Um sameiningu Tækniskólans og Fjölbrautaskólans við Ármúla Aðalheiður Steingrímsdóttir skrifar 9. maí 2017 10:00 Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 18.05.2024 Atli Ísleifsson Halldór Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Mýtur um veitt og sleppt á laxi Karl Lúðvíksson Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Skoðun Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Sjá meira
Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar