Opið bréf til útvarpsstjóra RÚV um mannréttindabrot Rannveig Magnúsdóttir skrifar 29. ágúst 2014 07:00 Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar