Ryðjum hindrunum úr vegi Vilhjálmur Egilsson skrifar 25. október 2011 06:00 Skortur á fjárfestingum, lítill hagvöxtur og viðvarandi atvinnuleysi eru stóru atriðin sem vantar í glæsimyndina sem stjórnvöld draga upp af árangri sínum af samstarfinu við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Ef ekki verður brugðist snarlega við er hætta á að Ísland búi við kreppu út áratuginn. Efnahagsáætlunin með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum hefur fyrst og fremst falist í auknum aga í efnahagsmálum, óhóflegum skattahækkunum og niðurskurði. Hugmyndafræðileg vandamál innan ríkisstjórnar Íslands og þörf fyrir blóraböggla hafa síðan staðið í vegi fyrir því að góð tækifæri hafi nýst og uppsveifla í atvinnulífinu geti hafist. Fjárfestingar á síðasta ári námu innan við 200 milljörðum króna eða aðeins um 13% af vergri landsframleiðslu (VLF) sem er lægsta fjárfestingahlutfall í sögu lýðveldisins. Á þessu ári verða fjárfestingar í besta falli um 15% af VLF. Við gerð kjarasamninga í maí sl. lýsti ríkisstjórnin því sem markmiði sínu að ná fjárfestingum í um 350 milljarða króna á ári og að ná fjárfestingahlutfallinu yfir 20% af VLF á samningstímanum. Þrátt fyrir að stjórnvöld hafi sagst vera sammála aðilum vinnumarkaðarins um nauðsyn þess að hvetja til fjárfestinga og efla hagvöxt hefur ekki tekist að búa fyrirtækjum, stórum sem smáum, eðlilegt fjárfestingaumhverfi. Þau gætu verið að sækja fram, stunda nýsköpun og fjárfestingar ásamt því að ráða fólk í vinnu en umhverfið býður almennt ekki upp á það. Ný könnun SA leiðir t.d. í ljós að aðeins rúm 14% fyrirtækja á almennum markaði hyggjast ráðast í umtalsverðar fjárfestingar eða umbætur á næsta ári. Óvissa er einkum nefnd sem ástæða þess að fyrirtækin hyggjast ekki fjárfesta, bæði efnahagsleg og eins pólitísk óvissa, auk erfiðrar rekstrarafkomu. Skatta- og atvinnustefna stjórnvalda hefur síður en svo hvatt til fjárfestinga í atvinnulífinu. Meginorsökin er þó að ríkisstjórnin hefur hvorki framtíðarsýn né forystu um endurreisn og þróun fjármálakerfisins. Endurskipulagning fjárhags fyrirtækja, heimila og fjármálakerfisins hefur gengið alltof hægt. Fjármálafyrirtækin eru að ósekju vinsælir blórabögglar stjórnmálamanna með forsætisráðherra sjálfan í fararbroddi. Hagkvæmt og öflugt fjármálakerfi er lykilforsenda þess að fjárfesting geti tekið við sér í atvinnulífinu. Miklu máli skiptir að halda niðri rekstrarkostnaði í fjármálakerfinu og kostnaði sem ríkið leggur á með sköttum og eftirliti. Samkeppni innan fjármálakerfisins er einnig afar mikilvæg. Gjaldeyrishöft draga verulega úr samkeppni alls staðar þar sem markaðir eru lokaðir fyrir erlendri samkeppni. Afnám gjaldeyrishaftanna er því mikilvægt skref til að stuðla að hagkvæmni og betri skilyrðum fyrir fjárfestingar. Til að hægt verði að koma Íslandi út úr kreppunni þarf að auka árlegan hagvöxt í 4-5%. Það verður einkum gert með auknum fjárfestingum í útflutningsgreinum. Áframhaldandi hjakk er ávísun á að Ísland verði fast í kreppunni út áratuginn. Því fylgir mikið atvinnuleysi og illa mun ganga að rétta við hag ríkissjóðs. Þetta þarf ekki að vera svona. Það eru leiðir út úr kreppunni. Samtök atvinnulífsins hafa margoft bent á þessar leiðir. Þær þarf að fara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Skoðun Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Skortur á fjárfestingum, lítill hagvöxtur og viðvarandi atvinnuleysi eru stóru atriðin sem vantar í glæsimyndina sem stjórnvöld draga upp af árangri sínum af samstarfinu við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Ef ekki verður brugðist snarlega við er hætta á að Ísland búi við kreppu út áratuginn. Efnahagsáætlunin með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum hefur fyrst og fremst falist í auknum aga í efnahagsmálum, óhóflegum skattahækkunum og niðurskurði. Hugmyndafræðileg vandamál innan ríkisstjórnar Íslands og þörf fyrir blóraböggla hafa síðan staðið í vegi fyrir því að góð tækifæri hafi nýst og uppsveifla í atvinnulífinu geti hafist. Fjárfestingar á síðasta ári námu innan við 200 milljörðum króna eða aðeins um 13% af vergri landsframleiðslu (VLF) sem er lægsta fjárfestingahlutfall í sögu lýðveldisins. Á þessu ári verða fjárfestingar í besta falli um 15% af VLF. Við gerð kjarasamninga í maí sl. lýsti ríkisstjórnin því sem markmiði sínu að ná fjárfestingum í um 350 milljarða króna á ári og að ná fjárfestingahlutfallinu yfir 20% af VLF á samningstímanum. Þrátt fyrir að stjórnvöld hafi sagst vera sammála aðilum vinnumarkaðarins um nauðsyn þess að hvetja til fjárfestinga og efla hagvöxt hefur ekki tekist að búa fyrirtækjum, stórum sem smáum, eðlilegt fjárfestingaumhverfi. Þau gætu verið að sækja fram, stunda nýsköpun og fjárfestingar ásamt því að ráða fólk í vinnu en umhverfið býður almennt ekki upp á það. Ný könnun SA leiðir t.d. í ljós að aðeins rúm 14% fyrirtækja á almennum markaði hyggjast ráðast í umtalsverðar fjárfestingar eða umbætur á næsta ári. Óvissa er einkum nefnd sem ástæða þess að fyrirtækin hyggjast ekki fjárfesta, bæði efnahagsleg og eins pólitísk óvissa, auk erfiðrar rekstrarafkomu. Skatta- og atvinnustefna stjórnvalda hefur síður en svo hvatt til fjárfestinga í atvinnulífinu. Meginorsökin er þó að ríkisstjórnin hefur hvorki framtíðarsýn né forystu um endurreisn og þróun fjármálakerfisins. Endurskipulagning fjárhags fyrirtækja, heimila og fjármálakerfisins hefur gengið alltof hægt. Fjármálafyrirtækin eru að ósekju vinsælir blórabögglar stjórnmálamanna með forsætisráðherra sjálfan í fararbroddi. Hagkvæmt og öflugt fjármálakerfi er lykilforsenda þess að fjárfesting geti tekið við sér í atvinnulífinu. Miklu máli skiptir að halda niðri rekstrarkostnaði í fjármálakerfinu og kostnaði sem ríkið leggur á með sköttum og eftirliti. Samkeppni innan fjármálakerfisins er einnig afar mikilvæg. Gjaldeyrishöft draga verulega úr samkeppni alls staðar þar sem markaðir eru lokaðir fyrir erlendri samkeppni. Afnám gjaldeyrishaftanna er því mikilvægt skref til að stuðla að hagkvæmni og betri skilyrðum fyrir fjárfestingar. Til að hægt verði að koma Íslandi út úr kreppunni þarf að auka árlegan hagvöxt í 4-5%. Það verður einkum gert með auknum fjárfestingum í útflutningsgreinum. Áframhaldandi hjakk er ávísun á að Ísland verði fast í kreppunni út áratuginn. Því fylgir mikið atvinnuleysi og illa mun ganga að rétta við hag ríkissjóðs. Þetta þarf ekki að vera svona. Það eru leiðir út úr kreppunni. Samtök atvinnulífsins hafa margoft bent á þessar leiðir. Þær þarf að fara.
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun
Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun