Allir vegir færir - með NPA Lilja Kristjánsdóttir skrifar 22. ágúst 2013 08:57 - Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið hvort ég fer í sturtu þegar ég vakna eða áður en ég fer að sofa. - Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið í hvaða fötum ég ætla að vera. - Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið hvað ég vil borða þann daginn og hvenær. - Ég get farið í bíó, á kaffihús og á tónleika þegar mig langar. - Á hverjum degi get ég sjálf ráðið hvenær ég fer að sofa á kvöldin. Og það sem mestu máli skiptir - Ég get sjálf ráðið hvar ég á heima - með fjölskyldu minni. Eins og ástatt er hjá okkur Íslendingum í dag erum við á meðal þróunarlanda þegar kemur að málefnum fatlaðs fólks. Hér á landi þykir ekki sjálfsagt mál að fatlað fólk geti búið þar sem það sjálft kýs, borðað það sem það vill, fari í sturtu þegar hentar, eða fari í bíó eða á kaffihús þegar því langar til. Það þykir ekki heldur sjálfsagður hlutur að fötluð börn alist upp hjá fjölskyldu sinni á sínu eigin heimili eins og þykir eðlilegt fyrir ófötluð börn. Með notendastýrðri persónulegri aðstoð (NPA, www.npa.is) er hægt að gera fötluðu fólki kleift að lifa sjálfstæðu lífi á þann hátt sem það sjálft vill. Þá er fatlaða manneskjan verkstjóri yfir sínu eigin aðstoðarfólki og stjórnar sjálft sinni aðstoð. Með NPA getur fatlað fólk farið í sturtu þegar því hentar, ákveðið í hvaða fötum það er, haft það í matinn sem það vill, farið á kaffihús og í bíó þegar því sýnist og ákveðið sjálf hvenær er farið að sofa á kvöldin – vegna þess að fólkið sjálft hefur þá aðstoð sem hentar þeim til þess að framkvæma alla þessa hluti. Með NPA getur fatlað fólk búið þar sem það sjálft vill og umgengist fjölskyldu og vini þegar það vill, og fötluð börn geta alist upp á sínu eigin heimili, hjá sinni fjölskyldu. Ég hleyp 10 kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu í ár fyrir NPA miðstöðina. Fyrir mér – eins og vonandi öllum öðrum – er mikilvægt að fatlað fólk geti lifað sjálfstæðu lífi og búið við sömu mannréttindi og ófatlað fólk. Með NPA getur það orðið að veruleika. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
- Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið hvort ég fer í sturtu þegar ég vakna eða áður en ég fer að sofa. - Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið í hvaða fötum ég ætla að vera. - Á hverjum degi get ég sjálf ákveðið hvað ég vil borða þann daginn og hvenær. - Ég get farið í bíó, á kaffihús og á tónleika þegar mig langar. - Á hverjum degi get ég sjálf ráðið hvenær ég fer að sofa á kvöldin. Og það sem mestu máli skiptir - Ég get sjálf ráðið hvar ég á heima - með fjölskyldu minni. Eins og ástatt er hjá okkur Íslendingum í dag erum við á meðal þróunarlanda þegar kemur að málefnum fatlaðs fólks. Hér á landi þykir ekki sjálfsagt mál að fatlað fólk geti búið þar sem það sjálft kýs, borðað það sem það vill, fari í sturtu þegar hentar, eða fari í bíó eða á kaffihús þegar því langar til. Það þykir ekki heldur sjálfsagður hlutur að fötluð börn alist upp hjá fjölskyldu sinni á sínu eigin heimili eins og þykir eðlilegt fyrir ófötluð börn. Með notendastýrðri persónulegri aðstoð (NPA, www.npa.is) er hægt að gera fötluðu fólki kleift að lifa sjálfstæðu lífi á þann hátt sem það sjálft vill. Þá er fatlaða manneskjan verkstjóri yfir sínu eigin aðstoðarfólki og stjórnar sjálft sinni aðstoð. Með NPA getur fatlað fólk farið í sturtu þegar því hentar, ákveðið í hvaða fötum það er, haft það í matinn sem það vill, farið á kaffihús og í bíó þegar því sýnist og ákveðið sjálf hvenær er farið að sofa á kvöldin – vegna þess að fólkið sjálft hefur þá aðstoð sem hentar þeim til þess að framkvæma alla þessa hluti. Með NPA getur fatlað fólk búið þar sem það sjálft vill og umgengist fjölskyldu og vini þegar það vill, og fötluð börn geta alist upp á sínu eigin heimili, hjá sinni fjölskyldu. Ég hleyp 10 kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu í ár fyrir NPA miðstöðina. Fyrir mér – eins og vonandi öllum öðrum – er mikilvægt að fatlað fólk geti lifað sjálfstæðu lífi og búið við sömu mannréttindi og ófatlað fólk. Með NPA getur það orðið að veruleika.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar