnan að karlmenn hafa í árhundruð fengið hækju í vöggugjöf – fallega innpökkuð forréttindi sem hafa fylgt því að fæðast með typpi. Engum virðist þykja það neitt sérstaklega niðurlægjandi fyrir karlmenn. Sjálfsagt er það vegna þess að hækjan þeirra er ósýnileg og allir eru löngu orðnir henni samdauna. Með sama hætti og allir eru orðnir samdauna söguþræðinum í kvikmyndinni – sem er stanslaust á replay – þar sem karlmaður sigrast á erfiðu vandamáli og kona er honum til stuðnings. Er hugsanlegt að núverandi ástand sé meira niðurlægjandi fyrir konur heldur en tímabundið inngrip til þess að leiðrétta stöðuna? Er hugsanlegt að riddaralegar áhyggjur af niðurlægingu kvenna séu varnarviðbrögð hræddra, lítilla karla sem hafa ekki stigið inn í ljósið eins og Baltasar? Er það betri kostur að konur bíði prúðar og hæfar á meðan króníska typpalyktin finnur sjálf leiðina út? Kynjakvótar virðast almennt hafa gefið góða raun þar sem þeim hefur verið beitt og jafnvel hörðustu andstæðingar þeirra hafa skipt um skoðun þegar þeir hafa séð jákvæðar afleiðingar þeirra. Að því sögðu er þetta inngrip allrar gagnrýni vert og ætti ekki að beita því nema að vel ígrunduðu máli. Fleira þarf líka að koma til; hugarfarsbreyting og samstillt átak allra. Við getum ímyndað okkur að kynjakvótinn sé lyfseðillinn frá lækninum, en sjúklingurinn (bransinn) þarf líka að breyta um lífsstíl og taka ábyrgð á eigin heilsu. Lyfin hjálpa yfir erfiðasta hjallann og flýta fyrir batanum, en þau eru aðeins hugsuð til skamms tíma. Leyfum konum a.m.k. að ákveða sjálfar hvað þær álíta niðurlægjandi og hvað ekki. Það er ekki Dags Kára eða annarra karlmanna að meta það. Ég held að konur þekki niðurlægingu þegar þær sjá hana. Ég get auðvitað bara talað fyrir sjálfa mig, en ég sá enga niðurlægingu þegar ég horfði á flottu stelpurnar í Gettu betur síðastliðið vor. Ég sé heldur enga niðurlægingu í fjölbreyttari stjórnum fyrirtækja, þar sem hlutfall kvenna hefur snaraukist með tilkomu kynjakvóta. Ég sé bara tímabærar breytingar og aukinn fjölbreytileika – öllum til góða. Það væri samt ágætt ef einhver traustvekjandi karlmaður þarna úti gæti tekið undir þessi sjónarmið með mér svo að þessi pistill verði kannski talinn sannfærandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Vegið að æru embættismanna Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir Skoðun Til óákveðinna kjósenda Eygló Halldórsdóttir Skoðun Opið bréf til forsetaframbjóðenda Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Afhverju viltu fá trúð á Bessastaði? Diljá Ámundadóttir Zoega Skoðun Sameiningaraflið Katrín Jakobsdóttir Kári Bjarnason Skoðun Snúningshurðin í ráðuneytinu Jón Kaldal Skoðun A Letter of Encouragement for Voters of Foreign Origin. Nichole Leigh Mosty Skoðun Ómetanleg leiðsögn Magnús Ingi Óskarsson Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Það þarf þyrlupall við þjóðarsjúkrahúsið Hópur lækna á þyrlum Landhelgisgæslunnar Skoðun Skoðun Skoðun Pólítísk aflúsun Ólafur Þór Ólafsson skrifar Skoðun Að vaxa inn í framtíðina Viðar Hreinsson skrifar Skoðun A Letter of Encouragement for Voters of Foreign Origin. Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Sameiningaraflið Katrín Jakobsdóttir Kári Bjarnason skrifar Skoðun Snúningshurðin í ráðuneytinu Jón Kaldal skrifar Skoðun Til óákveðinna kjósenda Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til forsetaframbjóðenda Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Ómetanleg leiðsögn Magnús Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að æru embættismanna Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hverjum treystum við fyrir fjöreggjunum okkar? skrifar Skoðun Stöndum í lappirnar! Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Gjöf sem gefur Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vegna hvers kýs ég Katrínu Jón Kristjánsson skrifar Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Alþingi slátrar jafnræðisreglunni Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Málfarslöggan verk sín vann Ari Páll Kristinsson skrifar Skoðun Verðmæti Döff kjósenda Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Nýja hægrið Davíð Bergmann skrifar Skoðun Afhverju viltu fá trúð á Bessastaði? Diljá Ámundadóttir Zoega skrifar Skoðun Heldur þann besta en þann næstbesta! Vilhjálmur B. Bragason skrifar Skoðun Vel gert! Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund; vörður auðlinda og nýsköpunar Valdimar Össurarson skrifar Skoðun Forsetabaráttan: Hin fimm fræknu og leiðtogafræðin Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Sýnileiki og styrkur þjóðar Ásdís Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Velferð fólks framar markaðsvæddri netsölu áfengis Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Halla Hrund, Halla Tómasdóttir eða Katrín Jakobsdóttir? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Það þarf þyrlupall við þjóðarsjúkrahúsið Hópur lækna á þyrlum Landhelgisgæslunnar skrifar Skoðun Vonandi endurtekur sagan sig! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Halla Hrund - Þarf fólk eins og þig, fyrir fólk eins og mig? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kjósum sterkan leiðtoga Guðlaug Hrönn Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Umræðan um kynjakvóta skýtur reglulega upp kollinum, nú síðast innan kvikmyndabransans þar sem hallar verulega á konur. Baltasar Kormákur talaði með slíkum kvóta nýverið og allt samfélagið lagði við hlustir, þ.ám. menntamálaráðherra, sem fannst rök leikstjórans vera „sannfærandi“. Rökin fékk Baltasar þó bara að láni frá þeim fjölmörgu konum í bransanum sem hafa margsinnis bent á þetta vandamál í gegnum tíðina, en þeirra málflutningur hefur ekki fengið sömu áheyrn. Svo virðist sem þetta hafi allt saman hljómað meira sannfærandi í eyrum þjóðarinnar þegar það kom frá karlmanni. Umræðunni um kynjakvóta fylgja alltaf hugleiðingar um meinta niðurlægingu kvenna. Andstæðingar kvóta halda því fram að slíkt inngrip sé niðurlægjandi fyrir konur af því að þær fari þá ekki áfram á eigin verðleikum, heldur sé búið að rétta þeim „hækju“. Dagur Kári hélt þessu m.a. fram í Facebook-færslu og fékk mörg læk fyrir. Þeir sem taka undir þetta gleyma því þó gjarnan að karlmenn hafa í árhundruð fengið hækju í vöggugjöf – fallega innpökkuð forréttindi sem hafa fylgt því að fæðast með typpi. Engum virðist þykja það neitt sérstaklega niðurlægjandi fyrir karlmenn. Sjálfsagt er það vegna þess að hækjan þeirra er ósýnileg og allir eru löngu orðnir henni samdauna. Með sama hætti og allir eru orðnir samdauna söguþræðinum í kvikmyndinni – sem er stanslaust á replay – þar sem karlmaður sigrast á erfiðu vandamáli og kona er honum til stuðnings. Er hugsanlegt að núverandi ástand sé meira niðurlægjandi fyrir konur heldur en tímabundið inngrip til þess að leiðrétta stöðuna? Er hugsanlegt að riddaralegar áhyggjur af niðurlægingu kvenna séu varnarviðbrögð hræddra, lítilla karla sem hafa ekki stigið inn í ljósið eins og Baltasar? Er það betri kostur að konur bíði prúðar og hæfar á meðan króníska typpalyktin finnur sjálf leiðina út? Kynjakvótar virðast almennt hafa gefið góða raun þar sem þeim hefur verið beitt og jafnvel hörðustu andstæðingar þeirra hafa skipt um skoðun þegar þeir hafa séð jákvæðar afleiðingar þeirra. Að því sögðu er þetta inngrip allrar gagnrýni vert og ætti ekki að beita því nema að vel ígrunduðu máli. Fleira þarf líka að koma til; hugarfarsbreyting og samstillt átak allra. Við getum ímyndað okkur að kynjakvótinn sé lyfseðillinn frá lækninum, en sjúklingurinn (bransinn) þarf líka að breyta um lífsstíl og taka ábyrgð á eigin heilsu. Lyfin hjálpa yfir erfiðasta hjallann og flýta fyrir batanum, en þau eru aðeins hugsuð til skamms tíma. Leyfum konum a.m.k. að ákveða sjálfar hvað þær álíta niðurlægjandi og hvað ekki. Það er ekki Dags Kára eða annarra karlmanna að meta það. Ég held að konur þekki niðurlægingu þegar þær sjá hana. Ég get auðvitað bara talað fyrir sjálfa mig, en ég sá enga niðurlægingu þegar ég horfði á flottu stelpurnar í Gettu betur síðastliðið vor. Ég sé heldur enga niðurlægingu í fjölbreyttari stjórnum fyrirtækja, þar sem hlutfall kvenna hefur snaraukist með tilkomu kynjakvóta. Ég sé bara tímabærar breytingar og aukinn fjölbreytileika – öllum til góða. Það væri samt ágætt ef einhver traustvekjandi karlmaður þarna úti gæti tekið undir þessi sjónarmið með mér svo að þessi pistill verði kannski talinn sannfærandi.
Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar