Feðraréttindahreyfingar

Inngangur

Grein mín, Stölkun – Gagnsæi – Ofbeldi, frá 22.05. á visir.is, vakti ótrúlega athygli. Ég vil þakka öllum þeim fjölmörgu körlum og konum, sem tjáðu þakklæti sitt.

Ég vil óska til hamingju:

Druslugöngunni í heild sinni.

Beauty-tips.

Free the nipple.

Athyglisvert var eftir að ofangreind grein birtist, að nokkrir, já, raunar örfáir karlar kusu að bregðast við ,,ad hominem” og ráðast á manneskjuna, með baktali og ósannindum, ekki fjalla um málefnið. Þeir hinir sömu opinberuðu með því eigið innræti og hversu langt þeir ganga í einmitt þeirri aðferðafræði, sem lýst var í greininni. Meira er svo sem ekki að segja um það.

Ég vil leggja áherslu á, að það er rétt að hringurinn, sem efst var í geininni, var upphaflega gerður í varnaðarskyni fyrir konur. Það breytir ekki því, að Julien Blanc notar hann sem kennsluefni fyrir feður, sem vilja brjóta niður barnsmæður sínar. Feðrahreyfingar víða um heiminn nota innihald hringsins í fræðsluskyni.

Rannsóknir

Rannsóknir á feðraréttindahreyfingum eru í raun á byrjunarstigi, ná ekki nema u.þ.b. 20 ár aftur í tímann. Ef til vill er það sökum þess, að feðraréttindahreyfingarnar eiga upphaf sitt þá í núverandi mynd. Margt merkilegt er að finna í þeim rannsóknum.

Sameiginlegt flestum feðraréttindahreyfingum er, að þær eru taldar skaðlegar feðrunum sjálfum sökum þess, að þessar hreyfingar leggja fumáherzlu á að feður byggi upp drottnunarvald sitt gagnvart börnum og barnsmæðrum, fremur en að taka raunverulega og uppbyggjandi þátt í uppeldi barnanna.

Þannig er ein venjulegasta aðferðin, sem feðraréttindahreyfingarnar ráðleggja, að gera barnsmóðurina ótrúverðuga, segja hana jafnvel andlega veika, (taka gjarnan fleiri úr fjölskyldu og stuðningsneti móður með í þann róg) svo og að saka stöðugt um, að mæðurnar hindri umgengni þeirra við börnin (tálmi eins og það er kallað í ísl. lögum). Nota þessir menn við þetta ríkuleg ósannindi.

Þannig er um þriggja þátta drottnun að ræða.

Nýrri heimildir segja drottnunina vera í 5 þáttum: Líkamlega, andlega, fjárhagslega, efnislega og kynferðislega. Raunin verður oftast, að fólk, sem ekki hefur orðið að þola þessa meðferð af eigin raun, trúir ekki sönnum frásögnum þolendanna, svo lygileg getur stölkunin orðið.

Við Wollongong háskólann í Ástralíu, var eftirfarandi skilgreining skrifuð sem úrdráttur úr lengri grein:

„Feður, sem hafa skilið við móður barna sinna, eru oft haldnir djúpum eigin bágindum, sorg og reiði, þegar sambandi lýkur við móður og börn. Sumir ganga í feðraréttindahópa, sem halda því fram, að þeir berjist fyrir karlmenn og feður, sem séu fórnarlömb mismununar og óréttlætis í forræðis- og umgengnisréttarmálum (Family Court), svo og annars staðar. Þrátt fyrir að halda þessu fram, gera þessir hópar sennilega lítið til hjálpar við feður til að ná sér, né heldur byggja upp eða viðhalda sambandi sem er, eða jákvæðu sambandi við börn þeirra. Sumir karlmenn finna stuðning í þessum hópum, en geta einnig verið egndir til reiði, ásakana og niðurbrjótandi baráttutækni, málaferla og málssókna. Feðraréttindahreyfingar leggja megináherzlu á formleg prinsipp (svokallaðs) jafnréttis, fremur en að leggja áherzlu á að inna föðurhlutverkið af hendi með jákvæðum hætti, eða leggja áherzlu á velferð kvennanna. Sumir þessir hópar virðast hafa meiri áhuga á að endurvekja föðurvald og ákvarðanatöku feðra um líf barnanna og fyrrum eiginkvenna og barnsmæðra, heldur en að hafa raunveruleg tengsl við börnin. Aðrir hópar eru þó samt sem áður meira uppbyggjandi.

Lykilorð: Feður, faðerni, skilnaðir, feðraréttur”

Athyglisvert er, að ekki skuli orðið barn vera eitt af lykilorðunum.

Dr. Michael Flood

Dr. Michael Flood er virtur prófessor, sem hefur rannsakað feðraréttindahreyfingar lengi. Margt er hægt að finna eftir hann á netinu, en þegar ég hafði samband við vinnustað hans til að spyrja um nýjustu rannsóknir, fékk ég að vita, að hann hafi fengið svo mikið af hótunum, m.a. líflátshótunum að hlé væri í bili á birtingum. Grimmur heimur þetta.

Sömuleiðis fékk ég að vita, að gjarnan væru boðanar mútur.

Ég varð ekki undrandi, þar sem jafnvel mér hafa verið boðnar mútur, ef ég veitti hjálp við að brjóta niður tilteknar mæður.

Börnin

Hvar eru svo persónulegir hagsmunir barna?

Þau eiga engin hagsmunafélög að. Þau eiga varla talsmenn, sem taka þeirra persónulegu skoðanir eða álit til greina. Þau eru vopn, barefli í þessum heiftarlega leik. Börn sýna viðbrögð. Börn sýna líka vilja. Börn hafa sál og tilfinningar. Hver gætir hagsmuna barnanna, sem búa nánast í ferðatöskum?

Reidar Hjermann fyrrum umboðsmaður barna í Noregi, hefur látið það mál til sín taka, svo og Anne Mette Torkilsen fv. barnaráðherra í Noregi, sem hefur nýlega (2015) gefið út bók um málefni barna.

Barnavendin á Íslandi hefur nýverið fengið ákúrur frá ríkisendurskoðun. Ekkert hefur heyrst um, að eitthvað verði gert til úrbóta. Dæmi eru um, að barnaverndarnefndir fái aldrei til sín frá ráðnum starfsmönnum sínum, tilkynningar um ofbeldi feðra gegn börnum. Tilkynningarnar afgreiddar af starfsmönnum og oft vísð frá. Lagagrunnur fyrir slíkum afgreiðslum er veikur í besta falli, ekki fyrir hendi í versta falli. Skaðabótaábyrgð væri, ef því væri að skipta, hjá nefndunum sem heild ekki strfsmönnum. Dæmi eru einnig um, að opnuð séu mál gegn þeim, sem reyna að styðja börn, fyrir það eitt að styðja þau gegn ofbeldi feðra. Þetta gerist ef feður biðja um slíkt.

Lokaorð

Ég hef velt því fyrir mér hvað sé hægt að gera til að bæta líf og lífsskilyrði barna. Til að fá einhverjar hugmyndir, er gott að nota hugmyndafræði Mílanóskólans, þó gömul sé. Mér hefur dottið í hug að gott væri að leggja svo kallað barnaverndarkerfi niður í núverandi mynd þar sem það verndar ekki alltaf líf barna eins og vera ber. Þetta er hugmynd, sem ég hef og raunar er það þyngra en tárum taki fyrir mig að skrifa þetta. Ég hef sjálf unnið innan þessa kerfis og er löggiltur fagmaður á því sviði. Vel má vera, að ríkisendurskoðun hafi átt sinn þátt í þessari hugmynd minni, svo og það, að nefnd um ár fjölskyldunnar, en í henni átti ég sæti, á sínum tíma kom með allt aðra tillögu að tilhögun barnaverndarmála. Sú tilhögun hefði gefið meiri möguleika á réttlátri málsmeðferð fyrir þolendur. Vel má einnig vera, að sá stormur, sem hefur verið í barnaverndarmálum nú, sé einnig ein orsök að hugmyndinni. Þegar barnaverndin opnar mál gegn alsaklausu fólki á grundvelli grófra ósanninda, þá veltir maður ýmsu fyrir sér og spyr sig hvað sé á ferðinni, stölkun með aðstoð yfirvalda? Ekki er það síður umhugsunarvert hversu mörgum tilkynningum um ofbeldi gegn börnum hefur verið vísað frá af starfsmönnum barnaverndarnefnda. Sannanir liggja fyrir. En það nægir, að nefna fjölmargar frásagnir fullorðinna þolenda, sem hafa þolað ofbeldi í bernsku.

Ég er með þessu að gagnrýna það sem miður hefur farið, EKKI að fordæma alla kollega mína innan barnverndar, síður en svo. Margar aðdáunarverðar björgunaraðgerðir á barnaverndin.

Í gær þann 15.08. 2015 var umfjöllun í norska ríkisútvarpinu um það, að í haust mun ofbeldi gegn börnum heyra beint undir alm. hegningarlög eins og annað ofbeldi.

Ég hef þegar fengið ,,aðvaranir” í einkaskilaboðum á Facebook, vegna þess, að ég tjáði fyrir nokkru þessa hugmynd um að leggja niður barnaverndarkerfið í heild sinni, þar sem nokkrir heyrðu til. Ógnanir einnig, augliti til auglitis.

Ætli það sé fleira en að ofan greinir, sem ekki þolir dagsins ljós í réttindmálum barna og málaflokki þeim tengt?