Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar 2. júní 2025 14:17 - Opið bréf til Jóhönnu Héðinsdóttur, nýráðins skólastjóra Seljaskóla í Reykjavík Til hamingju með að vera komin með fasta ráðningu sem skólastjóri Seljaskóla. Eftir tíð skólastjóraskipti síðustu ára er gott að vita af því að það verði ekki breyting í brúnni fyrir næsta skólaár. Við höfum því miður aldrei hist en við höfum áður verið í bréfasamskiptum. Ég er eitt fjölmargra foreldra barns í Seljaskóla sem varð fyrir vonbrigðum í haust þegar í ljós kom að þú ætlaðir ekki að halda áfram með þá vinnu sem unnin var skólaárið 2023-24, sem hafði sem markmið að gera Seljaskóla að símalausum skóla. Taka þarf fram að skólinn er símalaus fram að unglingastigi, en það þarf að fara alla leið og banna símanotkun barna á unglingastigi. Á foreldrafundi kom fram að þú teldir þig ekki hafa umboð til að fara í þessa vinnu þar sem þú værir ekki fastráðin sem skólastjóri. Núna er það breytt. Í samskiptum okkar taldir þú þetta ekki vera forgangsmál og að þetta væri of mikil vinna til að fara í innan skólans. Þú vildir bíða eftir miðlægri ákvörðun frá Reykjavíkurborg. En þú hvattir mig líka til að koma sjónarmiðum mínum á framfæri og ég hef ákveðið að gera það með þessum hætti. Það er nefnilega kominn tími til að hætta með þessa gríðarstóru félagslegu tilraun sem á sér stað í skólunum. Tilraun sem aldrei var borin undir siðanefnd eða samþykkis aflað. Áhrifin eru að koma í ljós og þau eru ekki uppbyggileg. Í nýlegri úttekt á vegum sænskra stjórnvalda kom fram að síma- og skjánotkun hafi neikvæð áhrif á getu nemenda til að einbeita sér í tímum og þar með að læra. Það er ekkert sem segir að áhrifin ætti að vera önnur hér. Börn eru ekki fullþroska, þau hafa ekki hæfni til að sjá hvað er þeim fyrir bestu og þess vegna þurfa þau leiðsögn frá foreldrum. Og þó að unglingar séu að fikra sig í áttina að því að taka sjálfstæðar ákvarðanir eru börn á unglingastigi ekki fullfær um það. Þau finna hvernig þau sogast inn í skjáinn og þó þau átti sig á því að það hefur neikvæð áhrif á líðan þeirra hafa þau ekki þroska til að skammta sér tíma. Fíkn hefur sterkt aðdráttarafl og börnin okkar eru varnarlaus enda hafa stór teymi sérfræðinga hannað tæknina með það að markmiði að gera okkur háð henni. Í skýrslunni sem sænsk stjórnvöld létu gera koma fram skýrar ráðleggingar sem verið er að vinna úr. Mælt er með að banna ekki bara síma innan skólans heldur að safna þeim saman í upphafi skóladagsins til að tryggja það að freistingin sé ekki til staðar. Því hvernig á barn að geta staðist freistinguna að skoða annað en það á að vera að gera þegar tölvan er beint fyrir framan þau og síminn titrandi í vasanum. Einnig er mælt með að draga verulega úr notkun skjáa í leikskólastarfi og stórminnka tölvunotkun í grunnskólum. Í staðinn á að efla útgáfu námsbóka og styrkja skólabókasöfn. Í þau skipti sem ég hef átt erindi niður í skóla á skólatíma blasir við mér sorgleg sýn. Unglingar sem sitja þó að þau séu í sama rými eru ekki í samskiptum við hvort annað. Allir sitja með sinn skjá fyrir framan sig og þó að það sé að sjálfsögðu hægt að hafa samskipti í gegnum snjallsíma þá jafnast það ekki á við bein samskipti. Enda hafa rannsóknir sýnt að þó að snjallsímanotkun geti að einhverju leyti stutt við þá sem eiga erfitt með félagsleg tengsl þá er þetta samband ekki línulegt og með aukinni notkun sjáist þveröfug áhrif. Einnig hefur verið sýnt fram á að þeir sem eru meira í beinum félagslegum samskiptum eru hamingjusamari en þeir sem einkum eru í samskiptum við aðra í gegnum skjái, og að það sé til staðar öfugt samband á milli skjátíma og hamingju. Börn og unglingar eru að þróa með sér félagslega færni og til þess þurfa þau að læra að túlka viðbrögð þeirra sem þau eru í samskiptum við. Læra að túlka svipbrigði, tónfall raddarinnar og líkamsstöðu. Þetta kemur ekki fram með sama hætti þegar samskipti eiga sér stað í gegnum tölvu eða skjá og tjámerki fylla þessa þörf bara upp að vissu marki. Hvernig eiga þau að geta æft félagsleg samskipti þegar þau fá ekki tækifæri til þess? Ég veit um dæmi þar sem barn er búið að vera 3-4 klukkutíma í snjallsímanum sínum þegar það kemur heim úr skólanum. Hvað er þá mikill tími eftir til að fylgjast með kennaranum og náminu? Hvað þá til að æfa félagslega færni. Sem betur fer eru margir að vakna upp af slæmum draum og það er dæmi um sveitarfélag sem hefur tekið stefnumótandi ákvörðun fyrir sína skóla. Akureyrarbær tók ákvörðun um að hafa símafrí í sínum grunnskólum og ég hef ekki heyrt nein mótmæli frá foreldrum eða öðrum varðandi það Seljaskóli hafði tækifæri til að vera í fararbroddi varðandi það að taka ákvörðun um símalausan skóla. Í staðinn verður skólinn eftirlegukind á meðan beðið er eftir stefnumarkandi ákvörðun frá borginni. En stefnuleysið í borginni er algjört og virðist þar beðið eftir að skólarnir sjálfir taki ákvörðunina þannig að borgin þurfi ekki að taka afstöðu. En meðan Seljaskóli bíður eftir að borgin ákveði sig taka aðrir skólar af skarið, samanber nýlega grein í Vísi (Alls 70 prósent grunnskóla í Reykjavík símalausir - Vísir) þar sem fram kemur að meirihluti grunnskóla í Reykjavík væru orðnir símalausir. Því spyr ég aftur, getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli? Höfundur er foreldri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Símanotkun barna Reykjavík Mest lesið Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
- Opið bréf til Jóhönnu Héðinsdóttur, nýráðins skólastjóra Seljaskóla í Reykjavík Til hamingju með að vera komin með fasta ráðningu sem skólastjóri Seljaskóla. Eftir tíð skólastjóraskipti síðustu ára er gott að vita af því að það verði ekki breyting í brúnni fyrir næsta skólaár. Við höfum því miður aldrei hist en við höfum áður verið í bréfasamskiptum. Ég er eitt fjölmargra foreldra barns í Seljaskóla sem varð fyrir vonbrigðum í haust þegar í ljós kom að þú ætlaðir ekki að halda áfram með þá vinnu sem unnin var skólaárið 2023-24, sem hafði sem markmið að gera Seljaskóla að símalausum skóla. Taka þarf fram að skólinn er símalaus fram að unglingastigi, en það þarf að fara alla leið og banna símanotkun barna á unglingastigi. Á foreldrafundi kom fram að þú teldir þig ekki hafa umboð til að fara í þessa vinnu þar sem þú værir ekki fastráðin sem skólastjóri. Núna er það breytt. Í samskiptum okkar taldir þú þetta ekki vera forgangsmál og að þetta væri of mikil vinna til að fara í innan skólans. Þú vildir bíða eftir miðlægri ákvörðun frá Reykjavíkurborg. En þú hvattir mig líka til að koma sjónarmiðum mínum á framfæri og ég hef ákveðið að gera það með þessum hætti. Það er nefnilega kominn tími til að hætta með þessa gríðarstóru félagslegu tilraun sem á sér stað í skólunum. Tilraun sem aldrei var borin undir siðanefnd eða samþykkis aflað. Áhrifin eru að koma í ljós og þau eru ekki uppbyggileg. Í nýlegri úttekt á vegum sænskra stjórnvalda kom fram að síma- og skjánotkun hafi neikvæð áhrif á getu nemenda til að einbeita sér í tímum og þar með að læra. Það er ekkert sem segir að áhrifin ætti að vera önnur hér. Börn eru ekki fullþroska, þau hafa ekki hæfni til að sjá hvað er þeim fyrir bestu og þess vegna þurfa þau leiðsögn frá foreldrum. Og þó að unglingar séu að fikra sig í áttina að því að taka sjálfstæðar ákvarðanir eru börn á unglingastigi ekki fullfær um það. Þau finna hvernig þau sogast inn í skjáinn og þó þau átti sig á því að það hefur neikvæð áhrif á líðan þeirra hafa þau ekki þroska til að skammta sér tíma. Fíkn hefur sterkt aðdráttarafl og börnin okkar eru varnarlaus enda hafa stór teymi sérfræðinga hannað tæknina með það að markmiði að gera okkur háð henni. Í skýrslunni sem sænsk stjórnvöld létu gera koma fram skýrar ráðleggingar sem verið er að vinna úr. Mælt er með að banna ekki bara síma innan skólans heldur að safna þeim saman í upphafi skóladagsins til að tryggja það að freistingin sé ekki til staðar. Því hvernig á barn að geta staðist freistinguna að skoða annað en það á að vera að gera þegar tölvan er beint fyrir framan þau og síminn titrandi í vasanum. Einnig er mælt með að draga verulega úr notkun skjáa í leikskólastarfi og stórminnka tölvunotkun í grunnskólum. Í staðinn á að efla útgáfu námsbóka og styrkja skólabókasöfn. Í þau skipti sem ég hef átt erindi niður í skóla á skólatíma blasir við mér sorgleg sýn. Unglingar sem sitja þó að þau séu í sama rými eru ekki í samskiptum við hvort annað. Allir sitja með sinn skjá fyrir framan sig og þó að það sé að sjálfsögðu hægt að hafa samskipti í gegnum snjallsíma þá jafnast það ekki á við bein samskipti. Enda hafa rannsóknir sýnt að þó að snjallsímanotkun geti að einhverju leyti stutt við þá sem eiga erfitt með félagsleg tengsl þá er þetta samband ekki línulegt og með aukinni notkun sjáist þveröfug áhrif. Einnig hefur verið sýnt fram á að þeir sem eru meira í beinum félagslegum samskiptum eru hamingjusamari en þeir sem einkum eru í samskiptum við aðra í gegnum skjái, og að það sé til staðar öfugt samband á milli skjátíma og hamingju. Börn og unglingar eru að þróa með sér félagslega færni og til þess þurfa þau að læra að túlka viðbrögð þeirra sem þau eru í samskiptum við. Læra að túlka svipbrigði, tónfall raddarinnar og líkamsstöðu. Þetta kemur ekki fram með sama hætti þegar samskipti eiga sér stað í gegnum tölvu eða skjá og tjámerki fylla þessa þörf bara upp að vissu marki. Hvernig eiga þau að geta æft félagsleg samskipti þegar þau fá ekki tækifæri til þess? Ég veit um dæmi þar sem barn er búið að vera 3-4 klukkutíma í snjallsímanum sínum þegar það kemur heim úr skólanum. Hvað er þá mikill tími eftir til að fylgjast með kennaranum og náminu? Hvað þá til að æfa félagslega færni. Sem betur fer eru margir að vakna upp af slæmum draum og það er dæmi um sveitarfélag sem hefur tekið stefnumótandi ákvörðun fyrir sína skóla. Akureyrarbær tók ákvörðun um að hafa símafrí í sínum grunnskólum og ég hef ekki heyrt nein mótmæli frá foreldrum eða öðrum varðandi það Seljaskóli hafði tækifæri til að vera í fararbroddi varðandi það að taka ákvörðun um símalausan skóla. Í staðinn verður skólinn eftirlegukind á meðan beðið er eftir stefnumarkandi ákvörðun frá borginni. En stefnuleysið í borginni er algjört og virðist þar beðið eftir að skólarnir sjálfir taki ákvörðunina þannig að borgin þurfi ekki að taka afstöðu. En meðan Seljaskóli bíður eftir að borgin ákveði sig taka aðrir skólar af skarið, samanber nýlega grein í Vísi (Alls 70 prósent grunnskóla í Reykjavík símalausir - Vísir) þar sem fram kemur að meirihluti grunnskóla í Reykjavík væru orðnir símalausir. Því spyr ég aftur, getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli? Höfundur er foreldri.
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar