Íslenska krónan er óútreiknanleg eins og glöggt hefur komið fram undanfarna daga. Örlitlar breytingar í utanríkisverslun og gjaldeyrisflæði geta haft ófyrirsjáanlegar afleiðingar á hag fyrirtækja og almennings.
Sterk króna ógnar nú afkomu fyrirtækja sem græddu vel á veikri krónu fyrir fáeinum misserum. Störf í nýsköpun og þekkingariðnaði, sem áttu að tryggja fjölbreytni atvinnulífsins, streyma úr landi á ný. Krónan er hemill á heilbrigð viðskipti.
Við almenningi blasir ólík mynd. Eftir hrunið var krónan lítils virði og kaupmáttur dvínaði. Nú er öldin önnur. Krónan hefur náð sömu hæðum og fyrir hrun og það er lítið mál að skjótast á fjarlæg heimshorn. Kaupmáttur hefur aukist mikið á Íslandi að undanförnu og verkefni næstu missera er að varðveita hann. Krónan leiðir til óstöðugleika, býr til sveiflur sem leiða til óábyrgra fjárfestingarákvarðana og óstöðugs kaupmáttar. Vextir eru og verða mun hærri á Íslandi en í viðmiðunarlöndum vegna óstöðugleika krónunnar. Þetta er ósanngjarnt og leiðir til óþarfa átaka í samfélaginu.
Viðreisn var stofnuð til þess að stuðla að sátt og stöðugleika. Slíkur stöðugleiki næst aldrei nema með stöðugum gjaldmiðli sem stendur undir nafni og býður upp á svipaða vexti og í nágrannalöndum. Viðreisn bendir á myntráð til þess að festa gengi krónunnar. Mörg Evrópuríki hafa nýtt slíka lausn í áratugi, flest sem áfanga í því að taka upp evru. Eftir hrun töldu sumir krónuvinir að það tæki Íslendinga áratugi að uppfylla skilyrðin fyrir upptöku evru. Eina skilyrðið sem við föllum á núna er of háir vextir.
En má fjármálaráðherra hafna krónunni? Fjármálaráðherrar í nítján Evrópulöndum hafa þegar hafnað sínum miðli fyrir evruna. Enn fleiri nýta sér evruna án beinnar aðildar eða tengja gjaldmiðil sinn beint við evru. Já, fjármálaráðherra ber skylda til að leggja til þann kost sem er farsælastur fyrir Íslendinga.
Nú er tíminn til þess að ýta gömlum kreddum til hliðar og þora að marka leið stöðugleika þar sem hagsmunir almennings og fyrirtækja fara saman. Viðreisn velur stöðugleikann, en til þess að öðlast hann þurfum við öll að vera óhrædd við breytingar eins fljótt og hægt er.
Höfundur er fjármálaráðherra

Má fjármálaráðherra hafna krónunni?
Skoðun

Ónýtt húsnæðiskerfi og heimilisleysi
Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar

Hvers vegna á að loka pósthúsinu í Mjódd?
Þórhildur Ólöf Helgadóttir skrifar

Að taka ekki næsta skref
Eyrún B. Valsdóttir skrifar

Gefum íslensku séns!
Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar

Látum þau bara borga brúsann
Þórarinn Eyfjörð skrifar

Misskilningur Sauðkrækings
Ole Anton Bieltvedt skrifar

Framtíðin er í okkar höndum!
Finnur Ricart Andrason skrifar

Af hverju ekki bara byggja Borgarlínu?
Elías B Elíasson skrifar

Söfn, ferðaþjónusta og takmörk samkeppnisrekstrar opinberra aðila
Jóhannes Þór Skúlason skrifar

Samvinna fyrir betra heilbrigðiskerfi
Ingibjörg Isaksen skrifar

Einkavæðing hrognkelsa/grásleppu
Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar

Hvað svo? Um leikskólamál í Reykjavík
Helgi Áss Grétarsson skrifar

Karlar sem afhjúpa konur
Hildur Lilliendahl Viggósdóttir,Sóley Tómasdóttir skrifar

Mikilvæg skref í lengri vegferð
Jódís Skúladóttir skrifar

Krón-ískir landráðamenn
Sveinn Waage skrifar