Innlent

Hjúkra grútarblautri súlu "heima í stofu“

Svavar Hávarðsson skrifar
Mjög tímafrekt er að koma grútarblautum fugli til heilsu og því fer frítími fjölskyldunnar í það verk. mynd/menja
Mjög tímafrekt er að koma grútarblautum fugli til heilsu og því fer frítími fjölskyldunnar í það verk. mynd/menja
„Það skal viðurkennast að þetta er óvenjulegur gestur. Þetta er hins vegar ekki einsdæmi í sjálfu sér. Frá því að við Róbert tókum við rekstri Náttúrustofunnar fyrir um 12 árum höfum við tekið á móti fjölda fugla sem hafa þarfnast aðhlynningar. Við útskrifuðum grútarblauta langvíu um miðjan mars,“ segir Menja von Schmalensee, sviðsstjóri Náttúrustofu Vesturlands (NSV), sem hefur undanfarna daga haft fullvaxna súlu, sem er einn stærsti sjófugl Íslands, inni á heimilinu til hjúkrunar.

Náttúrustofa Vesturlands tók að sér það hlutverk að vakta fuglalífið í Kolgrafafirði eftir síldardauðann mikla. Vegna gríðarlegs magns af grút höfðu menn áhyggjur af því að fjöldi fugla myndi lenda í grútinn. Það hefur ræst, en þó í mun minna mæli en óttast var í byrjun. Þar spila hreinsunaraðgerðir lykilhlutverk.

Róbert Arnar Stefánsson, sem er eiginmaður Menju og forstöðumaður NSV, segir að 12. apríl hafi súlan fundist nær dauða en lífi í Kolgrafafirði. „Við vorum kölluð til en það fyrsta sem vakti athygli okkar var að hún var grálúsug – hreinlega iðaði af smáum fuglanaglúsum, sérstaklega á haus og hálsi. Þá fannst okkur ekki réttlætanlegt að taka súluna lúsuga inn á heimilið, því þar erum við hjónin með þrjú börn, fyrir utan hunda, ketti, fugla og nagdýr, sem hefðu getað orðið fyrir óþægindum,“ segir Róbert.

Því þurfti að finna ráð til að aflúsa súluna og komu þá leiðbeiningar um aflúsun páfagauka í góðar þarfir. Fyrst var súlan ryksuguð gætilega, og þannig náðist hluti lúsanna. „Síðan var súlan meðhöndluð með lúsasjampói fyrir menn, sem gekk framar vonum. Við höfum ekki séð lifandi lús á súlunni eftir þetta og vitum við ekki til þess að neinn fjölskyldumeðlimur hafi verið bitinn.“

Fjölskyldan geymir jafnan fugla sem hún hefur til aðhlynningar í hundabúri af stærstu gerð, en súlan er svo stór að það fer ekki vel um hana þar lengi í einu. „Hún fer reglulega í buslböð í baðkari fjölskyldunnar og höfum við stundum leyft henni að spranga um húsið eftir bað til að liðka sig. Að sjálfsögðu undir eftirliti og með varkárni,“ segir Róbert og bætir við að börnin á heimilinu hafi gaman af öllu þessu umstangi, enda ýmsu vön. „Súlan er orðin hrein af grút og ætti hún að vera tilbúin til að halda sína leið innan skamms.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×