Gleymda fólkið Anita da Silva Bjarnadóttir. skrifar 11. desember 2023 16:01 Heill og sæll hæstvirtur landlæknir. Nú er komin upp sú staða að gigtarlæknirinn minn og margra, maður sem sór eið til að lækna og bjargar lífi og geðheilsu okkar verkjasjúklinga sem annars mæta engum skilning og engu nema fordómum í þessu skelfilega heilbrigðiskerfi þínu, hefur verið sviptur lyfjaréttindum. Árni Tómas Ragnarsson. Yndislegur maður og einn af örfáum læknum með hjartað a réttum stað og allur af vilja gerður til að hlusta, trúa og lækna. Hann er sviptur fyrir það eitt að segja satt og standa vörð um okkar veikasta fólk- fíklana. Fíkla sem hafa fengið meðferð hjá honum og þar af leiðandi náð tökum á lífi sínu. Fíklum sem voru á götunni og fjárhagsleg byrgði á kerfinu, en með meðferð og skilning náð tökum og eignast heimili, vinnur og líf. En þar vandast málin því hann sinnir einnig fólki eins og mér. Alvarlegum verkjasjúkling sem eins og fíklarnir, mæti fordómum, neitun og skilningsleysi vegna sjúkdóms sem ég ber ekki utan á mér. Ég er alltaf vel til höfð, sæist aldrei á mér að ég ligg í rúminu að kveljast ef ég fer út á meðal fólks. Ég þarf að velja og hafna hvað ég geri af því ég þarf alltaf að borga líkamlega fyrir allt næsta dag. Sjúklingur sem hefur aldrei misnotað lyfin sín, en er nú í lausu lofti með aðstoð eða hvert á að leita til þess að fá sín lyf og getað verið partur af samfélaginu- unnið, séð um barnið mitt og hreyft mig. Og við erum mörg sem stöndum nú frammi fyrir að vera með í maganum yfir því að þurfa annað hvort að vera á löngum biðlista eftir nýjum gigtarlækni sem líklegast sýnir heldur engan skilning þar sem vefjagigt er meira taugasjúkdómur en gigt og því ekki nóg að taka eina íbúfen og fara í heitt bað eða göngutúr. Eða, að þurfa að stífla heilsugæslurnar í leit að heimilislækni sem er til í að hlusta og halda sömu meðferð áfram- þetta er ekki boðlegt. Það er ekki boðlegt og hreint út sagt ógeðslegt að við sem ekki erum fíklar þurfum að leita og bíða og vona að fá hjálp, vegna örfárra sem misnota lyf. Þar sem jú það er bara mjög lítil prósenta fólks. Hvað með okkur hin? Fyrir utan að nú munið þið hafa það blóð á ykkar höndum að þeir fíklar sem fengu meðferð fara út á götu og kaupa sér fentanyl og deyja. En ykkur er sama um þennan hóp að sjálfsögðu. Ég skora á þig að veita honum aftur leyfi til að sinna sínum verkjasjúklingum þó hann fengi ekki að hjálpa fíklunum. Þetta er skammarlegt og vanhæf ákvörðun þar sem hann er sirkabát eini gigtarlæknirinn sem að sérhæfir sig í, og skilur vefjagigt og hversu viðbjóðslega sár og hamlandi sjúkdómur þetta er. Það mun kosta ríkið ansi háar fjárhæðir að gera það ekki og mun stífla allt kerfið að þurfa leita til fagaðila sem þekkja þennan sjúkdóm ekki neitt. Svo ég tali nú ekki um alla sem munu þurfa örorku vegna þess að læknar eru ekki að sinna þessum hóp og að verkjastilla þá, sem þarf til að geta tekið þátt í samfélaginu. Þið kannski viljið að verkjasjúklingar liggi heima og séu ekki fyrir, á bótum og jafnvel leita á svartan markað fyrir verkjastillingu. Við bökkum ekki með þetta og gerum veður yfir þessu í fjölmiðlum ef þetta verður svona. Það verða mótmæli á morgun þar sem við munum bera skilti og skora á ykkur að veita læknum rými til að sinna ÖLLUM. Árni Tómas Ragnarsson er einn örfárra lækna sem þið ættuð að vera ánægð með, hann sór Hippókratesareið þess efnis að sinna sjúkum og hefur gert með skilning, mannúð og samúð í fyrirrúmi. Eitthvað sem hæstvirt embætti mætti taka til sín. Mbk Anita da Silva Bjarnadóttir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fíkn Lyf Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Sjá meira
Heill og sæll hæstvirtur landlæknir. Nú er komin upp sú staða að gigtarlæknirinn minn og margra, maður sem sór eið til að lækna og bjargar lífi og geðheilsu okkar verkjasjúklinga sem annars mæta engum skilning og engu nema fordómum í þessu skelfilega heilbrigðiskerfi þínu, hefur verið sviptur lyfjaréttindum. Árni Tómas Ragnarsson. Yndislegur maður og einn af örfáum læknum með hjartað a réttum stað og allur af vilja gerður til að hlusta, trúa og lækna. Hann er sviptur fyrir það eitt að segja satt og standa vörð um okkar veikasta fólk- fíklana. Fíkla sem hafa fengið meðferð hjá honum og þar af leiðandi náð tökum á lífi sínu. Fíklum sem voru á götunni og fjárhagsleg byrgði á kerfinu, en með meðferð og skilning náð tökum og eignast heimili, vinnur og líf. En þar vandast málin því hann sinnir einnig fólki eins og mér. Alvarlegum verkjasjúkling sem eins og fíklarnir, mæti fordómum, neitun og skilningsleysi vegna sjúkdóms sem ég ber ekki utan á mér. Ég er alltaf vel til höfð, sæist aldrei á mér að ég ligg í rúminu að kveljast ef ég fer út á meðal fólks. Ég þarf að velja og hafna hvað ég geri af því ég þarf alltaf að borga líkamlega fyrir allt næsta dag. Sjúklingur sem hefur aldrei misnotað lyfin sín, en er nú í lausu lofti með aðstoð eða hvert á að leita til þess að fá sín lyf og getað verið partur af samfélaginu- unnið, séð um barnið mitt og hreyft mig. Og við erum mörg sem stöndum nú frammi fyrir að vera með í maganum yfir því að þurfa annað hvort að vera á löngum biðlista eftir nýjum gigtarlækni sem líklegast sýnir heldur engan skilning þar sem vefjagigt er meira taugasjúkdómur en gigt og því ekki nóg að taka eina íbúfen og fara í heitt bað eða göngutúr. Eða, að þurfa að stífla heilsugæslurnar í leit að heimilislækni sem er til í að hlusta og halda sömu meðferð áfram- þetta er ekki boðlegt. Það er ekki boðlegt og hreint út sagt ógeðslegt að við sem ekki erum fíklar þurfum að leita og bíða og vona að fá hjálp, vegna örfárra sem misnota lyf. Þar sem jú það er bara mjög lítil prósenta fólks. Hvað með okkur hin? Fyrir utan að nú munið þið hafa það blóð á ykkar höndum að þeir fíklar sem fengu meðferð fara út á götu og kaupa sér fentanyl og deyja. En ykkur er sama um þennan hóp að sjálfsögðu. Ég skora á þig að veita honum aftur leyfi til að sinna sínum verkjasjúklingum þó hann fengi ekki að hjálpa fíklunum. Þetta er skammarlegt og vanhæf ákvörðun þar sem hann er sirkabát eini gigtarlæknirinn sem að sérhæfir sig í, og skilur vefjagigt og hversu viðbjóðslega sár og hamlandi sjúkdómur þetta er. Það mun kosta ríkið ansi háar fjárhæðir að gera það ekki og mun stífla allt kerfið að þurfa leita til fagaðila sem þekkja þennan sjúkdóm ekki neitt. Svo ég tali nú ekki um alla sem munu þurfa örorku vegna þess að læknar eru ekki að sinna þessum hóp og að verkjastilla þá, sem þarf til að geta tekið þátt í samfélaginu. Þið kannski viljið að verkjasjúklingar liggi heima og séu ekki fyrir, á bótum og jafnvel leita á svartan markað fyrir verkjastillingu. Við bökkum ekki með þetta og gerum veður yfir þessu í fjölmiðlum ef þetta verður svona. Það verða mótmæli á morgun þar sem við munum bera skilti og skora á ykkur að veita læknum rými til að sinna ÖLLUM. Árni Tómas Ragnarsson er einn örfárra lækna sem þið ættuð að vera ánægð með, hann sór Hippókratesareið þess efnis að sinna sjúkum og hefur gert með skilning, mannúð og samúð í fyrirrúmi. Eitthvað sem hæstvirt embætti mætti taka til sín. Mbk Anita da Silva Bjarnadóttir.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun