Menntakerfi á brauðfótum Sumarrós Sigurðardóttir skrifar 18. júní 2015 14:08 Undanfarin misseri hefur verið um fátt eins mikið rætt og styttingu framhaldsskólans og þá kerfisbreytingu sem á að ganga í garð á hausti komanda í flestum framhaldsskólum landsins. það er trú menntamálayfirvalda að þessar aðgerðir séu breyting til batnaðar og allt verði svo gott og blessað þegar breytingarnar hafa gengið í garð, stytting framhaldsskólans bjargi öllu svo ekki sé nú minnst á bévítans brottfallið! Á sama tíma fylgjast menn með fréttum úr ýmsum deildum Háskóla Íslands þar sem sífellt fleiri deildir halda inntökupróf. Hver skyldi nú vera ástæðan fyrir því að deildir HÍ, efsta skólastigsins, sjá sig tilknúnar til að halda þessi inntökupróf? Svarið er einfalt! Gagnrýni á íslenska menntakerfið er tabú. Menntakerfið í núverandi mynd er afrakstur duttlunga skammsýnna manna og þöggun einkennir það sem mýmargir telja stórt vandamál. Þögnin hefur nú loks verið rofin og menn eru farnir að tjá skoðanir sínar opinberlega. Þegar við byggjum okkur hús er nefnilega nauðsynlegt að huga að grunninum sem á að bera grunnstoðirnar uppi. Ofan á stoðveggina, þegar þeir hafa verið nægilega vel styrktir, kemur svo þakið. Þetta ætti að vera öllum ljóst. Börn í leikskóla vita þetta, þau syngja um þetta og er snemma gert ljóst að ekki dugar að byggja á sandi. Eitt af afrekum menntamálayfirvalda undangenginna ára hefur verið að leggja niður samræmd próf á efstu stigum grunnskólans. Mælikvarðanum sem var ætlað að mæla kunnáttu nemenda var með einu pennastriki kippt út og engin sameiginleg mælieining kom í staðinn. Aðgerðin einkenndist dálítið af,, Þetta reddast stílnum‘‘! Það sem nú er byggt á við inntöku nýnema í framhaldsskóla eru einungis svokallaðar skólaeinkunnir. Þessar skólaeinkunnir eru án nokkurs vafa gefnar af mestu alúð, ekki er annars að vænta af grunnskólakennurum. Það er hins vegar deginum ljósara , að enginn áþreifanlegur mælikvarði á milli skóla er til staðar þegar þessar einkunnir eru gefnar. Mögulega er útbúinn mælikvarði innan hvers skóla en ekki á milli skóla, þ.e. Það er ekki samræmi á milli þess t.a.m. hvað liggur að baki einkunninni 9 á milli skóla A og skóla B. Það hefði verið hægðarleikur hjá ráðuneyti menntamála að búa til þennan sameiginlega skala sem gæti mælt kunnáttu nemenda á mörkum grunnskólans og framhaldsskólans og hafa eftirlit með því að hann væri og yrði notaður. Sjálfstæði skóla er vissulega fagnaðarefni en það er óþarfi að hafa enga yfirumsjón með því verki sem er unnið í skólunum. Hér væri hugsanlegt að sjá fyrir sér teymi fræðslustjóra sveitarfélaga landsins sem funduðu sín á milli um þessi mál með nánari útlistun á innihaldi aðalnámsskrár grunnskólans að leiðarljósi og samræmdu þær kröfur sem ættu að liggja að baki einkunnum við útskrift úr grunnskóla. Æskilegt væri og að halda því starfi áfram með svipuðum hætti þegar upp í framhaldsskólann kæmi. Með þessu móti yrði vandi sá er skapast í færslunni á milli skólastiga, þegar grunnstoðirnar eru ekki nægilega vel styrktar, leystur og menn myndu ekki láta sér detta í hug að nefna inntökupróf nokkurs staðar í kerfinu! Hvert skólastig myndi skila sínu hlutverki! Ný frétt á Visir.is um inntöku nýnema í Verzlunarskóla Ísland þar sem um 60 nemendum með meðaleinkunnina 9 og yfir er neitað um skólavist hlýtur að fá kennara til að hrökkva í kút! Skólameistarinn spyr skiljanlega hvort verið sé að leggja réttan mælikvarða á hæfni nemenda við lok grunnskólans. Í frétt á Visir.is segir ennfremur: Einkunnir grunnskólanema hafa hækkað mjög mikið frá því að samræmd próf voru lögð niður árið 2008. Sem dæmi nefnir höfundur fréttarinnar að meðaleinkunn stærðfræðinema árið 2004 hafi verið 8,1 í skólaeinkunn en í fyrra hafi hún verið orðin 9,2. Þó bendi ekkert til þess að nýnemar við Verzlunarskólann séu betri námsmenn nú en fyrir tíu árum... „Fylgst hefur verið náið með námskröfum og námsgengi nemenda skólans og þar bendir fátt til þess að nemandi með 9,0 árið 2014 standi sig betur en nemandi með 8,0 árið 2004,“ segir í fréttinni. „Hin síðari ár höfum við of mörg sorgleg dæmi þess að nemandi með einkunn upp á 9,0 og 9,5 í stærðfræði og íslensku í skólaeinkunn úr grunnskóla nái jafnvel ekki lágmarksviðmiðum í hvorugri greininni á sínu fyrsta ári í Verzlunarskólanum.“ Þessi frétt segir allt sem segja þarf vegna þess að hún lýsir mjög vel þeim meginvanda sem hrjáir íslenska menntakerfið sem höktir á brauðfótum í augnablikinu og hefur gert um allnokkra hríð. Í sjónvarpsfréttum á RUV frá 17 júní sl. er viðtal við formann skólamálanefndar, Guðbjörgu Ragnarsdóttur, sem segir að ekki standi til að breyta þessu og taka upp samræmd próf aftur þrátt fyrir gagnrýni á núverandi kerfi . Þar talar hún líka um nauðsyn þess að menn tali saman. Það er hins vegar ekki seinna vænna en að koma sér saman um hverjir eigi að tala saman, á hvaða forsendum , viðurkenna vandann og þora að taka á honum! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir Skoðun 37 milljarðar gefins á silfurfati Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Aukum faglegan stuðning í skólum borgarinnar Þorleifur Örn Gunnarsson Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Næturstrætó um helgar í og úr Hafnarfirði Katrín Ósk Ásgeirsdóttir Skoðun Halldór 09.08.2025 Halldór Er nóg að starfsfólkið sé gott? Sigrún Huld Þorgrímsdóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Undanfarin misseri hefur verið um fátt eins mikið rætt og styttingu framhaldsskólans og þá kerfisbreytingu sem á að ganga í garð á hausti komanda í flestum framhaldsskólum landsins. það er trú menntamálayfirvalda að þessar aðgerðir séu breyting til batnaðar og allt verði svo gott og blessað þegar breytingarnar hafa gengið í garð, stytting framhaldsskólans bjargi öllu svo ekki sé nú minnst á bévítans brottfallið! Á sama tíma fylgjast menn með fréttum úr ýmsum deildum Háskóla Íslands þar sem sífellt fleiri deildir halda inntökupróf. Hver skyldi nú vera ástæðan fyrir því að deildir HÍ, efsta skólastigsins, sjá sig tilknúnar til að halda þessi inntökupróf? Svarið er einfalt! Gagnrýni á íslenska menntakerfið er tabú. Menntakerfið í núverandi mynd er afrakstur duttlunga skammsýnna manna og þöggun einkennir það sem mýmargir telja stórt vandamál. Þögnin hefur nú loks verið rofin og menn eru farnir að tjá skoðanir sínar opinberlega. Þegar við byggjum okkur hús er nefnilega nauðsynlegt að huga að grunninum sem á að bera grunnstoðirnar uppi. Ofan á stoðveggina, þegar þeir hafa verið nægilega vel styrktir, kemur svo þakið. Þetta ætti að vera öllum ljóst. Börn í leikskóla vita þetta, þau syngja um þetta og er snemma gert ljóst að ekki dugar að byggja á sandi. Eitt af afrekum menntamálayfirvalda undangenginna ára hefur verið að leggja niður samræmd próf á efstu stigum grunnskólans. Mælikvarðanum sem var ætlað að mæla kunnáttu nemenda var með einu pennastriki kippt út og engin sameiginleg mælieining kom í staðinn. Aðgerðin einkenndist dálítið af,, Þetta reddast stílnum‘‘! Það sem nú er byggt á við inntöku nýnema í framhaldsskóla eru einungis svokallaðar skólaeinkunnir. Þessar skólaeinkunnir eru án nokkurs vafa gefnar af mestu alúð, ekki er annars að vænta af grunnskólakennurum. Það er hins vegar deginum ljósara , að enginn áþreifanlegur mælikvarði á milli skóla er til staðar þegar þessar einkunnir eru gefnar. Mögulega er útbúinn mælikvarði innan hvers skóla en ekki á milli skóla, þ.e. Það er ekki samræmi á milli þess t.a.m. hvað liggur að baki einkunninni 9 á milli skóla A og skóla B. Það hefði verið hægðarleikur hjá ráðuneyti menntamála að búa til þennan sameiginlega skala sem gæti mælt kunnáttu nemenda á mörkum grunnskólans og framhaldsskólans og hafa eftirlit með því að hann væri og yrði notaður. Sjálfstæði skóla er vissulega fagnaðarefni en það er óþarfi að hafa enga yfirumsjón með því verki sem er unnið í skólunum. Hér væri hugsanlegt að sjá fyrir sér teymi fræðslustjóra sveitarfélaga landsins sem funduðu sín á milli um þessi mál með nánari útlistun á innihaldi aðalnámsskrár grunnskólans að leiðarljósi og samræmdu þær kröfur sem ættu að liggja að baki einkunnum við útskrift úr grunnskóla. Æskilegt væri og að halda því starfi áfram með svipuðum hætti þegar upp í framhaldsskólann kæmi. Með þessu móti yrði vandi sá er skapast í færslunni á milli skólastiga, þegar grunnstoðirnar eru ekki nægilega vel styrktar, leystur og menn myndu ekki láta sér detta í hug að nefna inntökupróf nokkurs staðar í kerfinu! Hvert skólastig myndi skila sínu hlutverki! Ný frétt á Visir.is um inntöku nýnema í Verzlunarskóla Ísland þar sem um 60 nemendum með meðaleinkunnina 9 og yfir er neitað um skólavist hlýtur að fá kennara til að hrökkva í kút! Skólameistarinn spyr skiljanlega hvort verið sé að leggja réttan mælikvarða á hæfni nemenda við lok grunnskólans. Í frétt á Visir.is segir ennfremur: Einkunnir grunnskólanema hafa hækkað mjög mikið frá því að samræmd próf voru lögð niður árið 2008. Sem dæmi nefnir höfundur fréttarinnar að meðaleinkunn stærðfræðinema árið 2004 hafi verið 8,1 í skólaeinkunn en í fyrra hafi hún verið orðin 9,2. Þó bendi ekkert til þess að nýnemar við Verzlunarskólann séu betri námsmenn nú en fyrir tíu árum... „Fylgst hefur verið náið með námskröfum og námsgengi nemenda skólans og þar bendir fátt til þess að nemandi með 9,0 árið 2014 standi sig betur en nemandi með 8,0 árið 2004,“ segir í fréttinni. „Hin síðari ár höfum við of mörg sorgleg dæmi þess að nemandi með einkunn upp á 9,0 og 9,5 í stærðfræði og íslensku í skólaeinkunn úr grunnskóla nái jafnvel ekki lágmarksviðmiðum í hvorugri greininni á sínu fyrsta ári í Verzlunarskólanum.“ Þessi frétt segir allt sem segja þarf vegna þess að hún lýsir mjög vel þeim meginvanda sem hrjáir íslenska menntakerfið sem höktir á brauðfótum í augnablikinu og hefur gert um allnokkra hríð. Í sjónvarpsfréttum á RUV frá 17 júní sl. er viðtal við formann skólamálanefndar, Guðbjörgu Ragnarsdóttur, sem segir að ekki standi til að breyta þessu og taka upp samræmd próf aftur þrátt fyrir gagnrýni á núverandi kerfi . Þar talar hún líka um nauðsyn þess að menn tali saman. Það er hins vegar ekki seinna vænna en að koma sér saman um hverjir eigi að tala saman, á hvaða forsendum , viðurkenna vandann og þora að taka á honum!
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar