Þrándur í Götu háskólagenginna Hrönn Guðmundsdóttir og Hjördís Guðbrandsdóttir skrifar 23. febrúar 2016 11:30 „Mikilvægt er að viðkomandi sérfræðingur hafi víðtæka þekkingu og reynslu af opinberri stjórnsýslu og samstarfi þvert á ráðuneyti. Enn fremur er æskilegt að hann hafi sérþekkingu á þeim málaflokkum sem heyra undir skrifstofu félagsþjónustu. Þá er einnig gerð krafa um víðtæka þekkingu og reynslu af alþjóðlegum samskiptum, ekki síst norrænu samstarfi innan stjórnsýslunnar. Jafnframt er mikilvægt að viðkomandi hafi leiðtogahæfileika, færni og áhuga á sviði stjórnunar og stefnumótunar og geti starfað undir miklu álagi. Einnig þarf viðkomandi að búa yfir færni til að tjá sig í ræðu og riti á íslensku, ensku og einu öðru Norðurlandamáli, auk þess að sýna lipurð og hæfni í mannlegum samskiptum.“Svona hljóðar hluti úr auglýsingu Velferðarráðuneytisins vegna starfs sérfræðings á skrifstofu félagsþjónustu. Eina krafan um menntun sem sett er fram er krafa um háskólapróf eða sambærilega menntun á sviði félagsmála. Háskólamenntun virðist því ekki vera skilyrði. Hins vegar skiptir viðamikil og sérhæfð starfsreynsla höfuðmáli. Ofangreind auglýsing er aðeins eitt dæmi af fjölmörgum þar sem starfsreynsla er gerð að veigameira skilyrði en menntun.Hrönn Guðmundsdóttir LL.M.Í dag ríkir mikil samkeppni á vinnumarkaði meðal háskólamenntaðra og dæmi eru um að tugir manna sækist eftir sömu störfum. Þetta gerir háskólamenntuðum með litla eða enga starfsreynslu erfitt fyrir að hasla sér völl á vinnumarkaði að loknu námi. Verðmæt þekking sem til verður í háskólasamfélaginu skilar sér seint eða aldrei út í íslenskt atvinnulíf. Háskólamenntaðir taka í auknum mæli að sér störf sem ekki krefjast menntunar eða sérfræðiþekkingar eða flytja utan þar sem þeir geta gengið í störf við hæfi. Þannig tapast með tímanum dýrmæt þekking og verðmætt vinnuafl úr landi. Tímafrek og dýr menntun er því ekki aðgöngumiði að atvinnutækifærum og háskólapróf án starfsreynslu virðist vera gagnslaust í núverandi ástandi. Samkvæmt tölum frá Vinnumálastofnun eru 25% þeirra sem eru á atvinnuleysisskrá með háskólamenntun (í janúar 2016). Þær tölur hafa ekki að geyma upplýsingar um falið atvinnuleysi menntafólks sem sinnir störfum ótengt þeirri sérfræðiþekkingu sem það hefur aflað sér. Mikil og vaxandi þörf er á stefnumótun í atvinnumálum sem veitir háskólamenntuðum tækifæri til að öðlast starfsreynslu. Það má gera með því að tengja nemendur við atvinnulífið, til dæmis með starfsmenntun og námssamningum. Einnig þarf að gera ráðstafanir sem gera menntafólki auðveldara að afla sér starfsreynslu eftir að námi lýkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Sjá meira
„Mikilvægt er að viðkomandi sérfræðingur hafi víðtæka þekkingu og reynslu af opinberri stjórnsýslu og samstarfi þvert á ráðuneyti. Enn fremur er æskilegt að hann hafi sérþekkingu á þeim málaflokkum sem heyra undir skrifstofu félagsþjónustu. Þá er einnig gerð krafa um víðtæka þekkingu og reynslu af alþjóðlegum samskiptum, ekki síst norrænu samstarfi innan stjórnsýslunnar. Jafnframt er mikilvægt að viðkomandi hafi leiðtogahæfileika, færni og áhuga á sviði stjórnunar og stefnumótunar og geti starfað undir miklu álagi. Einnig þarf viðkomandi að búa yfir færni til að tjá sig í ræðu og riti á íslensku, ensku og einu öðru Norðurlandamáli, auk þess að sýna lipurð og hæfni í mannlegum samskiptum.“Svona hljóðar hluti úr auglýsingu Velferðarráðuneytisins vegna starfs sérfræðings á skrifstofu félagsþjónustu. Eina krafan um menntun sem sett er fram er krafa um háskólapróf eða sambærilega menntun á sviði félagsmála. Háskólamenntun virðist því ekki vera skilyrði. Hins vegar skiptir viðamikil og sérhæfð starfsreynsla höfuðmáli. Ofangreind auglýsing er aðeins eitt dæmi af fjölmörgum þar sem starfsreynsla er gerð að veigameira skilyrði en menntun.Hrönn Guðmundsdóttir LL.M.Í dag ríkir mikil samkeppni á vinnumarkaði meðal háskólamenntaðra og dæmi eru um að tugir manna sækist eftir sömu störfum. Þetta gerir háskólamenntuðum með litla eða enga starfsreynslu erfitt fyrir að hasla sér völl á vinnumarkaði að loknu námi. Verðmæt þekking sem til verður í háskólasamfélaginu skilar sér seint eða aldrei út í íslenskt atvinnulíf. Háskólamenntaðir taka í auknum mæli að sér störf sem ekki krefjast menntunar eða sérfræðiþekkingar eða flytja utan þar sem þeir geta gengið í störf við hæfi. Þannig tapast með tímanum dýrmæt þekking og verðmætt vinnuafl úr landi. Tímafrek og dýr menntun er því ekki aðgöngumiði að atvinnutækifærum og háskólapróf án starfsreynslu virðist vera gagnslaust í núverandi ástandi. Samkvæmt tölum frá Vinnumálastofnun eru 25% þeirra sem eru á atvinnuleysisskrá með háskólamenntun (í janúar 2016). Þær tölur hafa ekki að geyma upplýsingar um falið atvinnuleysi menntafólks sem sinnir störfum ótengt þeirri sérfræðiþekkingu sem það hefur aflað sér. Mikil og vaxandi þörf er á stefnumótun í atvinnumálum sem veitir háskólamenntuðum tækifæri til að öðlast starfsreynslu. Það má gera með því að tengja nemendur við atvinnulífið, til dæmis með starfsmenntun og námssamningum. Einnig þarf að gera ráðstafanir sem gera menntafólki auðveldara að afla sér starfsreynslu eftir að námi lýkur.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun