FÍB svarar málsvara tryggingafélaganna Runólfur Ólafsson skrifar 10. september 2021 08:00 FÍB skammaði tryggingafélögin fyrir okur á bílatryggingum í grein hér á Vísi. Katrín Júlíusdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja brást við á sama vettvangi. Hún tók að sér málsvörn fyrir tryggingafélögin fjögur sem sögð eru starfa á samkeppnismarkaði. Því miður halda skýringar hennar litlu vatni og töluverðrar ónákvæmni gætir í tölum sem þar eru settar fram. Að ógleymdu því að hún minnist ekki á fílinn í herberginu. FÍB benti á að á undanförnum 6 árum hefðu iðgjöld bílatrygginga hækkað um 44% meðan verðlagsvísitala hefði á sama tíma hækkað um 17% og slysum í umferðinni fækkað verulega. Málsvarinn fullyrti í svari sínu að viðgerðarkostnaður bifreiða hefði hækkað um 45% og laun um 69% á þessu tímabili og það sýndi að hækkun iðgjaldanna væri til að mæta þeim kostnaði. Hagstofan tekur ekki undir þessar tölur málsvara tryggingafélaganna. Viðgerðir og viðhald bíla hafa hækkað um 35% á tímabilinu, ekki 45%. En það segir ekki alla söguna. Bílar hafa aðeins hækkað í verði um 2,8% og varahlutir hafa lækkað í verði um -9,3%. Þar að auki er viðgerðarkostnaður ökutækja aðeins lítið brot af tjónabótum tryggingafélaganna enda selja þau viðgerðarhæfa bíla frá sér. Hafa laun virkilega hækkað um 69% á síðustu 6 árum og þannig leitt til hærri bótagreiðslna? Launavísitala Hagstofunnar segir að hækkunin hafi verið 54%. Einnig þarf að hafa í huga að bótauppgjör vegna örorku miðast við meðaltal árslauna 3 árum fyrir slysið. Það tekur oftast nær mörg ár að úrskurða um þessar bætur, þannig að núna eru tryggingafélögin að miða við laun áður en laun fóru að hækka umtalsvert. Og jafnvel þó þær bætur séu reiknaðar upp miðað við hækkun launavísitölu, þá hafa bæturnar ekki tærnar þar sem undanfarnar launahækkanir hafa hælana. Að sjálfsögðu hefur mikil áhrif á kostnað tryggingafélaganna að almennt verðlag hefur ekki hækkað nema um 17% á síðustu sex árum. En mest áhrif hefur að slösuðum í umferðinni hefur fækkað um 23%. Þetta eru tölurnar sem sýna hvað best að engin innistæða er fyrir 44% hækkun iðgjaldanna. Málsvarinn segir að iðgjöld þurfi að standa undir kostnaði tryggingafélaganna og þau geri það sjaldnast. Þetta er marklaust. Tryggingafélögin búa til eigin tölur um tjónakostnað og hræra í þeim eftir því hvort þurfi frekar að sýna góðan hagnað eða hlaða í bótasjóðina, sem núna kallast tjónaskuld. Fíllinn í herberginu - bótasjóðirnir Og þá er komið að fílnum í herberginu. Málsvarinn segir að hagnaður tryggingafélaganna að undanförnu sé að mestu til kominn vegna ávöxtunar fjárfestingareigna (hlutabréf hafa hækkað). Tryggingafélögin geti ekki einungis treyst á slíkan hagnað og því þurfi grunnreksturinn að bera sig. Í hvaða heimi lifa tryggingafélögin, Fjármálaeftirlitið og Samtök fjármálafyrirtækja, ef þau telja að tryggingafélög geti ekki treyst á að fá hagnað af ávöxtun eigna sinna? Hvers vegna eiga bankar, fjárfestingasjóðir og lífeyrissjóðir að treysta á ávöxtun eigna en ekki tryggingafélög? Starfa svona miklir viðvaningar hjá tryggingafélögunum við fjárfestingarnar? Hvað bílatryggingar áhrærir, þá byggir hin góða ávöxtun tryggingafélaganna á spikfeitum bótasjóði. Þessi bótasjóður stóð í 50 milljörðum króna um síðustu áramót og hann er alfarið myndaður úr ofteknum iðjgöldum af lögboðnum ábyrgðar- og slysatryggingum ökutækja. Fyrir 6 árum stóð sjóðurinn í 27 milljörðum króna. Tapið á tryggingarekstrinum hefur sem sagt ekki verið meira en svo að félögunum hefur tekist að nurla saman 50 milljarða króna afgangi sem þau ávaxta skattfrjálst með því að kalla þessu stærstu eign sína tjónaskuld en ekki bótasjóð. Bótasjóðunum á að skila Það svakalegasta er svo að tryggingafélögin ættu fyrir löngu að vera búin að skila mestum hluta þessara bótasjóða til tryggingataka, til dæmis í formi lækkaðra iðgjalda. Langt er síðan Evrópusambandið breytti fyrirkomulagi reikningsskila tryggingafélaga með svokallaðri Solvency 2 reglugerð. Með þeirri breytingum á eigið fé tryggingafélaganna að mæta áhættu vegna tryggingastarfseminnar. Ekki þarf lengur bótasjóði/tjónaskuld til að mæta tjónsáhættu. Fyrir liggur að eiginfjárstaða tryggingafélaganna er firnasterk. Hvernig stendur þá á því að tryggingafélögin halda áfram að bæta í bótasjóðina, þó fyrir liggi að fjármunirnir eru margfalt það sem þarf til að mæta áhættu? Hvers vegna tekur fjármálaeftirlit Seðlabankans ekki í taumana? Málsvari tryggingafélaganna segir að 75% bótagreiðslna vegna varanlegrar örorku eftir bílslys sé vegna líkamstjóna sem metin eru til 15% varanlegrar örorku eða lægri. Hún segir þarna mun lengra gengið í bótagreiðslum en í nágrannalöndunum. Án vafa er ástæða til að huga að breytingum á þessu fyrirkomulagi, sérstaklega þegar fólk hefur orðið fyrir litlu eða engu fjárhagstjóni. En hvers vegna eru tryggingafélögin fyrst núna að vekja athygli á þessu? Þetta hefur verið svona frá því skaðabótalögum var breytt fyrir 22 árum. Hvers konar ábyrgðarleysi er það af atvinnugreininni að láta reka undan vindi og hækka frekar iðgjöld á bíleigendur? Þetta eru engar smáupphæðir. Ekki eftir neinu að bíða Málsvarinn segir að Samtök fjármálafyrirtækja vilji gjarnan eiga samtal um það sem betur má fara í starfsumhverfi tryggingafélaga. Einnig nefnir hún að ræða þurfi gildandi ákvæði skaðabótalaga. Hún segir samtökin kalla eftir góðu samtali við FÍB og aðra talsmenn neytenda ásamt stjórnvöldum um raunhæfar leiðir að því markmiði að lækka iðgjöld trygginga enda sé það allra hagur. Þau orð vita á gott. FÍB er alltaf tilbúið til viðræðna um bættan hag neytenda og heilbrigða samkeppni. Ekki er eftir neinu að bíða hvað tryggingafélögin áhrærir. Þau geta byrjað að skila bótasjóðunum að stórum hluta til baka, enda er þeirra ekki þörf. Til dæmis mætti gera það með skipulagri og gegnsærri lækkun iðgjalda á nokkrum árum. Þau geta líka byrjað að ræða við löggjafann um skynsamlegar endurbætur á skaðabótalögunum. Ekki mun FÍB standa í vegi fyrir því. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags íslenskra bifreiðaeigenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Neytendur Tryggingar Runólfur Ólafsson Bílar Fjármál heimilisins Tengdar fréttir Tölum um tryggingar - Viðbrögð við athugasemdum FÍB Lítið er fjallað um efni og eðli trygginga á opinberum vettvangi þó við séum öll vel tryggð og njótum ríkrar tryggingaverndar hér á landi í samanburði við mörg önnur ríki. Reglulega birtist þó gagnrýni á tryggingafélögin vegna þess kostnaðar sem við berum vegna þeirrar tryggingaverndar sem við njótum. Verður þessi umfjöllun oft heldur einhliða því líkt og lífið sjálft er málið ekki eins einfalt og virðist í fyrstu. 8. september 2021 08:00 Óstöðvandi okurfélög Tryggingafélögin græða á tá og fingri eins og viðskiptafréttir bera með sér. Kemur auðvitað ekki á óvart, viðskiptamódelið er skothelt: Engin verðsamkeppni, stöðug hækkun iðgjalda, minnkandi kostnaður og velþóknun stjórnvalda. 2. september 2021 08:00 Mest lesið „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun Skoðun Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Sjá meira
FÍB skammaði tryggingafélögin fyrir okur á bílatryggingum í grein hér á Vísi. Katrín Júlíusdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja brást við á sama vettvangi. Hún tók að sér málsvörn fyrir tryggingafélögin fjögur sem sögð eru starfa á samkeppnismarkaði. Því miður halda skýringar hennar litlu vatni og töluverðrar ónákvæmni gætir í tölum sem þar eru settar fram. Að ógleymdu því að hún minnist ekki á fílinn í herberginu. FÍB benti á að á undanförnum 6 árum hefðu iðgjöld bílatrygginga hækkað um 44% meðan verðlagsvísitala hefði á sama tíma hækkað um 17% og slysum í umferðinni fækkað verulega. Málsvarinn fullyrti í svari sínu að viðgerðarkostnaður bifreiða hefði hækkað um 45% og laun um 69% á þessu tímabili og það sýndi að hækkun iðgjaldanna væri til að mæta þeim kostnaði. Hagstofan tekur ekki undir þessar tölur málsvara tryggingafélaganna. Viðgerðir og viðhald bíla hafa hækkað um 35% á tímabilinu, ekki 45%. En það segir ekki alla söguna. Bílar hafa aðeins hækkað í verði um 2,8% og varahlutir hafa lækkað í verði um -9,3%. Þar að auki er viðgerðarkostnaður ökutækja aðeins lítið brot af tjónabótum tryggingafélaganna enda selja þau viðgerðarhæfa bíla frá sér. Hafa laun virkilega hækkað um 69% á síðustu 6 árum og þannig leitt til hærri bótagreiðslna? Launavísitala Hagstofunnar segir að hækkunin hafi verið 54%. Einnig þarf að hafa í huga að bótauppgjör vegna örorku miðast við meðaltal árslauna 3 árum fyrir slysið. Það tekur oftast nær mörg ár að úrskurða um þessar bætur, þannig að núna eru tryggingafélögin að miða við laun áður en laun fóru að hækka umtalsvert. Og jafnvel þó þær bætur séu reiknaðar upp miðað við hækkun launavísitölu, þá hafa bæturnar ekki tærnar þar sem undanfarnar launahækkanir hafa hælana. Að sjálfsögðu hefur mikil áhrif á kostnað tryggingafélaganna að almennt verðlag hefur ekki hækkað nema um 17% á síðustu sex árum. En mest áhrif hefur að slösuðum í umferðinni hefur fækkað um 23%. Þetta eru tölurnar sem sýna hvað best að engin innistæða er fyrir 44% hækkun iðgjaldanna. Málsvarinn segir að iðgjöld þurfi að standa undir kostnaði tryggingafélaganna og þau geri það sjaldnast. Þetta er marklaust. Tryggingafélögin búa til eigin tölur um tjónakostnað og hræra í þeim eftir því hvort þurfi frekar að sýna góðan hagnað eða hlaða í bótasjóðina, sem núna kallast tjónaskuld. Fíllinn í herberginu - bótasjóðirnir Og þá er komið að fílnum í herberginu. Málsvarinn segir að hagnaður tryggingafélaganna að undanförnu sé að mestu til kominn vegna ávöxtunar fjárfestingareigna (hlutabréf hafa hækkað). Tryggingafélögin geti ekki einungis treyst á slíkan hagnað og því þurfi grunnreksturinn að bera sig. Í hvaða heimi lifa tryggingafélögin, Fjármálaeftirlitið og Samtök fjármálafyrirtækja, ef þau telja að tryggingafélög geti ekki treyst á að fá hagnað af ávöxtun eigna sinna? Hvers vegna eiga bankar, fjárfestingasjóðir og lífeyrissjóðir að treysta á ávöxtun eigna en ekki tryggingafélög? Starfa svona miklir viðvaningar hjá tryggingafélögunum við fjárfestingarnar? Hvað bílatryggingar áhrærir, þá byggir hin góða ávöxtun tryggingafélaganna á spikfeitum bótasjóði. Þessi bótasjóður stóð í 50 milljörðum króna um síðustu áramót og hann er alfarið myndaður úr ofteknum iðjgöldum af lögboðnum ábyrgðar- og slysatryggingum ökutækja. Fyrir 6 árum stóð sjóðurinn í 27 milljörðum króna. Tapið á tryggingarekstrinum hefur sem sagt ekki verið meira en svo að félögunum hefur tekist að nurla saman 50 milljarða króna afgangi sem þau ávaxta skattfrjálst með því að kalla þessu stærstu eign sína tjónaskuld en ekki bótasjóð. Bótasjóðunum á að skila Það svakalegasta er svo að tryggingafélögin ættu fyrir löngu að vera búin að skila mestum hluta þessara bótasjóða til tryggingataka, til dæmis í formi lækkaðra iðgjalda. Langt er síðan Evrópusambandið breytti fyrirkomulagi reikningsskila tryggingafélaga með svokallaðri Solvency 2 reglugerð. Með þeirri breytingum á eigið fé tryggingafélaganna að mæta áhættu vegna tryggingastarfseminnar. Ekki þarf lengur bótasjóði/tjónaskuld til að mæta tjónsáhættu. Fyrir liggur að eiginfjárstaða tryggingafélaganna er firnasterk. Hvernig stendur þá á því að tryggingafélögin halda áfram að bæta í bótasjóðina, þó fyrir liggi að fjármunirnir eru margfalt það sem þarf til að mæta áhættu? Hvers vegna tekur fjármálaeftirlit Seðlabankans ekki í taumana? Málsvari tryggingafélaganna segir að 75% bótagreiðslna vegna varanlegrar örorku eftir bílslys sé vegna líkamstjóna sem metin eru til 15% varanlegrar örorku eða lægri. Hún segir þarna mun lengra gengið í bótagreiðslum en í nágrannalöndunum. Án vafa er ástæða til að huga að breytingum á þessu fyrirkomulagi, sérstaklega þegar fólk hefur orðið fyrir litlu eða engu fjárhagstjóni. En hvers vegna eru tryggingafélögin fyrst núna að vekja athygli á þessu? Þetta hefur verið svona frá því skaðabótalögum var breytt fyrir 22 árum. Hvers konar ábyrgðarleysi er það af atvinnugreininni að láta reka undan vindi og hækka frekar iðgjöld á bíleigendur? Þetta eru engar smáupphæðir. Ekki eftir neinu að bíða Málsvarinn segir að Samtök fjármálafyrirtækja vilji gjarnan eiga samtal um það sem betur má fara í starfsumhverfi tryggingafélaga. Einnig nefnir hún að ræða þurfi gildandi ákvæði skaðabótalaga. Hún segir samtökin kalla eftir góðu samtali við FÍB og aðra talsmenn neytenda ásamt stjórnvöldum um raunhæfar leiðir að því markmiði að lækka iðgjöld trygginga enda sé það allra hagur. Þau orð vita á gott. FÍB er alltaf tilbúið til viðræðna um bættan hag neytenda og heilbrigða samkeppni. Ekki er eftir neinu að bíða hvað tryggingafélögin áhrærir. Þau geta byrjað að skila bótasjóðunum að stórum hluta til baka, enda er þeirra ekki þörf. Til dæmis mætti gera það með skipulagri og gegnsærri lækkun iðgjalda á nokkrum árum. Þau geta líka byrjað að ræða við löggjafann um skynsamlegar endurbætur á skaðabótalögunum. Ekki mun FÍB standa í vegi fyrir því. Höfundur er framkvæmdastjóri Félags íslenskra bifreiðaeigenda.
Tölum um tryggingar - Viðbrögð við athugasemdum FÍB Lítið er fjallað um efni og eðli trygginga á opinberum vettvangi þó við séum öll vel tryggð og njótum ríkrar tryggingaverndar hér á landi í samanburði við mörg önnur ríki. Reglulega birtist þó gagnrýni á tryggingafélögin vegna þess kostnaðar sem við berum vegna þeirrar tryggingaverndar sem við njótum. Verður þessi umfjöllun oft heldur einhliða því líkt og lífið sjálft er málið ekki eins einfalt og virðist í fyrstu. 8. september 2021 08:00
Óstöðvandi okurfélög Tryggingafélögin græða á tá og fingri eins og viðskiptafréttir bera með sér. Kemur auðvitað ekki á óvart, viðskiptamódelið er skothelt: Engin verðsamkeppni, stöðug hækkun iðgjalda, minnkandi kostnaður og velþóknun stjórnvalda. 2. september 2021 08:00
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun