Aðvörun! Grétar Mar Jónsson skrifar 22. júní 2011 15:00 Nú er ljóst að ríkistjórnin ætlar að beygja sig undir vilja LÍÚ og SA og með því tekur hún hagsmuni fárra fram yfir heildarhagsmuni. Ríkistjórnin hefur fallið frá því sem lofað var í stjórnarsáttmálanum um að breytingar yrðu gerðar á núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi. Þess í stað verður núverandi handhöfum afhentur nýtingarrétturinn á sjávarauðlindinni í 23 ár. Hrunameistararnir Halldór Ásgrímsson og Davíð Oddsson leyfðu sér aldrei að láta nýtingarréttinn af hendi í meira en eitt ár í einu. Það ætlar hins vegar ríkisstjórnin sem setti á stofn mannréttindaráðuneyti að gera. Því það frumvarp sem nú liggur fyrir hunsar mannréttindaálit Sameinuðu þjóðanna og íslenska stjórnarskrá. Núverandi frumvarp tryggir núverandi handhöfum kvótans nýtingarréttinn til 23 ára. Fyrir það er þeim ætlað að greiða 5 milljarða sem eru smámunir í ljósi þess að afskrifaðir voru 2,6 milljarðar af smábátaútgerð í eigu Skinneyjar-Þinganess á síðasta ári. Hækka á veiðigjald úr 6 krónum í 12 sem er langt frá markaðsverði sem oftast er hægt að sjá á vef LÍÚ. Þetta er verra en Magma-dæmið því þar var þó öllum gefinn kostur á að bjóða í nýtingarréttinn. Boðaðar breytingar eru stærsti glæpur Íslandssögunnar og það er ekki sátt um þær. En forsenda framfara og uppbyggingar er að skapa sátt. Það þarf að koma í veg fyrir að þeir hinir sömu og áttu stóran þátt í hruninu fái áfram að mata krókinn á kostnað almennings í landinu. Útgerðarmenn boða verri lífskjör ef hróflað verður við sérhagsmunum þeirra. Bankamenn gerðu slíkt hið sama fyrir hrun. Undan þeirra kröfum var látið og við vitum öll til hvers það leiddi. Engin lýðræðisþjóð lætur af hendi nýtingarrétt til sérhagsmunaaðila til svo langs tíma eins og núverandi stjórnvöld ætla að gera. Þjóðin þarf á því að halda að hún fái öll notið arðsins af auðlind sinni til að komast út úr þeim vanda sem hún er nú að takast á við. Íslensk alþýða þarf að rísa upp og berja frá sér og tryggja að heildarhagsmunir verði teknir fram yfir hagsmuni fárra sem hafa það eitt að markmiði að hagnast án tillits til þess sem kemur heildinni til góða. Pottaleiðin breytir engu þar um því núverandi handhafar aflaheimilda nota og koma til með að nýta alla pottana. Allir geta í dag fengið að veiða úr skötuselspottinum. Þeir sem þegar eiga kvóta í skötusel geta leigt frá sér veiðiheimildir fyrir 350 kr. og leigt til sín á 120 kr. frá ríkinu. Þeir sem fá línuívilnun í dag eru þeir sem eru með aflaheimildir því sá sem á ekki aflaheimildir fær ekkert. Þeir sem fá byggðarkvóta eru þeir sem eiga aflaheimildir því til að fá byggðarkvóta þarf að leggja til tonn á móti tonni. Þeir sem nýta rækjuna eru þeir sem eiga fyrir aflaheimildir í þorski og grálúðu. Þetta eru staðreyndir málins og það er mikill misskilningur að núverandi stjórnarfrumvarp skerði á einhvern hátt hagkvæmni eða möguleika útgerðarfyrirtækja í landinu. Því er betra að gera ekkert en þessa vitleysu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Sjá meira
Nú er ljóst að ríkistjórnin ætlar að beygja sig undir vilja LÍÚ og SA og með því tekur hún hagsmuni fárra fram yfir heildarhagsmuni. Ríkistjórnin hefur fallið frá því sem lofað var í stjórnarsáttmálanum um að breytingar yrðu gerðar á núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi. Þess í stað verður núverandi handhöfum afhentur nýtingarrétturinn á sjávarauðlindinni í 23 ár. Hrunameistararnir Halldór Ásgrímsson og Davíð Oddsson leyfðu sér aldrei að láta nýtingarréttinn af hendi í meira en eitt ár í einu. Það ætlar hins vegar ríkisstjórnin sem setti á stofn mannréttindaráðuneyti að gera. Því það frumvarp sem nú liggur fyrir hunsar mannréttindaálit Sameinuðu þjóðanna og íslenska stjórnarskrá. Núverandi frumvarp tryggir núverandi handhöfum kvótans nýtingarréttinn til 23 ára. Fyrir það er þeim ætlað að greiða 5 milljarða sem eru smámunir í ljósi þess að afskrifaðir voru 2,6 milljarðar af smábátaútgerð í eigu Skinneyjar-Þinganess á síðasta ári. Hækka á veiðigjald úr 6 krónum í 12 sem er langt frá markaðsverði sem oftast er hægt að sjá á vef LÍÚ. Þetta er verra en Magma-dæmið því þar var þó öllum gefinn kostur á að bjóða í nýtingarréttinn. Boðaðar breytingar eru stærsti glæpur Íslandssögunnar og það er ekki sátt um þær. En forsenda framfara og uppbyggingar er að skapa sátt. Það þarf að koma í veg fyrir að þeir hinir sömu og áttu stóran þátt í hruninu fái áfram að mata krókinn á kostnað almennings í landinu. Útgerðarmenn boða verri lífskjör ef hróflað verður við sérhagsmunum þeirra. Bankamenn gerðu slíkt hið sama fyrir hrun. Undan þeirra kröfum var látið og við vitum öll til hvers það leiddi. Engin lýðræðisþjóð lætur af hendi nýtingarrétt til sérhagsmunaaðila til svo langs tíma eins og núverandi stjórnvöld ætla að gera. Þjóðin þarf á því að halda að hún fái öll notið arðsins af auðlind sinni til að komast út úr þeim vanda sem hún er nú að takast á við. Íslensk alþýða þarf að rísa upp og berja frá sér og tryggja að heildarhagsmunir verði teknir fram yfir hagsmuni fárra sem hafa það eitt að markmiði að hagnast án tillits til þess sem kemur heildinni til góða. Pottaleiðin breytir engu þar um því núverandi handhafar aflaheimilda nota og koma til með að nýta alla pottana. Allir geta í dag fengið að veiða úr skötuselspottinum. Þeir sem þegar eiga kvóta í skötusel geta leigt frá sér veiðiheimildir fyrir 350 kr. og leigt til sín á 120 kr. frá ríkinu. Þeir sem fá línuívilnun í dag eru þeir sem eru með aflaheimildir því sá sem á ekki aflaheimildir fær ekkert. Þeir sem fá byggðarkvóta eru þeir sem eiga aflaheimildir því til að fá byggðarkvóta þarf að leggja til tonn á móti tonni. Þeir sem nýta rækjuna eru þeir sem eiga fyrir aflaheimildir í þorski og grálúðu. Þetta eru staðreyndir málins og það er mikill misskilningur að núverandi stjórnarfrumvarp skerði á einhvern hátt hagkvæmni eða möguleika útgerðarfyrirtækja í landinu. Því er betra að gera ekkert en þessa vitleysu.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar