Tannlækningar og réttindi barna Stefán Hallur Jónsson skrifar 26. september 2011 11:00 Tannskemmdir hjá íslenskum börnum eru tvisvar sinnum algengari en hjá börnum í Skandinavíu, en fimmtán ára börn á Íslandi eru með að meðaltali 4 skemmdar tennur (Munnís 2005). Allt að 40% barna komu EKKI til tannlæknis árið 2010 á Íslandi. Hver er ástæðan? Hún er sú að styrkir almannatryggingakerfis Íslendinga til tannlækninga hafa ekki fylgt verðlagi. Þá er afgangur upp á 300 milljónir hjá SÍ á hverju ári. Stafar það af því að gjaldskrá heilbrigðisráðherra er alltof lág. Útgjöld hins opinbera til tannlækninga voru árið 1999, 0.15% af vergri landsframleiðslu en árið 2010 var þetta hlutfall 0.08% (Hagstofa Íslands). Á mannamáli myndi þetta vera kallaður næstum 50% niðurskurður á rúmum áratug. Er einhver hissa á að tannskemmdir séu algengar hér, ætti það ekki einmitt að vera eðlilegt? Tannskemmdir eru algengasti sjúkdómur í börnum en það gleymist oftast að þetta er sá sjúkdómur sem er þó auðveldlega hægt að koma alveg í veg fyrir. Til þess þarf öflugar og skipulagðar forvarnir og þær þurfa að vera til staðar í öllum byggðum landsins. Viðmiðunarþjóðir okkar í Skandinavíu hafa náð góðum árangri í fækkun tannskemmda en þar er veitt mun meira fé til málaflokksins. Eins og gefur að skilja nýtast fjárheimildir þar mun meira í forvarnir en viðgerðir miðað við á Íslandi, þar sem tannskemmdir eru tvöfalt algengari hér. Í Noregi er tannlæknakostnaður per íbúa 12 þúsund ísl. kr. (á ári) en á Íslandi er þessi tala rúm 4 þúsund kr. Þannig myndi kostnaður ríkisins vera í kringum 3,8 milljarðar á ári á Íslandi ef við veittum sömu upphæð (per íbúa) í þetta og Norðmenn. Raunin er að 1,3 milljarðar eru settir í þetta hér (1,6 millj. skv fjárlögum en 0,3 millj. ekki nýttir). Þarna munar miklu og til að ná viðunandi árangri þarf að stórauka fjárheimildir frá Alþingi til tannlækninga. Þetta hafa stjórnvöld vitað að minnsta sl. 5 ár en hafa algjörlega hunsað ráðleggingar fagaðila. Ríkið hefur þó þá skyldu að styðja barn til heilbrigðis og vernda það gegn vanrækslu (sjá 19. og 24. grein Barnasáttmála) enda hefur Umboðsmaður barna gert athugasemdir við framkvæmd hins opinbera á málaflokknum.Hefur Alþingi í hyggju að draga úr heilsuvernd tanna enn frekar? Það bara stenst enga skoðun. Foreldrar! Þið berið ábyrgð á tönnum barna ykkar, þrátt fyrir allt. Burstið tennur barna ykkar tvisvar á dag, notið tannþráð reglulega (a.m.k. þrisvar í viku), forðist að gefa börnum sælgæti og gos og heimsækið tannlækninn ykkar reglulega. Óhætt er að benda á ógrynni fræðsluefnis á tannheilsa.is og tannsi.is. Það ætti svo að vera krafa barnafjölskyldna á Íslandi að hið opinbera styðji við þær með þann kostnað sem því miður er nauðsynlegur við tannlækningar jafnt og aðra heilbrigðisþjónustu barna. Málstaður tannlækna hefur hlotið lítinn hljómgrunn og tími til kominn að kjósendur þingmanna láti í sér heyra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Sjá meira
Tannskemmdir hjá íslenskum börnum eru tvisvar sinnum algengari en hjá börnum í Skandinavíu, en fimmtán ára börn á Íslandi eru með að meðaltali 4 skemmdar tennur (Munnís 2005). Allt að 40% barna komu EKKI til tannlæknis árið 2010 á Íslandi. Hver er ástæðan? Hún er sú að styrkir almannatryggingakerfis Íslendinga til tannlækninga hafa ekki fylgt verðlagi. Þá er afgangur upp á 300 milljónir hjá SÍ á hverju ári. Stafar það af því að gjaldskrá heilbrigðisráðherra er alltof lág. Útgjöld hins opinbera til tannlækninga voru árið 1999, 0.15% af vergri landsframleiðslu en árið 2010 var þetta hlutfall 0.08% (Hagstofa Íslands). Á mannamáli myndi þetta vera kallaður næstum 50% niðurskurður á rúmum áratug. Er einhver hissa á að tannskemmdir séu algengar hér, ætti það ekki einmitt að vera eðlilegt? Tannskemmdir eru algengasti sjúkdómur í börnum en það gleymist oftast að þetta er sá sjúkdómur sem er þó auðveldlega hægt að koma alveg í veg fyrir. Til þess þarf öflugar og skipulagðar forvarnir og þær þurfa að vera til staðar í öllum byggðum landsins. Viðmiðunarþjóðir okkar í Skandinavíu hafa náð góðum árangri í fækkun tannskemmda en þar er veitt mun meira fé til málaflokksins. Eins og gefur að skilja nýtast fjárheimildir þar mun meira í forvarnir en viðgerðir miðað við á Íslandi, þar sem tannskemmdir eru tvöfalt algengari hér. Í Noregi er tannlæknakostnaður per íbúa 12 þúsund ísl. kr. (á ári) en á Íslandi er þessi tala rúm 4 þúsund kr. Þannig myndi kostnaður ríkisins vera í kringum 3,8 milljarðar á ári á Íslandi ef við veittum sömu upphæð (per íbúa) í þetta og Norðmenn. Raunin er að 1,3 milljarðar eru settir í þetta hér (1,6 millj. skv fjárlögum en 0,3 millj. ekki nýttir). Þarna munar miklu og til að ná viðunandi árangri þarf að stórauka fjárheimildir frá Alþingi til tannlækninga. Þetta hafa stjórnvöld vitað að minnsta sl. 5 ár en hafa algjörlega hunsað ráðleggingar fagaðila. Ríkið hefur þó þá skyldu að styðja barn til heilbrigðis og vernda það gegn vanrækslu (sjá 19. og 24. grein Barnasáttmála) enda hefur Umboðsmaður barna gert athugasemdir við framkvæmd hins opinbera á málaflokknum.Hefur Alþingi í hyggju að draga úr heilsuvernd tanna enn frekar? Það bara stenst enga skoðun. Foreldrar! Þið berið ábyrgð á tönnum barna ykkar, þrátt fyrir allt. Burstið tennur barna ykkar tvisvar á dag, notið tannþráð reglulega (a.m.k. þrisvar í viku), forðist að gefa börnum sælgæti og gos og heimsækið tannlækninn ykkar reglulega. Óhætt er að benda á ógrynni fræðsluefnis á tannheilsa.is og tannsi.is. Það ætti svo að vera krafa barnafjölskyldna á Íslandi að hið opinbera styðji við þær með þann kostnað sem því miður er nauðsynlegur við tannlækningar jafnt og aðra heilbrigðisþjónustu barna. Málstaður tannlækna hefur hlotið lítinn hljómgrunn og tími til kominn að kjósendur þingmanna láti í sér heyra.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun