Fátækt er pólitísk ákvörðun Vilborg Oddsdóttir skrifar 17. október 2017 07:45 Íslensk stjórnvöld hafa samþykkt heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna sem er að útrýma fátækt fyrir árið 2030. Vonandi næst þetta markmið, þó ekki væri nema að því marki að engin börn búi við fátækt. Samkvæmt Hagstofu Íslands bjuggu árið 2015 um 1,3 prósent landsmanna eða um 4.300 manneskjur við verulegan skort á þeim lífsgæðum sem þykja eðlileg í íslensku samfélagi, svo sem að geta staðið í skilum á greiðslum fyrir húsnæði og lánum, geta haldið húsnæði heitu, geta farið í a.m.k. vikulangt frí með fjölskyldunni árlega, haft efni á kjöti, fiski eða sambærilegri grænmetismáltið annan hvern dag, geta mætt óvæntum útgjöldum, hafa efni á síma, sjónvarpstæki, þvottavél eða bíl. Gögn Hagstofunnar sýna fram á að heilsufar, staða fólks á húsnæðismarkaði sem og heimilisgerð hafi töluvert forspárgildi um sára fátækt. Þannig leiðir bág heilsa og örorka til lágra ráðstöfunartekna sem setur fólki þröngar skorður á húsnæðismarkaði. Sama á við um einstæða foreldra og þá sem búa einir. Niðurstaða Hagstofunnar er líka skýr um það að sár fátækt er tíðari á meðal leigjenda en húsnæðiseigenda. Það liggur því í augum uppi að grípa þarf til almennra aðgerða á húsnæðismarkaði og að tryggja þarf aðgengi að góðri heilbrigðisþjónustu óháð efnahag. Hugarfar og þekking skiptir miklu máli þegar finna skal lausnir. Hugarfar sem mótast af því að sjá möguleikana í stað glataðra tækifæra, styrk hverrar manneskju í stað veikleika, að taka ábyrgð í stað þess að firra sig henni, að sjá hvert maður vill komast og finna svo leiðina þangað.Forgangsröðum fyrir börnin okkar Við þurfum skýra stefnu og sértækar aðgerðir í þágu fólksins sem býr við þannig aðstæður að það getur ekki óstutt tryggt börnum sínum þau lífsgæði sem þykja sjálfsögð á Íslandi. Við erum ríkt samfélag af efnislegum gæðum. Sértæku aðgerðirnar krefjast fjármagns og því verðum við að forgangsraða í þágu barnanna okkar allra. Þekking og skilningur hvers einstaklings á sjálfum sér, getu, hæfileikum, rétti og stöðu skiptir miklu máli. Með því að auka aðgengi þeirra sem búa við fátækt að þeim sem taka ákvarðanir er hægt að taka þau skref sem til þarf til að útrýma fátækt á forsendum þeirra sem við hana búa. Einnig skiptir miklu máli að úrræði velferðarþjónustunnar byggist á viðhorfum þar sem horft er til styrkleika, gæða og réttar í stað vanmáttar, skorts og ölmusu. Að styðja við og bæta stöðu fjölskyldna styrkir stöðu barna. Að rjúfa einangrun foreldra styrkir stöðu barna. Að styrkja menntun ungmenna er grundvallaratriði gagnvart því rjúfa vítahring fátæktar. Við verðum að tryggja að að öll börn njóti heilbrigðisþjónustu óháð efnahag eða öðrum aðstæðum. Efla þarf upplýsingagjöf um íslenska velferðarkerfið til fólks af erlendum uppruna. Við verðum að forgangsraða fjármunum í félagslega innviði, aðeins þannig náum við því markmiði að útrýma fátækt þannig að ekkert barn á Íslandi þurfi að búa við þær aðstæður.Höfundur er félagsráðgjafi og skipar fimmta sætið á lista Samfylkingar í Reykjavíkurkjördæmi suður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Íslensk stjórnvöld hafa samþykkt heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna sem er að útrýma fátækt fyrir árið 2030. Vonandi næst þetta markmið, þó ekki væri nema að því marki að engin börn búi við fátækt. Samkvæmt Hagstofu Íslands bjuggu árið 2015 um 1,3 prósent landsmanna eða um 4.300 manneskjur við verulegan skort á þeim lífsgæðum sem þykja eðlileg í íslensku samfélagi, svo sem að geta staðið í skilum á greiðslum fyrir húsnæði og lánum, geta haldið húsnæði heitu, geta farið í a.m.k. vikulangt frí með fjölskyldunni árlega, haft efni á kjöti, fiski eða sambærilegri grænmetismáltið annan hvern dag, geta mætt óvæntum útgjöldum, hafa efni á síma, sjónvarpstæki, þvottavél eða bíl. Gögn Hagstofunnar sýna fram á að heilsufar, staða fólks á húsnæðismarkaði sem og heimilisgerð hafi töluvert forspárgildi um sára fátækt. Þannig leiðir bág heilsa og örorka til lágra ráðstöfunartekna sem setur fólki þröngar skorður á húsnæðismarkaði. Sama á við um einstæða foreldra og þá sem búa einir. Niðurstaða Hagstofunnar er líka skýr um það að sár fátækt er tíðari á meðal leigjenda en húsnæðiseigenda. Það liggur því í augum uppi að grípa þarf til almennra aðgerða á húsnæðismarkaði og að tryggja þarf aðgengi að góðri heilbrigðisþjónustu óháð efnahag. Hugarfar og þekking skiptir miklu máli þegar finna skal lausnir. Hugarfar sem mótast af því að sjá möguleikana í stað glataðra tækifæra, styrk hverrar manneskju í stað veikleika, að taka ábyrgð í stað þess að firra sig henni, að sjá hvert maður vill komast og finna svo leiðina þangað.Forgangsröðum fyrir börnin okkar Við þurfum skýra stefnu og sértækar aðgerðir í þágu fólksins sem býr við þannig aðstæður að það getur ekki óstutt tryggt börnum sínum þau lífsgæði sem þykja sjálfsögð á Íslandi. Við erum ríkt samfélag af efnislegum gæðum. Sértæku aðgerðirnar krefjast fjármagns og því verðum við að forgangsraða í þágu barnanna okkar allra. Þekking og skilningur hvers einstaklings á sjálfum sér, getu, hæfileikum, rétti og stöðu skiptir miklu máli. Með því að auka aðgengi þeirra sem búa við fátækt að þeim sem taka ákvarðanir er hægt að taka þau skref sem til þarf til að útrýma fátækt á forsendum þeirra sem við hana búa. Einnig skiptir miklu máli að úrræði velferðarþjónustunnar byggist á viðhorfum þar sem horft er til styrkleika, gæða og réttar í stað vanmáttar, skorts og ölmusu. Að styðja við og bæta stöðu fjölskyldna styrkir stöðu barna. Að rjúfa einangrun foreldra styrkir stöðu barna. Að styrkja menntun ungmenna er grundvallaratriði gagnvart því rjúfa vítahring fátæktar. Við verðum að tryggja að að öll börn njóti heilbrigðisþjónustu óháð efnahag eða öðrum aðstæðum. Efla þarf upplýsingagjöf um íslenska velferðarkerfið til fólks af erlendum uppruna. Við verðum að forgangsraða fjármunum í félagslega innviði, aðeins þannig náum við því markmiði að útrýma fátækt þannig að ekkert barn á Íslandi þurfi að búa við þær aðstæður.Höfundur er félagsráðgjafi og skipar fimmta sætið á lista Samfylkingar í Reykjavíkurkjördæmi suður.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar