Viðbrennd og ólystug terta Sjálfstæðisflokksins Þórir Stephensen skrifar 16. október 2014 07:00 Sjálfstæðisflokkurinn bar í áratugi höfuð og herðar yfir aðra íslenska stjórnmálaflokka með víðsýnni og frjálshuga stefnuskrá, sem borin var fram af sannfæringu. Og fylgið brást ekki. Flokkurinn hafði forystu í flestum málum, sem vörðuðu þjóðarheill. Við myndun núverandi ríkisstjórnar vakti það mikla furðu, að Sjálfstæðismenn skyldu samþykkja að fela Framsókn ábyrgð á bæði forsætis- og utanríkisráðuneytinu. Hið síðarnefnda hefur lengi haft allan svip af hugsunarhætti þeirra. Þar er Sjálfstæðisflokkurinn nú fyrirferðarlítill áhorfandi og umhverfið breytt. Í stíl við þetta hafa forystumenn flokksins ekki treyst sér til að standa við mikilvægt loforð, gefið rétt fyrir síðustu alþingiskosningar. Í Fréttablaðinu, 3. október sl. er sagt frá fundi Hönnu Birnu Kristjánsdóttur með eldri Sjálfstæðismönnum. Þar taldi hún „rétt að draga til baka aðildarumsókn að Evrópusambandinu“ eins og utanríkisráðherra hefur lagt til. Þetta kom svo sem ekki á óvart. Þetta er bara staðfesting þess, að flokkinn hennar skortir í dag það sem ég lýsi hér í fyrstu málsgreininni. Þess vegna hefur flokksforystan látið sér það sæma að læðast ófyrirséð í bakpokann, sem kjósendur fengu með sér út í nýtt kjörtímabil og skipt þar um einn af þýðingarmestu nestispökkunum, sem áttu að viðhalda hinu pólitíska þreki næstu árin. Hvað var í pakkanum? Þar var afstaðan til samningaumræðna við ESB. Við getum líkt henni við lagskipta tertu. Neðsta lagið, grunnurinn, hlýtur að vera orð formannsins Bjarna Benediktssonar: „Við höfum haft það sem hluta af okkar stefnuskrá að opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu til að útkljá þetta mál, og við munum standa við það.“ Í öðru laginu getum við lesið allt önnur orð Hönnu Birnu: „Að sjálfsögðu mun Sjálfstæðisflokkurinn standa við það, að þjóðin fær að ákveða, hvort það verði gengið lengra í þessu máli.“ Ragnheiður Elín Árnadóttir á þriðja lagið: „Eina leiðin til að komast að niðurstöðu er að spyrja þjóðina um það, hvert skuli halda núna.“ Illugi Gunnarsson kemur næstur „ …síðan verði þjóðaratkvæðagreiðsla og þjóðin fái að segja sinn hug. Þá eru allir menn og allir flokkar bundnir af þeirri niðurstöðu.“Misheppnaður glassúr Þarna eru fjögur býsna samstæð lög, sem lofuðu góðu á sinni tíð og menn gleyptu við sem nesti út í nýtt kjörtímabil. En nú hefur flokkurinn, að óvörum, skipt algjörlega um innihald pakkans. Þar er þó enn terta, en allmikið breytt, virðist hafa verið bökuð í allt of heitum ofni stjórnarráðsins. Bjarni Benediktsson hefur, þvert ofan í mikilvægt loforð komið með gagnstæða fullyrðingu: „Það er hvorki stefna Sjálfstæðisflokksins né Framsóknarflokksins að slík atkvæðagreiðsla fari fram.“ Ummæli Hönnu Birnu koma svo eins og misheppnaður „glassúr“ ofan á þetta. Sagan er í raun ótrúleg og að dómi margra ekki geðslegt eða hollt nesti fyrir flokksmenn, sem hafa verið aldir upp við kjörorðið: „Gjör rétt, þol eigi órétt.“ Þorsteinn Pálsson, fv. formaður Sjálfstæðisflokksins, og einn virtasti stjórnmálaskýrandi landsins, sagði enda þegar þetta kom í ljós: „Menn kusu flokkinn út á þetta. Nú hefur formaðurinn ákveðið að svíkja þetta. Þetta er eitt stærsta kosningaloforð, sem gefið hefur verið í íslenskum stjórnmálum, og þetta eru ein stærstu svik sem gerst hafa í íslenskum stjórnmálum.“ Bjarni hefur borið því við, að það hefðu verið „enn meiri svik“ að fara ekki eftir samþykktum flokksins, Með þeim orðum viðurkennir hann svik sín. Ég kann ekki að leggja mat á svik. Sá sem þau framkvæmir hlýtur alltaf að bera það nafn, sem þeim fylgir. Til þess að reyna að breyta afstöðu stjórnvalda og þá einkum Sjálfstæðisflokksins til samninga um Evrópuaðild voru mikil fundahöld á Austurvelli sl. vor og síðan afhentar undirskriftir 53.555 kjósenda, sem vildu efna til þjóðaratkvæðagreiðslu og töldu málið brýnna en svo, að einstakir stjórnmálaflokkar eða ríkisstjórnir eigi að ráða því. Þess vegna þurfi þjóðarvilji að koma fram. Þetta var hins vegar eins og að skvetta vatni á gæs. Orð Hönnu Birnu sýna, að ráðamenn Sjálfstæðisflokksins eru sem í herkví. A.m.k. er tertan þannig gerð, að hún hlýtur að fara illa í maga þeirra sem aldir eru upp við að orð skuli standa. Enn alvarlegra er þó, að tillaga Gunnars Braga er á þingmálaskrá hans og ekki þarf að draga í efa, að þrýst verður á, að hún komi fram sem fyrst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Sjá meira
Sjálfstæðisflokkurinn bar í áratugi höfuð og herðar yfir aðra íslenska stjórnmálaflokka með víðsýnni og frjálshuga stefnuskrá, sem borin var fram af sannfæringu. Og fylgið brást ekki. Flokkurinn hafði forystu í flestum málum, sem vörðuðu þjóðarheill. Við myndun núverandi ríkisstjórnar vakti það mikla furðu, að Sjálfstæðismenn skyldu samþykkja að fela Framsókn ábyrgð á bæði forsætis- og utanríkisráðuneytinu. Hið síðarnefnda hefur lengi haft allan svip af hugsunarhætti þeirra. Þar er Sjálfstæðisflokkurinn nú fyrirferðarlítill áhorfandi og umhverfið breytt. Í stíl við þetta hafa forystumenn flokksins ekki treyst sér til að standa við mikilvægt loforð, gefið rétt fyrir síðustu alþingiskosningar. Í Fréttablaðinu, 3. október sl. er sagt frá fundi Hönnu Birnu Kristjánsdóttur með eldri Sjálfstæðismönnum. Þar taldi hún „rétt að draga til baka aðildarumsókn að Evrópusambandinu“ eins og utanríkisráðherra hefur lagt til. Þetta kom svo sem ekki á óvart. Þetta er bara staðfesting þess, að flokkinn hennar skortir í dag það sem ég lýsi hér í fyrstu málsgreininni. Þess vegna hefur flokksforystan látið sér það sæma að læðast ófyrirséð í bakpokann, sem kjósendur fengu með sér út í nýtt kjörtímabil og skipt þar um einn af þýðingarmestu nestispökkunum, sem áttu að viðhalda hinu pólitíska þreki næstu árin. Hvað var í pakkanum? Þar var afstaðan til samningaumræðna við ESB. Við getum líkt henni við lagskipta tertu. Neðsta lagið, grunnurinn, hlýtur að vera orð formannsins Bjarna Benediktssonar: „Við höfum haft það sem hluta af okkar stefnuskrá að opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu til að útkljá þetta mál, og við munum standa við það.“ Í öðru laginu getum við lesið allt önnur orð Hönnu Birnu: „Að sjálfsögðu mun Sjálfstæðisflokkurinn standa við það, að þjóðin fær að ákveða, hvort það verði gengið lengra í þessu máli.“ Ragnheiður Elín Árnadóttir á þriðja lagið: „Eina leiðin til að komast að niðurstöðu er að spyrja þjóðina um það, hvert skuli halda núna.“ Illugi Gunnarsson kemur næstur „ …síðan verði þjóðaratkvæðagreiðsla og þjóðin fái að segja sinn hug. Þá eru allir menn og allir flokkar bundnir af þeirri niðurstöðu.“Misheppnaður glassúr Þarna eru fjögur býsna samstæð lög, sem lofuðu góðu á sinni tíð og menn gleyptu við sem nesti út í nýtt kjörtímabil. En nú hefur flokkurinn, að óvörum, skipt algjörlega um innihald pakkans. Þar er þó enn terta, en allmikið breytt, virðist hafa verið bökuð í allt of heitum ofni stjórnarráðsins. Bjarni Benediktsson hefur, þvert ofan í mikilvægt loforð komið með gagnstæða fullyrðingu: „Það er hvorki stefna Sjálfstæðisflokksins né Framsóknarflokksins að slík atkvæðagreiðsla fari fram.“ Ummæli Hönnu Birnu koma svo eins og misheppnaður „glassúr“ ofan á þetta. Sagan er í raun ótrúleg og að dómi margra ekki geðslegt eða hollt nesti fyrir flokksmenn, sem hafa verið aldir upp við kjörorðið: „Gjör rétt, þol eigi órétt.“ Þorsteinn Pálsson, fv. formaður Sjálfstæðisflokksins, og einn virtasti stjórnmálaskýrandi landsins, sagði enda þegar þetta kom í ljós: „Menn kusu flokkinn út á þetta. Nú hefur formaðurinn ákveðið að svíkja þetta. Þetta er eitt stærsta kosningaloforð, sem gefið hefur verið í íslenskum stjórnmálum, og þetta eru ein stærstu svik sem gerst hafa í íslenskum stjórnmálum.“ Bjarni hefur borið því við, að það hefðu verið „enn meiri svik“ að fara ekki eftir samþykktum flokksins, Með þeim orðum viðurkennir hann svik sín. Ég kann ekki að leggja mat á svik. Sá sem þau framkvæmir hlýtur alltaf að bera það nafn, sem þeim fylgir. Til þess að reyna að breyta afstöðu stjórnvalda og þá einkum Sjálfstæðisflokksins til samninga um Evrópuaðild voru mikil fundahöld á Austurvelli sl. vor og síðan afhentar undirskriftir 53.555 kjósenda, sem vildu efna til þjóðaratkvæðagreiðslu og töldu málið brýnna en svo, að einstakir stjórnmálaflokkar eða ríkisstjórnir eigi að ráða því. Þess vegna þurfi þjóðarvilji að koma fram. Þetta var hins vegar eins og að skvetta vatni á gæs. Orð Hönnu Birnu sýna, að ráðamenn Sjálfstæðisflokksins eru sem í herkví. A.m.k. er tertan þannig gerð, að hún hlýtur að fara illa í maga þeirra sem aldir eru upp við að orð skuli standa. Enn alvarlegra er þó, að tillaga Gunnars Braga er á þingmálaskrá hans og ekki þarf að draga í efa, að þrýst verður á, að hún komi fram sem fyrst.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar