Skoðun

Af lífsgæðum

Guðný Hjaltadóttir skrifar

Ég er menntuð kona, fædd á Íslandi. Ég á fjölskyldu sem hefur umvafið mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég hef lokið háskólanámi, haft frelsi til hugsjóna og áhyggjuleysis, gengið með barn og þó ég viti að ég er ekki brynvarin fyrir áföllum þá get ég í öruggu umhverfi horft á börnin mín leika sér.



Ég er ómenntuð kona, fædd í Mjanmar. Ég átti fjölskyldu sem umvafði mig ást allt frá því ég opnaði fyrst augun. Ég er Róhingji. Af þeim sökum hefur mér verið skipað að fara úr landinu mínu, ég verið beitt gegndarlausu ofbeldi af stjórnarher landsins og ástvinir mínir myrtir. Ég veit ekki hvers vegna en ástæðurnar eru víst sögulegar. Ég er með barn á brjósti, annað litlu eldra. Ég er komin í flóttamannabúðir í Bangladess. Ég og börnin mín erum berskjölduð fyrir misþyrmingum, ég hef hvorki möguleika né rétt til að mennta mig og ég get ekki tryggt öryggi barnanna minna.



Við mætum í þennan heim fullkomlega háð ást og umhyggju þeirra sem þar taka við okkur. Fullkomlega háð árangri baráttu þeirra sem á undan okkur mættu. Baráttu fyrir frelsi, jafnrétti, sjálfstæði, mannréttindum, menntun og velferð. Svipt eignum okkar og öryggi erum við öll berskjölduð fyrir ofríki annarra.



Okkur Íslendingum hefur vegnað vel í alþjóðlegum samanburði. Stríðsþjáningar eru okkur fjarlægt fyrirbæri og við höfum lent þeim megin við línuna sem mannréttindi eru meginstef í samfélaginu.



Mannréttindi eru þó enginn fasti, engin meginregla í heiminum. Þvert á móti er fyrirbærið ungt, undantekning í sögulegu samhengi og frá því sem stór hluti þessa heims þekkir. Staða þessara réttinda og lífsgæði okkar eru viðkvæm. Það sýna ýmis dæmi okkur, svo sem hryðjuverkaárásir, óverjandi ákvarðanir bandarískra yfirvalda um að aðskilja börn frá foreldrum sem reyna að búa þeim betra líf og fangelsun lýðræðissinnaðra einstaklinga í Tyrklandi.



Lífsgæði okkar eru ekki bara, án nokkurrar tengingar við lífsgæði annarra. Við höfum hagsmuni af því að sem flestir hafi það gott í heiminum. Ef ekki af augljósum samúðarástæðum þá af eigingjarnari ástæðum, til að vernda lífsgæði okkar og mannréttindi.

Besta leiðin í átt að betri heimi er að reyna að bæta stöðu annarra, færa þeim sem þurfa þau verkfæri sem eru nauðsynleg til að auka lífsgæði. Menntun, öryggi. Ráðast að rót vanda, reyna að bæta. Grípa inn í þegar okkar er þörf í stað þess að líta stuttlega upp frá matarborðinu og halda svo áfram að borða matinn okkar. Börn eru framtíðin. Velferð þeirra og menntun eitt það mikilvægasta sem við gætum fært mannkyninu.



UNICEF hefur sent út neyðarákall vegna stöðu Róhingja í flóttamannabúðum í Bangladess en í dag búa þar ríflega 900.000 Róhingjar. Um 60% þeirra eru börn. UNICEF hefur sett upp svæði í flóttamannabúðunum þar sem börn fá menntun og öryggi en þörf er á auknum fjárstuðningi.



Ætlar þú að verða við ákallinu eða ætlarðu að lesa þennan pistil og halda svo áfram að borða matinn þinn?



SMS: BARN í nr. 1900 (1900 krónur)

Reikningur: 701-26-102020, kt. 481203-2950.

 





Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Skoðun

Sjá meira


×