Enga ísbirni í Húsdýragarðinn! (eða þvottabirni..) Valgerður Árnadóttir skrifar 21. mars 2018 13:59 Ég er mikill dýravinur og hef hjá Pírötum undanfarna mánuði unnið að stefnu í dýravernd með frábæru fólki úr öllum áttum. Full bjartsýni ætlaði ég að skrifa fagurorða grein um það hversu breytt hugarfarið er frá því sem áður var gagnvart dýrum, frá því að hundar voru álitnir meindýr í Reykjavík og skotnir á færi ef þeir voru ekki löglega skráðir og frá því grindhvalir strönduðu í Laugarnesi og íbúar fylltust drápseðli, fylktust niður í fjöru og drápu þá og nýlegasta dæmið um selkópinn sem flúði úr Húsdýragarðinum en náðist við Sæbraut og var aflífaður, en svo kom frétt á RÚV í gær sem braut mig alveg niður. Það fannst þvottabjörn við Hafnir! Það var maður á gangi með hundinn sinn, hann hélt að hundurinn hefði fundið mink í holu og væri að bækslast við að drepa hann (því það er alltilagi að murka lífið úr minkum) en svo fannst manninum hljóðin skrítin og datt í hug að þarna gæti verið á ferð köttur (þeir eru krúttlegir, það má ekki drepa þá) og ákvað að athuga málið og sá sér til mikillar undrunar að þarna var á ferð þvottabjörn. Við þetta var maðurinn hissa og sá að hundurinn átti erfitt með að murka lífið úr þvottabirninum svo hann ákvað að hjálpa honum og klára verkið. Eins og ekkert væri eðlilegra. Kómískt var jafnvel að hundurinn héti því viðeigandi nafni Tyson. Dýravistfræðingurinn Kristinn Haukur Skarphéðinsson sem rætt var við í fréttum sagði eins og satt er að þvottabirnir eru glaðlynd og góðleg rándýr sem ráðast ekki á menn eða önnur dýr að fyrra bragði. Hann hefði sennilega alveg viljað fá tækifæri til að rannsaka dýrið lifandi en fær það í hendur dautt og tætt. Hvaðan kom þvottabjörninn? Árið 1930 voru fluttir inn þvottabirnir og minkar til loðdýraræktar, ræktun á þvottabirni stóð í 30 ár og ekki er vitað til þess að þeir hafi sloppið út í náttúruna en 3 þvottabirnir voru fluttir inn fyrir Sædýrasafnið á sínum tíma og einn þvældist óvart hingað með nuddpotti og var drepinn á hafnarbakkanum við komuna. Líklegt er því að þessi þvottabjörn hafi óvart smyglað sér hingað með skipi og unað sér vel í holu í Höfnum þar til hann hitti Tyson. Náttúrufræðingar reyndu að koma í veg fyrir loðdýrarækt á Íslandi snemma á síðustu öld og bentu réttilega á að þessi dýr myndu sleppa út í náttúruna og valda hér usla í lífkerfum. Guðmundur Bárðarson náttúrufræðingur og langafi minn var meðal þeirra mest áberandi sem biðlaði til þingmanna að leyfa ekki loðdýrarækt en svo fór sem fór og nú er minkurinn versti óvinur bænda og fugla og réttdræp kvikyndi í augum manna. Sömu manna og á sínum tíma fluttu þá inn (eða barna þeirra og barnabarna). Það er tegundarhyggja að taka eitt dýr fram yfir annað, að þykja köttur krúttlegur og ekki mega drepa en þvottabjörn réttdræpur, að flytja inn minka í gróðaskyni og líta á þá sem meindýr þegar þeir sleppa út í náttúruna. Minkurinn bað ekki um að vera fluttur hingað inn og hann bað sannarlega hvorki um að vera lokaður í pínulitlu búri né að vera réttdræpur í náttúrunni. Það er alveg sama hvað fólki finnst um þessi dýr, að leyfa hundum að tæta þá í sig sér til skemmtunar er óþarfa grimmd. Bretland, Austurríki, Holland, Þýskaland og fleiri ríki heims hafa þegar bannað lodýrarækt og Noregur er nú einnig með það til skoðunar, ég vona að við fetum fljótlega í þeirra fótspor á Íslandi. En fyrir leggur stefna Pírata í Dýravernd, einhverjum finnst hún kanski róttæk en Píratar hafa ekki verið þekktir fyrir annað en að vera róttækir og vilja breytingar til betra samfélags manna og nú líka dýra. Drög að stefnu okkar í borginni er tvennskonar, hún snýr að að stofnun Dýraþjónustu, hugmynd Halldórs Auðar Svanssonar borgarfulltrúa, sem myndi taka yfir verkefni hundaeftirlitsins og annast um þjónustu og eftirlit með öllu dýrahaldi í borginni og stuðla að líffræðilegum fjölbreytileika, auka þjónustu við hundaeigendur, fjölga hundasvæðum og gerðum og gera þau skemmtileg fyrir dýrin og hinsvegar um Dýravernd: Við viljum vinna í samstarfi við Villiketti, Dýrahjálp og önnur félagasamtök sem nú annast dýr sem finnast á vergangi, eru vanrækt eða yfirgefin og opna dýraathvarf. Hugmyndin er að opna dýraathvarf í Húsdýragarðinum samhliða því góða starfi sem þar er nú. Þar myndi fólk annast um dýrin og reyna finna þeim heimili og einnig hafa aðstöðu til að taka við dýrum, rannsaka þau og annast ef unnt er eins og þvottabjörninn sem fannst við Hafnir, hversu skemmtilegt og fróðlegt þætti börnum að fá að líta hann augum? Jafnvel hefði verði hægt að skella í eina Karólína fund söfnun og senda hann til síns heima, út í náttúruna aftur? Drög að stefnu Pírata í dýravelferð í borginni snýr að því að friða refi, kanínur og seli með tilliti til stefnu Reykjavíkurborgar um líffræðilegan fjölbreytileika. Landsel hefur t.a.m. fækkað gríðarlega á Íslandi síðan talningar hófust fyrst árið 1980 en þá taldist stofninn um 45 þúsund dýr en í dag einungis um 15 þúsund dýr. Við viljum friða sel og að hætt verði að sækja villta seli á Rauðasand til að halda í Húsdýragarðinum. Húsdýragarðurinn ætti þess í stað að sinna selum sem bjargað hefur verið við strendur Íslands, bæta aðstæður sela verulega í garðinum eða að öðrum kosti hætta að halda þá. Öll dýrin í borginni eiga að vera vinir!Höfundur býður sig fram í prófkjöri Pírata í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valgerður Árnadóttir Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Ég er mikill dýravinur og hef hjá Pírötum undanfarna mánuði unnið að stefnu í dýravernd með frábæru fólki úr öllum áttum. Full bjartsýni ætlaði ég að skrifa fagurorða grein um það hversu breytt hugarfarið er frá því sem áður var gagnvart dýrum, frá því að hundar voru álitnir meindýr í Reykjavík og skotnir á færi ef þeir voru ekki löglega skráðir og frá því grindhvalir strönduðu í Laugarnesi og íbúar fylltust drápseðli, fylktust niður í fjöru og drápu þá og nýlegasta dæmið um selkópinn sem flúði úr Húsdýragarðinum en náðist við Sæbraut og var aflífaður, en svo kom frétt á RÚV í gær sem braut mig alveg niður. Það fannst þvottabjörn við Hafnir! Það var maður á gangi með hundinn sinn, hann hélt að hundurinn hefði fundið mink í holu og væri að bækslast við að drepa hann (því það er alltilagi að murka lífið úr minkum) en svo fannst manninum hljóðin skrítin og datt í hug að þarna gæti verið á ferð köttur (þeir eru krúttlegir, það má ekki drepa þá) og ákvað að athuga málið og sá sér til mikillar undrunar að þarna var á ferð þvottabjörn. Við þetta var maðurinn hissa og sá að hundurinn átti erfitt með að murka lífið úr þvottabirninum svo hann ákvað að hjálpa honum og klára verkið. Eins og ekkert væri eðlilegra. Kómískt var jafnvel að hundurinn héti því viðeigandi nafni Tyson. Dýravistfræðingurinn Kristinn Haukur Skarphéðinsson sem rætt var við í fréttum sagði eins og satt er að þvottabirnir eru glaðlynd og góðleg rándýr sem ráðast ekki á menn eða önnur dýr að fyrra bragði. Hann hefði sennilega alveg viljað fá tækifæri til að rannsaka dýrið lifandi en fær það í hendur dautt og tætt. Hvaðan kom þvottabjörninn? Árið 1930 voru fluttir inn þvottabirnir og minkar til loðdýraræktar, ræktun á þvottabirni stóð í 30 ár og ekki er vitað til þess að þeir hafi sloppið út í náttúruna en 3 þvottabirnir voru fluttir inn fyrir Sædýrasafnið á sínum tíma og einn þvældist óvart hingað með nuddpotti og var drepinn á hafnarbakkanum við komuna. Líklegt er því að þessi þvottabjörn hafi óvart smyglað sér hingað með skipi og unað sér vel í holu í Höfnum þar til hann hitti Tyson. Náttúrufræðingar reyndu að koma í veg fyrir loðdýrarækt á Íslandi snemma á síðustu öld og bentu réttilega á að þessi dýr myndu sleppa út í náttúruna og valda hér usla í lífkerfum. Guðmundur Bárðarson náttúrufræðingur og langafi minn var meðal þeirra mest áberandi sem biðlaði til þingmanna að leyfa ekki loðdýrarækt en svo fór sem fór og nú er minkurinn versti óvinur bænda og fugla og réttdræp kvikyndi í augum manna. Sömu manna og á sínum tíma fluttu þá inn (eða barna þeirra og barnabarna). Það er tegundarhyggja að taka eitt dýr fram yfir annað, að þykja köttur krúttlegur og ekki mega drepa en þvottabjörn réttdræpur, að flytja inn minka í gróðaskyni og líta á þá sem meindýr þegar þeir sleppa út í náttúruna. Minkurinn bað ekki um að vera fluttur hingað inn og hann bað sannarlega hvorki um að vera lokaður í pínulitlu búri né að vera réttdræpur í náttúrunni. Það er alveg sama hvað fólki finnst um þessi dýr, að leyfa hundum að tæta þá í sig sér til skemmtunar er óþarfa grimmd. Bretland, Austurríki, Holland, Þýskaland og fleiri ríki heims hafa þegar bannað lodýrarækt og Noregur er nú einnig með það til skoðunar, ég vona að við fetum fljótlega í þeirra fótspor á Íslandi. En fyrir leggur stefna Pírata í Dýravernd, einhverjum finnst hún kanski róttæk en Píratar hafa ekki verið þekktir fyrir annað en að vera róttækir og vilja breytingar til betra samfélags manna og nú líka dýra. Drög að stefnu okkar í borginni er tvennskonar, hún snýr að að stofnun Dýraþjónustu, hugmynd Halldórs Auðar Svanssonar borgarfulltrúa, sem myndi taka yfir verkefni hundaeftirlitsins og annast um þjónustu og eftirlit með öllu dýrahaldi í borginni og stuðla að líffræðilegum fjölbreytileika, auka þjónustu við hundaeigendur, fjölga hundasvæðum og gerðum og gera þau skemmtileg fyrir dýrin og hinsvegar um Dýravernd: Við viljum vinna í samstarfi við Villiketti, Dýrahjálp og önnur félagasamtök sem nú annast dýr sem finnast á vergangi, eru vanrækt eða yfirgefin og opna dýraathvarf. Hugmyndin er að opna dýraathvarf í Húsdýragarðinum samhliða því góða starfi sem þar er nú. Þar myndi fólk annast um dýrin og reyna finna þeim heimili og einnig hafa aðstöðu til að taka við dýrum, rannsaka þau og annast ef unnt er eins og þvottabjörninn sem fannst við Hafnir, hversu skemmtilegt og fróðlegt þætti börnum að fá að líta hann augum? Jafnvel hefði verði hægt að skella í eina Karólína fund söfnun og senda hann til síns heima, út í náttúruna aftur? Drög að stefnu Pírata í dýravelferð í borginni snýr að því að friða refi, kanínur og seli með tilliti til stefnu Reykjavíkurborgar um líffræðilegan fjölbreytileika. Landsel hefur t.a.m. fækkað gríðarlega á Íslandi síðan talningar hófust fyrst árið 1980 en þá taldist stofninn um 45 þúsund dýr en í dag einungis um 15 þúsund dýr. Við viljum friða sel og að hætt verði að sækja villta seli á Rauðasand til að halda í Húsdýragarðinum. Húsdýragarðurinn ætti þess í stað að sinna selum sem bjargað hefur verið við strendur Íslands, bæta aðstæður sela verulega í garðinum eða að öðrum kosti hætta að halda þá. Öll dýrin í borginni eiga að vera vinir!Höfundur býður sig fram í prófkjöri Pírata í Reykjavík
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun