Við mótmælum fréttaflutningi fjölmiðla af Úkraínu Hópur sem berst fyrir vandaðri fréttaflutningi skrifar 1. október 2014 07:00 Um það verður ekki deilt að fjórir ráðherrar í nýrri stjórn Úkraínu eftir stjórnarbyltinguna þar í landi komu úr þjóðernisöfgaflokknum Svoboda (m.a. varnarmálaráðherrann). Við getum rétt ímyndað okkur áfellisdóminn yfir segjum t.d. Sjálfstæðisflokknum ef hann tæki inn í stjórn sína einn þingmann úr þjóðernisöfgaflokki til að ná meirihluta á þingi. Að segja að fasistar hafi komist til valda í Úkraínu var því ekki úr lausu lofti gripið. Um það verður heldur ekki deilt að Janokovich fráfarandi lýðræðislega kjörinn forseti Úkraínu þurfti að ganga að harkalegum niðurskurðaráformum til að landa samningi við ESB, hann fékk betra tilboð frá Rússum sem varð til þess að hann undirritaði ekki samstarfssamning við Evrópusambandið. Um það er hins vegar deilt hvort Bandaríkin og Evrópusambandið hafi haft puttana í stjórnarbyltingunni í Úkraínu. Samt eru fyrir þessu sterkar sannanir; m.a. frægt „Fuck the EU!“ lekasímtal aðstoðarutanríkisráðherra Bandaríkjanna í málefnum Evrópu, Victoriu Nuland, og sendiherra Bandaríkjanna í Úkraínu, Geoffrey Pyatt, þar sem þau ræddu hvernig best væri að skipa nýja stjórn í Úkraínu. Sömuleiðis ummæli Victoriu Nuland um að Bandaríkjastjórn hafi kostað meira en 5 milljörðum bandaríkjadollara til að Úkraína „næði markmiðum sínum“, o.fl. Umfjöllun fjölmiðla um Úkraínu hefur verið ótrúlega einhliða. Það er góða liðið, Úkraínustjórn og bandamenn þeirra í vestrinu og síðan vonda liðið, aðskilnaðarsinnar í austurhluta Úkraínu og bandamenn þeirra Rússar. Nánast eins og í bíómynd. Þegar fjöldamorð voru framin í Odessa í maí þar sem nálægt fimmtíu manns úr „vonda liðinu“ (samt saklausir borgarar) voru brenndir inni fjölluðu fjölmiðlar um það í kannski einni eða tveimur setningum. Ekki fáum við fréttir af því að saklausir borgarar og heimili þeirra eru skotmörk í borgarastríðinu í Úkraínu. (Að vísu er búið að semja um vopnahlé nú þegar þetta er skrifað). Ekki fáum við fréttir af því að yfir 800 þúsund manns hafa flúið yfir landamærin til Rússlands. Ekki er okkur sagt að borgarastríðið er í raun að undirlagi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sem setti það sem skilyrði fyrir lánveitingum að uppreisnin í austurhluta landsins yrði kveðin niður. Og ekki er okkur heldur sagt frá mótmælum fólks víða um heim vegna afskipta NATO af málefnum Úkraínu.Fjölmiðlar vandi sig Þegar malasíska farþegaflugvélin fórst var sökinni samstundis skellt á aðskilnaðarsinna og Rússa (sem áttu að hafa útvegað þeim vopnið sem grandaði vélinni). Sönnunargögnin voru öll sótt á samfélagsmiðla, m.a. youtubemyndband sem átti að sýna aðskilnaðarsinna lýsa yfir ábyrgð á verknaðinum. Það reyndist hins vegar létt verk að sýna fram á það að myndbandið var falsað. Rússar létu af hendi gervihnattamyndir, sem sýndu hreyfingu á BUK-eldflaugaskotpöllum úkraínska stjórnarhersins nærri yfirráðasvæði aðskilnaðarsinna, skömmu áður en flugvélin fórst. Ekki fengum við að sjá gervihnattamyndir bandarískra stjórnvalda þrátt fyrir að bandarískur gervihnöttur hafi verið yfir svæðinu. Þegar fleiri sönnunargögn tóku að tínast inn, sem bentu frekar til sektar úkraínska stjórnarhersins og of langt mál er að telja upp, hvarf malasíska flugvélin með öllu úr vestrænum meginstraumsfjölmiðlum. Síðar áttum við svo eftir að fá fréttir af því að herflutningalest Rússa hefði farið yfir landamæri Úkraínu og henni hefði að mestu verið eytt af úkraínska stjórnarhernum. Þegar hvorugt af þessu reyndist síðan rétt hvarf fréttin úr fjölmiðlum. Engin leiðrétting. Almenningur ekki beðinn afsökunar á því að fréttin var röng. Næsti liður í ófrægingarherferðinni var síðan mannúðarhjálp Rússa til nauðstaddra sem átti að innihalda vopn. Og það nýjasta er síðan að þúsund manna herlið Rússa átti að vera komið inn í Úkraínu. Ef Rússar ætluðu sér að leggja undir sig austurhluta Úkraínu þá myndu þeir senda þangað 100 þúsund manna herlið, ekki þúsund manns. Án efa fara einhverjir Rússar yfir landamærin til að berjast við hlið rússneskumælandi Úkraínumanna rétt eins og nýnasistar frá vesturhluta Evrópu hafa gengið í raðir „góða liðsins“. Við biðjum fjölmiðla um að vanda sig og taka ekki öllu sem kemur frá Barack Obama eða Anders Fogh Rasmussen eða bandarískum fjölmiðlum sem óhrekjanlegum staðreyndum. Nógu oft er búið að sýna fram á það að menn hafi farið með rangt mál. Með þessu áframhaldi (já, fjölmiðlar leika þar stórt hlutverk) siglum við hraðbyri inn í þriðju heimsstyrjöldina.Hópur sem berst fyrir vandaðri og gagnrýnni fréttaflutningi fjölmiðla. Ari Tryggvason Ármann Birgisson Berta Finnbogadóttir Björgvin R. Leifsson Daníel Þór Þorgrímsson Friðrik Atlason Hildur Jónsdóttir Hrefna Björg Ragnarsdóttir Ingibjörg Gunnlaugsdóttir Jónína Berg Níels Sigurðsson Lárus Sigurðsson Olga Lúsía Pálsdóttir Ólafur Þorkell Georgsson Ragnar K. Gestsson Ragnar Unnarsson Rúnar Sveinbjörnsson Sölvi Jónsson Valdimar Ágúst Eggertsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Að sameina frekar en sundra Fríða Björk Ingvarsdóttir Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Halla Hrund - ein af okkur Hjálmar Gíslason Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Skoðun Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg skrifar Skoðun Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Tímabær orð Unnar Arndísardóttur um afstæði barneigna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í hjarta sínu græn, en varla í reynd Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Halla Hrund - ein af okkur Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Að sameina frekar en sundra Fríða Björk Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Sjá meira
Um það verður ekki deilt að fjórir ráðherrar í nýrri stjórn Úkraínu eftir stjórnarbyltinguna þar í landi komu úr þjóðernisöfgaflokknum Svoboda (m.a. varnarmálaráðherrann). Við getum rétt ímyndað okkur áfellisdóminn yfir segjum t.d. Sjálfstæðisflokknum ef hann tæki inn í stjórn sína einn þingmann úr þjóðernisöfgaflokki til að ná meirihluta á þingi. Að segja að fasistar hafi komist til valda í Úkraínu var því ekki úr lausu lofti gripið. Um það verður heldur ekki deilt að Janokovich fráfarandi lýðræðislega kjörinn forseti Úkraínu þurfti að ganga að harkalegum niðurskurðaráformum til að landa samningi við ESB, hann fékk betra tilboð frá Rússum sem varð til þess að hann undirritaði ekki samstarfssamning við Evrópusambandið. Um það er hins vegar deilt hvort Bandaríkin og Evrópusambandið hafi haft puttana í stjórnarbyltingunni í Úkraínu. Samt eru fyrir þessu sterkar sannanir; m.a. frægt „Fuck the EU!“ lekasímtal aðstoðarutanríkisráðherra Bandaríkjanna í málefnum Evrópu, Victoriu Nuland, og sendiherra Bandaríkjanna í Úkraínu, Geoffrey Pyatt, þar sem þau ræddu hvernig best væri að skipa nýja stjórn í Úkraínu. Sömuleiðis ummæli Victoriu Nuland um að Bandaríkjastjórn hafi kostað meira en 5 milljörðum bandaríkjadollara til að Úkraína „næði markmiðum sínum“, o.fl. Umfjöllun fjölmiðla um Úkraínu hefur verið ótrúlega einhliða. Það er góða liðið, Úkraínustjórn og bandamenn þeirra í vestrinu og síðan vonda liðið, aðskilnaðarsinnar í austurhluta Úkraínu og bandamenn þeirra Rússar. Nánast eins og í bíómynd. Þegar fjöldamorð voru framin í Odessa í maí þar sem nálægt fimmtíu manns úr „vonda liðinu“ (samt saklausir borgarar) voru brenndir inni fjölluðu fjölmiðlar um það í kannski einni eða tveimur setningum. Ekki fáum við fréttir af því að saklausir borgarar og heimili þeirra eru skotmörk í borgarastríðinu í Úkraínu. (Að vísu er búið að semja um vopnahlé nú þegar þetta er skrifað). Ekki fáum við fréttir af því að yfir 800 þúsund manns hafa flúið yfir landamærin til Rússlands. Ekki er okkur sagt að borgarastríðið er í raun að undirlagi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sem setti það sem skilyrði fyrir lánveitingum að uppreisnin í austurhluta landsins yrði kveðin niður. Og ekki er okkur heldur sagt frá mótmælum fólks víða um heim vegna afskipta NATO af málefnum Úkraínu.Fjölmiðlar vandi sig Þegar malasíska farþegaflugvélin fórst var sökinni samstundis skellt á aðskilnaðarsinna og Rússa (sem áttu að hafa útvegað þeim vopnið sem grandaði vélinni). Sönnunargögnin voru öll sótt á samfélagsmiðla, m.a. youtubemyndband sem átti að sýna aðskilnaðarsinna lýsa yfir ábyrgð á verknaðinum. Það reyndist hins vegar létt verk að sýna fram á það að myndbandið var falsað. Rússar létu af hendi gervihnattamyndir, sem sýndu hreyfingu á BUK-eldflaugaskotpöllum úkraínska stjórnarhersins nærri yfirráðasvæði aðskilnaðarsinna, skömmu áður en flugvélin fórst. Ekki fengum við að sjá gervihnattamyndir bandarískra stjórnvalda þrátt fyrir að bandarískur gervihnöttur hafi verið yfir svæðinu. Þegar fleiri sönnunargögn tóku að tínast inn, sem bentu frekar til sektar úkraínska stjórnarhersins og of langt mál er að telja upp, hvarf malasíska flugvélin með öllu úr vestrænum meginstraumsfjölmiðlum. Síðar áttum við svo eftir að fá fréttir af því að herflutningalest Rússa hefði farið yfir landamæri Úkraínu og henni hefði að mestu verið eytt af úkraínska stjórnarhernum. Þegar hvorugt af þessu reyndist síðan rétt hvarf fréttin úr fjölmiðlum. Engin leiðrétting. Almenningur ekki beðinn afsökunar á því að fréttin var röng. Næsti liður í ófrægingarherferðinni var síðan mannúðarhjálp Rússa til nauðstaddra sem átti að innihalda vopn. Og það nýjasta er síðan að þúsund manna herlið Rússa átti að vera komið inn í Úkraínu. Ef Rússar ætluðu sér að leggja undir sig austurhluta Úkraínu þá myndu þeir senda þangað 100 þúsund manna herlið, ekki þúsund manns. Án efa fara einhverjir Rússar yfir landamærin til að berjast við hlið rússneskumælandi Úkraínumanna rétt eins og nýnasistar frá vesturhluta Evrópu hafa gengið í raðir „góða liðsins“. Við biðjum fjölmiðla um að vanda sig og taka ekki öllu sem kemur frá Barack Obama eða Anders Fogh Rasmussen eða bandarískum fjölmiðlum sem óhrekjanlegum staðreyndum. Nógu oft er búið að sýna fram á það að menn hafi farið með rangt mál. Með þessu áframhaldi (já, fjölmiðlar leika þar stórt hlutverk) siglum við hraðbyri inn í þriðju heimsstyrjöldina.Hópur sem berst fyrir vandaðri og gagnrýnni fréttaflutningi fjölmiðla. Ari Tryggvason Ármann Birgisson Berta Finnbogadóttir Björgvin R. Leifsson Daníel Þór Þorgrímsson Friðrik Atlason Hildur Jónsdóttir Hrefna Björg Ragnarsdóttir Ingibjörg Gunnlaugsdóttir Jónína Berg Níels Sigurðsson Lárus Sigurðsson Olga Lúsía Pálsdóttir Ólafur Þorkell Georgsson Ragnar K. Gestsson Ragnar Unnarsson Rúnar Sveinbjörnsson Sölvi Jónsson Valdimar Ágúst Eggertsson
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun