Hlustið kæru vinir Sigurveig Stefánsdóttir skrifar 25. október 2014 07:00 17 ár, frá því að ég byrjaði að læra læknisfræði og þar til ég verð sérfræðingur eftir nokkra daga. Það sem hefur haldið mér við efnið á þessari langferð, er hugsjónin að láta gott af mér leiða. Tólf og hálft ár sem námið hefði getað tekið, tognaði í annan endann vegna barneigna. Öll sú lífsreynsla sem manni hlotnast á þessum tíma, með góðu námi á erlendri grundu, gerir mann þó að fróðum og vonandi góðum lækni. Ég var líka forsjál þegar ég lagði af stað og vissi þannig að ég gæti séð fjölskyldu minni farborða. Þegar margir mínir vinir luku grunnnámi um aldamót fékk læknir útborgaðar 180 þúsund kr. fyrir dagvinnu. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu var 130 þús. Háskólamenntaður maki var á þeim tíma með laun á pari við lækni og greiddi það sem upp á vantaði. Um síðustu mánaðamót fékk ég 304 þúsund í útborguð laun. Sem sérfræðingur mun ég fá um 350 þúsund. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu er að lágmarki tæp 400 þúsund. Makinn þarf að greiða það sem upp á vantar fyrir framfærslu, allan húsnæðiskostnað (sem hefur þrefaldast) og erlendu námslánin sem tvöfölduðust við hrun. Þá segir einhver eflaust að læknar geti þó unnið aukavinnu. En hverja einustu mínútu sem ég ver í aukavinnu er ég ekki að sinna fjölskyldu, áhugamálum, gæludýrum eða vinum. Allir þeir yfirvinnutímar, sem ég hef þurft að vinna síðustu ár, eru tímar sem ég ætti ekki að þurfa að vinna, hvað þá að þeir dugi ekki til. Aðrir fara út á land, þar sem er mannekla, vinna á 24 tíma vöktum með fimm þúsund krónur á tímann, vakandi um nætur og vinna dagvinnu næsta dag. Það eru hæstu tímalaun sem ég get komist upp í á starfsævinni! Þessir vinnutímar eru þó á launaseðli. Það gera hins vegar ekki óteljandi tímar sem maður ver í endurmenntun, í að leita lausna fyrir skjólstæðinga, í að undirbúa kennslu.Álagið engu líkt Vinnuálagið er engu líkt og við sinnum starfi margra í einu. Bráðamóttökur sinna heilsugæslumálum, heilsugæslurnar standa án lækna. Við ausum úr hriplekum bát hvert sem litið er. Hugsjónin hefur ekkert dofnað, ég hjálpa og það tekst býsna vel. Hvergi fær maður örugglega eins mikið af klappi á bakið, eins mikið af einlægum þökkum og jafnvel faðmlögum frá skjólstæðingum sem hafa mætt skilningi og hafa fengið lausn sinna mála á faglegan hátt. En klapp á bakið borgar ekki reikningana. Þakklæti mætir ekki á söngstund í leikskólanum þegar maður kemst ekki frá á síðustu stundu vegna manneklu og faðmlögin koma ekki í stað þess að maður sinni æfingaakstri táningsins að kvöldi eða komist jafnvel í saumaklúbb. Góðir læknar ganga inn í störf hvar sem er. Hví ætti ég að bjóða mér og fjölskyldunni laun sem duga ekki fyrir nauðsynjum eða vinnutíma sem þekkist hvergi, þegar annað stendur til boða? Hví ætti ég að vinna í kerfi sem sér ekki vandann? Ég er ekki að biðja um mikið. Bara viðunandi vinnuumhverfi og fjárhagslegt öryggi og þannig möguleika að sinna ekki bara skjólstæðingum mínum vel, heldur eiga eitthvað eftir til að gefa þegar heim er komið. Hlustið á kröfur lækna. Þeir vilja nefnilega vel.Höfundur er almennur læknir starfandi á Landspítala og Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Lýkur sérfræðinámi sem heimilislæknir í lok árs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
17 ár, frá því að ég byrjaði að læra læknisfræði og þar til ég verð sérfræðingur eftir nokkra daga. Það sem hefur haldið mér við efnið á þessari langferð, er hugsjónin að láta gott af mér leiða. Tólf og hálft ár sem námið hefði getað tekið, tognaði í annan endann vegna barneigna. Öll sú lífsreynsla sem manni hlotnast á þessum tíma, með góðu námi á erlendri grundu, gerir mann þó að fróðum og vonandi góðum lækni. Ég var líka forsjál þegar ég lagði af stað og vissi þannig að ég gæti séð fjölskyldu minni farborða. Þegar margir mínir vinir luku grunnnámi um aldamót fékk læknir útborgaðar 180 þúsund kr. fyrir dagvinnu. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu var 130 þús. Háskólamenntaður maki var á þeim tíma með laun á pari við lækni og greiddi það sem upp á vantaði. Um síðustu mánaðamót fékk ég 304 þúsund í útborguð laun. Sem sérfræðingur mun ég fá um 350 þúsund. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu er að lágmarki tæp 400 þúsund. Makinn þarf að greiða það sem upp á vantar fyrir framfærslu, allan húsnæðiskostnað (sem hefur þrefaldast) og erlendu námslánin sem tvöfölduðust við hrun. Þá segir einhver eflaust að læknar geti þó unnið aukavinnu. En hverja einustu mínútu sem ég ver í aukavinnu er ég ekki að sinna fjölskyldu, áhugamálum, gæludýrum eða vinum. Allir þeir yfirvinnutímar, sem ég hef þurft að vinna síðustu ár, eru tímar sem ég ætti ekki að þurfa að vinna, hvað þá að þeir dugi ekki til. Aðrir fara út á land, þar sem er mannekla, vinna á 24 tíma vöktum með fimm þúsund krónur á tímann, vakandi um nætur og vinna dagvinnu næsta dag. Það eru hæstu tímalaun sem ég get komist upp í á starfsævinni! Þessir vinnutímar eru þó á launaseðli. Það gera hins vegar ekki óteljandi tímar sem maður ver í endurmenntun, í að leita lausna fyrir skjólstæðinga, í að undirbúa kennslu.Álagið engu líkt Vinnuálagið er engu líkt og við sinnum starfi margra í einu. Bráðamóttökur sinna heilsugæslumálum, heilsugæslurnar standa án lækna. Við ausum úr hriplekum bát hvert sem litið er. Hugsjónin hefur ekkert dofnað, ég hjálpa og það tekst býsna vel. Hvergi fær maður örugglega eins mikið af klappi á bakið, eins mikið af einlægum þökkum og jafnvel faðmlögum frá skjólstæðingum sem hafa mætt skilningi og hafa fengið lausn sinna mála á faglegan hátt. En klapp á bakið borgar ekki reikningana. Þakklæti mætir ekki á söngstund í leikskólanum þegar maður kemst ekki frá á síðustu stundu vegna manneklu og faðmlögin koma ekki í stað þess að maður sinni æfingaakstri táningsins að kvöldi eða komist jafnvel í saumaklúbb. Góðir læknar ganga inn í störf hvar sem er. Hví ætti ég að bjóða mér og fjölskyldunni laun sem duga ekki fyrir nauðsynjum eða vinnutíma sem þekkist hvergi, þegar annað stendur til boða? Hví ætti ég að vinna í kerfi sem sér ekki vandann? Ég er ekki að biðja um mikið. Bara viðunandi vinnuumhverfi og fjárhagslegt öryggi og þannig möguleika að sinna ekki bara skjólstæðingum mínum vel, heldur eiga eitthvað eftir til að gefa þegar heim er komið. Hlustið á kröfur lækna. Þeir vilja nefnilega vel.Höfundur er almennur læknir starfandi á Landspítala og Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Lýkur sérfræðinámi sem heimilislæknir í lok árs.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar