Sorpa og Kópavogur – klúður og ábyrgðarleysi Tryggvi Felixson skrifar 2. júní 2023 10:31 Formaður bæjarráðs og bæjarstjóri Kópavogs fullyrða í grein á www.visir.is 26. maí sl. að „Við sem leiðum bæjarstjórn Kópavogs höfum ávallt staðið fast á því að mikilvægt sé að finna heppilega staðsetningu fyrir endurvinnslustöð sem þjónar hagsmunum Kópavogsbúa og annarra íbúa höfuðborgarsvæðisins.“ Reyndin sýnir því miður annað. SORPA hefur formlega, síðast árið 2016, bent á að flytja þurfi endurvinnslustöðina af Dalvegi. Upphaflega hentaði sú staðsetning vel til að þjóna íbúum Kópavogs og að hluta til íbúum í Garðabæ og Reykjavík. En endurvinnslustöð á þessum stað annaði ekki lengur að mati Sorpu vaxandi magni úrgangs og umferð og því var óskað eftir að bærinn skipulegði nýja lóð til að hýsa endurvinnslu í Kópavogsbæ. Við þessari ósk hafa bæjaryfirvöld í Kópavogi ekki brugðist öll þessi ár. Hins vegar skrifaði bæjarstjóri Kópavogs, öllum að óvörum, bréf til Sorpu í október 2022 og gaf frest til ársins 2024 til að Sorpa kæmi sér burt af Dalvegi með vísan til gildandi aðalskipulags sem nær til ársins 2040. Kópavogsbær ber ábyrgð á skipulagi sveitarfélagsins. Eins og önnur sveitarfélög innan byggðasamlagsins Sorpu hefur bærinn lagt fram land til að taka við úrgangi til endurvinnslu á sínu svæði. Af því að Kópavogur hafði ekki orðið við ósk um að finna nýja lóð var ákveðið að SORPA setti á laggirnar vinnuhóp fagfólks til að leita hentugs staðar. Í hópnum sátu auk sérfræðinga Sorpu, tveir sérfræðingar frá Kópavogi og tveir frá Garðabæ. Niðurstaða hópsins birtist nýlega í skýrslu. Þar voru kynntar nútímalegar og betri lausnir fyrir yfirbyggða endurvinnslustöð sem valda minna álagi á nærumhverfið, sem menn hljóta að fagna. Hins vegar olli sjálf tillagan að staðarvali fjaðrafoki. Hugsanlega aðallega vegna þess hvernig henni var varpað fram án fullnægjandi skýringa eða samtals. Að vanda varpar meiri hlutinn í bæjarstjórn Kópavogs frá sér allri ábyrgð á stöðu málsins. Þetta kemur skýrt fram í umræðum á bæjarstjórnafundi í Kópavogi þann 24. maí sl. Skilja má suma fulltrúa meirihlutans sem svo að þeir vilji helst losna alfarið við að hafa endurvinnslustöð í Kópavogi, næsta fjölmennasta bæjarfélagi landsins, og láta nágrannasveitafélögin sjá um þetta mikilvæga og nauðsynlega viðfangsefni. Mikill úrgangur er fylgifiskur velsældar og neyslu. Íslendingar eru því sem næst Evrópumeistarar á þessu sviði. Úrgangur er í raun „auðlind á villigötum“. Það er nauðsynlegt, framsækið og flókið úrlausnarefni að koma úrgangi í hringrás. Allra best er að draga úr magni úrgangs og umfangi sóunar á öllum sviðum. Sveitastjórnir gegna lögbundnu lykilhlutverk til að þetta megi takast. Þær mega ekki koma sér undan ábyrgð og varpa henni á aðra. Í Kópavogi þarf að bretta upp ermar og virkja bæði þekkingu og pólitískt þor. Þeir sem koma á Sorpustöðina við Dalveg gera sér almennt grein fyrir því að eins og málum er nú háttað er starfsemin bráðnauðsynleg fyrir bæjarbúa og fyrirtæki í bænum. Nákvæmlega þessi staðsetning endurvinnslustöðvarinnar þarf ekki að vera lausnin um alla framtíð. En bæjarfélagið verður, í góðu samtali við fólk og fyrirtæki, að búa í haginn fyrir þær breytingar sem kallað er eftir í gildandi aðalskipulagi og finna nýja staðsetningu í samstarfi við Garðabæ. Ef loka á núverandi stöð þarf að vera fullljóst hvað á að taka við. Að varpa ábyrgðinni yfir á aðra eins og bæjarstjórinn og formaður bæjarráðs gera, er ekki stórmannlegt. Stjórnsýslu bæjarins í úrgangsmálum Kópavogs þarf að bæta eins og á svo mörgum öðrum sviðum. Það er grundvallaratriði að málin séu rædd og ígrunduð í samræmi við góða stjórnsýsluhætti og lýðræðislega vinnubrögð, áður en bæjarstjóri Kópavogs hleypur upp til handa og fóta. Það getur orðið dýrt spaug fyrir bæjarfélagið þegar svona er staðið að málum. Þetta er því miður aðeins eitt dæmi af mörgum. Höfundur er íbúi í Kópavogi og situr í stjórn félagsins Vinir Kópavogs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tryggvi Felixson Kópavogur Sorpa Kirkjugarðar Mest lesið Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Er vínandinn orðinn hinn sanni andi íþrótta? Þráinn Farestveit Skoðun Drengir á jaðrinum Margrét Kristín Sigurðardóttir Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Blæðandi vegir Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun „Nýtt veiðigjald: sátt byggð á hagkvæmni“ Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Opinber áskorun til prófessorsins Brynjar Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Nærvera Héðinn Unnsteinsson skrifar Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson skrifar Skoðun Þessi jafnlaunavottun... Sunna Arnardottir skrifar Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun #BLESSMETA – fyrsta grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dáleiðsla er ímyndun ein Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Formaður bæjarráðs og bæjarstjóri Kópavogs fullyrða í grein á www.visir.is 26. maí sl. að „Við sem leiðum bæjarstjórn Kópavogs höfum ávallt staðið fast á því að mikilvægt sé að finna heppilega staðsetningu fyrir endurvinnslustöð sem þjónar hagsmunum Kópavogsbúa og annarra íbúa höfuðborgarsvæðisins.“ Reyndin sýnir því miður annað. SORPA hefur formlega, síðast árið 2016, bent á að flytja þurfi endurvinnslustöðina af Dalvegi. Upphaflega hentaði sú staðsetning vel til að þjóna íbúum Kópavogs og að hluta til íbúum í Garðabæ og Reykjavík. En endurvinnslustöð á þessum stað annaði ekki lengur að mati Sorpu vaxandi magni úrgangs og umferð og því var óskað eftir að bærinn skipulegði nýja lóð til að hýsa endurvinnslu í Kópavogsbæ. Við þessari ósk hafa bæjaryfirvöld í Kópavogi ekki brugðist öll þessi ár. Hins vegar skrifaði bæjarstjóri Kópavogs, öllum að óvörum, bréf til Sorpu í október 2022 og gaf frest til ársins 2024 til að Sorpa kæmi sér burt af Dalvegi með vísan til gildandi aðalskipulags sem nær til ársins 2040. Kópavogsbær ber ábyrgð á skipulagi sveitarfélagsins. Eins og önnur sveitarfélög innan byggðasamlagsins Sorpu hefur bærinn lagt fram land til að taka við úrgangi til endurvinnslu á sínu svæði. Af því að Kópavogur hafði ekki orðið við ósk um að finna nýja lóð var ákveðið að SORPA setti á laggirnar vinnuhóp fagfólks til að leita hentugs staðar. Í hópnum sátu auk sérfræðinga Sorpu, tveir sérfræðingar frá Kópavogi og tveir frá Garðabæ. Niðurstaða hópsins birtist nýlega í skýrslu. Þar voru kynntar nútímalegar og betri lausnir fyrir yfirbyggða endurvinnslustöð sem valda minna álagi á nærumhverfið, sem menn hljóta að fagna. Hins vegar olli sjálf tillagan að staðarvali fjaðrafoki. Hugsanlega aðallega vegna þess hvernig henni var varpað fram án fullnægjandi skýringa eða samtals. Að vanda varpar meiri hlutinn í bæjarstjórn Kópavogs frá sér allri ábyrgð á stöðu málsins. Þetta kemur skýrt fram í umræðum á bæjarstjórnafundi í Kópavogi þann 24. maí sl. Skilja má suma fulltrúa meirihlutans sem svo að þeir vilji helst losna alfarið við að hafa endurvinnslustöð í Kópavogi, næsta fjölmennasta bæjarfélagi landsins, og láta nágrannasveitafélögin sjá um þetta mikilvæga og nauðsynlega viðfangsefni. Mikill úrgangur er fylgifiskur velsældar og neyslu. Íslendingar eru því sem næst Evrópumeistarar á þessu sviði. Úrgangur er í raun „auðlind á villigötum“. Það er nauðsynlegt, framsækið og flókið úrlausnarefni að koma úrgangi í hringrás. Allra best er að draga úr magni úrgangs og umfangi sóunar á öllum sviðum. Sveitastjórnir gegna lögbundnu lykilhlutverk til að þetta megi takast. Þær mega ekki koma sér undan ábyrgð og varpa henni á aðra. Í Kópavogi þarf að bretta upp ermar og virkja bæði þekkingu og pólitískt þor. Þeir sem koma á Sorpustöðina við Dalveg gera sér almennt grein fyrir því að eins og málum er nú háttað er starfsemin bráðnauðsynleg fyrir bæjarbúa og fyrirtæki í bænum. Nákvæmlega þessi staðsetning endurvinnslustöðvarinnar þarf ekki að vera lausnin um alla framtíð. En bæjarfélagið verður, í góðu samtali við fólk og fyrirtæki, að búa í haginn fyrir þær breytingar sem kallað er eftir í gildandi aðalskipulagi og finna nýja staðsetningu í samstarfi við Garðabæ. Ef loka á núverandi stöð þarf að vera fullljóst hvað á að taka við. Að varpa ábyrgðinni yfir á aðra eins og bæjarstjórinn og formaður bæjarráðs gera, er ekki stórmannlegt. Stjórnsýslu bæjarins í úrgangsmálum Kópavogs þarf að bæta eins og á svo mörgum öðrum sviðum. Það er grundvallaratriði að málin séu rædd og ígrunduð í samræmi við góða stjórnsýsluhætti og lýðræðislega vinnubrögð, áður en bæjarstjóri Kópavogs hleypur upp til handa og fóta. Það getur orðið dýrt spaug fyrir bæjarfélagið þegar svona er staðið að málum. Þetta er því miður aðeins eitt dæmi af mörgum. Höfundur er íbúi í Kópavogi og situr í stjórn félagsins Vinir Kópavogs.
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar