Að læra íslensku til að finnast þú vera hluti af samfélaginu Valerio Gargiulo skrifar 17. mars 2024 09:31 Ég hef verið með fasta búsetu á Íslandi síðan 2012 (eftir að hafa verið fram og tilbaka á Íslandi frá 2001) og tekið íslenskan ríkisborgararétt árið 2021. Að koma frá Suður Evrópu og flytja til Íslands er einstök upplifun sem er full af áskorunum og umbun. Á þessum árum á hef ég fengið frábær tækifæri til að sinna margvíslegum verkefnum og kynnst fjölbreyttu fólki, hvert með ólíka reynslu og bakgrunn. Ein af einstöku minningum mínum um þetta ævintýri er fyrstu kynni mín við eldriborgara þegar ég starfaði sem sundlaugavörður í Laugardalslaug. Þau hvöttu mig eindregið til læra að tala íslensku. Í fyrstu olli þessi beiðni mér óþægindum, þar sem ég var óöruggur og hafði ekki góð tök á tungumálinu. Ég hafði heldur tilhneigingu til að tjá mig á ensku til að forðast misskilning. Mér skildist hins vegar að samfélagið mat mikils viðleitni útlendinga við að ná tökum á íslensku og aðlagast íslenskri menningu. Eins og ég nefndi í annarri færslu er samþætting persónulegur hlutur. Mig hefur alltaf langað til að upplifa íslenska menning, hef kynnt mér ýmsar þjóðsögur um álfa og huldufólk, og skrifað 9 bækur á íslensku. Sem útlendingur með íslenskan ríkisborgararétt hef ég alltaf sýnt sjálfum mér að ég vil vera hluti af þessu samfélagi, vera hluti af menningu þess og hugarfari þessa frábæra fólks sem býr hér. Á undanförnum árum hefur athyglisverð þróun myndast meðal nýrra kynslóða Íslendinga: aukin notkun ensku sem ákjósanlegs tungumáls í samskiptum við útlendinga. Þó enska sé ómissandi tungumál í nútímanum hefur þetta fyrirbæri skapað áskoranir fyrir útlendinga sem reyna að samþætta og læra tungumálið. Tungumál er grundvallarþáttur í því að koma á þroskandi samböndum og skilja að fullu menningu og hefðir lands. Umskiptin frá ensku yfir í íslensku sem samskiptatungumál urðu tímamót fyrir mig. Auk þess að bæta tungumálakunnáttu mína fann ég að þessi einfalda en þó þroskandi látbragð opnaði dyr að dýpri tengslum við fólkið sem ég kynntist. Hvert samtal á íslensku var tækifæri sem rithöfundur til að læra eitthvað nýtt um íslenska menningu, hefðir og staðbundin sjónarmið. Auk þess að veita mér betri skilning á landinu sem ég bý í, gerði þessi nálgun mér kleift að þróa ekta og innihaldsríkari tengsl við fólkið sem ég hitti á hverjum degi. Í gegnum skuldbindingu mína til að ná tökum á íslensku hef ég uppgötvað nýtt stig tengingar og þakklætis fyrir fallegu eyjuna sem ég bý á og kalla heimili mitt. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Íslensk tunga Valerio Gargiulo Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Dagur til umhugsunar Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Að leysa vandann með quick fix Guðbrandur Einarsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Dáin og deyjandi dýr en engin neyð? Linda Karen Gunnarsdóttir Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Þrír dæmigerðir dagar skemmtiferðaskipafarþega í júlí Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Minnisleysi eða þekkingarskortur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dáin og deyjandi dýr en engin neyð? Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Dagur til umhugsunar Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Að leysa vandann með quick fix Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Sjá meira
Ég hef verið með fasta búsetu á Íslandi síðan 2012 (eftir að hafa verið fram og tilbaka á Íslandi frá 2001) og tekið íslenskan ríkisborgararétt árið 2021. Að koma frá Suður Evrópu og flytja til Íslands er einstök upplifun sem er full af áskorunum og umbun. Á þessum árum á hef ég fengið frábær tækifæri til að sinna margvíslegum verkefnum og kynnst fjölbreyttu fólki, hvert með ólíka reynslu og bakgrunn. Ein af einstöku minningum mínum um þetta ævintýri er fyrstu kynni mín við eldriborgara þegar ég starfaði sem sundlaugavörður í Laugardalslaug. Þau hvöttu mig eindregið til læra að tala íslensku. Í fyrstu olli þessi beiðni mér óþægindum, þar sem ég var óöruggur og hafði ekki góð tök á tungumálinu. Ég hafði heldur tilhneigingu til að tjá mig á ensku til að forðast misskilning. Mér skildist hins vegar að samfélagið mat mikils viðleitni útlendinga við að ná tökum á íslensku og aðlagast íslenskri menningu. Eins og ég nefndi í annarri færslu er samþætting persónulegur hlutur. Mig hefur alltaf langað til að upplifa íslenska menning, hef kynnt mér ýmsar þjóðsögur um álfa og huldufólk, og skrifað 9 bækur á íslensku. Sem útlendingur með íslenskan ríkisborgararétt hef ég alltaf sýnt sjálfum mér að ég vil vera hluti af þessu samfélagi, vera hluti af menningu þess og hugarfari þessa frábæra fólks sem býr hér. Á undanförnum árum hefur athyglisverð þróun myndast meðal nýrra kynslóða Íslendinga: aukin notkun ensku sem ákjósanlegs tungumáls í samskiptum við útlendinga. Þó enska sé ómissandi tungumál í nútímanum hefur þetta fyrirbæri skapað áskoranir fyrir útlendinga sem reyna að samþætta og læra tungumálið. Tungumál er grundvallarþáttur í því að koma á þroskandi samböndum og skilja að fullu menningu og hefðir lands. Umskiptin frá ensku yfir í íslensku sem samskiptatungumál urðu tímamót fyrir mig. Auk þess að bæta tungumálakunnáttu mína fann ég að þessi einfalda en þó þroskandi látbragð opnaði dyr að dýpri tengslum við fólkið sem ég kynntist. Hvert samtal á íslensku var tækifæri sem rithöfundur til að læra eitthvað nýtt um íslenska menningu, hefðir og staðbundin sjónarmið. Auk þess að veita mér betri skilning á landinu sem ég bý í, gerði þessi nálgun mér kleift að þróa ekta og innihaldsríkari tengsl við fólkið sem ég hitti á hverjum degi. Í gegnum skuldbindingu mína til að ná tökum á íslensku hef ég uppgötvað nýtt stig tengingar og þakklætis fyrir fallegu eyjuna sem ég bý á og kalla heimili mitt. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar