Opið bréf til útvarpsstjóra RÚV um mannréttindabrot Rannveig Magnúsdóttir skrifar 29. ágúst 2014 07:00 Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Skoðun Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Skoðun Jákvæður orðaforði eykur hamingju og vellíðan Helga Fjóla Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Sjá meira
Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi.
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar