Verkfall félagsráðgjafa

Félagsráðgjafar hjá Reykjavíkurborg hefja boðað verkfall 26. september ef samningar nást ekki fyrir þann tíma. Kröfur félagsráðgjafa eru að fá sömu laun og verið er að greiða sambærilegum starfsstéttum innan borgarinnar. Launakrafan felur einnig í sér ósk um sanngirni fyrir félagsráðgjafa sem starfsstétt og viðurkenningu á mikilvægi þess starfs sem þeir vinna.

Kjarabaráttan snýst ekki eingöngu um bætt kjör félagsráðgjafa. Bág launakjör og mikið álag hefur leitt til mikils atgervisflótta félagsráðgjafa frá borginni. Um 20% félagsráðgjafa hjá Reykjavíkurborg hafa horfið til annarra starfa, m.a. í önnur sveitarfélög á síðastliðnum árum. Erfiðlega hefur gengið að manna þær stöður sem kemur óneitanlega niður á þjónustu til borgarbúa.

Verkfall félagsráðgjafa mun hafa alvarlegar afleiðingar fyrir fjölda fólks. Greiðsla fjárhagsaðstoðar til framfærslu, stuðningur við einstaklinga og fjölskyldur í erfiðum aðstæðum, stuðningur við fatlaða og barnaverndarstarf mun lamast. Mikil þekking og reynsla mun hverfa frá Reykjavíkurborg sem mun ekki nást að vinna upp aftur nema á löngum tíma og með miklum tilkostnaði ef kjör félagsráðgjafa verða ekki bætt til samræmis við viðmiðunarstéttir.

Félagsráðgjafar eru langeygðir eftir kjarabótum. Árið 2006 samþykktu félagsráðgjafar að fara í starfsmat sem átti að leiða til jafnréttis í launum hjá Reykjavíkurborg meðal allra starfsstétta þar. Það hefur ekki verið reyndin, enn er til staðar munur á launum fyrir sambærileg störf þrátt fyrir yfirlýsta stefnu Reykjavíkurborgar um jafnrétti til launa sem birtist í mannréttindastefnu hennar. Byrjunarlaun félagsráðgjafa eftir fimm ára háskólanám eru u.þ.b. 299 þúsund krónur.

Félagsráðgjafar eru við hlið verkfræðinga í starfsmatinu enda svipuð menntun að baki. Verkfræðingar eru með allt að 200 þúsund krónum hærri heildarlaun. Í góðærinu var það réttlætt með álagi hjá verk- og tæknifræðingum vegna mikilla framkvæmda. Félagsráðgjafar hafa sl. þrjú ár mátt starfa undir auknu álagi í kjölfar kreppu en lítið hefur borið á aðgerðum til að mæta því með bættum kjörum eða álagsgreiðslum. Í mannréttindastefnu Reykjavíkurborgar er tiltekið að greiða skuli jöfn laun fyrir jafn verðmæt störf og tryggja sömu kjör. Hæfnis- og árangurslaun skulu byggjast á málefnalegum forsendum. Skorað er á samningsnefndina að stefnunni sé fylgt eftir á borði en ekki bara í orði.