Opið bréf til þingmanna Samfylkingarinnar Inga Sigrún Atladóttir skrifar 10. nóvember 2011 06:00 Á landsfundi Samfylkingarinnar helgina 21.-23. október voru kynntar ýmsar nýjungar til að bæta flokkstarfið. Enn fremur var farið yfir glæsilegan árangur í stjórnun landsmálanna og gerð grein fyrir ýmsum erfiðum hindrunum sem hafa verið á leiðinni. Fundurinn sýndi að flokkurinn er samstæður og sterkur, tilbúinn í ný verkefni. Vikuna eftir landsfundinn birtust sláandi tölur frá Hagstofunni um stöðu íslenskra heimila. Rúmlega helmingur þeirra á erfitt með að ná endum saman um hver mánaðamót og hefur hlutfalliðaukist stöðugt frá 2007. Við aldursgreiningu niðurstaðnanna kom í ljós að aldurshópurinn 30-39 ára var í mestum vandræðum. Í ljósi þessara niðurstaðna tel ég það skyldu Samfylkingarinnar að skoða mjög gagnrýnið hvers vegna aðgerðir til varnar heimilum landsins hafi ekki skilað betri árangri. Nýlega las ég kanadíska grein sem fjallaði um nútíma stjórnmálaumræðu og áhrif fjármálamarkaðarins á hana (Soederberg, 2010). Niðurstaðan var sú að eftir fjármálahrunið 2008 hafa stjórnmálamenn um allan heim þaggað niður umræðu um raunverulegar orsakir og afleiðingar hrunsins. Stjórnmálamenn hafa talað um hrun fjármálageirans sem eðlilega samfélagslega afleiðingu án þess að tengja hana við eigin pólitíska sýn eða hugmyndafræðilegar áherslur. Stjórnmálamenn hafa haft tilhneigingu til að miða aðgerðir sínar við að fjármálastofnanir séu fórnarlömb hrunsins en ekki orsakir. Í ræðu á landsfundinum lofaði formaður Samfylkingarinnar okkur samflokksmönnum sínum raunverulegri sókn til betri lífskjara og manneskjulegra samfélags. Ég veit að hún er manneskja til að efna þetta loforð og vegna þess styð ég hana til forystu. Í ljósi orða formannsins og einlægri trú á að Samfylkingin sé raunverulegur jafnaðarmannaflokkur vænti ég þess að þingmenn staldri við og miði aðgerðir á seinni hluta kjörtímabilsins við það 51% landsmanna sem ekki nær endum saman. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Sjá meira
Á landsfundi Samfylkingarinnar helgina 21.-23. október voru kynntar ýmsar nýjungar til að bæta flokkstarfið. Enn fremur var farið yfir glæsilegan árangur í stjórnun landsmálanna og gerð grein fyrir ýmsum erfiðum hindrunum sem hafa verið á leiðinni. Fundurinn sýndi að flokkurinn er samstæður og sterkur, tilbúinn í ný verkefni. Vikuna eftir landsfundinn birtust sláandi tölur frá Hagstofunni um stöðu íslenskra heimila. Rúmlega helmingur þeirra á erfitt með að ná endum saman um hver mánaðamót og hefur hlutfalliðaukist stöðugt frá 2007. Við aldursgreiningu niðurstaðnanna kom í ljós að aldurshópurinn 30-39 ára var í mestum vandræðum. Í ljósi þessara niðurstaðna tel ég það skyldu Samfylkingarinnar að skoða mjög gagnrýnið hvers vegna aðgerðir til varnar heimilum landsins hafi ekki skilað betri árangri. Nýlega las ég kanadíska grein sem fjallaði um nútíma stjórnmálaumræðu og áhrif fjármálamarkaðarins á hana (Soederberg, 2010). Niðurstaðan var sú að eftir fjármálahrunið 2008 hafa stjórnmálamenn um allan heim þaggað niður umræðu um raunverulegar orsakir og afleiðingar hrunsins. Stjórnmálamenn hafa talað um hrun fjármálageirans sem eðlilega samfélagslega afleiðingu án þess að tengja hana við eigin pólitíska sýn eða hugmyndafræðilegar áherslur. Stjórnmálamenn hafa haft tilhneigingu til að miða aðgerðir sínar við að fjármálastofnanir séu fórnarlömb hrunsins en ekki orsakir. Í ræðu á landsfundinum lofaði formaður Samfylkingarinnar okkur samflokksmönnum sínum raunverulegri sókn til betri lífskjara og manneskjulegra samfélags. Ég veit að hún er manneskja til að efna þetta loforð og vegna þess styð ég hana til forystu. Í ljósi orða formannsins og einlægri trú á að Samfylkingin sé raunverulegur jafnaðarmannaflokkur vænti ég þess að þingmenn staldri við og miði aðgerðir á seinni hluta kjörtímabilsins við það 51% landsmanna sem ekki nær endum saman.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar