Fallið Lýðveldi Ólafur Sigurðsson skrifar 1. apríl 2014 12:55 Sitjandi ríkisstjórn var kosin útá loforð, kosningaloforð sem hafa verið svikin, toguð og teygð. Þó var það efnt sem ekki var lofað, því það fyrsta sem ríkisstjórnin gerði var að fella niður auðlindagjöld á sjávarútveginn, reyna að afnema náttúruverndarlög, koma í veg fyrir nýja Stjórnarskrá og veita ættingjum og flokkshollum vinum stöður og embætti í stjórnkerfinu. Með því að færa hagsmunaaðilum hagnaðinn af auðlindunum sem átti að brauðfæða þjóðina, voru búnir til mjög öflugir einstaklingar og fjölskyldur sem ráða hverju því sem hagsmunir þeirra krefjast hverju sinni. Sé til dæmis farið fram á gengisfellingu, getum við reiknað með því að aðilar í stjórnkerfinu muni reyna að koma því til leiðar, þó það þurfi að skipta um seðlabankastjóra, svona öflugt og einfalt er þetta kerfi. Þetta var það sem hrunið afhjúpaði; vanhæfni, valdfíkn og virðingarleysi, sjálfsblekkingu, spillingu og klíkuvæðingu sem hafði ráðið ríkjum í íslensku samfélagi alltof, alltof lengi. Þetta gerist á okkar kostnað og sífellt hækkar prísinn. Ekki er hægt að byggja upp heilbrigðiskerfið, menntakerfið, ferðamannaiðnað eða eitt né neitt. Það er enginn peningur til að hækka launin, til að minnka biðlistana á BUGL, í fleiri hjartþræðingar eða til öryrkja. Fólk deyr á biðlistum, fjölskyldur eru tættar vegna vistunarvanda ungmenna og aldraðra og margir eiga ekki fyrir lyfjum eða mat. Þetta er ekki það Íslands sem við viljum búa í. Þetta er nýtt og ógeðfellt samfélag. Það eru einstaklingar og fjölskyldur í gegnum fyrirtækin sín sem sitja einir að jötunni með aðstoð stjórnmálamanna og fjármálastofnana. Þetta virkaði fyrir hrun og virkar enn - því engum reglum var breytt, það var markvisst komið í veg fyrir slíkt. Tillaga stjórnlagaráðs að nýrri stjórnarskrá eru nýju reglurnar sem áttu m.a. að koma í veg fyrir að spilling gæti þrifist svo auðveldlega að hægt væri að ræna þjóðina öllu. Hún var samþykkt í kosningum á vegum Alþingis af yfirgnæfandi meirihluta. Samt fáum við hana ekki. Og nú er verið að afhenda Íslenska náttúru erlendri stóriðju sem stelur undan hagnaðinum og borgr smánarskatta og gjöld vegna hagræðingar í bókhaldinu, að ekki sé minnst á raforkuverðin sem er leyndarmál. Það var meginverkefni Sjálfstæðisflokks og Framsóknar að koma í veg fyrir nýja stjórnarskrá og lítið bara á hver er með hana núna! Það er ekki hægt að lifa mannsæmandi lífi á Íslandi meðan spillingin er með þessum hætti. Hún tekur og allan tíma stjórnsýslunnar. Það er enginn tími lengur til að stjórna landinu. Það voru ekki bara bankar og stjórnmál sem hrundu 2008. Það var Ísland sem hrundi undan þunga eigin spillingar. Lýðveldið er í raun fallið. Stjórnin er svikastjórn sem komst að með lygum og rekur sín helstu mál í beinni andstöðu við yfirlýstan vilja meirihluta almennings sem í þjóðaratkvæðagreiðslu og skoðanakönnunum og með undirskriftum hefur farið fram á nýja stjórnarskrá, auðlindir í þjóðareigu, jafnt vægi atkvæða og kosningar um áframhaldandi viðræður við ESB. Það eru fleiri dæmi. Það er sagt að ekkert sé hægt að gera fyrr en í næstu kosningum. En þetta er ekki lýðræði, það er ekki lýðræði fyrir þjóðina að spilltir stjórnmálamenn geti komist í stjórn með loforðum sem er svikin strax eftir kosningar og hagnaðurinn af auðlindum eins ríkasta lands í heimi sé færður frá nauðstöddu fólki til spilltra auðmanna sem líkjast meir og meir stjórnmálamönnum og öfugt. Það er ofbeit á jötunni, við getum ekki borið þessa spillingu lengur og það er enginn annar en við sjálf sem verðum að stoppa þetta. Virkjum trúnaðarmannakerfið – Nýjar kosningar eða allsherjarverkfall Það er þó eitt sem við getum gert, hvert og eitt á okkar vinnustað. Við getum ákveðið að hætta að hætta bara að tala um þetta og reynt að gera eitthvað - því við eigum rétt í þessu samfélagi, við eigum rétt sem okkur ber skylda til að nýta. Við höfum trúnaðarmannakerfið. Á hverjum einasta vinnustað getum við valið okkur gott fólk sem við treystum og kosið sem trúnaðarmann. Farið svo fram á fund í stéttarfélaginu sem við tilheyrum og krefjast atkvæðagreiðslu um samstöðuverkfall, allsherjarverkfall til að krefjast nýrra kosninga vegna svika! Við yrðum að gera þetta mörg saman – því annað hvort nýtum við samstöðumáttinn eða fyrirgerum þessu veiklaða lýðræði sem er úthlutað í smáskömmtum á fjögurra ára fresti. Það mun verða reynt að koma í veg fyrir þetta, það verður sagt að þetta sé ólöglegt, uppreisn, barnaskapur og svo framvegis – þá þurfa trúnaðarmennirnir okkar hvatningu og stuðning. Við höfum áður sýnt samstöðu sem virkaði, því 2009 felldum við gerspillta og vanhæfa ríkisstjórn á Austurvelli. Þetta er hægt, þetta hefur verið gert og allur heimurinn tók eftir og dáðist af hugrekkinu. Það getur ekki verið rétt að lýðræðið virki aðeins fyrir spillta stjórnmálamenn en ekki okkur. Við eigum það lýðræði sem felst í þeim rétti að geta varið okkur og lífskjör okkar, til þess einfaldlega að geta búið hér og lifað af landinu okkar. Við getum ekki og við megum ekki láta ræna öllu frá okkur, heimilinu, sparifénu, lífeyrissjóðnum, auðlindunum og nú lýðræðinu! Því þá er lýðveldið okkar Ísland fallið í hendur þeirra sem skirrast ekki við að taka til sín sem þeir girnast, alla auðlegð Íslensku þjóðarinnar.Lesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Sitjandi ríkisstjórn var kosin útá loforð, kosningaloforð sem hafa verið svikin, toguð og teygð. Þó var það efnt sem ekki var lofað, því það fyrsta sem ríkisstjórnin gerði var að fella niður auðlindagjöld á sjávarútveginn, reyna að afnema náttúruverndarlög, koma í veg fyrir nýja Stjórnarskrá og veita ættingjum og flokkshollum vinum stöður og embætti í stjórnkerfinu. Með því að færa hagsmunaaðilum hagnaðinn af auðlindunum sem átti að brauðfæða þjóðina, voru búnir til mjög öflugir einstaklingar og fjölskyldur sem ráða hverju því sem hagsmunir þeirra krefjast hverju sinni. Sé til dæmis farið fram á gengisfellingu, getum við reiknað með því að aðilar í stjórnkerfinu muni reyna að koma því til leiðar, þó það þurfi að skipta um seðlabankastjóra, svona öflugt og einfalt er þetta kerfi. Þetta var það sem hrunið afhjúpaði; vanhæfni, valdfíkn og virðingarleysi, sjálfsblekkingu, spillingu og klíkuvæðingu sem hafði ráðið ríkjum í íslensku samfélagi alltof, alltof lengi. Þetta gerist á okkar kostnað og sífellt hækkar prísinn. Ekki er hægt að byggja upp heilbrigðiskerfið, menntakerfið, ferðamannaiðnað eða eitt né neitt. Það er enginn peningur til að hækka launin, til að minnka biðlistana á BUGL, í fleiri hjartþræðingar eða til öryrkja. Fólk deyr á biðlistum, fjölskyldur eru tættar vegna vistunarvanda ungmenna og aldraðra og margir eiga ekki fyrir lyfjum eða mat. Þetta er ekki það Íslands sem við viljum búa í. Þetta er nýtt og ógeðfellt samfélag. Það eru einstaklingar og fjölskyldur í gegnum fyrirtækin sín sem sitja einir að jötunni með aðstoð stjórnmálamanna og fjármálastofnana. Þetta virkaði fyrir hrun og virkar enn - því engum reglum var breytt, það var markvisst komið í veg fyrir slíkt. Tillaga stjórnlagaráðs að nýrri stjórnarskrá eru nýju reglurnar sem áttu m.a. að koma í veg fyrir að spilling gæti þrifist svo auðveldlega að hægt væri að ræna þjóðina öllu. Hún var samþykkt í kosningum á vegum Alþingis af yfirgnæfandi meirihluta. Samt fáum við hana ekki. Og nú er verið að afhenda Íslenska náttúru erlendri stóriðju sem stelur undan hagnaðinum og borgr smánarskatta og gjöld vegna hagræðingar í bókhaldinu, að ekki sé minnst á raforkuverðin sem er leyndarmál. Það var meginverkefni Sjálfstæðisflokks og Framsóknar að koma í veg fyrir nýja stjórnarskrá og lítið bara á hver er með hana núna! Það er ekki hægt að lifa mannsæmandi lífi á Íslandi meðan spillingin er með þessum hætti. Hún tekur og allan tíma stjórnsýslunnar. Það er enginn tími lengur til að stjórna landinu. Það voru ekki bara bankar og stjórnmál sem hrundu 2008. Það var Ísland sem hrundi undan þunga eigin spillingar. Lýðveldið er í raun fallið. Stjórnin er svikastjórn sem komst að með lygum og rekur sín helstu mál í beinni andstöðu við yfirlýstan vilja meirihluta almennings sem í þjóðaratkvæðagreiðslu og skoðanakönnunum og með undirskriftum hefur farið fram á nýja stjórnarskrá, auðlindir í þjóðareigu, jafnt vægi atkvæða og kosningar um áframhaldandi viðræður við ESB. Það eru fleiri dæmi. Það er sagt að ekkert sé hægt að gera fyrr en í næstu kosningum. En þetta er ekki lýðræði, það er ekki lýðræði fyrir þjóðina að spilltir stjórnmálamenn geti komist í stjórn með loforðum sem er svikin strax eftir kosningar og hagnaðurinn af auðlindum eins ríkasta lands í heimi sé færður frá nauðstöddu fólki til spilltra auðmanna sem líkjast meir og meir stjórnmálamönnum og öfugt. Það er ofbeit á jötunni, við getum ekki borið þessa spillingu lengur og það er enginn annar en við sjálf sem verðum að stoppa þetta. Virkjum trúnaðarmannakerfið – Nýjar kosningar eða allsherjarverkfall Það er þó eitt sem við getum gert, hvert og eitt á okkar vinnustað. Við getum ákveðið að hætta að hætta bara að tala um þetta og reynt að gera eitthvað - því við eigum rétt í þessu samfélagi, við eigum rétt sem okkur ber skylda til að nýta. Við höfum trúnaðarmannakerfið. Á hverjum einasta vinnustað getum við valið okkur gott fólk sem við treystum og kosið sem trúnaðarmann. Farið svo fram á fund í stéttarfélaginu sem við tilheyrum og krefjast atkvæðagreiðslu um samstöðuverkfall, allsherjarverkfall til að krefjast nýrra kosninga vegna svika! Við yrðum að gera þetta mörg saman – því annað hvort nýtum við samstöðumáttinn eða fyrirgerum þessu veiklaða lýðræði sem er úthlutað í smáskömmtum á fjögurra ára fresti. Það mun verða reynt að koma í veg fyrir þetta, það verður sagt að þetta sé ólöglegt, uppreisn, barnaskapur og svo framvegis – þá þurfa trúnaðarmennirnir okkar hvatningu og stuðning. Við höfum áður sýnt samstöðu sem virkaði, því 2009 felldum við gerspillta og vanhæfa ríkisstjórn á Austurvelli. Þetta er hægt, þetta hefur verið gert og allur heimurinn tók eftir og dáðist af hugrekkinu. Það getur ekki verið rétt að lýðræðið virki aðeins fyrir spillta stjórnmálamenn en ekki okkur. Við eigum það lýðræði sem felst í þeim rétti að geta varið okkur og lífskjör okkar, til þess einfaldlega að geta búið hér og lifað af landinu okkar. Við getum ekki og við megum ekki láta ræna öllu frá okkur, heimilinu, sparifénu, lífeyrissjóðnum, auðlindunum og nú lýðræðinu! Því þá er lýðveldið okkar Ísland fallið í hendur þeirra sem skirrast ekki við að taka til sín sem þeir girnast, alla auðlegð Íslensku þjóðarinnar.Lesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi.
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun