Öflugur málsvari í 75 ár villist af leið Þröstur Friðfinnsson skrifar 10. júlí 2020 08:45 Í nýliðnum mánuði varð okkar kæra Samband íslenskra sveitarfélaga 75 ára. Formaður okkar, Aldís Hafsteinsdóttir, ritaði af því tilefni ágæta grein á heimasíðu sambandsins. Þar ræðir hún m.a. mikilvægi þess að sveitarfélögin eigi sér sameiginlegan málsvara. Málsvara sem komið geti fram fyrir hönd allra sveitarfélaga. Þetta er hárrétt hjá formanninum, það er sveitarfélögunum gríðarlega mikils virði að eiga öflugan sameiginlegan málsvara. Af þessu tilefni er ágætt að velta aðeins fyrir sér hlutverki og störfum sambandsins. Því miður hefur núverandi stjórn undir dyggri forystu Aldísar, villst nokkuð af leið í hagsmunagæslunni. Samband íslenskra sveitarfélaga er félag með frjálsri aðild. Því ber að gæta hagsmuna aðildarfélaga sinna og þá þeirra allra, eins og kemur fram í grein formannsins. Sambandið er ekki stjórnsýslustofnun og ekki stjórnsýslustig, en nokkuð hefur borið á að menn teldu sambandið hafa slíka stjórnsýslulega stöðu. Það er afar mikilvægt að stjórnarmenn séu meðvitaðir um þessi atriði og vinni samkvæmt þeim, vinni samkvæmt samþykktum þess félags sem þeir eru kjörnir til að stýra. Stjórn sambandsins skipa nú eingögnu fulltrúar frá 20 stærstu sveitarfélögunum. Nokkuð hefur borið á gagnrýni á aðferð við stjórnarkjör, einkum vegna þess að fulltrúar gömlu stjórnmálaflokkanna eigi einir aðgang að stjórn. Ekki síður er það bagalegt að rödd minni sveitarfélaga heyrist ekki þar inni. Þau telja þó meira en helming aðildarfélaga að fjölda til. Þegar stjórn fellur síðan í þá gryfju að fara harkalega fram gegn hagsmunum og vilja verulegs hluta aðildarfélaga sinna, er illa fyrir henni og sambandinu komið. Það stenst engan veginn að fulltrúar stærri sveitarfélaga vinni opinberlega í nafni sambandsins að því að leggja niður eða innlima minni sveitarfélög. Og það þvert gegn vilja íbúa þeirra og kjörinna fulltrúa. Þegar stjórnin og sambandið tekur sér þannig stöðu við hlið ráðherra gegn verulegum hluta sinna aðildarfélaga, er farið þvert gegn samþykktum sambandsins og því góða starfi til 75 ára sem formaðurinn fjallar svo fjálglega um. Minni sveitarfélög eiga hér engar varnir, enga kæruleið, engan málsvara í stjórn. Í raun er merkilegt að þau hafi ekki þegar yfirgefið sambandið í hóp. Sýnir það vel góðan hug þeirra til sambandsins og nokkra bjartsýni þeirra á breytingar. En ef ekkert breytist hlýtur þó að koma að því að það gerist. Ábyrgð stjórnarmanna sem vinna þannig gegn vilja og hagsmunum sinna félagsmanna er mikil. Sama gildir um fulltrúa stóru sveitarfélaganna sem greiddu atkvæði á aukalandsþingi s.l. haust. Þar var farið á svig við eðlileg vinnubrögð í frjálsu félagi. Til frekari útskýringa mætti taka tvö dæmi; Það má vel færa rök fyrir því að hagkvæmt gæti verið að sameina sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu í eitt. Ef fulltrúar landsbyggðar og Reykjavíkur samþykktu í skjóli meirihlutavalds á landsþingi tillögu um slíkt, myndu þá fulltrúar Garðabæjar sætta sig við það og að stjórn fylgdi slíkri tillögu fast eftir? Þrátt fyrir eindregna andstöðu íbúa Garðabæjar sem yrðu sviptir sínum lýðræðislega rétti til að ráða sínum ráðum sjálfir? Einnig má alveg færa rök fyrir því að mesta ójafnvægi á sveitarstjórnarstiginu sé stærð Reykjavíkur. Segjum að fulltrúar annarra sveitarfélaga samþykktu á landsþingi, gegn harðri andstöðu fulltrúa Reykjavíkur, tillögu um að Reykjavík skyldi skipt upp í 5 sveitarfélög. Eða jafnvel í fleiri hluta sem yrðu þá sameinaðir nágrannasveitarfélögum. Myndu fulltrúar Reykjavíkur telja það eðlileg vinnubrögð og sætta sig við að stjórn fylgdi slíkum tillögum fast eftir sem stefnu sambandsins? Auðvitað vita íbúarnir sjálfir hvað er þeim fyrir bestu, lýðræðið endar ekki við einhverja tölu. Lýðræði, íbúalýðræði og sjálfstjórnarréttur eru grunnstef í stefnu sambandsins. Að vanvirða þann rétt íbúa stórs hluta aðildarfélaga þess er engum til sóma. Um leið og ég óska Sambandi íslenskra sveitarfélaga til hamingu með árin 75, leyfi ég mér að ala þá von í brjósti að það beri gæfu til að komast aftur á sína fyrri braut. Að vera öflugur málsvari allra sveitarfélaga í landinu, stórra sem smárra. Höfundur er sveitarstjóri Grýtubakkahrepps. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Talaðu núna, talaðu! Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Seðlabankastjóri rannsakar sjálfan sig Einar Steingrímsson skrifar Sjá meira
Í nýliðnum mánuði varð okkar kæra Samband íslenskra sveitarfélaga 75 ára. Formaður okkar, Aldís Hafsteinsdóttir, ritaði af því tilefni ágæta grein á heimasíðu sambandsins. Þar ræðir hún m.a. mikilvægi þess að sveitarfélögin eigi sér sameiginlegan málsvara. Málsvara sem komið geti fram fyrir hönd allra sveitarfélaga. Þetta er hárrétt hjá formanninum, það er sveitarfélögunum gríðarlega mikils virði að eiga öflugan sameiginlegan málsvara. Af þessu tilefni er ágætt að velta aðeins fyrir sér hlutverki og störfum sambandsins. Því miður hefur núverandi stjórn undir dyggri forystu Aldísar, villst nokkuð af leið í hagsmunagæslunni. Samband íslenskra sveitarfélaga er félag með frjálsri aðild. Því ber að gæta hagsmuna aðildarfélaga sinna og þá þeirra allra, eins og kemur fram í grein formannsins. Sambandið er ekki stjórnsýslustofnun og ekki stjórnsýslustig, en nokkuð hefur borið á að menn teldu sambandið hafa slíka stjórnsýslulega stöðu. Það er afar mikilvægt að stjórnarmenn séu meðvitaðir um þessi atriði og vinni samkvæmt þeim, vinni samkvæmt samþykktum þess félags sem þeir eru kjörnir til að stýra. Stjórn sambandsins skipa nú eingögnu fulltrúar frá 20 stærstu sveitarfélögunum. Nokkuð hefur borið á gagnrýni á aðferð við stjórnarkjör, einkum vegna þess að fulltrúar gömlu stjórnmálaflokkanna eigi einir aðgang að stjórn. Ekki síður er það bagalegt að rödd minni sveitarfélaga heyrist ekki þar inni. Þau telja þó meira en helming aðildarfélaga að fjölda til. Þegar stjórn fellur síðan í þá gryfju að fara harkalega fram gegn hagsmunum og vilja verulegs hluta aðildarfélaga sinna, er illa fyrir henni og sambandinu komið. Það stenst engan veginn að fulltrúar stærri sveitarfélaga vinni opinberlega í nafni sambandsins að því að leggja niður eða innlima minni sveitarfélög. Og það þvert gegn vilja íbúa þeirra og kjörinna fulltrúa. Þegar stjórnin og sambandið tekur sér þannig stöðu við hlið ráðherra gegn verulegum hluta sinna aðildarfélaga, er farið þvert gegn samþykktum sambandsins og því góða starfi til 75 ára sem formaðurinn fjallar svo fjálglega um. Minni sveitarfélög eiga hér engar varnir, enga kæruleið, engan málsvara í stjórn. Í raun er merkilegt að þau hafi ekki þegar yfirgefið sambandið í hóp. Sýnir það vel góðan hug þeirra til sambandsins og nokkra bjartsýni þeirra á breytingar. En ef ekkert breytist hlýtur þó að koma að því að það gerist. Ábyrgð stjórnarmanna sem vinna þannig gegn vilja og hagsmunum sinna félagsmanna er mikil. Sama gildir um fulltrúa stóru sveitarfélaganna sem greiddu atkvæði á aukalandsþingi s.l. haust. Þar var farið á svig við eðlileg vinnubrögð í frjálsu félagi. Til frekari útskýringa mætti taka tvö dæmi; Það má vel færa rök fyrir því að hagkvæmt gæti verið að sameina sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu í eitt. Ef fulltrúar landsbyggðar og Reykjavíkur samþykktu í skjóli meirihlutavalds á landsþingi tillögu um slíkt, myndu þá fulltrúar Garðabæjar sætta sig við það og að stjórn fylgdi slíkri tillögu fast eftir? Þrátt fyrir eindregna andstöðu íbúa Garðabæjar sem yrðu sviptir sínum lýðræðislega rétti til að ráða sínum ráðum sjálfir? Einnig má alveg færa rök fyrir því að mesta ójafnvægi á sveitarstjórnarstiginu sé stærð Reykjavíkur. Segjum að fulltrúar annarra sveitarfélaga samþykktu á landsþingi, gegn harðri andstöðu fulltrúa Reykjavíkur, tillögu um að Reykjavík skyldi skipt upp í 5 sveitarfélög. Eða jafnvel í fleiri hluta sem yrðu þá sameinaðir nágrannasveitarfélögum. Myndu fulltrúar Reykjavíkur telja það eðlileg vinnubrögð og sætta sig við að stjórn fylgdi slíkum tillögum fast eftir sem stefnu sambandsins? Auðvitað vita íbúarnir sjálfir hvað er þeim fyrir bestu, lýðræðið endar ekki við einhverja tölu. Lýðræði, íbúalýðræði og sjálfstjórnarréttur eru grunnstef í stefnu sambandsins. Að vanvirða þann rétt íbúa stórs hluta aðildarfélaga þess er engum til sóma. Um leið og ég óska Sambandi íslenskra sveitarfélaga til hamingu með árin 75, leyfi ég mér að ala þá von í brjósti að það beri gæfu til að komast aftur á sína fyrri braut. Að vera öflugur málsvari allra sveitarfélaga í landinu, stórra sem smárra. Höfundur er sveitarstjóri Grýtubakkahrepps.
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar