Hókus Pókus Páll Einarsson skrifar 28. febrúar 2012 06:00 Nú nýlega gekk dómur vegna vaxta á gengistryggðum lánum. Varð uppi fótur og fit. Alls kyns sérfræðingar túlkuðu dóminn í fjölmiðlum á þennan og hinn veginn. Beðið var um lögfræðiálit og ýmsir töldu að það þyrfti fleiri dóma til að ná niðurstöðu. Viðskipta- og efnahagsnefnd þingsins fundaði stíft og mun funda stíft áfram, kallandi til sín sérfræðinga og bankamenn til að ræða málin. Ráðherrar tjáðu sig af varfærni, sögðu að dómurinn þýddi ekki endilega hagsbætur fyrir almenning. Og enn var rætt um það hvort bankarnir hefðu efni á að fara eftir niðurstöðu dómsins en þetta var talið munu kosta einhverja tugi milljarða. Mig minnir að svipað ferli hafi farið í gang þegar Hæstiréttur dæmdi gengistryggð lán ólögmæt á sínum tíma. Sem sagt: Enn einu sinni þorir enginn að taka af skarið heldur er talað út í það óendanlega og ríkisstjórnin passar sig á því að segja og gera ekkert sem gæti ruggað bátnum. Tengt þessu, en þó í öðru samhengi, sagði Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra nýlega að það sé engin hókus pókus aðferð til við að færa niður skuldir heimilanna og efnahagsráðherra segir að ekki megi skapa væntingar sem ekki sé hægt að standa við og að menn eigi að stíga varlega til jarðar. En það er til hókus pókus aðferð sem hefur verið notuð undanfarna mánuði. Bankarnir hafa þegjandi og hljóðalaust afskrifað 548,5 milljarða hjá fyrirtækjum og auðmönnum, þar af 388 milljarða hjá fjárfestinga- og eignarhaldsfyrirtækjum samkvæmt tölum frá RUV. Ekki minnist ég þess að nokkur maður hafi tjáð sig um þessi mál áður en afskriftirnar áttu sér stað, eða að beðið hafi verið um nokkurt lögfræðiálit, eða að rætt hafi verið um það hvort bankarnir hefðu efni á þessum afskriftum eða að viðskipta- og efnahagsnefnd þingsins hafi kallað fólk til sín og fundað stíft. Hókus pókus aðferðin felst einfaldlega í því að gera hlutina og tala ekki við nokkurn mann. Og svo er gott að geta beitt bankaleynd til að fela allt subbið. Hvernig má það vera að allt púðrið í umræðunni fari í afskriftir heimila sem eru „aðeins“ 196,3 milljarðar? Þar af eru 42,6 milljarðar vegna 110% leiðarinnar en hitt aðallega vegna niðurstöðu dómstóla. Allar lausnir sem stjórnmálamenn geta hugsanlega eignað sér hafa sem sagt skilað 42,6 milljörðum, dómstólarnir sáu um hitt! En bankarnir hafa fengið frítt spil með að afskrifa óþægileg mál án nokkurrar umræðu. Bankarnir hafa á þennan hátt falið eigin útlánamistök þar sem lánað var án raunverulegra veða til starfsmanna, vina, kunningja og eigenda. Þetta er auðvitað galið. En fyrst ríkisstjórnin bar ekki gæfu til að setja leikreglur um afskriftir í upphafi kjörtímabils þá er bráðnauðsynlegt að gera það núna. Ríkisstjórnin þarf aðeins að ákveða leiðina, með lagasetningu ef þarf, og skipa bönkum og lífeyrissjóðum að fara eftir þeirri leið sem valin er. Og ekki hlusta á grátkór banka og lífeyrissjóða enda virðast þeir geta afskrifað þegar það hentar þeim. Fólk á skilið að þessi mál klárist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Nú nýlega gekk dómur vegna vaxta á gengistryggðum lánum. Varð uppi fótur og fit. Alls kyns sérfræðingar túlkuðu dóminn í fjölmiðlum á þennan og hinn veginn. Beðið var um lögfræðiálit og ýmsir töldu að það þyrfti fleiri dóma til að ná niðurstöðu. Viðskipta- og efnahagsnefnd þingsins fundaði stíft og mun funda stíft áfram, kallandi til sín sérfræðinga og bankamenn til að ræða málin. Ráðherrar tjáðu sig af varfærni, sögðu að dómurinn þýddi ekki endilega hagsbætur fyrir almenning. Og enn var rætt um það hvort bankarnir hefðu efni á að fara eftir niðurstöðu dómsins en þetta var talið munu kosta einhverja tugi milljarða. Mig minnir að svipað ferli hafi farið í gang þegar Hæstiréttur dæmdi gengistryggð lán ólögmæt á sínum tíma. Sem sagt: Enn einu sinni þorir enginn að taka af skarið heldur er talað út í það óendanlega og ríkisstjórnin passar sig á því að segja og gera ekkert sem gæti ruggað bátnum. Tengt þessu, en þó í öðru samhengi, sagði Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra nýlega að það sé engin hókus pókus aðferð til við að færa niður skuldir heimilanna og efnahagsráðherra segir að ekki megi skapa væntingar sem ekki sé hægt að standa við og að menn eigi að stíga varlega til jarðar. En það er til hókus pókus aðferð sem hefur verið notuð undanfarna mánuði. Bankarnir hafa þegjandi og hljóðalaust afskrifað 548,5 milljarða hjá fyrirtækjum og auðmönnum, þar af 388 milljarða hjá fjárfestinga- og eignarhaldsfyrirtækjum samkvæmt tölum frá RUV. Ekki minnist ég þess að nokkur maður hafi tjáð sig um þessi mál áður en afskriftirnar áttu sér stað, eða að beðið hafi verið um nokkurt lögfræðiálit, eða að rætt hafi verið um það hvort bankarnir hefðu efni á þessum afskriftum eða að viðskipta- og efnahagsnefnd þingsins hafi kallað fólk til sín og fundað stíft. Hókus pókus aðferðin felst einfaldlega í því að gera hlutina og tala ekki við nokkurn mann. Og svo er gott að geta beitt bankaleynd til að fela allt subbið. Hvernig má það vera að allt púðrið í umræðunni fari í afskriftir heimila sem eru „aðeins“ 196,3 milljarðar? Þar af eru 42,6 milljarðar vegna 110% leiðarinnar en hitt aðallega vegna niðurstöðu dómstóla. Allar lausnir sem stjórnmálamenn geta hugsanlega eignað sér hafa sem sagt skilað 42,6 milljörðum, dómstólarnir sáu um hitt! En bankarnir hafa fengið frítt spil með að afskrifa óþægileg mál án nokkurrar umræðu. Bankarnir hafa á þennan hátt falið eigin útlánamistök þar sem lánað var án raunverulegra veða til starfsmanna, vina, kunningja og eigenda. Þetta er auðvitað galið. En fyrst ríkisstjórnin bar ekki gæfu til að setja leikreglur um afskriftir í upphafi kjörtímabils þá er bráðnauðsynlegt að gera það núna. Ríkisstjórnin þarf aðeins að ákveða leiðina, með lagasetningu ef þarf, og skipa bönkum og lífeyrissjóðum að fara eftir þeirri leið sem valin er. Og ekki hlusta á grátkór banka og lífeyrissjóða enda virðast þeir geta afskrifað þegar það hentar þeim. Fólk á skilið að þessi mál klárist.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar