FÍB svarar málsvara tryggingafélaganna Runólfur Ólafsson skrifar 10. september 2021 08:00 FÍB skammaði tryggingafélögin fyrir okur á bílatryggingum í grein hér á Vísi. Katrín Júlíusdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja brást við á sama vettvangi. Hún tók að sér málsvörn fyrir tryggingafélögin fjögur sem sögð eru starfa á samkeppnismarkaði. Því miður halda skýringar hennar litlu vatni og töluverðrar ónákvæmni gætir í tölum sem þar eru settar fram. Að ógleymdu því að hún minnist ekki á fílinn í herberginu. FÍB benti á að á undanförnum 6 árum hefðu iðgjöld bílatrygginga hækkað um 44% meðan verðlagsvísitala hefði á sama tíma hækkað um 17% og slysum í umferðinni fækkað verulega. Málsvarinn fullyrti í svari sínu að viðgerðarkostnaður bifreiða hefði hækkað um 45% og laun um 69% á þessu tímabili og það sýndi að hækkun iðgjaldanna væri til að mæta þeim kostnaði. Hagstofan tekur ekki undir þessar tölur málsvara tryggingafélaganna. Viðgerðir og viðhald bíla hafa hækkað um 35% á tímabilinu, ekki 45%. En það segir ekki alla söguna. Bílar hafa aðeins hækkað í verði um 2,8% og varahlutir hafa lækkað í verði um -9,3%. Þar að auki er viðgerðarkostnaður ökutækja aðeins lítið brot af tjónabótum tryggingafélaganna enda selja þau viðgerðarhæfa bíla frá sér. Hafa laun virkilega hækkað um 69% á síðustu 6 árum og þannig leitt til hærri bótagreiðslna? Launavísitala Hagstofunnar segir að hækkunin hafi verið 54%. Einnig þarf að hafa í huga að bótauppgjör vegna örorku miðast við meðaltal árslauna 3 árum fyrir slysið. Það tekur oftast nær mörg ár að úrskurða um þessar bætur, þannig að núna eru tryggingafélögin að miða við laun áður en laun fóru að hækka umtalsvert. Og jafnvel þó þær bætur séu reiknaðar upp miðað við hækkun launavísitölu, þá hafa bæturnar ekki tærnar þar sem undanfarnar launahækkanir hafa hælana. Að sjálfsögðu hefur mikil áhrif á kostnað tryggingafélaganna að almennt verðlag hefur ekki hækkað nema um 17% á síðustu sex árum. En mest áhrif hefur að slösuðum í umferðinni hefur fækkað um 23%. Þetta eru tölurnar sem sýna hvað best að engin innistæða er fyrir 44% hækkun iðgjaldanna. Málsvarinn segir að iðgjöld þurfi að standa undir kostnaði tryggingafélaganna og þau geri það sjaldnast. Þetta er marklaust. Tryggingafélögin búa til eigin tölur um tjónakostnað og hræra í þeim eftir því hvort þurfi frekar að sýna góðan hagnað eða hlaða í bótasjóðina, sem núna kallast tjónaskuld. Fíllinn í herberginu - bótasjóðirnir Og þá er komið að fílnum í herberginu. Málsvarinn segir að hagnaður tryggingafélaganna að undanförnu sé að mestu til kominn vegna ávöxtunar fjárfestingareigna (hlutabréf hafa hækkað). Tryggingafélögin geti ekki einungis treyst á slíkan hagnað og því þurfi grunnreksturinn að bera sig. Í hvaða heimi lifa tryggingafélögin, Fjármálaeftirlitið og Samtök fjármálafyrirtækja, ef þau telja að tryggingafélög geti ekki treyst á að fá hagnað af ávöxtun eigna sinna? Hvers vegna eiga bankar, fjárfestingasjóðir og lífeyrissjóðir að treysta á ávöxtun eigna en ekki tryggingafélög? Starfa svona miklir viðvaningar hjá tryggingafélögunum við fjárfestingarnar? Hvað bílatryggingar áhrærir, þá byggir hin góða ávöxtun tryggingafélaganna á spikfeitum bótasjóði. Þessi bótasjóður stóð í 50 milljörðum króna um síðustu áramót og hann er alfarið myndaður úr ofteknum iðjgöldum af lögboðnum ábyrgðar- og slysatryggingum ökutækja. Fyrir 6 árum stóð sjóðurinn í 27 milljörðum króna. Tapið á tryggingarekstrinum hefur sem sagt ekki verið meira en svo að félögunum hefur tekist að nurla saman 50 milljarða króna afgangi sem þau ávaxta skattfrjálst með því að kalla þessu stærstu eign sína tjónaskuld en ekki bótasjóð. Bótasjóðunum á að skila Það svakalegasta er svo að tryggingafélögin ættu fyrir löngu að vera búin að skila mestum hluta þessara bótasjóða til tryggingataka, til dæmis í formi lækkaðra iðgjalda. Langt er síðan Evrópusambandið breytti fyrirkomulagi reikningsskila tryggingafélaga með svokallaðri Solvency 2 reglugerð. Með þeirri breytingum á eigið fé tryggingafélaganna að mæta áhættu vegna tryggingastarfseminnar. Ekki þarf lengur bótasjóði/tjónaskuld til að mæta tjónsáhættu. Fyrir liggur að eiginfjárstaða tryggingafélaganna er firnasterk. Hvernig stendur þá á því að tryggingafélögin halda áfram að bæta í bótasjóðina, þó fyrir liggi að fjármunirnir eru margfalt það sem þarf til að mæta áhættu? Hvers vegna tekur fjármálaeftirlit Seðlabankans ekki í taumana? Málsvari tryggingafélaganna segir að 75% bótagreiðslna vegna varanlegrar örorku eftir bílslys sé vegna líkamstjóna sem metin eru til 15% varanlegrar örorku eða lægri. Hún segir þarna mun lengra gengið í bótagreiðslum en í nágrannalöndunum. Án vafa er ástæða til að huga að breytingum á þessu fyrirkomulagi, sérstaklega þegar fólk hefur orðið fyrir litlu eða engu fjárhagstjóni. En hvers vegna eru tryggingafélögin fyrst núna að vekja athygli á þessu? Þetta hefur verið svona frá því skaðabótalögum var breytt fyrir 22 árum. Hvers konar ábyrgðarleysi er það af atvinnugreininni að láta reka undan vindi og hækka frekar iðgjöld á bíleigendur? Þetta eru engar smáupphæðir. Ekki eftir neinu að bíða Málsvarinn segir að Samtök fjármálafyrirtækja vilji gjarnan eiga samtal um það sem betur má fara í starfsumhverfi tryggingafélaga. Einnig nefnir hún að ræða þurfi gildandi ákvæði skaðabótalaga. Hún segir samtökin kalla eftir góðu samtali við FÍB og aðra talsmenn neytenda ásamt stjórnvöldum um raunhæfar leiðir að því markmiði að lækka iðgjöld trygginga enda sé það allra hagur. Þau orð vita á gott. FÍB er alltaf tilbúið til viðræðna um bættan hag neytenda og heilbrigða samkeppni. Ekki er eftir neinu að bíða hvað tryggingafélögin áhrærir. Þau geta byrjað að skila bótasjóðunum að stórum hluta til baka, enda er þeirra ekki þörf. Til dæmis mætti gera það með skipulagri og gegnsærri lækkun iðgjalda á nokkrum árum. Þau geta líka byrjað að ræða við löggjafann um skynsamlegar endurbætur á skaðabótalögunum. Ekki mun FÍB standa í vegi fyrir því. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags íslenskra bifreiðaeigenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Neytendur Tryggingar Runólfur Ólafsson Bílar Fjármál heimilisins Tengdar fréttir Tölum um tryggingar - Viðbrögð við athugasemdum FÍB Lítið er fjallað um efni og eðli trygginga á opinberum vettvangi þó við séum öll vel tryggð og njótum ríkrar tryggingaverndar hér á landi í samanburði við mörg önnur ríki. Reglulega birtist þó gagnrýni á tryggingafélögin vegna þess kostnaðar sem við berum vegna þeirrar tryggingaverndar sem við njótum. Verður þessi umfjöllun oft heldur einhliða því líkt og lífið sjálft er málið ekki eins einfalt og virðist í fyrstu. 8. september 2021 08:00 Óstöðvandi okurfélög Tryggingafélögin græða á tá og fingri eins og viðskiptafréttir bera með sér. Kemur auðvitað ekki á óvart, viðskiptamódelið er skothelt: Engin verðsamkeppni, stöðug hækkun iðgjalda, minnkandi kostnaður og velþóknun stjórnvalda. 2. september 2021 08:00 Mest lesið Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Blæðandi vegir Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun „Nýtt veiðigjald: sátt byggð á hagkvæmni“ Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Opinber áskorun til prófessorsins Brynjar Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Nærvera Héðinn Unnsteinsson skrifar Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson skrifar Skoðun Þessi jafnlaunavottun... Sunna Arnardottir skrifar Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun #BLESSMETA – fyrsta grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dáleiðsla er ímyndun ein Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þing í þágu kvenna Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Drengir á jaðrinum Margrét Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er vínandinn orðinn hinn sanni andi íþrótta? Þráinn Farestveit skrifar Skoðun Mikilvægi tjáningar erfiðrar reynslu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný sýn á almenningssjónvarp í almannaþágu, eða hvað? Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili eða heimaþjónusta? –horfa verður á heildarmyndina Halldór S. Guðmundsson,Sigurveig H. Sigurðardóttir,Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Sjá meira
FÍB skammaði tryggingafélögin fyrir okur á bílatryggingum í grein hér á Vísi. Katrín Júlíusdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja brást við á sama vettvangi. Hún tók að sér málsvörn fyrir tryggingafélögin fjögur sem sögð eru starfa á samkeppnismarkaði. Því miður halda skýringar hennar litlu vatni og töluverðrar ónákvæmni gætir í tölum sem þar eru settar fram. Að ógleymdu því að hún minnist ekki á fílinn í herberginu. FÍB benti á að á undanförnum 6 árum hefðu iðgjöld bílatrygginga hækkað um 44% meðan verðlagsvísitala hefði á sama tíma hækkað um 17% og slysum í umferðinni fækkað verulega. Málsvarinn fullyrti í svari sínu að viðgerðarkostnaður bifreiða hefði hækkað um 45% og laun um 69% á þessu tímabili og það sýndi að hækkun iðgjaldanna væri til að mæta þeim kostnaði. Hagstofan tekur ekki undir þessar tölur málsvara tryggingafélaganna. Viðgerðir og viðhald bíla hafa hækkað um 35% á tímabilinu, ekki 45%. En það segir ekki alla söguna. Bílar hafa aðeins hækkað í verði um 2,8% og varahlutir hafa lækkað í verði um -9,3%. Þar að auki er viðgerðarkostnaður ökutækja aðeins lítið brot af tjónabótum tryggingafélaganna enda selja þau viðgerðarhæfa bíla frá sér. Hafa laun virkilega hækkað um 69% á síðustu 6 árum og þannig leitt til hærri bótagreiðslna? Launavísitala Hagstofunnar segir að hækkunin hafi verið 54%. Einnig þarf að hafa í huga að bótauppgjör vegna örorku miðast við meðaltal árslauna 3 árum fyrir slysið. Það tekur oftast nær mörg ár að úrskurða um þessar bætur, þannig að núna eru tryggingafélögin að miða við laun áður en laun fóru að hækka umtalsvert. Og jafnvel þó þær bætur séu reiknaðar upp miðað við hækkun launavísitölu, þá hafa bæturnar ekki tærnar þar sem undanfarnar launahækkanir hafa hælana. Að sjálfsögðu hefur mikil áhrif á kostnað tryggingafélaganna að almennt verðlag hefur ekki hækkað nema um 17% á síðustu sex árum. En mest áhrif hefur að slösuðum í umferðinni hefur fækkað um 23%. Þetta eru tölurnar sem sýna hvað best að engin innistæða er fyrir 44% hækkun iðgjaldanna. Málsvarinn segir að iðgjöld þurfi að standa undir kostnaði tryggingafélaganna og þau geri það sjaldnast. Þetta er marklaust. Tryggingafélögin búa til eigin tölur um tjónakostnað og hræra í þeim eftir því hvort þurfi frekar að sýna góðan hagnað eða hlaða í bótasjóðina, sem núna kallast tjónaskuld. Fíllinn í herberginu - bótasjóðirnir Og þá er komið að fílnum í herberginu. Málsvarinn segir að hagnaður tryggingafélaganna að undanförnu sé að mestu til kominn vegna ávöxtunar fjárfestingareigna (hlutabréf hafa hækkað). Tryggingafélögin geti ekki einungis treyst á slíkan hagnað og því þurfi grunnreksturinn að bera sig. Í hvaða heimi lifa tryggingafélögin, Fjármálaeftirlitið og Samtök fjármálafyrirtækja, ef þau telja að tryggingafélög geti ekki treyst á að fá hagnað af ávöxtun eigna sinna? Hvers vegna eiga bankar, fjárfestingasjóðir og lífeyrissjóðir að treysta á ávöxtun eigna en ekki tryggingafélög? Starfa svona miklir viðvaningar hjá tryggingafélögunum við fjárfestingarnar? Hvað bílatryggingar áhrærir, þá byggir hin góða ávöxtun tryggingafélaganna á spikfeitum bótasjóði. Þessi bótasjóður stóð í 50 milljörðum króna um síðustu áramót og hann er alfarið myndaður úr ofteknum iðjgöldum af lögboðnum ábyrgðar- og slysatryggingum ökutækja. Fyrir 6 árum stóð sjóðurinn í 27 milljörðum króna. Tapið á tryggingarekstrinum hefur sem sagt ekki verið meira en svo að félögunum hefur tekist að nurla saman 50 milljarða króna afgangi sem þau ávaxta skattfrjálst með því að kalla þessu stærstu eign sína tjónaskuld en ekki bótasjóð. Bótasjóðunum á að skila Það svakalegasta er svo að tryggingafélögin ættu fyrir löngu að vera búin að skila mestum hluta þessara bótasjóða til tryggingataka, til dæmis í formi lækkaðra iðgjalda. Langt er síðan Evrópusambandið breytti fyrirkomulagi reikningsskila tryggingafélaga með svokallaðri Solvency 2 reglugerð. Með þeirri breytingum á eigið fé tryggingafélaganna að mæta áhættu vegna tryggingastarfseminnar. Ekki þarf lengur bótasjóði/tjónaskuld til að mæta tjónsáhættu. Fyrir liggur að eiginfjárstaða tryggingafélaganna er firnasterk. Hvernig stendur þá á því að tryggingafélögin halda áfram að bæta í bótasjóðina, þó fyrir liggi að fjármunirnir eru margfalt það sem þarf til að mæta áhættu? Hvers vegna tekur fjármálaeftirlit Seðlabankans ekki í taumana? Málsvari tryggingafélaganna segir að 75% bótagreiðslna vegna varanlegrar örorku eftir bílslys sé vegna líkamstjóna sem metin eru til 15% varanlegrar örorku eða lægri. Hún segir þarna mun lengra gengið í bótagreiðslum en í nágrannalöndunum. Án vafa er ástæða til að huga að breytingum á þessu fyrirkomulagi, sérstaklega þegar fólk hefur orðið fyrir litlu eða engu fjárhagstjóni. En hvers vegna eru tryggingafélögin fyrst núna að vekja athygli á þessu? Þetta hefur verið svona frá því skaðabótalögum var breytt fyrir 22 árum. Hvers konar ábyrgðarleysi er það af atvinnugreininni að láta reka undan vindi og hækka frekar iðgjöld á bíleigendur? Þetta eru engar smáupphæðir. Ekki eftir neinu að bíða Málsvarinn segir að Samtök fjármálafyrirtækja vilji gjarnan eiga samtal um það sem betur má fara í starfsumhverfi tryggingafélaga. Einnig nefnir hún að ræða þurfi gildandi ákvæði skaðabótalaga. Hún segir samtökin kalla eftir góðu samtali við FÍB og aðra talsmenn neytenda ásamt stjórnvöldum um raunhæfar leiðir að því markmiði að lækka iðgjöld trygginga enda sé það allra hagur. Þau orð vita á gott. FÍB er alltaf tilbúið til viðræðna um bættan hag neytenda og heilbrigða samkeppni. Ekki er eftir neinu að bíða hvað tryggingafélögin áhrærir. Þau geta byrjað að skila bótasjóðunum að stórum hluta til baka, enda er þeirra ekki þörf. Til dæmis mætti gera það með skipulagri og gegnsærri lækkun iðgjalda á nokkrum árum. Þau geta líka byrjað að ræða við löggjafann um skynsamlegar endurbætur á skaðabótalögunum. Ekki mun FÍB standa í vegi fyrir því. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags íslenskra bifreiðaeigenda.
Tölum um tryggingar - Viðbrögð við athugasemdum FÍB Lítið er fjallað um efni og eðli trygginga á opinberum vettvangi þó við séum öll vel tryggð og njótum ríkrar tryggingaverndar hér á landi í samanburði við mörg önnur ríki. Reglulega birtist þó gagnrýni á tryggingafélögin vegna þess kostnaðar sem við berum vegna þeirrar tryggingaverndar sem við njótum. Verður þessi umfjöllun oft heldur einhliða því líkt og lífið sjálft er málið ekki eins einfalt og virðist í fyrstu. 8. september 2021 08:00
Óstöðvandi okurfélög Tryggingafélögin græða á tá og fingri eins og viðskiptafréttir bera með sér. Kemur auðvitað ekki á óvart, viðskiptamódelið er skothelt: Engin verðsamkeppni, stöðug hækkun iðgjalda, minnkandi kostnaður og velþóknun stjórnvalda. 2. september 2021 08:00
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar
Skoðun Hjúkrunarheimili eða heimaþjónusta? –horfa verður á heildarmyndina Halldór S. Guðmundsson,Sigurveig H. Sigurðardóttir,Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar