Af hverju þegir Versló? Pétur Orri Pétursson skrifar 28. janúar 2025 07:32 „Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024-25 Framhaldsskólar Skóla- og menntamál Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
„Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar