Röng forgangsröðun Kristín Arnberg skrifar 18. febrúar 2009 13:02 Það er óhætt að segja að þjóðfélagið hafi tekið á sig nýja mynd síðustu daga. Reiðin sem kraumað hefur meðal almennings frá því í haust hefur nú brotist út og harka færst í mótælin. Það er ekki að undra að málin hafi þróast eins og raun ber vitni. Það er í raun með ólíkindum að sú samfélagsmynd sem við blasti fyrir ári síðan sé hrunin og allt sé komið í kalda kol. Það er niðurskurður hér og þar og það sem áður var hluti af samfélagsþjónustunni þarf nú að greiða fyrir. Gamalt fólk er flutt gráti nær hreppaflutningum og í raun má segja að með fyrirhugðum aðgerðum innan heilbrigðiskerfisins sé Ísland ekki lengur það velferðarsamfélag sem við höfum státað okkur af fram að þessu. Allt er þetta gert í nafni hagræðingar. En hvernig á fólk sem náði varla endum saman áður að fara að í dag þegar borga þarf fyrir nánast allt í heilbrigðisþjónustunni, líka fyrir að leggjast inn? Mig langar að fara yfir nokkrar staðreyndir þegar kemur að eyðslu skattpeninganna og forgangsröðun ráðamanna þar sem velferð borgaranna virðist ekki vera í fyrirrúmi. Í yfir tuttugu ár hefur Hafrannsóknarstofnun reiknað okkur niður í nánast ekki neitt þegar kemur að úthlutun aflaheimilda. Eftir sem áður sitja Jóhann Sigurjónsson og postular hans sem fastast í sínum fílabeinsturni og hleypa engum óviðkomandi að störfum sínum. Þeir fá af fjárlögum greiddar 1500 milljónir fyrir vikið og ólukka að sú fjárhæð er því miður ekki árangurstengd. Ef við skoðum Hafró nú í samanburði við fíkniefnalögregluna þá fær hún um 400 milljónir af fjárlögum, sem skiptist bæði á Suðurnesin og höfuðborgarsvæðið. Hver er svo þeirra hlutverk? Jú að ná þeim sem eru að flytja inn og selja efni sem hefur lagt ófáan Íslendinginn í valinn og ótal heimili í landinu í rúst. Þetta er að mati yfirvalda ekki merkilegt, a.m.k ekki í samanburði við störf Hafrannsóknarstofnunar. Ein mesta ósvífni af hálfu ríkisvaldsins er þó Fiskistofa, stofnun sem rekin er af skattborgurum landsins í þeim tilgangi að vernda eitthvað sem örfáir einstaklingar eiga. Sjávarauðlindina. Starfsmenn þar eru áttatíu og tveir með ellefu bíla til afnota. Rekstur Fiskistofu er yfir 800 milljónir króna á ári skv fjárlögum. Þetta er ekki prentvilla, 800 milljónir. Hlutverk hennar er að vera einhvers konar Interpol sem stendur vörð um það sem sægreifarnir eiga. Við erum sum sé að greiða skatta sem fara í löggæslu fyrir eitthvað sem við eigum ekkert í. Við vitum öll að það eru örfáir sem hafa eignarrétt á fisknum. Þrátt fyrir dóm Mannréttindadómstóls Sameinuðu þjóðanna þá höfum við ekkert tilkall til þessarar auðlindar. Því er það eðlileg spurning hvort réttlátt sé að við séum látin greiða um sextíu og sex milljónir á mánuði í eitthvað sem við eigum ekkert í og fáum engan arð af? Þetta er svipað og við færum að borga löggæslu fyrir allar Bónusbúðirnar. Höfundur er áhugamanneskja um íslenska velferð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Sjá meira
Það er óhætt að segja að þjóðfélagið hafi tekið á sig nýja mynd síðustu daga. Reiðin sem kraumað hefur meðal almennings frá því í haust hefur nú brotist út og harka færst í mótælin. Það er ekki að undra að málin hafi þróast eins og raun ber vitni. Það er í raun með ólíkindum að sú samfélagsmynd sem við blasti fyrir ári síðan sé hrunin og allt sé komið í kalda kol. Það er niðurskurður hér og þar og það sem áður var hluti af samfélagsþjónustunni þarf nú að greiða fyrir. Gamalt fólk er flutt gráti nær hreppaflutningum og í raun má segja að með fyrirhugðum aðgerðum innan heilbrigðiskerfisins sé Ísland ekki lengur það velferðarsamfélag sem við höfum státað okkur af fram að þessu. Allt er þetta gert í nafni hagræðingar. En hvernig á fólk sem náði varla endum saman áður að fara að í dag þegar borga þarf fyrir nánast allt í heilbrigðisþjónustunni, líka fyrir að leggjast inn? Mig langar að fara yfir nokkrar staðreyndir þegar kemur að eyðslu skattpeninganna og forgangsröðun ráðamanna þar sem velferð borgaranna virðist ekki vera í fyrirrúmi. Í yfir tuttugu ár hefur Hafrannsóknarstofnun reiknað okkur niður í nánast ekki neitt þegar kemur að úthlutun aflaheimilda. Eftir sem áður sitja Jóhann Sigurjónsson og postular hans sem fastast í sínum fílabeinsturni og hleypa engum óviðkomandi að störfum sínum. Þeir fá af fjárlögum greiddar 1500 milljónir fyrir vikið og ólukka að sú fjárhæð er því miður ekki árangurstengd. Ef við skoðum Hafró nú í samanburði við fíkniefnalögregluna þá fær hún um 400 milljónir af fjárlögum, sem skiptist bæði á Suðurnesin og höfuðborgarsvæðið. Hver er svo þeirra hlutverk? Jú að ná þeim sem eru að flytja inn og selja efni sem hefur lagt ófáan Íslendinginn í valinn og ótal heimili í landinu í rúst. Þetta er að mati yfirvalda ekki merkilegt, a.m.k ekki í samanburði við störf Hafrannsóknarstofnunar. Ein mesta ósvífni af hálfu ríkisvaldsins er þó Fiskistofa, stofnun sem rekin er af skattborgurum landsins í þeim tilgangi að vernda eitthvað sem örfáir einstaklingar eiga. Sjávarauðlindina. Starfsmenn þar eru áttatíu og tveir með ellefu bíla til afnota. Rekstur Fiskistofu er yfir 800 milljónir króna á ári skv fjárlögum. Þetta er ekki prentvilla, 800 milljónir. Hlutverk hennar er að vera einhvers konar Interpol sem stendur vörð um það sem sægreifarnir eiga. Við erum sum sé að greiða skatta sem fara í löggæslu fyrir eitthvað sem við eigum ekkert í. Við vitum öll að það eru örfáir sem hafa eignarrétt á fisknum. Þrátt fyrir dóm Mannréttindadómstóls Sameinuðu þjóðanna þá höfum við ekkert tilkall til þessarar auðlindar. Því er það eðlileg spurning hvort réttlátt sé að við séum látin greiða um sextíu og sex milljónir á mánuði í eitthvað sem við eigum ekkert í og fáum engan arð af? Þetta er svipað og við færum að borga löggæslu fyrir allar Bónusbúðirnar. Höfundur er áhugamanneskja um íslenska velferð.
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun