Lofsöngur til Landsbyggðarinnar Nökkvi Dan Elliðason skrifar 20. desember 2023 12:01 Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Byggðamál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Í hjarta iðandi þjóðar, á bak við háleit markmið og stanslaust suð borgarlífsins, liggja ósungnar hetjur samfélagsins – smábæirnir. Þessi yfirlætislausu samfélög, sem oft gleymast í frásögn framfara, gegna ómissandi hlutverki við varðveislu sálar Íslands og miðlun á grunngildum í gegnum kynslóðirnar. Það er þar sem einstaklingurinn þrífst og þroskast. Litlir bæir eru holdgervingur Íslands. Þar sem nágrannar eru ekki bara kunningjar heldur stórfjölskylda. Í því andrúmslofti skjóta gildi samkenndar og samúðar rótum og ýta undir tilfinningu um sameiginlega ábyrgð og gagnkvæma umhyggju. Þegar hamfarir dynja yfir hópast allir saman og veita hver öðrum stuðning. Þessi óbilandi samstaða er til vitnis um styrk smábæja á Íslandi. Staðbundnar hátíðir og hátíðarhöld sameina kynslóðir, varðveita menningu og skapa tilfinningu um að tilheyra. En smábæir eru ekki bara geymslur fortíðar; þeir eru líka útungunarstöðvar framtíðarinnar. Andi nýsköpunar þrífst í þessum samfélögum þar sem einstaklingar eru hvattir til þess að hugsa út fyrir ramman og stunda ástríður sínar. Óhindraðir af ys og þys borgarlífsins hafa íbúar smábæja frelsi til að kanna sköpunargáfu sína og leggja sitt af mörkum til að bæta umhverfi sitt. Frjór jarðvegur samstöðunnar og hvatningarinnar er vaxtarhvati einstaklingsins. Við sem myndum samfélagið í dreifbýlunum og landsbyggðinni erum verðir gilda þjóðar, verndarar hefða samfélags og arkitektar framtíðar Íslands. Í heimi sem oft fagnar hinu stóra og djarfa er gott að minnast forskotsins sem felast í því að kunna einnig að fóstra það smáa. Það að fóstra einstaklinginn, sem er jú minnsti minnihlutinn. Höfundur er stærðfræðingur.