Fyrirmyndarvinnustaður Rakel Davíðsdóttir skrifar 4. október 2018 13:36 Góðkunningi minn leitaði ráða hjá mér um daginn. Hann hafði fengið boð um starf og velti hann því fyrir sér hvort ráð væri að skipta um vinnu. Ég spurði hann nokkurra spurninga en meginspurning mín var hvernig honum liði á núverandi vinnustað og hvers hann myndi sakna úr vinnunni ef hann skipti um starf. Hann svaraði svona: „Mér líður nú afskaplega vel í vinnunni og hlakka alltaf til að mæta til vinnu á morgnana. Ég hef tækifæri á sveigjanlegum vinnutíma, sinni fjölbreyttum verkefnum og fæ að stýra vinnutilhögun að einhverju leyti sjálfur. Hlutverk mitt í vinnunni er skýrt og verkaskipting milli starfsmanna er ljós. Starfsfólk skilgreinir þó verksvið sitt ekki of þröngt heldur gengur í tilfallandi störf og hjálpast að. Það er sterk liðsheild í starfshópnum og starfsfólk er tilbúið að leggja á sig aukalega hvert fyrir annað. Ef mikið er að gera leggst fólk á eitt. Álagsbundnum þáttum er reynt að halda í skefjum, t.d. með því að dreifa verkefnum á sanngjarnan hátt og reynt er að styðja við starfsfólk og bregðast við ef álag verður of mikið. Yfirmaður minn er traustur og mér finnst gott að leita til hans þegar ég þarf á að halda. Hann leitar einnig ráða hjá okkur starfsmönnunum. Hann virðir undirmenn sína og ólíkar skoðanir þeirra og kemur eins fram við alla, af virðingu. Það er ljóst að hann ber ábyrgðina og hefur síðasta orðið. En ég finn að mitt sjónarhorn skiptir máli. Það er skýrt hvers hann væntir af mér og hann veitir mér reglulega endurgjöf um verkefni mín. Það er tekið eftir því sem ég geri vel og mér er hrósað og ég get treyst því að mér sé bent á það sem betur megi fara. Skipulag vinnunnar er gott og stöðugt er leitast við að gera gott verklag og vinnubrögð enn betra. Yfirmaður minn gengur fram með góðu fordæmi í samskiptum. Tekið er á samskiptamálum þegar þau koma upp og gefin skýr skilaboð um að neikvæð og niðurlægjandi framkoma er óliðin. Mér finnst ég vera metinn að verðleikum og launin tel ég vera nokkuð sanngjörn. Ég er hvattur reglulega til að sækja mér endurmenntunar og stutt er við starfsþróun starfsmanna á vinnustaðnum. Ýmislegt er gert reglulega til að þjappa hópnum saman, bæði innan og utan vinnu, af hálfu yfirmanna og starfsmanna. Starfsandinn er mjög góður og er léttur húmor stór partur af honum. Samskiptin eru einnig góð á milli starfsmanna sem hægt er að leita til ef ég þarf á að halda. Vinnuaðstæður mínar eru þannig að þær hjálpa mér að þrífast í starfinu. Ég hef upphækkanlegt skrifborð og aðgengi að góðum mat, ávöxtum og kaffi.“ Það varð „AHA móment“ hjá kunningja mínum en eftir þessa yfirferð áttaði hann sig á því að hann vinnur nú þegar á frábærum vinnustað, með góðri vinnustaðamenningu. Það er ekki sjálfgefið að vinna á vinnustað sem þessum og enn í dag líður alltof mörgum ekki nógu vel í vinnunni þrátt fyrir að vinnuverndarlöggjöfin kveði á um rétt starfsmanna til að vera öruggir og líða vel á vinnustað. Of mikið álag, kulnun í starfi, vanlíðan vegna stjórnunarhátta, erfið samskipti, einelti og kynferðisleg áreitni eru dæmi um það sem starfsmenn á íslenskum vinnustöðum eru margir að glíma við. Atvinnurekendum ber samkvæmt vinnuverndarlögum nr. 46/1980 ábyrgð á að gerð sé skrifleg áætlun um öryggi og heilbrigði á vinnustað sem byggir á áhættumati þar sem að andlegir og félagslegir áhættuþættir eru metnir. Ljóst er þó að í grunninn þarf viðhorfsbreyting að eiga sér stað víða í samfélaginu til þess að ná því markmiði að auka vellíðan starfsmanna í vinnu. Hvernig er innra starfsumhverfi á þínum vinnustað?Höfundur er sálfræðingur hjá Líf og sál sálfræðistofu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Hver er þinn innri áttaviti? Signý Gyða Pétursdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Afkomuviðvörun Jón Ingi Hákonarson Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Afkomuviðvörun Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hver er þinn innri áttaviti? Signý Gyða Pétursdóttir skrifar Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Sjá meira
Góðkunningi minn leitaði ráða hjá mér um daginn. Hann hafði fengið boð um starf og velti hann því fyrir sér hvort ráð væri að skipta um vinnu. Ég spurði hann nokkurra spurninga en meginspurning mín var hvernig honum liði á núverandi vinnustað og hvers hann myndi sakna úr vinnunni ef hann skipti um starf. Hann svaraði svona: „Mér líður nú afskaplega vel í vinnunni og hlakka alltaf til að mæta til vinnu á morgnana. Ég hef tækifæri á sveigjanlegum vinnutíma, sinni fjölbreyttum verkefnum og fæ að stýra vinnutilhögun að einhverju leyti sjálfur. Hlutverk mitt í vinnunni er skýrt og verkaskipting milli starfsmanna er ljós. Starfsfólk skilgreinir þó verksvið sitt ekki of þröngt heldur gengur í tilfallandi störf og hjálpast að. Það er sterk liðsheild í starfshópnum og starfsfólk er tilbúið að leggja á sig aukalega hvert fyrir annað. Ef mikið er að gera leggst fólk á eitt. Álagsbundnum þáttum er reynt að halda í skefjum, t.d. með því að dreifa verkefnum á sanngjarnan hátt og reynt er að styðja við starfsfólk og bregðast við ef álag verður of mikið. Yfirmaður minn er traustur og mér finnst gott að leita til hans þegar ég þarf á að halda. Hann leitar einnig ráða hjá okkur starfsmönnunum. Hann virðir undirmenn sína og ólíkar skoðanir þeirra og kemur eins fram við alla, af virðingu. Það er ljóst að hann ber ábyrgðina og hefur síðasta orðið. En ég finn að mitt sjónarhorn skiptir máli. Það er skýrt hvers hann væntir af mér og hann veitir mér reglulega endurgjöf um verkefni mín. Það er tekið eftir því sem ég geri vel og mér er hrósað og ég get treyst því að mér sé bent á það sem betur megi fara. Skipulag vinnunnar er gott og stöðugt er leitast við að gera gott verklag og vinnubrögð enn betra. Yfirmaður minn gengur fram með góðu fordæmi í samskiptum. Tekið er á samskiptamálum þegar þau koma upp og gefin skýr skilaboð um að neikvæð og niðurlægjandi framkoma er óliðin. Mér finnst ég vera metinn að verðleikum og launin tel ég vera nokkuð sanngjörn. Ég er hvattur reglulega til að sækja mér endurmenntunar og stutt er við starfsþróun starfsmanna á vinnustaðnum. Ýmislegt er gert reglulega til að þjappa hópnum saman, bæði innan og utan vinnu, af hálfu yfirmanna og starfsmanna. Starfsandinn er mjög góður og er léttur húmor stór partur af honum. Samskiptin eru einnig góð á milli starfsmanna sem hægt er að leita til ef ég þarf á að halda. Vinnuaðstæður mínar eru þannig að þær hjálpa mér að þrífast í starfinu. Ég hef upphækkanlegt skrifborð og aðgengi að góðum mat, ávöxtum og kaffi.“ Það varð „AHA móment“ hjá kunningja mínum en eftir þessa yfirferð áttaði hann sig á því að hann vinnur nú þegar á frábærum vinnustað, með góðri vinnustaðamenningu. Það er ekki sjálfgefið að vinna á vinnustað sem þessum og enn í dag líður alltof mörgum ekki nógu vel í vinnunni þrátt fyrir að vinnuverndarlöggjöfin kveði á um rétt starfsmanna til að vera öruggir og líða vel á vinnustað. Of mikið álag, kulnun í starfi, vanlíðan vegna stjórnunarhátta, erfið samskipti, einelti og kynferðisleg áreitni eru dæmi um það sem starfsmenn á íslenskum vinnustöðum eru margir að glíma við. Atvinnurekendum ber samkvæmt vinnuverndarlögum nr. 46/1980 ábyrgð á að gerð sé skrifleg áætlun um öryggi og heilbrigði á vinnustað sem byggir á áhættumati þar sem að andlegir og félagslegir áhættuþættir eru metnir. Ljóst er þó að í grunninn þarf viðhorfsbreyting að eiga sér stað víða í samfélaginu til þess að ná því markmiði að auka vellíðan starfsmanna í vinnu. Hvernig er innra starfsumhverfi á þínum vinnustað?Höfundur er sálfræðingur hjá Líf og sál sálfræðistofu