Fyrir hverja er Heilsugæsla höfuðborgarsvæðisins? Helga Bragadóttir skrifar 15. desember 2012 06:00 Eftirfarandi dæmisaga úr raunveruleika Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins staðfestir mikilvægi þess að endurskoða ferla og vinnubrögð í heilbrigðiskerfinu á Íslandi. Til að hámarka nýtingu þekkingar og annarra auðlinda er ekki nóg að búa yfir þeim, heldur verður umhverfið og kerfið allt að styðja besta verklag. Fréttir síðustu daga hafa bent á atvik í heilbrigðisþjónustunni sem krefjast þess að við rýnum í alla þætti heilbrigðiskerfisins, hvort heldur er þekkingu og færni starfsmanna, umhverfið, samskiptin, ferlana eða lög og reglugerðir. Ég þekki karlmann á miðjum aldri, sem hefur alltaf verið heilsuhraustur og því lítið þurft að nota heilbrigðiskerfið, en um daginn taldi hann kominn tíma á að hann færi í almenna læknisskoðun. Hann ákvað því að panta tíma hjá sínum heimilislækni. Á mánudegi hringdi hann því á sína heilsugæslustöð í þeim tilgangi. Þegar hann bar upp erindið við ritarann sem svaraði sagði hún að því miður væru allir tímar bókaðir hjá heimilislækni hans næstu tvo daga og ekki væri bókað lengra fram í tímann. Hann yrði því að hringja aftur á fimmtudeginum til að fá tíma á föstudeginum.Beðinn að hringja aftur Þetta gerði maðurinn en viti menn, þegar ritarinn svaraði var allt uppbókað hjá viðkomandi heimilislækni á föstudeginum og ekki teknar niður bókanir lengra fram í tímann. Maðurinn var því beðinn um að hringja aftur á mánudeginum til að panta tíma á þriðjudeginum. Þegar hann svo hringdi á mánudeginum, s.s. viku eftir fyrstu tilraun til að fá tíma, var enginn bókanlegur tími laus hjá heimilislækninum. Þá var langlundargeð mannsins á þrotum og tjáði hann ritaranum að nú væri nóg komið, hann væri búinn að reyna á aðra viku að fá tíma hjá heimilislækninum. Ritarinn sagði þá að afar erfitt væri að fá tíma hjá þessum heimilislækni þar sem hann væri ekki í fullu starfi og væri auk þess umsetinn af sjúklingum með langvinna sjúkdóma. Í ofanálag væri heimilislæknirinn ekkert við þessa viku þar sem hann væri á námskeiði. Maðurinn svaraði á móti að það hefði verið virkilega gott ef honum hefði verið bent á þetta strax viku fyrr. Það hvarflaði nú að honum að e.t.v. væri hreinlega betra og einfaldara að fara til sérfræðilæknis, kannski væri það skilvirkara. En sérfræðings í hvaða grein þá? Kannski væri ráðlegt að tala við heimilislækni símleiðis til að fá ráð um það hvert hann ætti að snúa sér. Hann spurði því ritarann hvort einhverjir læknar væru með símatíma þann daginn. Jú, þrír læknar voru einmitt með símatíma síðar þennan sama dag og einn þeirra, læknir A, væri ekki svo ásetinn. Á slaginu þegar símatími A hófst hringdi maðurinn inn. Eftir nokkra stund svaraði ritari stöðvarinnar, ekki læknirinn, en maðurinn sagðist hafa verið að reyna að ná í lækni A í símatíma. Ritarinn baðst þá afsökunar, læknir A væri ekki við í dag, en hún hefði ekki áttað sig á því þegar hún benti manninum á að hringja í lækninn í símatíma hans.Farsakenndur blær Þessi leiðangur um heilsugæslukerfið var sannarlega farinn að taka á sig farsakenndan blæ. Maðurinn kvaddi því ritarann og skömmu síðar hringdi hann í lækni B í símatíma hans. Í þetta sinn var hann heppinn, eftir u.þ.b. 15 mínútna bið svaraði læknir B og bar maðurinn upp erindið. Og viti menn, eftir stutt samtal ráðlagði læknirinn honum að panta sér tíma hjá heimilislækni. Enn einu sinni hringdi maðurinn á heilsugæslustöðina til að fá hinn eftirsótta tíma hjá heimilislækni. Hvílík sóun! Er þetta kerfið sem höfuðborgarbúar þurfa að búa við? Ég vil taka fram að maðurinn sagði mér að framkoma starfsfólks heilsugæslunnar hefði verið með ágætum í öllum þessum símtölum, það hefði verið alúðlegt og kurteist. Það er bara ekki nóg að vera með vel meinandi og menntað starfsfólk en götótt kerfi. Það er ekki góð þjónusta. Þegar upp er staðið hefði sparast tími og fjármunir fyrir sjúklinginn og heilsugæsluna ef kerfið væri skilvirkara. Ef maðurinn sem um ræðir hefði strax getað talað við heilbrigðisstarfsmann sem hefði getað leiðbeint honum, t.d. hjúkrunarfræðing, hefði mátt þjónusta viðkomandi á skilvirkari hátt, beina honum á réttan stað og jafnvel bóka strax tíma á heilsugæslunni. Enn betra væri ef við höfuðborgarbúar og landsmenn allir byggjum við kerfi eins og t.d. þeir gera á þjónustusvæði Heilbrigðisstofnunarinnar á Blönduósi, þar sem sjúklingar bóka sjálfir sína tíma hjá heilsugæslunni á veraldarvefnum. Eftir þessa farsakenndu reynslusögu er mér spurn, fyrir hverja er heilsugæslan? Hvernig getur kerfið stutt við þjónustuna þannig að þekking og tími starfsmanna nýtist sem best fyrir sjúklinga? Þeirri spurningu verður að svara. Tökum höndum saman, heilbrigðisstarfsmenn, stjórnendur og stjórnvöld og ráðumst að rót vandans, greinum í hverju hann raunverulega felst, tökum málefnalega á honum og horfumst í augu við bestu lausnir. Gerum heilbrigðiskerfið skilvirkara með betri nýtingu mannafla, tækni og tækja. Í því felst raunveruleg hagræðing og bætt þjónusta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Sjá meira
Eftirfarandi dæmisaga úr raunveruleika Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins staðfestir mikilvægi þess að endurskoða ferla og vinnubrögð í heilbrigðiskerfinu á Íslandi. Til að hámarka nýtingu þekkingar og annarra auðlinda er ekki nóg að búa yfir þeim, heldur verður umhverfið og kerfið allt að styðja besta verklag. Fréttir síðustu daga hafa bent á atvik í heilbrigðisþjónustunni sem krefjast þess að við rýnum í alla þætti heilbrigðiskerfisins, hvort heldur er þekkingu og færni starfsmanna, umhverfið, samskiptin, ferlana eða lög og reglugerðir. Ég þekki karlmann á miðjum aldri, sem hefur alltaf verið heilsuhraustur og því lítið þurft að nota heilbrigðiskerfið, en um daginn taldi hann kominn tíma á að hann færi í almenna læknisskoðun. Hann ákvað því að panta tíma hjá sínum heimilislækni. Á mánudegi hringdi hann því á sína heilsugæslustöð í þeim tilgangi. Þegar hann bar upp erindið við ritarann sem svaraði sagði hún að því miður væru allir tímar bókaðir hjá heimilislækni hans næstu tvo daga og ekki væri bókað lengra fram í tímann. Hann yrði því að hringja aftur á fimmtudeginum til að fá tíma á föstudeginum.Beðinn að hringja aftur Þetta gerði maðurinn en viti menn, þegar ritarinn svaraði var allt uppbókað hjá viðkomandi heimilislækni á föstudeginum og ekki teknar niður bókanir lengra fram í tímann. Maðurinn var því beðinn um að hringja aftur á mánudeginum til að panta tíma á þriðjudeginum. Þegar hann svo hringdi á mánudeginum, s.s. viku eftir fyrstu tilraun til að fá tíma, var enginn bókanlegur tími laus hjá heimilislækninum. Þá var langlundargeð mannsins á þrotum og tjáði hann ritaranum að nú væri nóg komið, hann væri búinn að reyna á aðra viku að fá tíma hjá heimilislækninum. Ritarinn sagði þá að afar erfitt væri að fá tíma hjá þessum heimilislækni þar sem hann væri ekki í fullu starfi og væri auk þess umsetinn af sjúklingum með langvinna sjúkdóma. Í ofanálag væri heimilislæknirinn ekkert við þessa viku þar sem hann væri á námskeiði. Maðurinn svaraði á móti að það hefði verið virkilega gott ef honum hefði verið bent á þetta strax viku fyrr. Það hvarflaði nú að honum að e.t.v. væri hreinlega betra og einfaldara að fara til sérfræðilæknis, kannski væri það skilvirkara. En sérfræðings í hvaða grein þá? Kannski væri ráðlegt að tala við heimilislækni símleiðis til að fá ráð um það hvert hann ætti að snúa sér. Hann spurði því ritarann hvort einhverjir læknar væru með símatíma þann daginn. Jú, þrír læknar voru einmitt með símatíma síðar þennan sama dag og einn þeirra, læknir A, væri ekki svo ásetinn. Á slaginu þegar símatími A hófst hringdi maðurinn inn. Eftir nokkra stund svaraði ritari stöðvarinnar, ekki læknirinn, en maðurinn sagðist hafa verið að reyna að ná í lækni A í símatíma. Ritarinn baðst þá afsökunar, læknir A væri ekki við í dag, en hún hefði ekki áttað sig á því þegar hún benti manninum á að hringja í lækninn í símatíma hans.Farsakenndur blær Þessi leiðangur um heilsugæslukerfið var sannarlega farinn að taka á sig farsakenndan blæ. Maðurinn kvaddi því ritarann og skömmu síðar hringdi hann í lækni B í símatíma hans. Í þetta sinn var hann heppinn, eftir u.þ.b. 15 mínútna bið svaraði læknir B og bar maðurinn upp erindið. Og viti menn, eftir stutt samtal ráðlagði læknirinn honum að panta sér tíma hjá heimilislækni. Enn einu sinni hringdi maðurinn á heilsugæslustöðina til að fá hinn eftirsótta tíma hjá heimilislækni. Hvílík sóun! Er þetta kerfið sem höfuðborgarbúar þurfa að búa við? Ég vil taka fram að maðurinn sagði mér að framkoma starfsfólks heilsugæslunnar hefði verið með ágætum í öllum þessum símtölum, það hefði verið alúðlegt og kurteist. Það er bara ekki nóg að vera með vel meinandi og menntað starfsfólk en götótt kerfi. Það er ekki góð þjónusta. Þegar upp er staðið hefði sparast tími og fjármunir fyrir sjúklinginn og heilsugæsluna ef kerfið væri skilvirkara. Ef maðurinn sem um ræðir hefði strax getað talað við heilbrigðisstarfsmann sem hefði getað leiðbeint honum, t.d. hjúkrunarfræðing, hefði mátt þjónusta viðkomandi á skilvirkari hátt, beina honum á réttan stað og jafnvel bóka strax tíma á heilsugæslunni. Enn betra væri ef við höfuðborgarbúar og landsmenn allir byggjum við kerfi eins og t.d. þeir gera á þjónustusvæði Heilbrigðisstofnunarinnar á Blönduósi, þar sem sjúklingar bóka sjálfir sína tíma hjá heilsugæslunni á veraldarvefnum. Eftir þessa farsakenndu reynslusögu er mér spurn, fyrir hverja er heilsugæslan? Hvernig getur kerfið stutt við þjónustuna þannig að þekking og tími starfsmanna nýtist sem best fyrir sjúklinga? Þeirri spurningu verður að svara. Tökum höndum saman, heilbrigðisstarfsmenn, stjórnendur og stjórnvöld og ráðumst að rót vandans, greinum í hverju hann raunverulega felst, tökum málefnalega á honum og horfumst í augu við bestu lausnir. Gerum heilbrigðiskerfið skilvirkara með betri nýtingu mannafla, tækni og tækja. Í því felst raunveruleg hagræðing og bætt þjónusta.
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar