Enn þegir siðanefnd - ógagnsæið algjört Ragnhildur Sverrisdóttir skrifar 28. apríl 2011 06:15 Blaðamenn ganga í kvöld til aðalfundar félags síns, Blaðamannafélags Íslands. Af því tilefni vil ég varpa fram nokkrum atriðum til umhugsunar, sem öll varða siðanefnd félagsins. Hinn 4. febrúar sl. ritaði ég opið bréf til BÍ þar sem ég óskaði svara um vinnubrögð siðanefndar. Ég hafði kært umfjöllun í fjölmiðli til nefndarinnar, fyrir hönd þess sem taldi á sér brotið. Í framhaldinu var ég sannfærð um að ég yrði kölluð fyrir nefndina, líkt og skýrt er tekið fram í siðareglum hennar. Aldrei kom það kall. Ég var líka sannfærð um að nefndarmaður, sem hafði fjallað margoft m.a. á eigin bloggsíðu um meint svik og pretti kæranda – og síðar var allt hrakið – myndi sjá sóma sinn í að víkja sæti. Það gerðist ekki. En fyrst og fremst var ég sannfærð um að málsmeðferð öll yrði gagnsæ. Ekki hvarflaði annað að mér en að ég myndi hafa aðgang að svörum hins kærða fjölmiðils, rétt eins og sá fjölmiðill hafði aðgang að öllum atriðum kærunnar. Þetta reyndist hins vegar rangt. Þrátt fyrir ítrekaðar óskir hef ég ekki fengið neinar upplýsingar um á hvaða gögnum frá hinum kærða fjölmiðli siðanefnd Blaðamannafélagsins byggði úrskurð sinn. Í kjölfar opna bréfsins, sem birtist í Fréttablaðinu, fékk ég svar frá stjórn Blaðamannafélagsins hinn 26. febrúar sl. Í svarinu, sem undirritað var af Hjálmari Jónssyni formanni, fyrir hönd stjórnar, kemur fram að siðanefnd sé kjörin á aðalfundi, hún starfi sjálfstætt og lúti ekki boðvaldi stjórnar með einum eða öðrum hætti. Í svarinu segir: „Enginn vafi er á að nefndin sinnir starfi sínu af kostgæfni og fagmennsku í hvívetna. Teljir þú að eitthvað megi betur fara í starfi, starfsreglum eða siðareglum félagsins er aðalfundur félagsins eðlilegasti vettvangurinn til þess að koma þeim athugasemdum á framfæri." "Það tíðkast ekki…“Þar sem lögð var áhersla á sjálfstæði siðanefndar í svarinu óskaði ég eftir að siðanefndin tæki sjálf afstöðu til þeirra efnisatriða, sem fram komu í grein minni. Mér fannst það á allan hátt eðlilegra en að benda þeim, sem athugasemdir hafa við störf nefndarinnar, á að mæta á aðalfund félagsins. Í tölvupósti til siðanefndar 28. febrúar sl. ítrekaði ég því spurningar mínar um málsmeðferðina, um leið og ég spurði siðanefndina sjálfa hvort hún teldi ekki mikilvægt að vinnubrögð hennar og ákvarðanir uppfylltu kröfur um gagnsæi og opna starfshætti. Mánuði síðar, 28. mars, ítrekaði ég erindið til siðanefndar, enda þótti mér þögnin orðin ærandi. Ég fékk svar degi síðar, frá formanni BÍ fyrir hönd siðanefndar og þótti mér þá fara lítið fyrir algjöru sjálfstæði nefndarinnar. Formaðurinn skrifaði að hann hefði verið beðinn að koma eftirfarandi á framfæri: „Það tíðkast ekki hjá þessari siðanefnd frekar en fyrri siðanefndum að svara spurningum er lúta að úrskurðum nefndarinnar, enda eru þeir endanlegir samkvæmt siðareglum BÍ." Sama dag, 29. mars, sendi ég svarbréf og ítrekaði að spurningar mínar lytu í engu að efnislegri niðurstöðu nefndarinnar, heldur eingöngu að verkreglum hennar og vinnubrögðum. Í bréfinu ritaði ég: „Er það svo, að siðanefndin vilji ekki svara hver afstaða hennar er til þess skýra ákvæðis í starfsreglum að hún skuli kalla málsaðila fyrir? Er það svo, að siðanefndin vilji ekki upplýsa hver afstaða hennar er til hæfis nefndarmanna? Og vill siðanefndin í engu svara því hvort eðlilegt sé að sá málsaðili sem kærir fái ekki að vita hverju hinn kærði svarar, sem hlýtur þó að vera ein af forsendum úrskurðar? Að lokum: Ef þetta er afstaða siðanefndar Blaðamannafélags Íslands, þá óska ég eftir að fá það svar skriflegt frá siðanefndinni sjálfri." Ekkert svar hefur borist. Eru vinnubrögðin blaðamönnum að skapi?Mér þykir þetta mál umhugsunarvert fyrir blaðamenn. Eru þeir sáttir við þau vinnubrögð, sem siðanefndin hefur tamið sér? Uppfylla vinnubrögð nefndarinnar kröfur blaðamanna um gagnsæi og opna starfshætti? Eru þeir sáttir við að nefndin skuli ekki leggja öll spil á borðið og sýna skýrt hvernig hún vinnur úr þeim málum sem henni berast? Nú liggur fyrir að í kvöld verður kosið til formanns Blaðamannafélags Íslands. Eru frambjóðendurnir sáttir við þessa birtingarmynd ógagnsæis og leyndarhyggju? Í síðasta hefti Blaðamannsins, félagstíðinda BÍ, er sagt af viðbrögðum BÍ við skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis. Þar er m.a. skrifað á þá leið, að hér þurfi að vera lagaumhverfi, sem geri fjölmiðlum kleift að sinna hlutverki sínu í lýðræðisríki. Svo segir: „Fjölmiðlamönnum ber að sama skapi að líta sér nær og veita sjálfum sér faglegt eftirlit með sínum eigin reglum, siðareglum, vegvísi að faglegum vinnubrögðum." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson Skoðun Skoðun Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Sjá meira
Blaðamenn ganga í kvöld til aðalfundar félags síns, Blaðamannafélags Íslands. Af því tilefni vil ég varpa fram nokkrum atriðum til umhugsunar, sem öll varða siðanefnd félagsins. Hinn 4. febrúar sl. ritaði ég opið bréf til BÍ þar sem ég óskaði svara um vinnubrögð siðanefndar. Ég hafði kært umfjöllun í fjölmiðli til nefndarinnar, fyrir hönd þess sem taldi á sér brotið. Í framhaldinu var ég sannfærð um að ég yrði kölluð fyrir nefndina, líkt og skýrt er tekið fram í siðareglum hennar. Aldrei kom það kall. Ég var líka sannfærð um að nefndarmaður, sem hafði fjallað margoft m.a. á eigin bloggsíðu um meint svik og pretti kæranda – og síðar var allt hrakið – myndi sjá sóma sinn í að víkja sæti. Það gerðist ekki. En fyrst og fremst var ég sannfærð um að málsmeðferð öll yrði gagnsæ. Ekki hvarflaði annað að mér en að ég myndi hafa aðgang að svörum hins kærða fjölmiðils, rétt eins og sá fjölmiðill hafði aðgang að öllum atriðum kærunnar. Þetta reyndist hins vegar rangt. Þrátt fyrir ítrekaðar óskir hef ég ekki fengið neinar upplýsingar um á hvaða gögnum frá hinum kærða fjölmiðli siðanefnd Blaðamannafélagsins byggði úrskurð sinn. Í kjölfar opna bréfsins, sem birtist í Fréttablaðinu, fékk ég svar frá stjórn Blaðamannafélagsins hinn 26. febrúar sl. Í svarinu, sem undirritað var af Hjálmari Jónssyni formanni, fyrir hönd stjórnar, kemur fram að siðanefnd sé kjörin á aðalfundi, hún starfi sjálfstætt og lúti ekki boðvaldi stjórnar með einum eða öðrum hætti. Í svarinu segir: „Enginn vafi er á að nefndin sinnir starfi sínu af kostgæfni og fagmennsku í hvívetna. Teljir þú að eitthvað megi betur fara í starfi, starfsreglum eða siðareglum félagsins er aðalfundur félagsins eðlilegasti vettvangurinn til þess að koma þeim athugasemdum á framfæri." "Það tíðkast ekki…“Þar sem lögð var áhersla á sjálfstæði siðanefndar í svarinu óskaði ég eftir að siðanefndin tæki sjálf afstöðu til þeirra efnisatriða, sem fram komu í grein minni. Mér fannst það á allan hátt eðlilegra en að benda þeim, sem athugasemdir hafa við störf nefndarinnar, á að mæta á aðalfund félagsins. Í tölvupósti til siðanefndar 28. febrúar sl. ítrekaði ég því spurningar mínar um málsmeðferðina, um leið og ég spurði siðanefndina sjálfa hvort hún teldi ekki mikilvægt að vinnubrögð hennar og ákvarðanir uppfylltu kröfur um gagnsæi og opna starfshætti. Mánuði síðar, 28. mars, ítrekaði ég erindið til siðanefndar, enda þótti mér þögnin orðin ærandi. Ég fékk svar degi síðar, frá formanni BÍ fyrir hönd siðanefndar og þótti mér þá fara lítið fyrir algjöru sjálfstæði nefndarinnar. Formaðurinn skrifaði að hann hefði verið beðinn að koma eftirfarandi á framfæri: „Það tíðkast ekki hjá þessari siðanefnd frekar en fyrri siðanefndum að svara spurningum er lúta að úrskurðum nefndarinnar, enda eru þeir endanlegir samkvæmt siðareglum BÍ." Sama dag, 29. mars, sendi ég svarbréf og ítrekaði að spurningar mínar lytu í engu að efnislegri niðurstöðu nefndarinnar, heldur eingöngu að verkreglum hennar og vinnubrögðum. Í bréfinu ritaði ég: „Er það svo, að siðanefndin vilji ekki svara hver afstaða hennar er til þess skýra ákvæðis í starfsreglum að hún skuli kalla málsaðila fyrir? Er það svo, að siðanefndin vilji ekki upplýsa hver afstaða hennar er til hæfis nefndarmanna? Og vill siðanefndin í engu svara því hvort eðlilegt sé að sá málsaðili sem kærir fái ekki að vita hverju hinn kærði svarar, sem hlýtur þó að vera ein af forsendum úrskurðar? Að lokum: Ef þetta er afstaða siðanefndar Blaðamannafélags Íslands, þá óska ég eftir að fá það svar skriflegt frá siðanefndinni sjálfri." Ekkert svar hefur borist. Eru vinnubrögðin blaðamönnum að skapi?Mér þykir þetta mál umhugsunarvert fyrir blaðamenn. Eru þeir sáttir við þau vinnubrögð, sem siðanefndin hefur tamið sér? Uppfylla vinnubrögð nefndarinnar kröfur blaðamanna um gagnsæi og opna starfshætti? Eru þeir sáttir við að nefndin skuli ekki leggja öll spil á borðið og sýna skýrt hvernig hún vinnur úr þeim málum sem henni berast? Nú liggur fyrir að í kvöld verður kosið til formanns Blaðamannafélags Íslands. Eru frambjóðendurnir sáttir við þessa birtingarmynd ógagnsæis og leyndarhyggju? Í síðasta hefti Blaðamannsins, félagstíðinda BÍ, er sagt af viðbrögðum BÍ við skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis. Þar er m.a. skrifað á þá leið, að hér þurfi að vera lagaumhverfi, sem geri fjölmiðlum kleift að sinna hlutverki sínu í lýðræðisríki. Svo segir: „Fjölmiðlamönnum ber að sama skapi að líta sér nær og veita sjálfum sér faglegt eftirlit með sínum eigin reglum, siðareglum, vegvísi að faglegum vinnubrögðum."
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun