Af lífsgæðum Guðný Hjaltadóttir skrifar 30. ágúst 2018 14:04 Ég er menntuð kona, fædd á Íslandi. Ég á fjölskyldu sem hefur umvafið mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég hef lokið háskólanámi, haft frelsi til hugsjóna og áhyggjuleysis, gengið með barn og þó ég viti að ég er ekki brynvarin fyrir áföllum þá get ég í öruggu umhverfi horft á börnin mín leika sér. Ég er ómenntuð kona, fædd í Mjanmar. Ég átti fjölskyldu sem umvafði mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég er Róhingji. Af þeim sökum hefur mér verið skipað að fara úr landinu mínu, ég verið beitt gegndarlausu ofbeldi af stjórnarher landsins og ástvinir mínir myrtir. Ég veit ekki hvers vegna en ástæðurnar eru víst sögulegar. Ég er með barn á brjósti, annað litlu eldra. Ég er komin í flóttamannabúðir í Bangladess. Ég og börnin mín erum berskjölduð fyrir misþyrmingum, ég hef hvorki möguleika né rétt til að mennta mig og ég get ekki tryggt öryggi barnanna minna. Við mætum í þennan heim fullkomlega háð ást og umhyggju þeirra sem þar taka við okkur. Fullkomlega háð árangri baráttu þeirra sem á undan okkur mættu. Baráttu fyrir frelsi, jafnrétti, sjálfstæði, mannréttindum, menntun og velferð. Svipt eignum okkar og öryggi erum við öll berskjölduð fyrir ofríki annarra. Okkur Íslendingum hefur vegnað vel í alþjóðlegum samanburði. Stríðsþjáningar eru okkur fjarlægt fyrirbæri og við höfum lent þeim megin við línuna sem mannréttindi eru meginstef í samfélaginu. Mannréttindi eru þó enginn fasti, engin meginregla í heiminum. Þvert á móti er fyrirbærið ungt, undantekning í sögulegu samhengi og frá því sem stór hluti þessa heims þekkir. Staða þessara réttinda og lífsgæði okkar eru viðkvæm. Það sýna ýmis dæmi okkur, svo sem hryðjuverkaárásir, óverjandi ákvarðanir bandarískra yfirvalda um að aðskilja börn frá foreldrum sem reyna að búa þeim betra líf og fangelsun lýðræðissinnaðra einstaklinga í Tyrklandi. Lífsgæði okkar eru ekki bara, án nokkurrar tengingar við lífsgæði annarra. Við höfum hagsmuni af því að sem flestir hafi það gott í heiminum. Ef ekki af augljósum samúðarástæðum þá af eigingjarnari ástæðum, til að vernda lífsgæði okkar og mannréttindi. Besta leiðin í átt að betri heimi er að reyna að bæta stöðu annarra, færa þeim sem þurfa þau verkfæri sem eru nauðsynleg til að auka lífsgæði. Menntun, öryggi. Ráðast að rót vanda, reyna að bæta. Grípa inn í þegar okkar er þörf í stað þess að líta stuttlega upp frá matarborðinu og halda svo áfram að borða matinn okkar. Börn eru framtíðin. Velferð þeirra og menntun eitt það mikilvægasta sem við gætum fært mannkyninu. UNICEF hefur sent út neyðarákall vegna stöðu Róhingja í flóttamannabúðum í Bangladess en í dag búa þar ríflega 900.000 Róhingjar. Um 60% þeirra eru börn. UNICEF hefur sett upp svæði í flóttamannabúðunum þar sem börn fá menntun og öryggi en þörf er á auknum fjárstuðningi. Ætlar þú að verða við ákallinu eða ætlarðu að lesa þennan pistil og halda svo áfram að borða matinn þinn? SMS: BARN í nr. 1900 (1900 krónur) Reikningur: 701-26-102020, kt. 481203-2950. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðný Hjaltadóttir Mest lesið Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Sjá meira
Ég er menntuð kona, fædd á Íslandi. Ég á fjölskyldu sem hefur umvafið mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég hef lokið háskólanámi, haft frelsi til hugsjóna og áhyggjuleysis, gengið með barn og þó ég viti að ég er ekki brynvarin fyrir áföllum þá get ég í öruggu umhverfi horft á börnin mín leika sér. Ég er ómenntuð kona, fædd í Mjanmar. Ég átti fjölskyldu sem umvafði mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég er Róhingji. Af þeim sökum hefur mér verið skipað að fara úr landinu mínu, ég verið beitt gegndarlausu ofbeldi af stjórnarher landsins og ástvinir mínir myrtir. Ég veit ekki hvers vegna en ástæðurnar eru víst sögulegar. Ég er með barn á brjósti, annað litlu eldra. Ég er komin í flóttamannabúðir í Bangladess. Ég og börnin mín erum berskjölduð fyrir misþyrmingum, ég hef hvorki möguleika né rétt til að mennta mig og ég get ekki tryggt öryggi barnanna minna. Við mætum í þennan heim fullkomlega háð ást og umhyggju þeirra sem þar taka við okkur. Fullkomlega háð árangri baráttu þeirra sem á undan okkur mættu. Baráttu fyrir frelsi, jafnrétti, sjálfstæði, mannréttindum, menntun og velferð. Svipt eignum okkar og öryggi erum við öll berskjölduð fyrir ofríki annarra. Okkur Íslendingum hefur vegnað vel í alþjóðlegum samanburði. Stríðsþjáningar eru okkur fjarlægt fyrirbæri og við höfum lent þeim megin við línuna sem mannréttindi eru meginstef í samfélaginu. Mannréttindi eru þó enginn fasti, engin meginregla í heiminum. Þvert á móti er fyrirbærið ungt, undantekning í sögulegu samhengi og frá því sem stór hluti þessa heims þekkir. Staða þessara réttinda og lífsgæði okkar eru viðkvæm. Það sýna ýmis dæmi okkur, svo sem hryðjuverkaárásir, óverjandi ákvarðanir bandarískra yfirvalda um að aðskilja börn frá foreldrum sem reyna að búa þeim betra líf og fangelsun lýðræðissinnaðra einstaklinga í Tyrklandi. Lífsgæði okkar eru ekki bara, án nokkurrar tengingar við lífsgæði annarra. Við höfum hagsmuni af því að sem flestir hafi það gott í heiminum. Ef ekki af augljósum samúðarástæðum þá af eigingjarnari ástæðum, til að vernda lífsgæði okkar og mannréttindi. Besta leiðin í átt að betri heimi er að reyna að bæta stöðu annarra, færa þeim sem þurfa þau verkfæri sem eru nauðsynleg til að auka lífsgæði. Menntun, öryggi. Ráðast að rót vanda, reyna að bæta. Grípa inn í þegar okkar er þörf í stað þess að líta stuttlega upp frá matarborðinu og halda svo áfram að borða matinn okkar. Börn eru framtíðin. Velferð þeirra og menntun eitt það mikilvægasta sem við gætum fært mannkyninu. UNICEF hefur sent út neyðarákall vegna stöðu Róhingja í flóttamannabúðum í Bangladess en í dag búa þar ríflega 900.000 Róhingjar. Um 60% þeirra eru börn. UNICEF hefur sett upp svæði í flóttamannabúðunum þar sem börn fá menntun og öryggi en þörf er á auknum fjárstuðningi. Ætlar þú að verða við ákallinu eða ætlarðu að lesa þennan pistil og halda svo áfram að borða matinn þinn? SMS: BARN í nr. 1900 (1900 krónur) Reikningur: 701-26-102020, kt. 481203-2950.
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun