Auðkennistákn í Reykjavík Valgarður Egilsson skrifar 28. desember 2010 06:00 Íslendingar hampa oft uppruna sínum frá víkingum. Óvíst er hvort margir landnámsmanna höfðu verið í víking í alvöru. En í lífsmáta víkinga örlar varla á heimspeki né húmanisma. Gott væri að losa sig við það orð sem á okkur liggur, að við séum af víkingum komin. Slík var grimmd þeirra og villimennska, og slíkur var skortur á heimspeki og húmanisma hjá þeim. Árásin á Lindesfarne árið 793: múnkar klaustursins yfir bókum sínum flytja þakkargjörð skapara sínum, í aðdáun og góðvild. Nú hafa læðst að klaustrinu vopnaðir menn - skyndilega stökkva upp 60 hrottar með öskrum og orgi: Drepum, drepum! Og ráðast á óviðbúna múnkana: Drepum, drepum!! orga þeir. Og brytja þá niður hlífðarlausa. Og svo hrósa þeir sér af þessu víkingarnir. Og afkomendur hampa þessu sem afrekum. Víkingar hafa að líkindum verið huglausir - samskonar flokka-árásir nota hýenur - en ránseðlið keyrir þá áfram og græðgin. Ja þvílík afrek ! (óviðeigandi er orðið kúltúr yfir þvílíka bleyðimennsku). Svo spinna þeir upp sögur um drengskap og göfgi. Afkomendur landnámsmanna unnu þó afrek sem maður getur verið stoltur af. Þeir skrifuðu bókmenntir og þeir sigldu til landkönnunar. Gott væri að ítreka þá minningu. Mætti reisa á Lækjartorgi mynd-skúlptúr sem minnti á ritun sagna og landkönnun. Það vantar einmitt í miðju Reykjavíkur eitthvert auðkenni það sem ferðamenn okkar geti miðað við - auðkenni sem sé það áberandi að allir átti sig á því. Nú er staðan sú, að búi tveir ferðamenn hvor á sínu hótelinu þá vita þeir ekki hvar þeir geti mælt sér mót - ekkert örnefni er til í mið-Reykjavík nægilega þekkt til þess, enginn staður nægilega þekktur né áberandi til þess. Legg til að skúlptúr verði reistur á Lækjartorgi, mætti tákna ritandi hönd, eða sýna seglskip, helst hvort tveggja. Skúlptúrinn skagi dáldið hátt upp svo sjáist langt að; efnið í myndina sé ekki massi, en minni heldur á strik. Beita má nýrri tækni: ljósi breytileika, hreyfingu. Ritandi hönd. Auðkennistákn Reykjavíkur. Writers and Seafarers. (Hefðum auðvitað átt að hafa torg í miðju borgar). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson Skoðun Háskóli Íslands. Opinn og alþjóðlegur? Styrmir Hallsson,Abdullah Arif Skoðun Látum verkin tala fyrir börnin á Gaza Gunnar Axel Axelsson Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Skoðun Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Látum verkin tala fyrir börnin á Gaza Gunnar Axel Axelsson skrifar Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Tvær sögur Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Stærsta kjarabót öryrkja í áratugi Ingjibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands. Opinn og alþjóðlegur? Styrmir Hallsson,Abdullah Arif skrifar Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland skrifar Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir skrifar Skoðun Velferð sem virkar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Gleðileg ný fiskveiðiáramót …von eða ótti? Arnar Laxdal skrifar Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson skrifar Skoðun Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Áhrif, evran, innviðir, öryggi Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hugleiðing um rauð epli og skynjun veruleikans Gauti Páll Jónsson skrifar Skoðun Tumi þumall og blaðurmaðurinn Kristján Logason skrifar Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Stefnum á að veita 1000 börnum innblástur fyrir framtíðina Dr. Bryony Mathew skrifar Skoðun Samgönguáætlun – skuldbinding, ekki kosningaloforð skrifar Skoðun Menntun til framtíðar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson skrifar Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Menntastefna stjórnvalda – ferð án fyrirheits? Sigvaldi Egill Lárusson skrifar Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Beint og milliliðalaust Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Áfengissala: Þrýstingur úr tveimur áttum Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
Íslendingar hampa oft uppruna sínum frá víkingum. Óvíst er hvort margir landnámsmanna höfðu verið í víking í alvöru. En í lífsmáta víkinga örlar varla á heimspeki né húmanisma. Gott væri að losa sig við það orð sem á okkur liggur, að við séum af víkingum komin. Slík var grimmd þeirra og villimennska, og slíkur var skortur á heimspeki og húmanisma hjá þeim. Árásin á Lindesfarne árið 793: múnkar klaustursins yfir bókum sínum flytja þakkargjörð skapara sínum, í aðdáun og góðvild. Nú hafa læðst að klaustrinu vopnaðir menn - skyndilega stökkva upp 60 hrottar með öskrum og orgi: Drepum, drepum! Og ráðast á óviðbúna múnkana: Drepum, drepum!! orga þeir. Og brytja þá niður hlífðarlausa. Og svo hrósa þeir sér af þessu víkingarnir. Og afkomendur hampa þessu sem afrekum. Víkingar hafa að líkindum verið huglausir - samskonar flokka-árásir nota hýenur - en ránseðlið keyrir þá áfram og græðgin. Ja þvílík afrek ! (óviðeigandi er orðið kúltúr yfir þvílíka bleyðimennsku). Svo spinna þeir upp sögur um drengskap og göfgi. Afkomendur landnámsmanna unnu þó afrek sem maður getur verið stoltur af. Þeir skrifuðu bókmenntir og þeir sigldu til landkönnunar. Gott væri að ítreka þá minningu. Mætti reisa á Lækjartorgi mynd-skúlptúr sem minnti á ritun sagna og landkönnun. Það vantar einmitt í miðju Reykjavíkur eitthvert auðkenni það sem ferðamenn okkar geti miðað við - auðkenni sem sé það áberandi að allir átti sig á því. Nú er staðan sú, að búi tveir ferðamenn hvor á sínu hótelinu þá vita þeir ekki hvar þeir geti mælt sér mót - ekkert örnefni er til í mið-Reykjavík nægilega þekkt til þess, enginn staður nægilega þekktur né áberandi til þess. Legg til að skúlptúr verði reistur á Lækjartorgi, mætti tákna ritandi hönd, eða sýna seglskip, helst hvort tveggja. Skúlptúrinn skagi dáldið hátt upp svo sjáist langt að; efnið í myndina sé ekki massi, en minni heldur á strik. Beita má nýrri tækni: ljósi breytileika, hreyfingu. Ritandi hönd. Auðkennistákn Reykjavíkur. Writers and Seafarers. (Hefðum auðvitað átt að hafa torg í miðju borgar).
Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar