Klámið Gunnar Dan Wiium skrifar 6. apríl 2022 21:00 Athugasemd: Þessi pistill er ekki fyrir viðkvæma, en klárlega fyrir raðrúnkandi klámhunda Business or pleasure? er hún spurð á leið sinni inn í Bandaríkin. Hún er frá Svíþjóð, hún er týnd. Hún er á leið til L.A. og ætlar að verða fræg, 19 ára og fræg. Hún ætlar sér að verða klámmyndaleikonan, númer eitt. Hún stefnir hátt, tilbúin í nánast hvað sem er. Hún byrjar hefðbundið, með þetta unglingalúkk sem gamla kalla þyrstir í, fullir af losta missa þeir tímaskynið og stynja í fullri reisn. Hefðbundið kemur henni ekki langt, hún þarf að ganga lengra. Hún biður um grófara stöff, hún er bundin og flengd. Allir sýna hlýju en þegar cameran rúllar er harka og hrækt. Hún skrifaði undir skilmálana og ber að taka við því, orðunum, leðrinu, ofbeldinu. Hún er bara 19 en hún stefnir hátt, hún er týnd. Hún þarf að sanna sig, sjokkera. Nauðgun, bara leikur, nauðgararnir eru leikarar á setti. Leikstjórinn veit hvað hann vill. Tveir sem slá hana, kyrkja, og nauðga henni. Hún biður um að fá að hætta, þeir taka pásu og sýna henni blíðu því þeir eru leikarar. Hún vill ekki klára en hún verður. Þeir klára sig á henni, margir klukkutímar af ofbeldi fyrir smápening. Hún bað um þetta, markaðurinn fer fram á sviðsetta nauðgun, ofbeldi og hrák. Hún vill annan umboðsmann, hún vill þann sem kemur henni á toppinn. Til þess þarf hún að bera af, eitthvað sem engin hefur gert ennþá. Interracial double anal, aldrei gert áður. Hvíta unglingsdruslan sem vill ekkert meira en tvo svarta risakokks í rassgatið, hún er svo rík og svo hvít. Alein heima, foreldrar hennar í frí, hún er alltaf ein heima. Aumingja litla stelpan. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wqp3lLJbBh4">watch on YouTube</a> Þessi lýsing er söguþráður úr myndinni Pleasure sem sýnd er í Bíó paradís um þessar mundir. Ég sat þarna saman með konunni minni og fann fyrir sorg satt að segja. Sorg yfir því hvar við erum, hvar við erum í kynhvöt, hvar við erum hvað varðar kynjabundið og kerfisbundið comercial ofbeldi og sorg yfir þessu framboði af týndum sálum sem fóðra síhungraða eftirspurn. Eftirspurn eftir „sviðsettri“ hópnauðgun, ríddu mömmu þinni, pabba þínum, ömmu þinni og dóttur. Hvað sem kynhvötin vill, efst til hægri, SEARCH WINDOW og þú ert með það. Fantasían er tekin út frá ytri eldsneytisgjöf og í hvert skiptið verður senan að verða öðruvísi, grófari. Hvað veldur svo ofbeldinu veit ég ekki, eflaust einhver reiði eða heift. Afhverju þarf konan að vera í ól og ganga við hlið mér eins og tík, hundur og sleikja skóna mína áður en ég nauðga henni, kyrki og koka hana með mínum risa kokk í fullri reisn? Hendi henni svo bara í ruslið þegar ég er búið því hún skítug og öll í sæði. Hvað veldur þessu eiginlega? Mér finnst þetta sorglegt og þó að einhverjir kynfræðingar segja að klám sé hollt og að hægt sé að nálgast það nánast fairtrade, feminískt, onlyfans, heimagert með fullri stjórn á öllum aðstæðum þá er alltaf verið að mæta einhverri eftirspurn, markaði sem er týndur, týndur í dópamínfíkn. Því í raun snýst þetta ekkert um sjálfsfróun heldur dópamínið sem ég næ að kreysta út með efninu, kreista út með þessari 19 ára sem er skítug hóra og alein heima. Til að sannreyna hvort um fíkn í klám sé um að ræða hvet ég alla sem lesa og finna þessa tilfinningu, ónotin, til að gera smá tilraun. Komið aftur í kjarnan, komið tilbaka í sjálfsfróunina. Lokið augum og notist við ykkar eigin myndir, hugmyndir. Fyrir suma mun þetta taka tíma því ykkar eigin myndasmiðja hefur verið out of business í mörg ár, finnið þessa smiðju og opnið fyrir hana. Stundið mikla sjálfróun en stundið hana af sjálfbærni, það er áskorun því auðveldasta leiðin er að opna browserinn og leiðast þar inn í að vera mataður af rusli og þjáningu. Browserinn þar sem þið finnið 19 ára stelpur, stráka og eflaust yngri líka. Samviskan kallar á sjálfbærni og hefðbundin klámneysla eins og svo margir eru fastir í hefur skýr og greinilega áhrif á viðhorf okkar og samskipti hvort sem þau eru kynjabundin eða ekki. Þessi lýsing er einungis út frá eigin reynslu og upplifun. Þessari lýsingu ber ekki að taka sem er heldur aðeins sem mögulegri vídd innan mennskunar. Allt ber að skoða og þá sérstaklega á tímum þar sem er talað um núll tolerance fyrir ofbeldi, kynjabundnu í allar áttir. Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttastjórnandi hlaðvarpsins Þvottahússins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bíó og sjónvarp Klám Gunnar Dan Wiium Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Sjá meira
Athugasemd: Þessi pistill er ekki fyrir viðkvæma, en klárlega fyrir raðrúnkandi klámhunda Business or pleasure? er hún spurð á leið sinni inn í Bandaríkin. Hún er frá Svíþjóð, hún er týnd. Hún er á leið til L.A. og ætlar að verða fræg, 19 ára og fræg. Hún ætlar sér að verða klámmyndaleikonan, númer eitt. Hún stefnir hátt, tilbúin í nánast hvað sem er. Hún byrjar hefðbundið, með þetta unglingalúkk sem gamla kalla þyrstir í, fullir af losta missa þeir tímaskynið og stynja í fullri reisn. Hefðbundið kemur henni ekki langt, hún þarf að ganga lengra. Hún biður um grófara stöff, hún er bundin og flengd. Allir sýna hlýju en þegar cameran rúllar er harka og hrækt. Hún skrifaði undir skilmálana og ber að taka við því, orðunum, leðrinu, ofbeldinu. Hún er bara 19 en hún stefnir hátt, hún er týnd. Hún þarf að sanna sig, sjokkera. Nauðgun, bara leikur, nauðgararnir eru leikarar á setti. Leikstjórinn veit hvað hann vill. Tveir sem slá hana, kyrkja, og nauðga henni. Hún biður um að fá að hætta, þeir taka pásu og sýna henni blíðu því þeir eru leikarar. Hún vill ekki klára en hún verður. Þeir klára sig á henni, margir klukkutímar af ofbeldi fyrir smápening. Hún bað um þetta, markaðurinn fer fram á sviðsetta nauðgun, ofbeldi og hrák. Hún vill annan umboðsmann, hún vill þann sem kemur henni á toppinn. Til þess þarf hún að bera af, eitthvað sem engin hefur gert ennþá. Interracial double anal, aldrei gert áður. Hvíta unglingsdruslan sem vill ekkert meira en tvo svarta risakokks í rassgatið, hún er svo rík og svo hvít. Alein heima, foreldrar hennar í frí, hún er alltaf ein heima. Aumingja litla stelpan. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wqp3lLJbBh4">watch on YouTube</a> Þessi lýsing er söguþráður úr myndinni Pleasure sem sýnd er í Bíó paradís um þessar mundir. Ég sat þarna saman með konunni minni og fann fyrir sorg satt að segja. Sorg yfir því hvar við erum, hvar við erum í kynhvöt, hvar við erum hvað varðar kynjabundið og kerfisbundið comercial ofbeldi og sorg yfir þessu framboði af týndum sálum sem fóðra síhungraða eftirspurn. Eftirspurn eftir „sviðsettri“ hópnauðgun, ríddu mömmu þinni, pabba þínum, ömmu þinni og dóttur. Hvað sem kynhvötin vill, efst til hægri, SEARCH WINDOW og þú ert með það. Fantasían er tekin út frá ytri eldsneytisgjöf og í hvert skiptið verður senan að verða öðruvísi, grófari. Hvað veldur svo ofbeldinu veit ég ekki, eflaust einhver reiði eða heift. Afhverju þarf konan að vera í ól og ganga við hlið mér eins og tík, hundur og sleikja skóna mína áður en ég nauðga henni, kyrki og koka hana með mínum risa kokk í fullri reisn? Hendi henni svo bara í ruslið þegar ég er búið því hún skítug og öll í sæði. Hvað veldur þessu eiginlega? Mér finnst þetta sorglegt og þó að einhverjir kynfræðingar segja að klám sé hollt og að hægt sé að nálgast það nánast fairtrade, feminískt, onlyfans, heimagert með fullri stjórn á öllum aðstæðum þá er alltaf verið að mæta einhverri eftirspurn, markaði sem er týndur, týndur í dópamínfíkn. Því í raun snýst þetta ekkert um sjálfsfróun heldur dópamínið sem ég næ að kreysta út með efninu, kreista út með þessari 19 ára sem er skítug hóra og alein heima. Til að sannreyna hvort um fíkn í klám sé um að ræða hvet ég alla sem lesa og finna þessa tilfinningu, ónotin, til að gera smá tilraun. Komið aftur í kjarnan, komið tilbaka í sjálfsfróunina. Lokið augum og notist við ykkar eigin myndir, hugmyndir. Fyrir suma mun þetta taka tíma því ykkar eigin myndasmiðja hefur verið out of business í mörg ár, finnið þessa smiðju og opnið fyrir hana. Stundið mikla sjálfróun en stundið hana af sjálfbærni, það er áskorun því auðveldasta leiðin er að opna browserinn og leiðast þar inn í að vera mataður af rusli og þjáningu. Browserinn þar sem þið finnið 19 ára stelpur, stráka og eflaust yngri líka. Samviskan kallar á sjálfbærni og hefðbundin klámneysla eins og svo margir eru fastir í hefur skýr og greinilega áhrif á viðhorf okkar og samskipti hvort sem þau eru kynjabundin eða ekki. Þessi lýsing er einungis út frá eigin reynslu og upplifun. Þessari lýsingu ber ekki að taka sem er heldur aðeins sem mögulegri vídd innan mennskunar. Allt ber að skoða og þá sérstaklega á tímum þar sem er talað um núll tolerance fyrir ofbeldi, kynjabundnu í allar áttir. Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttastjórnandi hlaðvarpsins Þvottahússins.
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun