Að skoða meira inn í sumar ástæður misnotkunar Matthildur Björnsdóttir skrifar 18. mars 2024 17:01 Er alla vega oft um að fara inn í líf þeirra sem fengu ekki að skilja hver þau væru eða hvað þau höfðu þráð að gera við líf sitt. Þá er ég að tala meira um þá tíma sem engar gagnlegar getnaðarvarnir voru í boði. Kristni vildi hafa kynin í hegðun einfaldrar formúlu þess að setja sem flest börn í heiminn. Samt bara eftir að hafa sagt já að einhverju altari. Konan átti að sjá um að ala börnin upp, en hann að afla viðurværis. Þeir skildu ekki að það væri ekki draumur allra um alla eilífð. Né að það væru einstaklingar sem upplifðu sig í einskonar hugrænu fangelsi. Sem var af því að það líf var ekki það sem brann í þeim að fá að lifa, þegar heilabúið var komið með það á hreint hvað líf hans eða hennar ætti að vera. Þeir skildu ekki að sálir koma til jarðar með allskonar drauma og tilgang. Þó að sem börn séu þau ekki alltaf meðvituð um það. Sum eru það þó. Við að vera heft í hlutverki sem viðkomandi hafði ekki þráð. Þá urðu börnin og konan ansi oft þolendur skaps fyrirvinnu. Kringumstæður sem um aldir var nær ógerlegt að sleppa vel frá að láta sig verða reyrðan til. Þá er það hvernig taugakerfin í einstaklingum virka sem er með mjög mismunandi hætti og þá líka eftir eðli og þyngd vonbrigða. Sumir fá pirringinn í gegn um vöðva og verða að lemja eða nota líkamlega hlið til að fá átrás. Aðrir fá það í gegn um það að tjá sig með allskonar slæmum orðum. Það var dæmi mitt og vinkonu minnar, sem voru samt frá tveim ólíkum ástæðum. Hennar var að amma hennar læsti hana í einn möguleika sem hún veitti þó enga gagnlega leiðbeiningu um hvernig ætti að virka. En mitt af því að tilvist mín var eilíf áminning um tapaðan draum. Uppskriftin sem ég fékk var frá því að hún og í raun engin kona þá gat fengið hjálp eða hlustun til að fá úrlausn á vonbrigðum sínum. Báðar uppskriftir leiddu til afvegaleiðandi áhrifa á að fá að upplifa innan frá í okkur hverjar við værum í raun, eða hvað líf okkar ætti að verða um frá okkar eigin innri rödd. Sú rödd var send í felur í langan tíma í mínu tilviki en ég fékk hana svo þegar ég var miðaldra. En vinkonan náði því aldrei og skildi ekki afleiðingar frá áhrifum ömmunnar fyrr en á ævikvöldinu. Það var engin almenn fræðsla í boði um hvað væri rétt leiðbeining til að börn fengu að vera það sem þau væru eða kæmu til að þjóna samfélaginu með. Sem betur fer voru þó til þeir foreldrar sem af einhverjum ástæðum voru betur í stakk búin með að byggja börn sín upp andlega og tilfinningalega, frekar en að rífa þau niður og tæta hvaða sjálfvirði sem hafi með þeim frá fæðingu niður á núll. Það þýddi sjálfvirkt að hvað sem hafði verið á undan, og þeir foreldrar fengið af góðu eða slæmu var oft meira og minna fært áfram á næstu kynslóðir sem Thomas Hubl og fleiri vita núna og bækur eru um. Svo voru og eru þeir sem hafa taugakerfi sem tengist mest við getnaðar- færa-kerfið sem þá er notað til kynlífs-misnotkunar, ef viðkomandi einstaklingur hefur ekki þroska og vit til að stjórna því betur. Við erum að sjá dæmi um það um allan heim og meira á Íslandi núna en ég vissi áður en ég flutti í burtu. Af því að slíkt var ekki sett eða séð sem frétt á mínum tímum á landinu til 1987. En var auðvitað að gerast eins og vitað er núna. Annarskonar dæmi um vanrækslu er þegar foreldri kúplar út hugrænt séð og fer inn í sinn eiginn heim, og sleppir því að eiga við tjáskipti við börnin. Áhugaleysi sem þá getur gefið þeim þá tilfinningu, að þau, líf þeirra og innri heimur skipti það foreldri engu máli. Þá missir barnið af þeirri mikilvægu heilaörvun sem nú í dag áratugum eftir að ég var ung, er séð sem mjög mikilvæg fyrir líf barna og framtíð þeirra. Atriði sem Julia Gilliard fyrrum forsætisráðherra Ástralíu talar um. Þessi og auðvitað ótal fleiri atriði eiga ábyggilega hlut í því sorglega ferli sem við erum að læra æ meira um í heiminum. Sem er um mikla þörf í ungu fólki til að deyfa heilabúið í sér með eiturlyfjum og víni. Vín hefur auðvitað verið notað um aldir til slíks, og afleiðingar af því óteljandi. En voru ekki í fréttunum nema kannski ef það að vera dauðadrukkinn var tengt við glæpi. Ef foreldrar verða að vera í vinnu allan daginn til að eiga fyrir lifibrauði, og enginn er einstaklingslega að sinna barninu. Þá er það spurning hvernig slíkt fer með, og inn í hugi þeirra um sjálf sig. Þegar ég fór í kvennagönguna um árið, þá var megin hugsun mín að börnum væri best sinnt og gætt fyrstu árin af báðum foreldrum. Þau myndu skipta með sér vinnu-vikunni og sinna öllum þörfum þeirra, tilfinningalegum sem líkamlegum. Með því myndu börn sjá bæði kyn gera allt heima elda og halda hreinu. Það reyndist því miður bara draumur. Hinn meiriháttar nú látni Ástralski „Sveita-söngva-söngvari“ hann Slim Dusty“ söng lagið „Looking forward, looking back“ sem er svo mikill og mikilvægur sannleikur. Ekki síst þegar árunum fjölgar, og við fengið það góða og erfiða frá fortíðinni. Svo sungu „The Seekers“ sungu lagið: „I will never meet another you“ sem er annar sannleikur um þau sem við höfum þekkt og elskað, eða ekki? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur til langs tíma í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Skoðun Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Hvar er fyrirsjáanleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir skrifar Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Frumvarp til ólaga Jón Ásgeir Sigurvinsson skrifar Sjá meira
Er alla vega oft um að fara inn í líf þeirra sem fengu ekki að skilja hver þau væru eða hvað þau höfðu þráð að gera við líf sitt. Þá er ég að tala meira um þá tíma sem engar gagnlegar getnaðarvarnir voru í boði. Kristni vildi hafa kynin í hegðun einfaldrar formúlu þess að setja sem flest börn í heiminn. Samt bara eftir að hafa sagt já að einhverju altari. Konan átti að sjá um að ala börnin upp, en hann að afla viðurværis. Þeir skildu ekki að það væri ekki draumur allra um alla eilífð. Né að það væru einstaklingar sem upplifðu sig í einskonar hugrænu fangelsi. Sem var af því að það líf var ekki það sem brann í þeim að fá að lifa, þegar heilabúið var komið með það á hreint hvað líf hans eða hennar ætti að vera. Þeir skildu ekki að sálir koma til jarðar með allskonar drauma og tilgang. Þó að sem börn séu þau ekki alltaf meðvituð um það. Sum eru það þó. Við að vera heft í hlutverki sem viðkomandi hafði ekki þráð. Þá urðu börnin og konan ansi oft þolendur skaps fyrirvinnu. Kringumstæður sem um aldir var nær ógerlegt að sleppa vel frá að láta sig verða reyrðan til. Þá er það hvernig taugakerfin í einstaklingum virka sem er með mjög mismunandi hætti og þá líka eftir eðli og þyngd vonbrigða. Sumir fá pirringinn í gegn um vöðva og verða að lemja eða nota líkamlega hlið til að fá átrás. Aðrir fá það í gegn um það að tjá sig með allskonar slæmum orðum. Það var dæmi mitt og vinkonu minnar, sem voru samt frá tveim ólíkum ástæðum. Hennar var að amma hennar læsti hana í einn möguleika sem hún veitti þó enga gagnlega leiðbeiningu um hvernig ætti að virka. En mitt af því að tilvist mín var eilíf áminning um tapaðan draum. Uppskriftin sem ég fékk var frá því að hún og í raun engin kona þá gat fengið hjálp eða hlustun til að fá úrlausn á vonbrigðum sínum. Báðar uppskriftir leiddu til afvegaleiðandi áhrifa á að fá að upplifa innan frá í okkur hverjar við værum í raun, eða hvað líf okkar ætti að verða um frá okkar eigin innri rödd. Sú rödd var send í felur í langan tíma í mínu tilviki en ég fékk hana svo þegar ég var miðaldra. En vinkonan náði því aldrei og skildi ekki afleiðingar frá áhrifum ömmunnar fyrr en á ævikvöldinu. Það var engin almenn fræðsla í boði um hvað væri rétt leiðbeining til að börn fengu að vera það sem þau væru eða kæmu til að þjóna samfélaginu með. Sem betur fer voru þó til þeir foreldrar sem af einhverjum ástæðum voru betur í stakk búin með að byggja börn sín upp andlega og tilfinningalega, frekar en að rífa þau niður og tæta hvaða sjálfvirði sem hafi með þeim frá fæðingu niður á núll. Það þýddi sjálfvirkt að hvað sem hafði verið á undan, og þeir foreldrar fengið af góðu eða slæmu var oft meira og minna fært áfram á næstu kynslóðir sem Thomas Hubl og fleiri vita núna og bækur eru um. Svo voru og eru þeir sem hafa taugakerfi sem tengist mest við getnaðar- færa-kerfið sem þá er notað til kynlífs-misnotkunar, ef viðkomandi einstaklingur hefur ekki þroska og vit til að stjórna því betur. Við erum að sjá dæmi um það um allan heim og meira á Íslandi núna en ég vissi áður en ég flutti í burtu. Af því að slíkt var ekki sett eða séð sem frétt á mínum tímum á landinu til 1987. En var auðvitað að gerast eins og vitað er núna. Annarskonar dæmi um vanrækslu er þegar foreldri kúplar út hugrænt séð og fer inn í sinn eiginn heim, og sleppir því að eiga við tjáskipti við börnin. Áhugaleysi sem þá getur gefið þeim þá tilfinningu, að þau, líf þeirra og innri heimur skipti það foreldri engu máli. Þá missir barnið af þeirri mikilvægu heilaörvun sem nú í dag áratugum eftir að ég var ung, er séð sem mjög mikilvæg fyrir líf barna og framtíð þeirra. Atriði sem Julia Gilliard fyrrum forsætisráðherra Ástralíu talar um. Þessi og auðvitað ótal fleiri atriði eiga ábyggilega hlut í því sorglega ferli sem við erum að læra æ meira um í heiminum. Sem er um mikla þörf í ungu fólki til að deyfa heilabúið í sér með eiturlyfjum og víni. Vín hefur auðvitað verið notað um aldir til slíks, og afleiðingar af því óteljandi. En voru ekki í fréttunum nema kannski ef það að vera dauðadrukkinn var tengt við glæpi. Ef foreldrar verða að vera í vinnu allan daginn til að eiga fyrir lifibrauði, og enginn er einstaklingslega að sinna barninu. Þá er það spurning hvernig slíkt fer með, og inn í hugi þeirra um sjálf sig. Þegar ég fór í kvennagönguna um árið, þá var megin hugsun mín að börnum væri best sinnt og gætt fyrstu árin af báðum foreldrum. Þau myndu skipta með sér vinnu-vikunni og sinna öllum þörfum þeirra, tilfinningalegum sem líkamlegum. Með því myndu börn sjá bæði kyn gera allt heima elda og halda hreinu. Það reyndist því miður bara draumur. Hinn meiriháttar nú látni Ástralski „Sveita-söngva-söngvari“ hann Slim Dusty“ söng lagið „Looking forward, looking back“ sem er svo mikill og mikilvægur sannleikur. Ekki síst þegar árunum fjölgar, og við fengið það góða og erfiða frá fortíðinni. Svo sungu „The Seekers“ sungu lagið: „I will never meet another you“ sem er annar sannleikur um þau sem við höfum þekkt og elskað, eða ekki? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur til langs tíma í Ástralíu.
Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar
Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun