Fleiri fréttir

Ljós, lykt og lautartúrar

Friðrika Benónýsdóttir skrifar

Í fyrradag sat ég á gangstéttarkaffihúsi í Edinborg, sötraði morgunkaffið og pírði augun upp í sólina, alsæl. Það var 8 gráðu hiti og nístingsvindur en sólin skein og það eitt skipti máli. Skotarnir, sem þó kalla ekki allt ömmu sína hvað viðvíkur kulda, hristu höfuðið yfir þessari klikkuðu konu, vöfðu úlpunum þéttar að sér og keyrðu hökur niður í bringur. Gamall maður sem átti leið fram hjá kom til mín með áhyggjusvip og sagði: „Viltu ekki fara inn, vinan, það slær að þér. Vorið ætlar að láta bíða eftir sér í ár.“

Hversdagshelförin

Bergsteinn Sigurðsson skrifar

Það á ekki af okkur Íslendingum að ganga. Rúmum þremur árum eftir hrun er andrúmsloftið orðið svo lævi blandið að leita þarf allt aftur til Þýskalands nasismans til að finna annað eins.

Mennska

Guðrún Hannesdóttir skrifar

Maður einn vinnur að því árum saman að koma sér upp hugmyndafræði. Hann vinnur að því að sjá sér út óvini og byggja upp í huga sér mynd af óþverralegu og háskalegu innræti þeirra. Vinnur að því árum saman að smíða áætlun um hvernig best sé að koma þeim fyrir kattarnef. Vinnur að því að útvega sér þjálfun, nýjustu tól og tæki til að árangurinn verði sem bestur. Metur síðan á eigin forsendum, með eigin upphöfnu sjálfsmynd að leiðarljósi, hvenær rétta stundin sé runnin upp og lætur til skarar skríða.

Stjórnskipun Íslands

Eyjólfur Ármannsson skrifar

Hver ber ábyrgð á stjórnkerfi ríkisins í þingræðisríki? Hver á að gæta hagsmuna almennings í þingræðisríki og tryggja að ríkisvaldið skerði ekki eigur almennings? Engin umræða hefur verið um ábyrgð Alþingis á Hruninu.

Trúarbragðafræðsla – af vettvangi Evrópuráðsins og ÖSE

Sigurður Pálsson skrifar

Trúarbragðafræðsla í íslenskum grunnskólum á í vök að verjast. Í framhaldsskólum er undantekning ef trúarbragðafræði er boðin sem valgrein. Í kennaranámi er trúarbragðafræði valgrein. Því er ástæða til að kynna umræðu um mikilvægi trúarbragðafræðslu sem farið hefur fram á vegum Evrópuráðsins og Öryggis- og samvinnustofnunar Evrópu (ÖSE).

Í tilefni af Barnamenningarhátíð

Soffía Þorsteinsdóttir skrifar

Barnamenningarhátíð í Reykjavík stendur yfir til 22. apríl næstkomandi. Markmið hennar er að vera vettvangur menningar barna og hátíð fyrir börn. Einnig á hátíðin að skerpa á samstarfi leik- og grunnskóla og gerir þeim kleift að vinna með söfnum og listamönnum. Áberandi er þegar dagskrá hátíðarinnar er skoðuð hversu dræm þátttaka leikskólanna er í hátíðinni.

Einhverfa – fjölgun greindra tilfella – af hverju efasemdir?

Dr. Evald Sæmundsen skrifar

Einhverfa verður til vegna röskunar í taugaþroska og er samansafn hegðunareinkenna sem birtast á mismunandi tímum eftir fæðingu. Af því að heilinn er í aðalhlutverki væri einnig hægt að segja að einhverfa feli í sér óvenjulega heilastarfsemi sem leiði af sér sérstaka skynjun og hegðun hjá fólki. Upphaflega var litið svo á að glögg skil væru á milli þess sem væri einhverfa og ekki einhverfa. Ein áhrifamesta breytingin á því hvernig við nálgumst og upplifum einhverfu er hins vegar færslan frá þessari svart-hvítu hugsun yfir í að einhverfa geti verið misalvarleg og að einkenni raði sér á einhvers konar vídd eða víddir. Í þeim skilningi geta einkenni verið mismunandi mörg og af mismunandi styrkleika sem aftur ræður alvarleika þeirra. Til að lýsa þessum breytileika er notað hugtakið einhverfuróf (sbr. litróf). Raskanir á einhverfurófi eru því mismunandi birtingarmyndir einhverfu.

Spjaldtölvur – gamalt vín á nýjum og minni belgjum?

Starkaður Barkarson skrifar

Mikið er nú rætt um byltingu í skólastarfi, byltingu sem aðeins verður möguleg með því að vopna öll skólabörn landsins spjaldtölvum. Ég hef haft viðurværi mitt seinasta áratuginn af því að hanna gagnvirkt námsefni fyrir íslenska skóla og veit sem er að spjaldtölva er einfaldlega tölva í smærri umbúðum og að app er stytting á enska orðinu applet, sem þýðir forrit – en forrit hafa jú fylgt tölvum frá upphafi. Ég veit líka að tölvur áttu að breyta skólastarfi fyrir um áratug síðan. Þannig að hér er ekkert nýtt á ferðinni, aðeins gamalt vín á nýjum og vel markaðssettum (og aðeins minni) belgjum.

Aukum hagvöxt

Svana Helen Björnsdóttir skrifar

Öll viljum við að hagvöxtur aukist á Íslandi. Aðeins með auknum þjóðartekjum og góðum hagvexti munum við sem þjóð ná að bæta lífskjör almennings hér á landi.

Grunnur að sanngjörnu fiskveiðistjórnunarkerfi

Friðrik Hansen Guðmundsson skrifar

Ein af þeim hagsmunaklíkum sem hafa arðrænt íslenskt samfélag í áratugi eru eigendur fiskveiðikvóta, en þeir fengu á sínum tíma gefins fiskveiðikvóta út á það að hafa á þeim tíma verið með veiddan afla. Þessir aðilar segja í dag að 90% af aflaheimildum hafi skipt um eigendur og ef þær væru innkallaðar í dag, væri verið að hegna röngum aðilum sem hafi keypt og greitt fyrir sínar aflaheimildir. Þetta er rangt því stór hluti af kvótanum er í dag hjá sömu aðilum undir nýjum kennitölum.

Er barnið þitt öruggt í skólanum?

Gísli Níls Einarsson skrifar

Í fyrra voru um 90.000 börn og ungmenni í leik-, grunn- og framhaldsskólum landsins eða um 28% þjóðarinnar. Undanfarin ár hafa brunar í skólum verið fátíðir en samt sem áður er mikilvægt að huga vel að eldvörnum þar því foreldrar og forráðamenn verða að geta treyst því að öllum almennum kröfum um eldvarnir sé fylgt í skólum landsins. Fæstir vita hins vegar hvaða kröfur eru gerðar á þessu sviði.

Íslensk orka – framtíðarsýn

Svavar Jónatansson skrifar

Íslendingar njóta þeirra forréttinda að ráða yfir hlutfallslega meiri óbeislaðri hreinni orku en aðrar Evrópuþjóðir. Þegar hafa 1.900 MW verið virkjuð í vatnsorku og líklegt að fýsilegt verði að virkja 1.000 - 1.500 MW til viðbótar. Í jarðhita hafa um 570 MW verið virkjuð til rafmagnsframleiðslu og sennilega fýsilegt að a.m.k. þrefalda það afl. Skiptar skoðanir eru meðal þjóðarinnar um hve mikinn hluta mögulegrar orkuframleiðslu sé ásættanlegt að nýta. Náttúruverndar- og umhverfissjónarmið koma inn í það mat. Líklegt er þó að meirihluti þjóðarinnar sé þeirrar skoðunar að skynsamlegt sé að auka orkuvinnslu umtalsvert frá því sem nú er, til hagsbóta fyrir landsmenn.

Hin rökrétta niðurstaða

Ólafur Þ. Stephensen skrifar

Mörgum er þungbært að fylgjast með réttarhöldunum yfir fjöldamorðingjanum Anders Behring Breivik, sem nú fara fram í Ósló. Fólki finnst erfitt að rifja upp hina skelfilegu atburði í Ósló og Útey í júlí í fyrra. Fyrir aðstandendur fórnarlambanna og eftirlifendur hlýtur það að vera mikið andlegt álag.

Aukning þorskafla hefur jákvæð áhrif

Steingrímur J. Sigfússon skrifar

Nýjustu tíðindi af vorralli Hafrannsóknarstofnunar um ástand þorskstofnsins gefa tilefni til bjartsýni en stofnvísitala þorsks mældist sú hæsta í 27 ár. Ábatinn miðað við þetta sýnir að það var rétt hjá stjórnvöldum að forðast þann freistnivanda sem var til staðar á fyrrihluta árs 2009 við að auka kvóta, þegar Ísland var í heljargreipum verstu kreppu lýðveldistímans. Á þeim tíma hefði kvótaaukning þýtt að sjálfbærni veiða væri stefnt í hættu. Sem betur fer kusum við að fara skynsamlega leið við ákvörðun kvótans á þessum viðkvæma tímapunkti.

Vegurinn heim

Svavar Hávarðarson skrifar

Á dögunum var ég að blaða í gegnum pappíra heima í stofu og rakst þá á frétt sem ég skrifaði fyrir margt löngu um fjölfarinn vegarslóða vestur á fjörðum. Við lesturinn fékk ég heimþrá. Heimamenn voru að barma sér yfir sviknum loforðum um vegabætur og fékk ég þær upplýsingar að á vegarkaflanum hafði helstu hindrunum á leiðinni verið gefin örnefni – voru það gjarnan stærstu steinarnir sem höfðu komið í ljós í gegnum árin og verið skírð eftir mönnum sem höfðu strandað bílum sínum á veginum – gjarnan í illviðrum. Ég á sjaldan leið um Vestfirði, svo ég hef aldrei séð þessar klettamyndanir á veginum – en ég geri ráð fyrir að þær séu fallegar, rétt eins og náttúran öll þarna fyrir vestan.

Mannréttindi heima og heiman

Guðbjartur Hannesson og Ögmundur Jónasson skrifar

Samkvæmt Íslenskri orðabók eru mannréttindi "tiltekin grundvallarréttindi hverrar manneskju, óháð þjóðerni, kynþætti, kyni, trú og skoðunum“. Mannréttindahugtakið hefur þróast í margar aldir. Fyrst um sinn náði það einkum utan um borgaraleg réttindi hins frjálsa manns, en ekki hinna sem voru ófrjálsir eða ófrjálsar. Í dag þætti fjarstæðukennt hér á landi að ætla aðeins sumum að njóta kosningaréttar, en ekki þarf að líta nema hundrað ár aftur í tímann til að sjá allt annan veruleika.

Framhald stjórnarskrármálsins II

Þorkell Helgason skrifar

Í fyrri pistli hef ég fjallað um hvernig þoka mætti stjórnarskrármálinu áfram með því að kalla saman þjóðfund til að tjá sig með afgerandi hætti um álitamálin.

Verð á íslenskum rafbókum

Hrafnhildur Hreinsdóttir skrifar

Rafbækur hafa verið að ryðja sér til rúms undanfarin ár og þær munu einnig koma í auknum mæli inn á íslenskan bókamarkað. Á því leikur enginn vafi. Nú má velta því fyrir sér frá mörgum sjónarhornum hvað sé eðlilegt að greiða fyrir rafbók og hvernig verðmyndun á sér stað.

Barnaskattar Jóhönnu

Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar

Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra fer mikinn í ritdeilu við þann aldna heiðursmann Matthías Bjarnason hér á síðum blaðsins. Matthíasi ofbauð skattlagning á barnabörn sín og benti á að fjármagnstekjuskattar hefðu hækkað mjög í tíð Jóhönnu Sigurðardóttur. Einnig taldi hann það vera ósanngjarnt að fjármagnstekjuskattur væri tekinn af verðbótum og hvatti til sparnaðar ungmenna með því að skora á "stjórnvöld að fella niður fjármagnstekjuskatt á öll börn að 16 ára aldri. Með því móti yrðir stuðlað að stórauknum sparnaði barna og ungmenna.”

Sittu!

Kristján Helgason skrifar

Verðtryggingin er eins og hundur sem eltist við skottið á sér, hraðar og hraðar, án nokkurs árangurs. Í stað þess að stuðla að réttlátri endurgreiðslu skulda, þá er hún hrein og klár eignatilfærsla frá lántaka til lánveitanda. Þetta er dæmi sem gengur ekki upp. Samkomulag sem tekur aðeins tillit til þarfa annars aðilans er dæmt til að mistakast.

Eyðing stúlkubarna í Kína

Jóhann Ág. Sigurðsson og Linn Getz skrifar

Fjölskyldur í Austur-Asíu, einkum Kína og Indlandi, vilja gjarnan eignast syni. Þar er sonur talinn vera æskilegri kostur en dóttir til að viðhalda nafni ættarinnar, tryggja afkomu og umönnun fjölskyldunnar og foreldra í ellinni. Í kjölfar pólitískra ákvarðana kínverskra yfirvalda árið 1978 um það að hver fjölskylda mætti bara eignast eitt barn, fór strax að bera á breyttu kynjahlutfall drengja og stúlkna. Við eðlilegan gang náttúrunnar á þetta hlutfall að vera um 103 til 107 fæddir drengir á móti 100 fæddum stúlkum. Þetta hlutfall hefur nú brenglast verulega í Kína og Indlandi síðustu tvo áratugina og fer nú að nálgast 120 fæddir drengir á móti 100 fæddum stúlkum (15-20% munur).

Samstaða um framtíð

Geir Sigurðsson skrifar

Ringulreiðin í kjölfar „hrunsins“ á Íslandi markaðist af efnahagslegri óvissu þeirra sem höfðu tekið há lán og/eða fjárfest mikið. En ringulreiðin var ekki síður eins konar félagssálrænt lost. Hin sterka sjálfsmynd Íslendinga á árunum fyrir 2008 hafði beðið gríðarlegan hnekki. Það var engu líkara en við værum að ganga í gegnum svipaðar hremmingar og Bandaríkjamenn eftir 9/11. Hvernig gat þetta komið fyrir okkur? Skiljanlega fundu margir til niðurlægingar yfir því að hafa lifað í blekkingu öll útrásarárin þegar á daginn kom að ekki var innistæða fyrir eyðslunni á þessum tíma. Það er vissulega sár og ömurleg reynsla að átta sig á lyginni sem gegnsýrt hefur líf manns um nokkurt skeið – líkt og að uppgötva framhjáhald sem teygir sig langt aftur í tímann.

Eru þetta allt þröngsýn fífl?

Magnús Halldórsson skrifar

Hvað eiga Warren Buffett, einn virtasti fjárfestir heims, Paul Krugman, prófessor og Nóbelsverðlaunahafi, Martin Feldstein, efnahagsráðgjafi margra forseta Bandaríkjanna, og Simon Johnson, prófessor við MIT og fyrrverandi aðalhagfræðingur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, sameiginlegt?

Andrúmsloftið og ábyrgðin

Ólafur Þ. Stephensen skrifar

Steingrímur J. Sigfússon ráðherra og leiðtogi Vinstri grænna sagði þingmönnum í gær að engin ástæða væri til að fara á taugum og slíta aðildarviðræðum við Evrópusambandið. Það er rétt hjá ráðherranum. Það að framkvæmdastjórn ESB hafi nýtt rétt sinn samkvæmt EES-samningnum til að gerast aðili að málsókn Eftirlitsstofnunar EFTA er ekki óvænt, ekki óeðlilegt og ekki til marks um neinn "fjandskap“ í garð Íslendinga eins og sumir stjórnmálamenn hafa haldið fram á síðustu dögum. Framkvæmdastjórnin sinnir því hlutverki sínu að passa upp á regluverk sambandsins og í Icesave-málinu er tekizt á um lögfræðileg grundvallaratriði varðandi innistæðutryggingakerfi ESB.

Aðför að eftirliti

Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir skrifar

Fjármálaeftirlitið (FME) er sjálfstæð eftirlitsstofnun sem hefur það hlutverk að gæta hagsmuna almennings gagnvart aðilum á markaði. Því er ætlað að tryggja heilbrigða viðskiptahætti, traust á fjármálamörkuðum og almannahag með því að fylgja eftir reglum sem gilda um starfsemi fjármálastofnana. Það er kunnara en frá þurfi að segja að aðilar á markaði reyna með ýmsu móti að fara í kringum slíkar reglur. En þessir aðilar beita líka ýmsum ráðum til að draga úr áhrifum eftirlitsins.

Fjárhagsleg endurskipulagning fyrirtækja langt komin!

Steingrímur J. Sigfússon skrifar

Nýleg skýrsla Samkeppniseftirlitsins er fróðleg samantekt um fyrirtækjaumhverfið á Íslandi. Hún staðfestir sem betur fer að umtalsverð breyting til batnaðar hefur orðið nú síðustu misserin við endurskipulagningu 120 stærstu fyrirtækjanna á Íslandi. Þannig voru bankarnir með ráðandi stöðu í 27% af þessum fyrirtækjum nú í ársbyrjun 2012 samanborið við 68% árið 2009 og 46% í upphafi árs 2011. Mikið hefur því gerst á tiltölulega stuttum tíma og það er gleðilegt. Enn er þó vitaskuld talsvert óunnið í þessum efnum. Með sama áframhaldi ætti þetta hlutfall þó að verða komið enn neðar í lok ársins og við að nálgast hreint borð. Bein ítök bankanna minnka þá enn frekar án þess að með því sé sagt að lánardrottnar þeirra eigi ekki áfram að veita þeim aðhald.

Ranghugmyndir um fyrirmyndarþjóðfélag

Þau ummæli Þóru Arnórsdóttur í fjölmiðlum að „margir lenda í því að slást eftir ball” eru forkastanleg og ekki við hæfi af forsetaframbjóðanda.

Hjónanámskeið í 15 ár

Á þessu vori eru liðin 15 ár síðan fyrst voru haldin námskeið fyrir pör og sambúðarfólk undir heitinu „Jákvætt námskeið um hjónaband og sambúð“. Fyrsta námskeiðið var haldið árið 1996 í Hafnarfjarðarkirkju. Þá var ætlunin að bjóða upp á tvö námskeið, eitt um haust og eitt að vori, og láta það duga. Viðbrögðin voru aftur á móti strax í upphafi mjög sterk og áhuginn á slíkum námskeiðum mikill. Þetta var tilboð sem greinilega vantaði inn í íslenskt samfélag á þessum tíma.

Framhald stjórnarskrármálsins I

Stjórnarskrármálið hefur rekið á sker. Til stóð að spyrja þjóðina um afstöðu til frumvarps stjórnlagaráðs og nokkur álitaefni í því sambandi samhliða forsetakosningu 30. júní nk. Nú bendir flest til að svo verði ekki. Til þess að koma málinu aftur á skrið er brýnt að marka leiðina sem fylgja skuli allt til lykta. Grunnþáttur þess er að þjóðin verði spurð með viðeigandi hætti. Hér verður reifuð sýn höfundar á slíkt heildarferli.

Hverjir vilja láta blekkja sig?

Magnús S. Magnússon skrifar

Öðru hverju undanfarna áratugi, en oftar undanfarin ár í tengslum við fyrirlestra mína um trú og trúarbrögð á alþjóðlegum ráðstefnum í Bandaríkjunum og Evrópu á sviði trúarvísinda (www.sssrweb.org) og líffræði mannlegs atferlis (www.ishe.org) hef ég öðru hverju hitt guðfræðinga. Þeir eru sérfræðingar í málum guða, m.a. skapara og einræðisherra himins og jarðar, þ.e. guðs Gyðinga (Jehovah) og síðar einnig guðs kristinna og ríkis- og herguðs Rómverja samkvæmt ákvörðun einræðisherra (um 300) með tilheyrandi ólýsanlegum ofsóknum gegn öllum öðruvísi þenkjandi. Síðan einnig guðs Múhameðstrúarmanna (nærri 700, kallaður Allah). Líklega ættuð frá einræðisríki Egypta barst þessi uppáhaldsspegilfyrirmynd einræðisherra hingað (um 1000) – á sverðsoddi einráðs konungs – um 850 árum fyrir þróunarkenningu Darwins og 900 árum áður en mannkynið vissi hvað stjörnuþoka var hvað þá um 100 milljarða slíkra, hver með um 100 milljarða stjarna.

Embættið okkar

Þegar við veljum forseta erum við að velja okkur. Þannig hafa þessar kosningar þróast í áranna rás og stjórnmálamennirnir, embættismennirnir, menntamennirnir og fjölmiðlamennirnir og aðrir sjálfskipaðir sálnahirðar ráða ekki neitt við neitt en neyðast til að elta hjarðirnar. Við erum að velja spegilmynd okkar. Við veljum einhvern sem við þekkjum okkur í og alla þá viðkunnanlegu eiginleika sem við teljum okkur búa yfir.

Skýrar leiðir til lengri tíma

Námskeið sem eru skilyrði fyrir því að fólk fái forsamþykki fyrir ættleiðingu verða ekki haldin í bili á vegum Íslenskrar ættleiðingar. Ástæðan er fjárskortur. Námskeiðin hafa verið haldin til að uppfylla skilyrði Haag-samningsins um alþjóðlegar ættleiðingar en þar er því lofað að þjálfa og undirbúa væntanlega kjörforeldra eins vel og kostur er. Íslensk ættleiðing hefur annast þetta námskeiðahald fyrir væntanlega kjörforeldra og hafa námskeiðin mælst vel fyrir.

Byggt

Björn Þór Sigbjörnsson skrifar

Umræðan um nýja Landspítalann er snúin. Svo snúin að maður veit ekki hvort endanlega sé búið að ákveða að byggja hann og hafa hann þarna við Hringbrautina. Allavega eru menn ennþá að koma fram og segja að þetta sé kolröng staðsetning. Þangað sé til dæmis svo löng leið úr fjölmennu úthverfunum og nágrannasveitarfélögunum í suðri. Það er líka talað um mikilvægi nálægðarinnar við flugvöllinn í Vatnsmýrinni en á hann ekki bráðum að fara?

Kirkjan er ekki fórnarlamb

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Þjóðkirkjan á Íslandi hefur sætt meiri gagnrýni undanfarin ár en áður hefur tíðkast. Á því eru ýmsar skýringar. Meðal annars vegna þess að hér er nú ástunduð gagnrýnin umræða í meira mæli en fyrir nokkrum áratugum. Þar er ekkert undanskilið, ekki heldur kirkjan eða forsetinn svo dæmi séu tekin af stofnunum samfélagsins sem lengi þóttu hafnar yfir gagnrýni.

Kynslóðasátt - Leiðréttingarsjóður verðtryggðra húsnæðislána

Guðmundur Franklín Jónsson skrifar

Eins og ég rakti í fyrri grein minni um að fara bandarísku leiðina sem lausn á skuldavanda heimilanna m.a. með því að lengja í lánum er hægt að fara milliveginn í þessum efnum og bjóða lengstu óverðtryggðu húsnæðislánin til 75 ára, sem gætu verið í boði hjá fyrirhuguðum Afskriftasjóð verðtryggðra húsnæðislána. Sjá töflu:

Útilegukortið

Arnar Barðdal skrifar

Steinar Berg, ferðaþjónustubóndi að Fossatúni, ritaði grein í Fréttablaðið þann 12. apríl sl. undir yfirskriftinni niðurgreidd ferðaþjónusta. Grein Steinars er einhvers konar ákall til stéttarfélaga um að hætta kaupum á Útilegukortinu til sinna félagsmanna. Í grein Steinars kemur fram misskilningur sem við teljum nauðsynlegt að leiðrétta.

Ég og Groucho Marx

Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar

Dagur rennur upp og sólin skín á Álftanesið. Eftir endurnærandi svefn rumska ég og finn kaffiilm í loftinu. Það er gott að fara á fætur og gott að fá sér morgunsopann. Ég renni yfir blöðin. Þar er náttúrulega ekkert að frétta frekar en venjulega, merkilegt hvaða slúbbertar skrifa orðið í blöðin. Jú, jú, þarna eru ein, tvær pillur á mig, eins og við var að búast. Maður er nú einu sinni forseti.

"Eitthvert helvítis auðvaldsraskat“

Þorsteinn Pálsson skrifar

Já ég meinti það. Eitthvert helvítis auðvaldsraskat verður að vera. Á einhverju verður að sitja.“ Þetta voru orð Íslandsbersa eftir að bolsévíkinn hafði minnt á hugsjón sína um "ríkisauðvald“ í orðræðu þeirra í Guðsgjafaþulu um sjávarútvegsstefnu þess tíma.

Forsetaframboð. Börn. Ólétt.

Sif Sigmarsdóttir skrifar

Ég stóð í anddyri kvikmyndahúss og keypti mér miða á heitustu myndina í bænum, Hungurleikana, þegar ég heyrði á tal tveggja kvenna. "Hvernig ætlar hún að fara að þessu með tvö börn og annað á leiðinni?“ Það þurfti ekki að spyrja að því um hvern var rætt.

Að virkja fyrir ömmu

Dofri Hermannsson skrifar

Nú vilja ýmsir að lífeyrissjóðirnir okkar verði notaðir til að virkja fyrir frekari stóriðju. Einkum virkjanabransinn og stjórnarmenn lífeyrissjóða sem eru hallir undir stóriðjustefnu. Þegar hafa 14 lífeyrissjóðir keypt 25% hlut í HS orku. Með því hafa þeir stillt hagsmunum ömmu og afa upp með hagsmunum virkjanageirans og á móti hagsmunum náttúrunnar og verndarnýtingar. Rætt er um að lífeyrissjóðir kaupi hluta í Landsvirkjun og eigi Hverahlíðarvirkjun. Þetta er afar varhugavert.

Helför á Íslandi?

Jóhann Páll Jóhannsson skrifar

Það virðist vera í tísku að líkja umdeildum málum á Íslandi við skelfilegustu myrkraverk mannkynssögunnar. Sumir þeirra sem andmæltu málarekstrinum gegn Geir H. Haarde kölluðu landsdómsmálið „pólitísk sýndarréttarhöld“. Til dæmis bar Þorsteinn Pálsson landsdómsmálið saman við réttarhöldin yfir Búkharín í Sovétríkjunum, en Búkharín var líflátinn eftir að hafa nauðugur játað á sig fjarstæðukenndar sakir.

Hvað er að baki upphrópunum?

Óli Kristján Ármannsson skrifar

Stjórnmálaumræða hér á landi virðist á stundum hverfast um hvert furðuupphlaupið á fætur öðru. Nú síðast er ákvörðun framkvæmdastjórnar ESB um meðgöngu í málsókn ESA á hendur þjóðinni vegna meints brots á EES-samningnum í tengslum við Icesave.

Sjá næstu 50 greinar