Ekki lengur gullúr Una Margrét Jónsdóttir skrifar 4. ágúst 2015 07:00 Árið 2007 var rekstrarformi Ríkisútvarpsins breytt og það var gert að opinberu hlutafélagi: Ríkisútvarpinu ohf. Í leiðara Morgunblaðsins 25. 1. 2007 var hneykslast á þeim stjórnmálamönnum sem höfðu haldið því fram að eftir breytinguna yrði frekar gengið á rétt starfsmanna. Sagði Morgunblaðið að starfsmenn Ríkisútvarpsins ættu einmitt að fagna breytingunum því reynslan af hlutafélagavæðingu ríkisstofnana sýndi „að þar losnar yfirleitt úr læðingi sá kraftur og hæfileikar, sem búa í starfsfólki en hið dauða stofnanaskipulag drepur niður“. Nú eru 8 ár síðan þessi orð voru rituð. Á þeim tíma höfum við starfsmenn Ríkisútvarpsins tvisvar orðið að þola gífurlegar fjöldauppsagnir vegna sparnaðar og nú fyrir skömmu var sagt upp tveimur úrvals dagskrárgerðarmönnum á Rás 1, Hönnu G. Sigurðardóttur og Sigríði Stephensen, þó að enginn sparnaður kallaði á þessar uppsagnir. Því fór fjarri að Hanna og Sigríður hefðu nokkuð brotið af sér í starfi, þvert á móti höfðu þær verið vinsælir og virtir dagskrárgerðarmenn um árabil. „Losnar úr læðingi kraftur og hæfileikar“ sagði Morgunblaðið 2007. Já, „losnar“ er rétta orðið, losnar burt frá stofnuninni því starfsmönnum sem sýna að þeir hafa kraft og hæfileika til að bera er sparkað. Og ef við sem eftir sitjum eigum eftir einhverja krafta eða hæfileika er það með naumindum að við getum haldið þeim við, svo mjög hafa sífelldar uppsagnir og óvirðing við starfsfélaga okkar gengið nærri okkur, og við lifum í sífelldum ótta um að missa starfið. Þetta er sú sæla sem breyting Ríkisútvarpsins í hlutafélag hefur fært starfsmönnum þess. Sagt er að áður hafi það verið venja að fyrirtæki gæfi þeim starfsmanni gullúr sem átti að baki margra ára farsælan feril hjá stofnuninni. Þetta tíðkast ekki lengur. Nú er uppsagnarbréf þau verðlaun sem fólk hlýtur fyrir áratuga gott starf. Þegar Magnús Geir Þórðarson var ráðinn útvarpsstjóri fyrir rúmu ári vorum við starfsfólkið í sárum eftir mikla uppsagnahrinu sem framkvæmd var á svo ruddalegan hátt að þess eru fá dæmi. Við vonuðum heitt að með nýjum yfirmönnum myndu renna upp nýir og betri tímar, komið yrði fram við starfsfólk af virðingu, trúmennska og góður árangur í starfi yrðu metin að verðleikum. Vegna þessarar vonar höfum við reynt að taka flestum ákvörðunum nýrra yfirmanna með jákvæðu hugarfari, t.d. breytingum á húsnæði, þó að þær hafi haft talsverð óþægindi í för með sér. „Mann langar svo mikið til þess að þetta gangi!“ sagði Sigríður Stephensen við mig einu sinni á liðnu ári. Okkur grunaði ekki þá að uppsögn hennar væri skammt undan. Það eru óumræðileg vonbrigði að það skuli vera þau skilaboð sem nýir yfirmenn kjósa að senda góðum og reyndum starfsmönnum. Ætlar þessari uppsagnamartröð þá aldrei að ljúka? Við förum ekki fram á mikið. Það er enginn að biðja um gullúr. En getur það verið að það sé ekki mögulegt nú á 21. öldinni að verðlauna fyrir gott starf og trúmennsku öðruvísi en með uppsagnarbréfi? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson Skoðun Forsetinn sem sameinar Björk Baldursdóttir,Ingvi Stefánsson Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og vaskurinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Nálægð við stjórnmálin – Ólafur Ragnar og Katrín Össur Skarphéðinsson skrifar Skoðun Einföld og afgerandi skref í þágu líffræðilegrar fjölbreytni Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Hvernig standa sveitarfélögin sig í stafrænni þróun? Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Vald spillir Anna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skjólshús? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring skrifar Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Sundtískan Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Olía á eld átaka Hópur fólks í Íslenska náttúruverndarsjóðnum skrifar Skoðun Vanmat á hugvísindum og staða íslenskra fræða Lára Magnúsardóttir skrifar Skoðun Fordæmið Sveinn Flóki Guðmundsson skrifar Skoðun Styrk hönd og fim Torfi H. Tulinius skrifar Skoðun Í dag er dagur líffjölbreytileika Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Það er dýrara að vera fatlaður Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Stéttarfélög í fjötrum meðvirkar stjórnsýslu Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Óheiðarleiki gagnvart öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Tveir valkostir Ragnheiður Jónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn sem sameinar Björk Baldursdóttir,Ingvi Stefánsson skrifar Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað viljum við? skrifar Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir skrifar Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson skrifar Sjá meira
Árið 2007 var rekstrarformi Ríkisútvarpsins breytt og það var gert að opinberu hlutafélagi: Ríkisútvarpinu ohf. Í leiðara Morgunblaðsins 25. 1. 2007 var hneykslast á þeim stjórnmálamönnum sem höfðu haldið því fram að eftir breytinguna yrði frekar gengið á rétt starfsmanna. Sagði Morgunblaðið að starfsmenn Ríkisútvarpsins ættu einmitt að fagna breytingunum því reynslan af hlutafélagavæðingu ríkisstofnana sýndi „að þar losnar yfirleitt úr læðingi sá kraftur og hæfileikar, sem búa í starfsfólki en hið dauða stofnanaskipulag drepur niður“. Nú eru 8 ár síðan þessi orð voru rituð. Á þeim tíma höfum við starfsmenn Ríkisútvarpsins tvisvar orðið að þola gífurlegar fjöldauppsagnir vegna sparnaðar og nú fyrir skömmu var sagt upp tveimur úrvals dagskrárgerðarmönnum á Rás 1, Hönnu G. Sigurðardóttur og Sigríði Stephensen, þó að enginn sparnaður kallaði á þessar uppsagnir. Því fór fjarri að Hanna og Sigríður hefðu nokkuð brotið af sér í starfi, þvert á móti höfðu þær verið vinsælir og virtir dagskrárgerðarmenn um árabil. „Losnar úr læðingi kraftur og hæfileikar“ sagði Morgunblaðið 2007. Já, „losnar“ er rétta orðið, losnar burt frá stofnuninni því starfsmönnum sem sýna að þeir hafa kraft og hæfileika til að bera er sparkað. Og ef við sem eftir sitjum eigum eftir einhverja krafta eða hæfileika er það með naumindum að við getum haldið þeim við, svo mjög hafa sífelldar uppsagnir og óvirðing við starfsfélaga okkar gengið nærri okkur, og við lifum í sífelldum ótta um að missa starfið. Þetta er sú sæla sem breyting Ríkisútvarpsins í hlutafélag hefur fært starfsmönnum þess. Sagt er að áður hafi það verið venja að fyrirtæki gæfi þeim starfsmanni gullúr sem átti að baki margra ára farsælan feril hjá stofnuninni. Þetta tíðkast ekki lengur. Nú er uppsagnarbréf þau verðlaun sem fólk hlýtur fyrir áratuga gott starf. Þegar Magnús Geir Þórðarson var ráðinn útvarpsstjóri fyrir rúmu ári vorum við starfsfólkið í sárum eftir mikla uppsagnahrinu sem framkvæmd var á svo ruddalegan hátt að þess eru fá dæmi. Við vonuðum heitt að með nýjum yfirmönnum myndu renna upp nýir og betri tímar, komið yrði fram við starfsfólk af virðingu, trúmennska og góður árangur í starfi yrðu metin að verðleikum. Vegna þessarar vonar höfum við reynt að taka flestum ákvörðunum nýrra yfirmanna með jákvæðu hugarfari, t.d. breytingum á húsnæði, þó að þær hafi haft talsverð óþægindi í för með sér. „Mann langar svo mikið til þess að þetta gangi!“ sagði Sigríður Stephensen við mig einu sinni á liðnu ári. Okkur grunaði ekki þá að uppsögn hennar væri skammt undan. Það eru óumræðileg vonbrigði að það skuli vera þau skilaboð sem nýir yfirmenn kjósa að senda góðum og reyndum starfsmönnum. Ætlar þessari uppsagnamartröð þá aldrei að ljúka? Við förum ekki fram á mikið. Það er enginn að biðja um gullúr. En getur það verið að það sé ekki mögulegt nú á 21. öldinni að verðlauna fyrir gott starf og trúmennsku öðruvísi en með uppsagnarbréfi?
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun