Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar 12. júní 2025 10:33 Mörgum góðum og gegnum sjálfstæðismönnum var illa brugðið þegar þeir heyrðu ræðu Guðrúnar Hafsteinsdóttur um bókun 35 6. júní sl. [Innskot: Ég o.fl. erum enn sjálfsstæðismenn með litlu ess-i í þeim skilningi að við aðhyllumst Sjálfstæðisstefnuna, öfugt við flokksforystuna]. Meðan ég hlustaði á ræðu formannsins varð mér hugsað til allra þeirra gömlu Sjálfstæðismanna sem hvíla nú undir grænni torfu með gullmerkin sín frá flokknum fyrir ötult starf í þágu flokksins sem þeir trúðu að væri málsvari frelsis: Einstaklingsfrelsis; frelsis til orðs og æðis; atvinnufrelsis; athafnafrelsis; verslunarfrelsis; markaðsfrelsis; akademísks frelsis o.s.frv., þar sem allt gekk út á að hafna miðstýringu og pólitísku handafli. Við trúðum því (og trúum því enn) að mögulegt sé fyrir menn (og þjóðir) að stjórna eigin för, taka sjálfstæðar ákvarðanir og hugsa sjálfstætt. Ræða Guðrúnar var uppfull af öfugmælum og rangfærslum: EES var ekki samþykktur á Alþingi með "yfirgnæfandi meirihluta" (atkvæði féllu 33-30). Alþingi mun aldrei "ákveða annað", þ.e. setja lög þvert gegn EES skuldbindingum sem við höfum undirgengist, því það myndi framkalla skaðabótamál og samningsbrotamál Vélræn, athugasemdalaus og anndmælalaus innleiðing í rúmlega 30 ár réttlætir ekki fyrirvaralausa orðnotkun um að þessar EES reglur séu "íslensk lög" Íslendingar hafa varið bókun 35 í yfir 30 ár og þurfa ekki að gefast upp baráttulaust fyrir ESA Guðrún fellur í þá gryfju að einblína á réttindi sem EES veitir en gleymir því að EES fylgja óteljandi skuldbindingar sem fyrr eða síðar munu bíta fast þjóð sem í andvaraleysi innleiðir allar reglur og festir sig þar með sífellt fastar í fjötra ESB Frumvarpið um bókun 35 tryggir ekki fyrirsjáanleika, heldur þvert á móti dregur úr fyrirsjáanleika þegar Íslendingar geta ekki lengur treyst því að ný lög frá Alþingi muni standast gagnvart eldri EES-skuldbindingum þetta eykur því hvorki "lagaskýrleika" né réttaröryggi Ísland á ekki "allt undir" EES samningnum. EES er lítill hluti heimsmarkaðar. Aðrar þjóðir flytja vörur og þjónustu inn á EES svæðið án þess að flytja inn EES reglur og án þess að afsala sér æðsta dómsvaldi um þær reglur. Einhvers staðar á langri leið varð Flokkurinn viðskila við stefnu sína. Það er eina skýringin á því fylgistapi sem orðið hefur. Hugsjónamennirnir urðu heimilislausir í pólitískum skilningi. Hinir (flokksmennirnir) þrömmuðu áfram eftir flokkslínunni, þ.e. þeir sem ekki gátu hugsað sér að svíkja flokkinn með því að berjast lengur fyrir stefnu hans. Á þessari vegferð hefur það gleymst að einstaklingsfrelsið (og sjálfstæði landsins) er fólgið í því að hafa sjálfstæða skoðun, geta skipt um skoðun og hafa kjark til að standa með sjálfum sér og segja frá því. Frelsið verður aldrei varið með undirgefni og þægð. Síðastnefndu skilaboðin voru þó rauði þráðurinn í framangreindri ræðu formanns Sjálfstæðisflokksins, þ.e. að Íslendingum "BERI" að sýna hollustu og þægð því kerfi sem reist hefur verið í kringum EES samninginn. EES, eins og það hefur þróast, er dæmi um nýja tegund stjórnkerfis, sem seilist sífellt lengra inn í atvinnulífið, félagslífið og persónulegt líf okkar, stjórnkerfis sem krefst andmælalausrar innleiðingar og undirgefni íslensks þjóðfélags gagnvart erlendu valdi sem við höfum enga stjórn á. Þegar hlustað er á ræðu Guðrúnar Hafsteinsdóttir vaknar sú spurning hvers vegna Sjálfstæðisflokkurinn vill nú að Íslendingar veiki löggjafarvaldið, gefi frá sér æðsta dómsvald og afhendi framkvæmdavaldið til Brussel? Hver ætlar að vera málsvari frelsisins þegar Sjálfstæðisflokkurinn hefur lagt niður kyndilinn? Frelsi manna og þjóða er nú ógnað úr öllum áttum. Fasistahreyfingar aðhyllast miðstýringu og valdbeitingu. And-fasistar (Antifa) aðhyllast miðstýrða hugmyndafræðilega einsleitni sem innleiða má með ofbeldi. Stærsta frelsisógnin kemur þó ekki þaðan, heldur frá persónulegum viðhorfum okkar sjálfra og viðhorfum sem fest hafa rætur innan stofnana (og flokka) sem treysta sér ekki til að standa undir þeirri ábyrgð sem frelsið leggur okkur á herðar og vilja þess í stað afhenda valdataumana til ytra valds, sem krefst aga, einsleitni og ósjálfstæðis. Mikilvægasta frelsisbaráttan fer fram í okkar eigin hjarta og innan okkar eigin stofnana (og flokka). Öll höfum við innbyggða frelsisþrá, en það er líka mannlegt að vilja gangast undir vilja, vald eða áhrif annarra. Í síðarnefndu gryfjuna hefur Sjálfstæðisflokkurinn fallið. Nú reiðum við sjálfstæðismenn (með litlu ess-i) okkur á málflutning Miðflokksmanna. Ef eitthvað i þessum línum hér að ofan getur orðið þeim að gagni í andófi gegn þeim sem vilja veikja Alþingi og skerða fullveldið, þá yrði það örlítil huggun gegn þeim harmi að sjá Sjálfstæðisflokkinn skaða arfleifð sína í beinni útsendingu. Höfundur er lögmaður og sjálfstæðismaður (með litlu essi). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Arnar Þór Jónsson Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Halldór 4. 10. 2025 Halldór Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Sjá meira
Mörgum góðum og gegnum sjálfstæðismönnum var illa brugðið þegar þeir heyrðu ræðu Guðrúnar Hafsteinsdóttur um bókun 35 6. júní sl. [Innskot: Ég o.fl. erum enn sjálfsstæðismenn með litlu ess-i í þeim skilningi að við aðhyllumst Sjálfstæðisstefnuna, öfugt við flokksforystuna]. Meðan ég hlustaði á ræðu formannsins varð mér hugsað til allra þeirra gömlu Sjálfstæðismanna sem hvíla nú undir grænni torfu með gullmerkin sín frá flokknum fyrir ötult starf í þágu flokksins sem þeir trúðu að væri málsvari frelsis: Einstaklingsfrelsis; frelsis til orðs og æðis; atvinnufrelsis; athafnafrelsis; verslunarfrelsis; markaðsfrelsis; akademísks frelsis o.s.frv., þar sem allt gekk út á að hafna miðstýringu og pólitísku handafli. Við trúðum því (og trúum því enn) að mögulegt sé fyrir menn (og þjóðir) að stjórna eigin för, taka sjálfstæðar ákvarðanir og hugsa sjálfstætt. Ræða Guðrúnar var uppfull af öfugmælum og rangfærslum: EES var ekki samþykktur á Alþingi með "yfirgnæfandi meirihluta" (atkvæði féllu 33-30). Alþingi mun aldrei "ákveða annað", þ.e. setja lög þvert gegn EES skuldbindingum sem við höfum undirgengist, því það myndi framkalla skaðabótamál og samningsbrotamál Vélræn, athugasemdalaus og anndmælalaus innleiðing í rúmlega 30 ár réttlætir ekki fyrirvaralausa orðnotkun um að þessar EES reglur séu "íslensk lög" Íslendingar hafa varið bókun 35 í yfir 30 ár og þurfa ekki að gefast upp baráttulaust fyrir ESA Guðrún fellur í þá gryfju að einblína á réttindi sem EES veitir en gleymir því að EES fylgja óteljandi skuldbindingar sem fyrr eða síðar munu bíta fast þjóð sem í andvaraleysi innleiðir allar reglur og festir sig þar með sífellt fastar í fjötra ESB Frumvarpið um bókun 35 tryggir ekki fyrirsjáanleika, heldur þvert á móti dregur úr fyrirsjáanleika þegar Íslendingar geta ekki lengur treyst því að ný lög frá Alþingi muni standast gagnvart eldri EES-skuldbindingum þetta eykur því hvorki "lagaskýrleika" né réttaröryggi Ísland á ekki "allt undir" EES samningnum. EES er lítill hluti heimsmarkaðar. Aðrar þjóðir flytja vörur og þjónustu inn á EES svæðið án þess að flytja inn EES reglur og án þess að afsala sér æðsta dómsvaldi um þær reglur. Einhvers staðar á langri leið varð Flokkurinn viðskila við stefnu sína. Það er eina skýringin á því fylgistapi sem orðið hefur. Hugsjónamennirnir urðu heimilislausir í pólitískum skilningi. Hinir (flokksmennirnir) þrömmuðu áfram eftir flokkslínunni, þ.e. þeir sem ekki gátu hugsað sér að svíkja flokkinn með því að berjast lengur fyrir stefnu hans. Á þessari vegferð hefur það gleymst að einstaklingsfrelsið (og sjálfstæði landsins) er fólgið í því að hafa sjálfstæða skoðun, geta skipt um skoðun og hafa kjark til að standa með sjálfum sér og segja frá því. Frelsið verður aldrei varið með undirgefni og þægð. Síðastnefndu skilaboðin voru þó rauði þráðurinn í framangreindri ræðu formanns Sjálfstæðisflokksins, þ.e. að Íslendingum "BERI" að sýna hollustu og þægð því kerfi sem reist hefur verið í kringum EES samninginn. EES, eins og það hefur þróast, er dæmi um nýja tegund stjórnkerfis, sem seilist sífellt lengra inn í atvinnulífið, félagslífið og persónulegt líf okkar, stjórnkerfis sem krefst andmælalausrar innleiðingar og undirgefni íslensks þjóðfélags gagnvart erlendu valdi sem við höfum enga stjórn á. Þegar hlustað er á ræðu Guðrúnar Hafsteinsdóttir vaknar sú spurning hvers vegna Sjálfstæðisflokkurinn vill nú að Íslendingar veiki löggjafarvaldið, gefi frá sér æðsta dómsvald og afhendi framkvæmdavaldið til Brussel? Hver ætlar að vera málsvari frelsisins þegar Sjálfstæðisflokkurinn hefur lagt niður kyndilinn? Frelsi manna og þjóða er nú ógnað úr öllum áttum. Fasistahreyfingar aðhyllast miðstýringu og valdbeitingu. And-fasistar (Antifa) aðhyllast miðstýrða hugmyndafræðilega einsleitni sem innleiða má með ofbeldi. Stærsta frelsisógnin kemur þó ekki þaðan, heldur frá persónulegum viðhorfum okkar sjálfra og viðhorfum sem fest hafa rætur innan stofnana (og flokka) sem treysta sér ekki til að standa undir þeirri ábyrgð sem frelsið leggur okkur á herðar og vilja þess í stað afhenda valdataumana til ytra valds, sem krefst aga, einsleitni og ósjálfstæðis. Mikilvægasta frelsisbaráttan fer fram í okkar eigin hjarta og innan okkar eigin stofnana (og flokka). Öll höfum við innbyggða frelsisþrá, en það er líka mannlegt að vilja gangast undir vilja, vald eða áhrif annarra. Í síðarnefndu gryfjuna hefur Sjálfstæðisflokkurinn fallið. Nú reiðum við sjálfstæðismenn (með litlu ess-i) okkur á málflutning Miðflokksmanna. Ef eitthvað i þessum línum hér að ofan getur orðið þeim að gagni í andófi gegn þeim sem vilja veikja Alþingi og skerða fullveldið, þá yrði það örlítil huggun gegn þeim harmi að sjá Sjálfstæðisflokkinn skaða arfleifð sína í beinni útsendingu. Höfundur er lögmaður og sjálfstæðismaður (með litlu essi).
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar