Hvar er nú „Fagra Ísland“? 28. mars 2008 03:30 Það er stríð í landinu; stríð um meðferð og nýtingu náttúru landsins. Fagra Ísland var yfirskrift umhverfis- og auðlindastefnu Samfylkingar í síðustu kosningum. Hvar er það nú - allt gleymt og grafið? Það er arfavont, álíka vont og að vita hina 93 ára gömlu valkyrju, Jóhönnu, vinkonu mína í Haga, búa við það óöryggi og ótta sem ríkir á bökkum Þjórsár. Landsvirkjun er nú með áætlanir um að koma fyrir himinháum uppistöðulónum með viðeigandi tækjum og tólum niðri í sveitinni til að mjólka meira fé úr Þjórsánni. Reynt er að réttlæta gjörðina með því að allt sé það í þágu góðra málefna eins og netþjónabús á Suðurnesjum. Yfirvarp þetta breytir auðvitað engu um hug fólks til þess að aðliggjandi sveitum verði rústað, það undirstrikar einungis loddaraskap ráðamanna Landsvirkjunar, sem ætla sér að færa allt „virkjanagumsið" niður í byggð, án tilskilinna leyfa. Þeir fara með landið eins og þeir eigi það. Sumir kikna undan stöðugum þrýstingi, ögrunum, ósannindum og viðvarandi ógnunum af hálfu útsendara Landsvirkjunar, en hjá Landsvirkjun virðist fara fyrir sjálfskipaður hópur eins konar lénsherra sem höndlar með ár og vötn sem sína einkaeign í stöðugri leit að meira gulli. Það er voðaleg tilhugsun að Landsvirkjun víli ekki fyrir sér að færa óskapnaðinn sem fylgir virkjunum niður á tún og engi sveita í byggð. Uppistöðulónin eiga að verða himinhá steypuker (á hæð við Hallgrímskirkjuturn) sem rísa munu við túnfætur helstu býla. Svo er ósvífnin mikil að því er haldið fram í ritum Landsvirkjunar að lónin verði að mestu í ánni og því litlu af landi fórnað. Sennilegt. Til að bíta höfuðið af skömminni er því svo haldið fram að unnt verði að ríða með fjóra til reiðar meðfram óskapnaðinum! Er þetta ekki hámark ribbaldaháttar landsmanna frá upphafi Íslandsbyggðar? Ætli þetta geti ekki orðið upphafið að endalokum sveitabúskapar í landinu? Ég veit að fólkið í sveitunum við Þjórsá er uggandi þótt baráttuþrekið sé óbugað. Gleymum því ekki að gjörningur af þessu tagi væri fordæmisgefandi og óafturkræfur og þá ekki síst ófyrirgefanlegur. Viljum við fá virkjanadraslið allt niður í byggð um allt land? Óskandi væri að nú stæðum við landsmenn saman og segðum einum rómi: Nú er nóg komið, hingað og ekki lengra! Það ríkir í raun ófriðarástand í landinu, eilítið annars eðlis en í Afganistan en ófriður samt. Ætla þau sem hafa þessi mál á hendi að láta þetta yfir sig og okkur ganga og lufsast áfram í pilsfaldi frekjufrelsis og yfirgangs Landsvirkjunar eða ætla þau að rísa upp og segja stopp? Skýr svör óskast sem fyrst. Höfundur er kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Sjá meira
Það er stríð í landinu; stríð um meðferð og nýtingu náttúru landsins. Fagra Ísland var yfirskrift umhverfis- og auðlindastefnu Samfylkingar í síðustu kosningum. Hvar er það nú - allt gleymt og grafið? Það er arfavont, álíka vont og að vita hina 93 ára gömlu valkyrju, Jóhönnu, vinkonu mína í Haga, búa við það óöryggi og ótta sem ríkir á bökkum Þjórsár. Landsvirkjun er nú með áætlanir um að koma fyrir himinháum uppistöðulónum með viðeigandi tækjum og tólum niðri í sveitinni til að mjólka meira fé úr Þjórsánni. Reynt er að réttlæta gjörðina með því að allt sé það í þágu góðra málefna eins og netþjónabús á Suðurnesjum. Yfirvarp þetta breytir auðvitað engu um hug fólks til þess að aðliggjandi sveitum verði rústað, það undirstrikar einungis loddaraskap ráðamanna Landsvirkjunar, sem ætla sér að færa allt „virkjanagumsið" niður í byggð, án tilskilinna leyfa. Þeir fara með landið eins og þeir eigi það. Sumir kikna undan stöðugum þrýstingi, ögrunum, ósannindum og viðvarandi ógnunum af hálfu útsendara Landsvirkjunar, en hjá Landsvirkjun virðist fara fyrir sjálfskipaður hópur eins konar lénsherra sem höndlar með ár og vötn sem sína einkaeign í stöðugri leit að meira gulli. Það er voðaleg tilhugsun að Landsvirkjun víli ekki fyrir sér að færa óskapnaðinn sem fylgir virkjunum niður á tún og engi sveita í byggð. Uppistöðulónin eiga að verða himinhá steypuker (á hæð við Hallgrímskirkjuturn) sem rísa munu við túnfætur helstu býla. Svo er ósvífnin mikil að því er haldið fram í ritum Landsvirkjunar að lónin verði að mestu í ánni og því litlu af landi fórnað. Sennilegt. Til að bíta höfuðið af skömminni er því svo haldið fram að unnt verði að ríða með fjóra til reiðar meðfram óskapnaðinum! Er þetta ekki hámark ribbaldaháttar landsmanna frá upphafi Íslandsbyggðar? Ætli þetta geti ekki orðið upphafið að endalokum sveitabúskapar í landinu? Ég veit að fólkið í sveitunum við Þjórsá er uggandi þótt baráttuþrekið sé óbugað. Gleymum því ekki að gjörningur af þessu tagi væri fordæmisgefandi og óafturkræfur og þá ekki síst ófyrirgefanlegur. Viljum við fá virkjanadraslið allt niður í byggð um allt land? Óskandi væri að nú stæðum við landsmenn saman og segðum einum rómi: Nú er nóg komið, hingað og ekki lengra! Það ríkir í raun ófriðarástand í landinu, eilítið annars eðlis en í Afganistan en ófriður samt. Ætla þau sem hafa þessi mál á hendi að láta þetta yfir sig og okkur ganga og lufsast áfram í pilsfaldi frekjufrelsis og yfirgangs Landsvirkjunar eða ætla þau að rísa upp og segja stopp? Skýr svör óskast sem fyrst. Höfundur er kennari.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun